stworzone rzeczy są przypadkowe; albowiem żadnej kreaturze nie przystoi być koniecznie, ale z wolnej Boga wszechmogącego woli, od którego nie z powinności są stworzone natury, ale według wolności Jego i upodobania stworzone są. 2do Bierze się właśnie przypadek za to co może być, quantum est ex parte causae 2dae: albowiem taka przyczyna jest bezróżna, to jest obostronna, do produkcyj; albo też nie produkcyj: a lubo jest determinowana, może jednak mieć impedyment, przez konkurs inszych przyczyn drugich. I dla tego Synodus Tridentina dodaje: certò aliquid eventurum affirmare audent, którym to rzeczom pewności, nigdy nie przypisujemy, ale tylko piszemy o nich problematicè. Odpów:
stworzone rzeczy są przypadkowe; álbowiem żadney kreaturze nie przystoi bydź koniecznie, ále z wolney Bogá wszechmogącego woli, od ktorego nie z powinnośći są stworzone nátury, ále wedlug wolnośći Iego y upodobania stworzone są. 2do Bierze się włáśnie przypadek zá to co może bydź, quantum est ex parte causae 2dae: álbowiem táka przyczyna iest bezrożna, to iest obostronna, do produkcyi; álbo też nie produkcyi: á lubo iest determinowana, może iednak mieć impediment, przez konkurs inszych przyczyn drugich. Y dla tego Synodus Tridentina dodaie: certò aliquid eventurum affirmare audent, ktorym to rzeczom pewnośći, nigdy nie przypisuiemy, ále tylko piszemy o nich problematicè. Odpow:
Skrót tekstu: DuńKal
Strona: M2
Tytuł:
Kalendarz polski i ruski na rok pański 1741
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Paweł Józef Golczewski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
mówi językiem/ polskiemi krótko ogarnienie słów jego. 2. Corinth. II. v. 13.
Trzewiki na klockach (trepkach i korkach) albo i na wysokich abzacach nosić/ nie jest to samo w sobie grzech; i dlategoż też to sumnienia człeka Krześciańskiego nie obraża: jest to bowiem adiaphoron, albo rzecz bezróżna takie nosić trzewiki/ gdyż tego Bóg w słowie swoim ani rozkazuje ani zakazuje; jakoć i o tym osobliwego w piśmie Z. rozkazu nie najdujemy/ co jeść i pić/ i jako pokarm i napój gotować mamy; ale to nam rozkazano od Boga/ że w jedzeniu/ piciu i w odzieniu mamy miernymi być
mowi językiem/ polskiemi krotko ogárnienie słow jego. 2. Corinth. II. v. 13.
Trzewiki ná klockách (trepkách y korkách) álbo y ná wysokich ábzácách nośić/ nie jest to sámo w sobie grzech; y dlategoż też to sumnienia człeká Krześćiáńskiego nie obraża: jest to bowiem adiaphoron, álbo rzecz bezrożna tákie nośić trzewiki/ gdyż tego Bog w słowie swoim áni roskázuje áni zákázuje; jákoć y o tym osobliwego w piśmie S. roskázu nie naydujemy/ co jeść y pić/ y jáko pokarm y napoy gotowáć mamy; ále to nam roskazáno od Bogá/ że w jedzeniu/ pićiu y w odźieniu mamy miernymi bydź
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 23.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
