z swego łogowiska/ siadł w ławkach Bratnich/ a wysłuchawszy że na Monastyru cicho/ puści się od Obraza Naśw: Panny/ i ściągnąwszy rękę/ te chce odbierać/ których nie nadał klejnoty; na co gdy się męży/ i gwałtem ku Obrazowi się przybliża/ ali moc i siła Przeczystej Bogarodzice aż za ambon rzuci bezbożnika; gdzie poleżawszy rzecze: daremny to postrach i przywidzenie; atak znowu do tegoż zmierzy obraza; lecz znowu jeszcze dalej cisniony padszy dobrze wytchnął drapieżnozłodziejskiej śmiałości/ toż i trzeci raz gwałtem fając się do Świętej Icony odniósł co i pierwej. Wstaje potym/ i mówi: zły to Obraz/ i idze minąwszy go do
z swego łogowiská/ śiadł w łáwkách Brátnich/ á wysłuchawszy że ná Monástyru ćicho/ puśći się od Obrázá Naśw: Pánny/ y śćiągnąwszy rękę/ te chce odbieráć/ ktorych nie nádał kleynoty; ná co gdy się męży/ y gwałtem ku Obrázowi się przybliża/ áli moc y śiłá Przeczystey Bogárodzice áż zá ámbon rzući bezbożniká; gdźie poleżawszy rzecze: dáremny to postrách y przywidzenie; áták znowu do tegoż zmierzy obráza; lecz znowu ieszcze dáley ćisniony padszy dobrze wytchnął drapieznozłodźieyskiey smiáłości/ toż y trzeci raz gwałtem pháiąc się do Swiętey Icony odniosł co y pierwey. Wstáie potym/ y mowi: zły to Obraz/ y idze minąwszy go do
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 121.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
. 2. et Horat. Od .16. Carm. Skąd poznawamy/ że Poganie piekło wierzyli; Lecz Ateistowie (Bezboożnicy) o nim nic nie trzymają/ a wyszczerzając się z niego szyderskie mówią/ że wolą w piekle być z Kawalerami/ a niż w niebie z żebrakami.
Pośli coś ci na owego Bezbożnika/ którego D. Saccus (refer. M. Kern in Tób. Cap. VI. Conc. XVIII. f. m. 885.) wspomina/ że się dał tymi lekkomyślnymi słyszeć słowy:
Marchantus (cit. Rudraus. in Teologia Filozofica, Exhibitione IV. de ATEISMO, p. m. 37
. 2. et Horat. Od .16. Carm. Zkąd poznawamy/ że Pogánie piekło wierzyli; Lecz Ateistowie (Bezboożnicy) o nim nic nie trzymáią/ á wysczerzáiąc śię z niego szyderskie mowią/ że wolą w piekle być z Káwálerámi/ á niż w niebie z żebrakámi.
Pośli coś ći ná owego Bezbożniká/ ktorego D. Saccus (refer. M. Kern in Tob. Cap. VI. Conc. XVIII. f. m. 885.) wspomina/ że śię dał tymi lekkomyślnymi słyszeć słowy:
Marchantus (cit. Rudraus. in Theologiâ Philosophicâ, Exhibitione IV. de ATHEISMO, p. m. 37
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Yiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
mnie otworzyły: mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym. 3. A słowy jadowitymi ogarnęli mię: walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny. 4. Przeciwili mi się za miłość moję: chociam się za nie modlił. 5. Oddawają mi złem za dobre: a nienawiścią za miłość moję. 6. POstawże nad nim bezbożnika: a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego. 7. Gdy przed sądem stanie/ niech wynidzie potępionym: a modlitwa jego niech się w grzech obróci. 8. Niech będą dni jego krótkie: a przełożeństwo jego niech inny weźmie. 9. Niech dzieci jego będą sierotami: a zona jego wdową. 10.
mnie otworzyły: mowili przećiwko mnie językiem kłamliwym. 3. A słowy jádowitymi ogárnęli mię: walcząc przećiwko mnie bez wszekiey przyczyny. 4. Przećiwili mi śię zá miłość moję: choćiam śię zá nie modlił. 5. Oddawáją mi złem zá dobre: á nienawiśćią zá miłość moję. 6. POstawże nád nim bezbożniká: á przećiwnik niech stoji po práwey ręce jego. 7. Gdy przed sądem stánie/ niech wynidźie potępionym: á modlitwá jego niech śię w grzech obroći. 8. Niech będą dni jego krotkie: á przełożeństwo jego niech inny wezmie. 9. Niech dźieći jego będą śierotámi: á zoná jego wdową. 10.
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 607
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
