i sępom i krukom, Duszę zasię odkazał Charonowym wnukom. Takim kształtem też Luter uczynić naznaczył, Aby każdy śmierć jego cudowną obaczył. Przybył Zwingiel i Kalwin, Ekolampadijus, I spowiednik królowej Bony Liznianus.
Wie i Filip Melanchnecht, Bucerus i drudzy, Nestorius, Ariusz - wszytko diabli słudzy. Za nimi Kastylio, Beza, Stankar i ci, Co po stronach niemieckich fałszem znakomici. Na koniec Socyn, który ze dwu sekt fałszywych, Z tureckiej i żydowskiej nabajał skrypt bluźniwych I utworzył z tych jednę nieszlachetną wiarę, Którą wyznawszy, czynią swym czartom ofiarę. Pokradł był ten to Socyn Pijusa wtorego I uciekł do Genewy, a z kraju
i sępom i krukom, Duszę zasię odkazał Charonowym wnukom. Takim kształtem też Luter uczynić naznaczył, Aby każdy śmierć jego cudowną obaczył. Przybył Zwingiel i Kalwin, Ekolampadijus, I spowiednik królowej Bony Liznijanus.
Wie i Filip Melanknecht, Bucerus i drudzy, Nestorius, Ariusz - wszytko diabli słudzy. Za nimi Kastylio, Beza, Stankar i ci, Co po stronach niemieckich fałszem znakomici. Na koniec Socyn, który ze dwu sekt fałszywych, Z tureckiej i żydowskiej nabajał skrypt bluźniwych I utworzył z tych jednę nieszlachetną wiarę, Którą wyznawszy, czynią swym czartom ofiarę. Pokradł był ten to Socyn Pijusa wtorego I uciekł do Genewy, a z kraju
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 362
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
, A stan Boski za wiecznie przeklęty odmienił. Bał się, żeby nie zginął wiek potomstwa jego, Iż się na księdzu kończy rząd rodu ludzkiego. Drugą nogę wziął Kalwin, uczeń pierwszy jego, I uciekł do Genewy zboru przeklętego. Ten się wyrwa pod święty katolizm podsadził, Trójcę sławiąc, nieszczęsnych siła Włochów zdradził. Beza wyrwał wątrobę, Kastylijo nerki, A półrzytki oderznął Munsterus na szperki. O, Boże! Toś był wiele wlał dowcipu w tego, A on się za to udał do bluźnierstwa złego! Patrzcie, im komu więcej daje Bóg mądrości, Tym ją barziej obraca na złe wykrętności. Polędwice Gdańszczanom Lutrowe posłali, A przy
, A stan Boski za wiecznie przeklęty odmienił. Bał się, żeby nie zginął wiek potomstwa jego, Iż się na księdzu kończy rząd rodu ludzkiego. Drugą nogę wziął Kalwin, uczeń pierwszy jego, I uciekł do Genewy zboru przeklętego. Ten się wyrwa pod święty katolizm podsadził, Trójcę sławiąc, nieszczęsnych siła Włochów zdradził. Beza wyrwał wątrobę, Kastylijo nerki, A półrzytki oderznął Munsterus na szperki. O, Boże! Toś był wiele wlał dowcipu w tego, A on się za to udał do bluźnierstwa złego! Patrzcie, im komu więcej daje Bóg mądrości, Tym ją barziej obraca na złe wykrętności. Polędwice Gdańszczanom Lutrowe posłali, A przy
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 364
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
którą miał z Francuza jednego na to patrzącego; że po śmierci Henryka II Monarchy Francuskiego, Lutrów, Kalwinów, Hugonottów, Sprawiedliwego zemściciela, górę wzięła Sektarzów namienionych impreza, osobliwie za Synów jego, a to w Roku 1562. Naprawili 12 Mistrzów swoich, między któremi było z dziewięć Mnichów Apostatów, a głowa ich Teodor Beza; ci się zmówili z Lutrami na dzień jeden, aby na Świątnice Pańskie i na Księży wpadli, Panów niektórych mając za Protektorów swej odważnej przeciw BOGU rebelii. Zaczęli od Akwitanii Prowincyj, Kościoły rabować. W Paryżu wpadli w Kościół Z Jana Ewangelisty, Hugonotty, alias Kalwini i Zwinglianie, z rabowniczą ręką. Kościół Z
ktorą miáł z Francuzá iednego na to patrzącego; że po śmierci Henryka II Monarchy Francuzkiego, Lutrow, Kalwinow, Hugonottow, Sprawiedliwego zemściciela, gorę wzięła Sektarzow namienionych impreza, osobliwie za Synow iego, á to w Roku 1562. Naprawili 12 Mistrzow swoich, między ktoremi było z dziewięć Mnichow Apostatow, a głowa ich Theodor Beza; ci się zmowili z Lutrami na dzień ieden, aby na Swiątnice Páńskie y na Xięży wpadli, Pánow niektorych maiąc za Protektorow swey odważney przeciw BOGU rebellii. Zaczęli od Akwitanii Prowincyi, Koscioły rabowáć. W Paryżu wpadli w Kościoł S Iána Ewangelisty, Hugonotty, alias Kalwini y Zwingliánie, z rabowniczą ręką. Kościoł S
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 196
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
konno i pieszo się uwijając, te słowa repetowali: Ewangelia, Ewangelia, gdzie są Bałwochwalscy Papistowie? Prosili tak uciśnieni o pomoc Katolicy Panów, tę według możności swojej dała Gyziusza Familia, która i Konfederacją, albo Ligę Gyziańską zwanę uczyniła na Heretyków; jakoż osłabili ją byli męstwem. Nakazane dysputy Teologów, na których Beza Obrazów wyrzucenie wnosił. Puścili Geografia Generalna i partykularna
famę wszędzie, iż ich Król, Biskupi, Teologowie na Obrazów wyrzucanie licencjowali. Po wsiach, Miasteczkach, Plebanów zabijali, uszy im urzynając, przyszywali do Biretów, aby na świat słyszniejsza była ich tyrania. To po 700, to po 800 ich konno się po Paryżu
konno y pieszo się uwiiaiąc, te słowa repetowali: Ewangelia, Ewangelia, gdzie są Bałwochwalscy Papistowie? Prosili tak uciśnieni o pomoc Kátolicy Panow, tę według możności swoiey dała Gyziusza Familiá, ktorá y Konfederacyą, albo Ligę Gyziańską zwánę uczyniłá na Heretykow; iakoż osłabili ią byli męstwem. Nakázane dysputy Teologow, ná ktorych Beza Obrázow wyrzucenie wnosił. Puścili Geografia Generalna y partykularna
famę wszędzie, iż ich Krol, Biskupi, Teologowie na Obrázow wyrzucanie licencyowali. Po wsiach, Miasteczkach, Plebanow zabiiali, uszy im urzynaiąc, przyszywali do Biretow, aby ná świat słysznieysza była ich tyránniá. To po 700, to po 800 ich konno się po Paryżu
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 196
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, do nich jak do celu strzelali, skory z twarzy obdzierali, końce u palców ucinali. Blisko Aurelii we wsi jednej, dzieci na wieże uciekające obaczywszy, wieżą z niemi zapalili. Groby otwierając, Ciała osób zacnych psom miotali; Ludwika XI Króla Fran- Całego świata, praecipue o FrancjI
cuzkiego Statuę i Ciało zrujnowawszy. Beza bezecny od nich uciekł nabrawszy pieniędzy, wziąwszy pretekst, iż do Niemiec udaje się o pomoc dla nich; a w tej drodze, to perswazją, to pieniędzmi, to tyranią, Księży od Wiary Z odwodnił. W samej Aurelii Mieście wprzód zrabowawszy 50 Kościołów, minami wysadzili. Turon Miasto Francuskie ubieżawszy, Skarby Kościelne wyłupili
, do nich iak do celu strzelali, skory z twarzy obdzierali, końce u pálcow ucinali. Blisko Aurelii we wsi iedney, dzieci na wieże uciekaiące obaczywszy, wieżą z niemi zapalili. Groby otwieráiąc, Ciała osob zacnych psom miotali; Ludwika XI Krola Fran- Całego świata, praecipuè o FRANCII
cuzkiego Statuę y Ciało zruynowawszy. Beza bezecny od nich uciekł nabrawszy pieniędzy, wziąwszy pretext, iż do Niemiec udáie się o pomoc dla nich; a w tey drodze, to perswázyą, to pieniądzmi, to tyrannią, Xięży od Wiary S odwodnił. W samey Aurelii Mieście wprzod zrabowawszy 50 Kościołow, minami wysadzili. Turon Miasto Francuzkie ubieżawszy, Skárby Kościelne wyłupili
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 198
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, jako by go Niebieska zarzneła ręka, smaczno pożywa: kuchnia w ciągnieniu, miejsce na koniu pod kulbaką, dokąd mięso surowe kładą, gdzie w pocie jak w rosole, w cieple zagrzanego konia, jak przy ogniu, nie upiecze się, ale rozparzy; kobylina, baranina, chleb z prosa to potrawy, trunek beza także z prosa zrobiony. Koni do okazji i czambułu prowadzą po kilka, aby in casu zabicia jednego, albo ustania na drugim się salwowali, albo unosili Niewolnika i zdobycz wtroczoną. Ciężkich robot, nie robią sami, tylko niewolnicy, a oni liczą wiktorie, myślą o nowych: wszyscy prawie są Rymarzami, Siedlarzami sami
, iako by go Niebieská zárzneła ręka, smaczno pożywá: kuchnia w ciągnieniu, mieysce ná koniu pod kulbáką, dokąd mięso surowe kładą, gdźie w pocie iák w rosole, w cieple zágrzánego konia, iák przy ogniu, nie upiecze się, ale rosparzy; kobyliná, baránina, chleb z prosa to potráwy, trunek beza tákże z prosa zrobiony. Koni do okazyi y czámbułu prowádzą po kilka, aby in casu zábicia iednego, albo ustania ná drugim się salwowáli, albo unosili Niewolniká y zdobycz wtroczoną. Cięszkich robot, nie robią sami, tylko niewolnicy, á oni liczą wiktorye, myślą o nowych: wszyscy práwie są Rymarzámi, Siedlarzámi sami
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 450
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
/ których nie zwał jedno ceklarzami i katami; Turczyna przenosił nad pany Chrześcijańskie/ Biskupstwa kazał znosić/ i wszelakie jurysdykcje pogardzić. W Roku Pańskim/ 1560. była rada w Genewie/ jakoby Króla Francuskiego/ królową żonę jego/ królową matkę/ królewicze/ i pany Katolickie/ i magistrat wszelaki jednego dnia mogli pozabijać: Beza w tej radzie regimentował/ Kalwin autorem był/ Ottoman Kanclerzem/ Spifamiusz wierną radą; wszyscy zbójcy i łotrowie we Francjej na tę radę podpisy swe przyłożyli. W Roku/ 1618. widzicie/ jaką radę Heretycy przedsię wzięli/ gdy w Pradze Urząd Cesarski z okien powyrzucali: Króla nowego Fryderyka ukoronowali; już na ten czas
/ ktorych nie zwał iedno ceklarzámi y kátámi; Turczyná przenośił nád pány Chrześćiáńskie/ Biskupstwá kazał znośić/ y wszelakie iurisdykcye pogárdźić. W Roku Páńskim/ 1560. byłá rádá w Genewie/ iákoby Krolá Fráncuskiego/ krolową żonę iego/ krolową mátkę/ krolewicze/ y pány Kátholickie/ y mágistrat wszeláki iednego dniá mogli pozábiiáć: Bezá w tey rádźie regimentował/ Kálwin autorem był/ Ottoman Kánclerzem/ Spiphámiusz wierną rádą; wszyscy zboycy y łotrowie we Fráncyey ná tę rádę podpisy swe przyłożyli. W Roku/ 1618. widźićie/ iáką rádę Heretycy przedsię wźięli/ gdy w Prádze Vrząd Cesárski z okien powyrzucáli: Krolá nowego Fryderyká vkoronowáli; iuż ná ten czás
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 11
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Japonczykom rozmaicie się ukazują: i jako ich dochodzono 140. Śląsko jako jest zarażone herezjami 28 Szwajcarskie Kantony 18. Szwecja i insze pod nią prowincje jako są herezjami zarażone 60. T. Targowica w Wołoszech 124. Tartarskie bałwochwalstwa i bałwany 133 Tartarskie sekty/ porządek ich/ i różności/ i potężność straszna 152. Teodorus Beza jak stateczny 8. Tomasz ś. Indianom kazał/ i cuda wielkie czynił 166. Tomasza ś. ciało znalezione 168. Tomasza ś. kościół w Anglii złupiony 46. Tomas Bolenus ociec mniemany Anny Boleny. 44. Tini wyspa Chrześcijańska 128. Tyrolskie Grabstwo czyste od herezyj 31. Treuirskie Arcybiskupstwo 13. Turcy dwojacy 153
Iáponczykom rozmáicie się vkázuią: y iáko ich dochodzono 140. Szląsko iáko iest záráżone haeresiámi 28 Szwáycárskie Kántony 18. Szwecia y insze pod nią prouinciae iáko są haeresiámi záráżone 60. T. Targowicá w Wołoszech 124. Tártárskie báłwochwálstwá y báłwany 133 Tártárskie sekty/ porządek ich/ y roznośći/ y potężność strászna 152. Theodorus Bezá iák státeczny 8. Thomasz ś. Indianom kazał/ y cudá wielkie czynił 166. Thomaszá ś. ćiáło ználezione 168. Thomaszá ś. kośćioł w Angliey złupiony 46. Thomás Bolenus oćiec mniemány Anny Boleny. 44. Tini wyspá Chrześćiánska 128. Tyrolskie Grábstwo czyste od haeresiy 31. Treuirskie Arcibiskupstwo 13. Turcy dwoiácy 153
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 15
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
nie poszanowania przez Luterany. W roku 1555. gdy król Duński i miasta Pomorskie w Osterlandiej/ zakazali przyjmować Sakramentarzów/ nawet i w karczmach gościnnych: czego doznał z wielkim swym utrapieniem i niewczasem/ Jan Laski szlachcic Polski/ który uciekając w pół zimy z Anglii/ zaledwie mógł mieć podłą gospodę w Embdzie: a Teodorus Beza/ chcąc sobie zjednać łaskię u Ottona Palatina Reni/ na ten czas Luterana/ ofiarował mu pewne wyznanie Luterskie. lecz iż był srodze zgromiony od tamtych z Zurycht/ udał się za Zwingliana statecznego. Są też wiadome niezgody i utarczki/ miedzy Henrykiem Bullingerem Zwinglianem/ i Janem Brentiusem Luteranem. W Antwerpie w roku 1566.
nie poszánowánia przez Lutherany. W roku 1555. gdy krol Duński y miástá Pomorskie w Osterlándiey/ zákazáli przyimowáć Sákrámentarzow/ náwet y w kárczmách gośćinnych: czego doznał z wielkim swym vtrapieniem y niewczásem/ Ián Laski szláchćic Polski/ ktory vćiekáiąc w puł źimy z Angliey/ záledwie mogł mieć podłą gospodę w Embdźie: á Theodorus Bezá/ chcąc sobie ziednáć łáskię v Otthoná Pálátiná Rheni/ ná ten czás Lutheraná/ ofiárował mu pewne wyznánie Luterskie. lecz iż był srodze zgromiony od támtych z Zuricht/ vdał się zá Zwinglianá státecznego. Są też wiádome niezgody y vtarczki/ miedzy Henrikiem Bullingerem Zwinglianem/ y Ianem Brentiusem Lutheranem. W Antwerpie w roku 1566.
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 8
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
po Niemczech/ traktując o Synodzie dla zgody miedzy Luterany i Zwingliany: lecz nie lepszym był Padylianus Oratorem/ jako też i Brocardus Prorokiem: jako się pokazuje z jednej książki o tej jego pracej wydanej/ której tytuł dali Luteranowie/ Incendium Caluinisticum. Kusił się o toż potym Jacobus Śmidelinus, z jednej strony/ i Teodorus Beza z drugiej/ mając przy sobie drugich w mieście Monbeliardzie/ ale nie z lepszym powiedzieniem w roku 1588. Księgi pierwsze. Czwartej części, Księgi pierwsze. Czwartej części, Księgi pierwsze. Czwartej części, Księgi pierwsze.
Pokazawszy już początek i postępek herezyj w Niemczech/ powiedzmy dwie słowie o postanowieniu teraźniejszym Niemieckiej ziemie.
po Niemcech/ tráktuiąc o Synodźie dla zgody miedzy Lutherany y Zwingliany: lecz nie lepszym był Pádilianus Oratorem/ iáko też y Brocárdus Prorokiem: iáko się pokázuie z iedney kśiążki o tey iego pracey wydáney/ ktorey tituł dáli Lutheranowie/ Incendium Caluinisticum. Kuśił się o toż potym Iacobus Smidelinus, z iedney strony/ y Theodorus Beza z drugiey/ máiąc przy sobie drugich w mieśćie Monbeliárdźie/ ále nie z lepszym powiedźieniem w roku 1588. Kśięgi pierwsze. Czwartey częśći, Kśięgi pierwsze. Czwartey częśći, Kśięgi pierwsze. Czwartey częśći, Kśięgi pierwsze.
Pokazawszy iuż początek y postępek haeresiy w Niemcech/ powiedzmy dwie słowie o postánowieniu teráznieyszym Niemieckiey źiemie.
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 9
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
