Królowi KAROL BRANDONUS doniósł, niechciał Król na takie widowysko patrzyć, Król to Annie powiedział; Wiatusz od Dworu relegowany. Wolseusz z Francyj powrócił, Król mu o rozwód staranie zlecił, co mu bardzo przykro było; leniwo to robił, gromiony za to od Króla. Wypadały Pisma poch ebnych ganiące Małżeństwo ż Katarzyną jako bezprawne; czytano o tym Książkę Królowi przy Wolseuszu i innych Godnych. Wokowany Tomasz MORUS Senator na tenczas, O Schizmie Angielskiej
spytany o zdanie, odpowiedział, iż mu ten rozwód niezda się. Ale przecież upominkami życzył sobie Król go nakłonić, i radził z Feksyuszem Akademii Królewskiej Kantabryiskiej Doktorem, chwalącym zdawna rozwód z
Krolowi KAROL BRANDONUS doniosł, niechciał Krol na takie widowjsko patrzyć, Krol to Annie powiedział; Wiatusz od Dworu relegowany. Wolseusz z Francyi powrocił, Krol mu o rozwod staranie zlecił, co mu bardzo przykro było; leniwo to robił, gromiony ża to od Krola. Wypadały Pisma poch ebnych ganiące Małżeństwo ż Katarzyną iako bezprawne; czytano o tym Ksiąszkę Krolowi przy Wolseuszu y innych Godnych. Wokowany Tomasz MORUS Senator na tenczas, O Schizmie Angielskiey
spytany o zdanie, odpowiedział, iż mu ten rozwod niezda się. Ale przecież upominkami życzył sobie Krol go nakłonić, y radził z Fexyuszem Akademii Krolewskiey Kantabryiskiey Doktorem, chwalącym zdawna rozwod z
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 88
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
suâ chce czynić, jako o swoję własną, a nie Rzeczypospolitej krzywdę, niewiemże jeśli tak będzie; co jeśliby było, quid sperandum niwiem? ile że Inculpatus nie jest rationabiliter et sufficienter convictus; ma beneficia Iuris, stoi mu za Glejt Protestatia Posłów invalidans Iudicatum; stoją za Glejt Województw niektórych Consensus invalidujące, to bezprawne Iudicatum. Jako tedy ante Causam Inculpato Jego Mości Panu Marszałkowi magnopere praeiudicatum, gdy non attentis Protestationibus Posłów, wdali się Deputaci Poselscy in Iudicium; tak et in ipsa agitatione Causae, onemuż et libertati Communi bezprawnie się stało, gdy sine vllis Probationibus ad nudas et futiles objectiones, amputatis beneficÿs, sententiam in vitam Fortunas
suâ chce czynić, iáko o swoię własną, á nie Rzeczypospolitey krzywdę, niewiemże ieśli ták będźie; co ieśliby było, quid sperandum niwiem? ile że Inculpatus nie iest rationabiliter et sufficienter convictus; ma beneficia Iuris, stoi mu zá Gleyt Protestátia Posłow invalidans Iudicatum; stoią zá Gleyt Woiewodztw niektorych Consensus invaliduiące, to bezpráwne Iudicatum. Iáko tedy ante Causam Inculpato Iego Mośći Pánu Márszałkowi magnopere praeiudicatum, gdy non attentis Protestationibus Posłow, wdáli się Deputáci Poselscy in Iudicium; ták et in ipsa agitatione Causae, onemuż et libertati Communi bezpráwnie się stáło, gdy sine vllis Probationibus ad nudas et futiles objectiones, amputatis beneficÿs, sententiam in vitam Fortunas
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 22
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
Stanisław Paluszek z Agnieszką Gosciaczką, małżonką swoją, a niegdy córką Szymona Gosciaka, stanąwszy przed sądem teraźniejszym, upominali się dziedzictwa zagrody, w wzorze dworskim lezącej, po ojcu swoim Szymonie Gosciaku, przywodząc na to prawo kupna ojca swojego w księgach gromadzkich zapisane sub an. 1710, w sprawie 7, ale że to kupno bezprawne było, ponieważ lędrzej Kuś nie miał żadnego dziedzictwa na tej zagrodzie, jako się pokazuje z księgi gromadzkiej, z inwentarza w tej księdze inkludowanego, spisanego r. 1646, titulo zagrodnicy z rolami, N 5, gdzie rzetelnie inwęntarz, jako to jest zagroda dziedziczna dworska i tylko dozywociem ledrzejowi Kusiowi, a nie dziedzictwem jemu
Stanisław Paluszek z Agnieszką Gosciaczką, małzonką swoią, a niegdy corką Szymona Gosciaka, stanąwszy przed sądem teraznieyszym, upominali się dziedzictwa zagrody, w wzorze dworskim lezącey, po oycu swoim Szymonie Gosciaku, przywodząc na to prawo kupna oyca swoiego w xięgach gromadzkich zapisane sub an. 1710, w sprawie 7, ale że to kupno bezprawne było, ponieważ lędrzey Kuś nie miał zadnego dziedzictwa na tey zagrodzie, iako się pokazuie z księgi gromadzkiey, z inwentarza w tey księdze inkludowanego, spisanego r. 1646, titulo zagrodnicy z rolami, N 5, gdzie rzetelnie inwęntarz, iako to iest zagroda dziedziczna dworska y tylko dozywociem ledrzeiowi Kusiowi, a nie dziedzictwęm ięmu
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 404
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
