. Przemian Owidyuszowych B Primeteowicz. Deukalion potomek Prometeusza. C Epimeteowna. Pyrrha córka Epimeteusza. D Tytanowna. Taż Pyrrha z rodu Tytanów poszła. Księgi Pierwsze. Argument Powieści Dwunastej.
PO Potopie, ziemia władzą i promieniami Słońca (które jest przyczyną rozmnażania się zwierząt i gadziny) przepalona, między innymi rzeczami drobniejszymi bestii bezrozumnych, Pytona też Smoka wielkiego i szkodliwego zrodziła, którego pozór nowotnym ludziom nieznajomy i dziwny był: tego Apollo ustrzelał. A żeby pamiątka tej zacnej sprawy jego nie zaginęła, postanowił igrzyska, które były nazwane Pytia, to jest Smoczyny. Od onegoż czasu i samemu Apollinowi przydane to nazwisko Pytius, Smoczyński. Powieść Dwunasta
. Przemian Owidyuszowych B Primetheowicz. Deukálion potomek Prometheuszá. C Epimetheowná. Pyrrha corká Epimetheuszá. D Tytánowná. Táż Pyrrhá z rodu Tytánow poszłá. Księgi Pierwsze. Argument Powieśći Dwánastey.
PO Potopie, źiemiá władzą y promieniámi Słońcá (ktore iest przyczyną rozmnażánia się źwierząt y gádźiny) przepalona, między innymi rzeczámi drobnieyszymi bestyi bezrozumnych, Pythoná też Smoká wielkiego y szkodliwego zrodźiłá, ktorego pozor nowotnym ludźiom nieznáiomy y dziwny był: tego Apollo vstrzelał. A żeby pámiątká tey zacney spráwy iego nie záginęłá, postánowił igrzyská, ktore były názwáne Pythia, to iest Smoczyny. Od onegoż czásu y sámemu Apollinowi przydáne to nazwisko Pythius, Smoczyński. Powieść Dwánásta
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 25
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
CHrystusa. 17. OTo się ty nazywasz Żydem/ i polegasz na Zakonie/ a chlubisz się Bogiem: 18. I znasz wolę jego. i rozeznawasz rzeczy różne od niej, wyćwiczony będąc z Zakonu: 19. I masz za to żes jest wodzem ślepych; światłością tych którzy są w ciemności: 20. Mistrzem bezrozumnych; nauczycielem niemowiątek; mając kształt znajomości i prawdy w Zakonie. 21. Który tedy uczysz drugiego/ siebie samego nie uczysz? Który opowiadasz żeby nie kradziono/ kradniesz? 22. Który mówisz/ żeby nie cudzołożono/ cudzołożysz? Który się brzydzisz bałwany/ święte rzeczy kradniesz? 23. Który się chlubisz Zakonem/ przez
CHrystusá. 17. OTo się ty názywasz Zydem/ y polegasz ná Zakonie/ á chlubisz się Bogiem: 18. Y znasz wolę jego. y rozeznawasz rzecży rożne od niej, wyćwicżony będąc z Zakonu: 19. Y masz zá to żes jest wodzem slepych; swiátłosćią tych ktorzy są w ćiemnosći: 20. Mistrzem bezrozumnych; náucżyćielem niemowiątek; májąc kształt znájomosći y prawdy w Zakonie. 21. Ktory tedy ucżysz drugiego/ siebie sámego nie ucżysz? Ktory opowiádasz żeby nie krádźiono/ krádniesz? 22. Ktory mowisz/ żeby nie cudzołożono/ cudzołożysz? Ktory się brzydźisz báłwany/ święte rzecży krádniesz? 23. Ktory się chlubisz Zakonem/ przez
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 162
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Egipskiego, rodem z Samotracyj z Ojca także Arystarhca, uczeń Arystofanesa Gramatyka. Kwitnoł za Olimpiady setnej piędziesiątej szóstej, alias za Ptolemeuszza Filometora, Króla Egipskiego, którego Synowi dał edukacją i naukę. Napisał Komentarzów więcej nad tysiąc. Umierał na Cyprze wyspie na puchline, 72 Synów zostawiwszy, pryncypalnych Arystarcha, i Arystagóra, ale bezrozumnych teste Svida. Według świadectwa Eliana Autora, tak był rozsądku wielkiego i nauki doskonałej pełen, i mający u Literatów taki kredyt, że którego on wiersza w Homerze Poęcie nie pochwalił, nie miano go za wiersz Homera; skąd poszło, iż zowiemy Arystarchami tych, co cudze skrypta cenzurują. Videatur pod literą Z. Zoilus
Egypskiego, rodem z Samotracyi z Oyca także Aristarhca, uczeń Arystofanesa Grammatyka. Kwitnoł za Olympiady setney piędziesiątey szostey, alias za Ptolomeusza Filometora, Krola Egypskiego, ktorego Synowi dał edukacyą y naukę. Napisał Kommentarzow więcey nad tysiąc. Umierał na Cyprze wyspie na puchline, 72 Synow zostawiwszy, pryncypalnych Aristarcha, y Aristagora, ale bezrozumnych teste Svida. Według świadectwa Eliana Autora, tak był rozsądku wielkiego y nauki doskonałey pełen, y maiący u Literatow taki kredyt, że ktorego on wiersza w Homerze Pòęcie nie pochwalił, nie miano go za wiersz Homera; zkąd poszło, iż zowiemy Aristarchami tych, co cudze skrypta censuruią. Videatur pod literą Z. Zoilus
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 576
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
trzymający, trzeci Fxtravagantes, owo Augustańskie albo Auszpurskie wyznanic w ustach mający, dla pozyskania sobie respektów Książąt Imperii, a w sercu i rzeczy samej, Lutrowi są przeciwni. Ci sami Anabaptistae od Mikołaja Storkiusza, albo Pelarga Luteranina, Śleżaka wziąwszy początek, origine synowie niezbożni Marcina Lutra, napłodzili wiele Corek, albo Sekt bezrozumnych, w Śląsku, Turyngii i po innych krajach; które od nowych znowu Autorów, albo od nauki; albo od miejsca wypłodzenia swęgo biorą nazwiska, jakoto Munceriani od Munceriusza Kaznodziei Hypokryty; Huttitae od Hutta, Augustyniani od Augustyna Czecha, Bukoldiani od Bukolda: Melchioritae od Melchiora, Hofmanniani od Hofmanna, Mennonitae od Mennona
trzymaiący, trzeci Fxtravagantes, owo Augustańskie albo Auszpurskie wyznanic w ustach maiący, dla pozyskania sobie respektow Xiążąt Imperii, á w sercu y rzeczy samey, Lutrowi są przeciwni. Ci sami Anabaptistae od Mikołaia Storkiusza, albo Pelarga Luteranina, Sleżaka wziąwszy początek, origine synowie niezbożni Marcina Lutra, napłodzili wiele Corek, albo Sekt bezrozumnych, w Szląsku, Turingii y po innych kraiach; ktore od nowych znowu Autorow, albo od nauki; albo od mieysca wypłodzenia swęgo biorą nazwiská, iakoto Muntzeriani od Muntzeriusza Kaznodziei Hypokryty; Huttitae od Hutta, Augustiniani od Augustyna Czecha, Bukoldiani od Bukolda: Melchioritae od Melchiora, Hofmanniani od Hofmanna, Mennonitae od Mennona
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 658
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
miał jakiś naród najachać i najachał/ ten kon i muł bezrozumny słusznie Mahometanów przeznaczał/ bo Mahometani są bezrozumni/ którzy Mahometa zwodziciela i łotra szanują/ i jego Alkoran łotrowski przyjmują/ i tego Alkoranu złego słuchając na wszelkie się uczynki złe rozpasują i wzłościach bezpiecznie postępują/ ale tego konia i muła bezrozumnego; Mahometanów bezrozumnych Bóg wędzidłem i munsztukiem/ to jest: karaniem doczęsnym i wiecznym zahamuje/ bo psalmograf napisał: niebądźcie jako koń i muł/ którzy niemają rozumu/ wędzidłem i munsztukiem czeluści ich ściśni/ ten Alkoran Mahometów pogańską i żydowską i heretycką nauką zarażony waszemu Carskiemu weliczestwu ja przynosze/ żebyście Najaśniejszy Carowie i wielcy
miáł iákiś národ naiáchać y náiacháł/ ten kon y muł bezrozumny słusznie Máchometánow przeznáczał/ bo Máchometáni są bezrozumni/ ktorzy Machometa zwodźićiela y łotra szanuią/ y iego Alkorán łotrowski przymuią/ y tego Alkoránu złego słucháiąc na wszelkie śie vczynki złe rospasuią y wzłośćiach bezpiecznie postępuią/ ále tego konia y mułá bezrozumnego; Máchometánow bezrozumnych Bog wędzidłem y munsztukiem/ to iest: karániem doczęsnym y wiecznym zahámuie/ bo psalmograph napisał: niebądźćie iáko koń y muł/ ktorzy niemáią rozumu/ wędźidłem y munsztukiem czeluśći ich śćiśni/ ten Alkoran Máchometow pogáńską y żydowską y heretycką nauką zarażony waszemu Cárskiemu weliczestwu ia przynosze/ żebyśćie Náiaśnieyszy Carowie y wielcy
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 7
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
