było jeszcze Ewy, chybabyśmy Do swej wole świętymi kierowali pismy, Bo im to mówi w piątek, w sobotę spoczywa, A po sobocie ziobra z boku mu dobywa. Na ziemi się poznali, mówisz, tak też trzeba, Cóż by za dzieci były o jabłkach bez chleba?” „Chłopcze, przynieś Biblią. Czytajże, Węgrzynie, Że piątek, kiedy ludzi Bóg stworzył, nie minie, Tamże im błogosławił, lecz formę stworzenia Po skończonej sobocie Pismo nam namienia. A co bajesz o jabłkach, widzieć dziś małżonki, Syny rodząc o wodzie, same jedząc płonki. Ba, gdyby i te miały! lada jedzą chwasty
było jeszcze Ewy, chybabyśmy Do swej wole świętymi kierowali pismy, Bo im to mówi w piątek, w sobotę spoczywa, A po sobocie ziobra z boku mu dobywa. Na ziemi się poznali, mówisz, tak też trzeba, Cóż by za dzieci były o jabłkach bez chleba?” „Chłopcze, przynieś Bibliją. Czytajże, Węgrzynie, Że piątek, kiedy ludzi Bóg stworzył, nie minie, Tamże im błogosławił, lecz formę stworzenia Po skończonej sobocie Pismo nam namienia. A co bajesz o jabłkach, widzieć dziś małżonki, Syny rodząc o wodzie, same jedząc płonki. Ba, gdyby i te miały! leda jedzą chwasty
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 575
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
.
Musarum Domus, atque omnis Nutricula Iuris. Drudzy mówią, że: Est Mater Studentium Bononia.
Jest tu Kościół Z. Petroniusza Patrona Bononii, tak mocny, że koniec obiecują, razem chyba ze światem. Z. DOMINIKA Ciało w Kościele swoim u OO. Dominikanów odbiera weneracją. Ciż Ojcowie mają tu starożytną Biblią na białej skórze od Ezdrasza napisaną.
U Panien zaś Zakonnych Reguły Z. FRANCISZKA siedzi jak lżywa w Kościele za kratą Z. KATARZYNA BONOŃSKA kilka set lat in corruptissima, często nowy habit od Zakonnic bierąc. W tym tu mieście odpoczywa Henlius Syn Fryderyka II. Cesarza Król Sycylii i Korsiki, który z Mutinensami przeciw Bonończykom
.
Musarum Domus, atque omnis Nutricula Iuris. Drudzy mowią, że: Est Mater Studentium Bononia.
Iest tu Kościoł S. Petroniusza Patroná Bononii, ták mocny, że koniec obiecuią, rázem chyba ze światem. S. DOMINIKA Ciało w Kościele swoim u OO. Dominikanow odbierá wenerácyą. Ciż Oycowie maią tu starożytną Biblią ná białey skorze od Ezdrasza nápisaną.
U Panien zaś Zákonnych Reguły S. FRANCISZKA siedźi iák lżywa w Kościele zá krátą S. KATARZYNA BONONSKA kilka set lat in corruptissima, często nowy habit od Zakonnic bierąc. W tym tu mieście odpoczywa Henlius Syn Fryderika II. Cesarza Krol Sycilii y Korsiki, ktory z Mutinensami przeciw Bonończykom
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 174
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
ażbyś mi obiecała/ żebyś nigdy od tego czasu ubogich/ zasmucała/ pożyrając bydlęta ich. A ona jakoby zezwalajac/[...] wą pokazowała/ że to obiecowała/ tedy wziął do mej skorę. Ibidem Kradzież. Przykład VI. cierpliwie znosząć kradzież ksiąg/ brata kradnącego nawrócił. 366.
POwiadano o Opacie Anastazjusie/ iż miał Biblią pargaminową/ którą za ośmnaście czerwonych złotych szacowano. Położył ją był w Kościele/ iż ktoby chciał z braciej/ mógł czytać o niej. Przyszedszy tedy brat niejaki pielgrzym /skłonił się do starca ujźrzawszy onę biblia/ pożadał jej/ i ukradł/ i tak odszedł. Lecz stary nie ściałgo aby go pojmał. A
áżbyś mi obiecáłá/ żebyś nigdy od tego czásu vbogich/ zásmucáłá/ pożyráiąc bydlętá ich. A oná iákoby zezwaláiac/[...] wą pokázowáłá/ że to obiecowáłá/ tedy wźiął do mey skorę. Ibidem Kradźież. PRZYKLAD VI. cierplowie znosząć kradźież kśiąg/ brátá krádnącego náwroćił. 366.
POwiádano o Opáćie Anástázyuśie/ iż miał Biblią párgáminową/ ktorą zá ośmnaśćie czerwonych złotych szácowano. Połozył ią był w Kościele/ iż ktoby chciał z bráćiey/ mogł czytáć o niey. Przyszedszy tedy brát nieiáki pielgrzym /skłonił sie do stárca vyźrzawszy onę biblia/ pożadał iey/ y vkradł/ y ták odszedł. Lecz stáry nie śćiałgo áby go poimał. A
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 380
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
na oglądanie. A on wziąwszy ją niósł do Opata Anastazjusa żeby obaczył jeśli dobra Biblia/ abo jeśli ta wiele stała. Rzekł mu starzec/ kup ją bo dobra/ i stoi za to jakoś zacenił. A on wróciwszy się/ rzekł onemu co przedawał/ nie tak jako mu starzec powiedział. Ukazowałem tę Biblią Opatowi Anastazjusowi/ a on mi powiedział/ iż to siła co ty chcesz/ nie stoi za tym On to usłyszawszy rzekł: I nicci więcej nie rzekł starzec. A on NIc. Tedy mu rzekł: Już jej niechcę przedać. Skruszony tedy przyjszedł do starca/ pokutę czyniac/ prosił go żeby swoję Biblią wziął
ná oglądánie. A on wźiąwszy ią niosł do Opátá Anástázyusá żeby obaczył ieśli dobra Biblia/ ábo iesli ta wiele stałá. Rzekł mu stárzec/ kup ią bo dobra/ y stoi zá to iakoś zácenił. A on wroćiwszy sie/ rzekł onemu co przedawał/ nie ták iáko mu stárzec powiedźiał. Vkázowałem tę Biblią Opátowi Anastázyusowi/ á on mi powiedźiał/ iż to siłá co ty chcesz/ nie stoi zá tym On to vsłyszawszy rzekł: Y nicći więcey nie rzekł stárzec. A on NIc. Tedy mu rzekł: Iuż iey niechcę przedáć. Skruszony tedy przyjszedł do stárcá/ pokutę czyniac/ prosił go żeby swoię Biblią wźiął
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 380
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
tę Biblią Opatowi Anastazjusowi/ a on mi powiedział/ iż to siła co ty chcesz/ nie stoi za tym On to usłyszawszy rzekł: I nicci więcej nie rzekł starzec. A on NIc. Tedy mu rzekł: Już jej niechcę przedać. Skruszony tedy przyjszedł do starca/ pokutę czyniac/ prosił go żeby swoję Biblią wziął. A starzec niechciał jej wziąć. Zaczym starzec: Jeśli nie możesz być bezpieczny ażbym ją wziął/ otoż ją biorę. I został on brat przy nim aż do śmierci swojej/ biorąc postępek z starcowej cierpliwości. Ex lib: Doctor: Patrum num: 11. Przykład VII. Kradnącym rzeczy u starca
tę Biblią Opátowi Anastázyusowi/ á on mi powiedźiał/ iż to siłá co ty chcesz/ nie stoi zá tym On to vsłyszawszy rzekł: Y nicći więcey nie rzekł stárzec. A on NIc. Tedy mu rzekł: Iuż iey niechcę przedáć. Skruszony tedy przyjszedł do stárcá/ pokutę czyniac/ prosił go żeby swoię Biblią wźiął. A stárzec niechćiał iey wźiąć. Záczym stárzec: Iesli nie możesz bydz bespieczny áżbym ią wźiął/ otoż ią biorę. Y został on brat przy nim áż do śmierći swoiey/ biorąc postępek z stárcowey ćierpliwosći. Ex lib: Doctor: Patrum num: 11. PRZYKLAD VII. Krádnącym rzeczy v stárcá
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 380
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
nadzieją potomstwa. Obróciwszy potym Gostaw animusz do umocnienia i do rozszerzenia Luterstwa/ które wprowadził do królestwa/ postarał się/ żeby szkoły i Akademie Koronne Katolickie/ wygnawszy samych Katolików/ podane były Mistrzom i Ministrom Luterskim; kazał popalić Biblioteki stare/ i naprowadzić do swego królestwa dostatek ksiąg heretyckich zaraźliwych/ i przełożyć na język pospolity Biblią ś. przydając Postillę i wykłady pełne niezbożności i jadu. O to się też postarał/ aby były wyłożone tymże językiem/ wiele ksiąg jadowitych/ z których wiele ludzi prostych zostali/ nie postrzegszy się Luterany. Postanowił pod winami srogimi/ żeby żaden nie posyłał swych synów na naukę z królestwa/ tylko do Wittembergu/
nádźieią potomstwá. Obroćiwszy potym Gostaw ánimusz do vmocnienia y do rozszerzenia Lutherstwá/ ktore wprowádźił do krolestwá/ postárał się/ żeby szkoły y Akádemie Koronne Kátholickie/ wygnawszy sámych Kátholikow/ podáne były Mistrzom y Ministrom Lutherskim; kazał popálić Bibliotheki stáre/ y náprowádźić do swego krolestwá dostátek kśiąg haeretyckich záráźliwych/ y przełożyć ná ięzyk pospolity Biblią ś. przydáiąc Postillę y wykłady pełne niezbożnośći y iádu. O to się też postárał/ áby były wyłożone tymże ięzykiem/ wiele kśiąg iádowitych/ z ktorych wiele ludźi prostych zostáli/ nie postrzegszy się Lutherany. Postánowił pod winámi srogimi/ żeby żaden nie posyłał swych synow ná náukę z krolestwá/ tylko do Wittembergu/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 68
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
panów te tylko są pozwolone. 24. Artykuły nowe ludziom moim 1. przyszłego miesiąca publikować każę, które dziś skoncypowałem, różnych państw widząc przede mną źniesione, na zabieżenie nieprzystojnym swywolom. 25. IM pan Larzak, jenerał-adjutant buławy wielkiej księcia brata mego z IM panem Rejbnicem oberszlejtnantem przybyli tu. Eadem die darowano mi biblią z kopersztykami Starego i Nowego Testamentu srodze przedniemi, której, jak wydana, lat sto bez mała liczy się. 26. IM pani Larzakowa de domo Jezierska przybyła tu do nas z wizytą. 27. Pakowałem prawie dzień cały archiwa moje i skarbcowe rzeczy idące na brykach do Biały. Nad wieczorem zaś przybyli tu do
panów te tylko są pozwolone. 24. Artykuły nowe ludziom moim 1. przyszłego miesiąca publikować każę, które dziś skoncypowałem, różnych państw widząc przede mną źniesione, na zabieżenie nieprzystojnym swywolom. 25. JM pan Larzak, jenerał-adjutant buławy wielkiej księcia brata mego z JM panem Rejbnicem oberszlejtnantem przybyli tu. Eadem die darowano mi biblią z kopersztykami Starego i Nowego Testamentu srodze przedniemi, której, jak wydana, lat sto bez mała liczy się. 26. JM pani Larzakowa de domo Jezierska przybyła tu do nas z wizytą. 27. Pakowałem prawie dzień cały archiwa moje i skarbcowe rzeczy idące na brykach do Biały. Nad wieczorem zaś przybyli tu do
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 30
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
górnego Hierozolimskiego, Wzdłuż, wszerz wymierzano, Jako napisano W objawieniu cnego Kochanka Bożego. Przeto lepiej mierzyć Łokciem wiarę. Wierzyć I temu potrzeba, To nauka z nieba".
ODPOWIEDŹ NA TO IKS TKACZA
Gdy Niewierski gdace, Ali-ć iks Tkac skacze Jak obses i woła: - "Iks Niewierski zgoła Źle Pisano czytuje, Biblią fałszuje, Kiedy mierzyć radzi Łokciem wiarę! Wadzi Nas z ksiem Krawcem! Proszę, Słuchajcie gdy wnoszę Przeciwne przykłady, Z Pisma mądre rady: U Ezechijasza, Czy u Tobijasza, Wiara sławna nasza, Gdzie ten prorok baczył Anioła, gdy raczył Wymierzać szeroko I barzo wysoko Plac na wystawienie I na wywiedzienie Murów u Bożego
górnego Hierozolimskiego, Wzdłuż, wszerz wymierzano, Jako napisano W objawieniu cnego Kochanka Bożego. Przeto lepiej mierzyć Łokciem wiarę. Wierzyć I temu potrzeba, To nauka z nieba".
ODPOWIEDŹ NA TO IKS TKACZA
Gdy Niewierski gdace, Ali-ć iks Tkac skacze Jak obses i woła: - "Iks Niewierski zgoła Źle Pisano czytuje, Bibliją fałszuje, Kiedy mierzyć radzi Łokciem wiarę! Wadzi Nas z ksiem Krawcem! Proszę, Słuchajcie gdy wnoszę Przeciwne przykłady, Z Pisma mądre rady: U Ezechijasza, Czy u Tobijasza, Wiara sławna nasza, Gdzie ten prorok baczył Anioła, gdy raczył Wymierzać szeroko I barzo wysoko Plac na wystawienie I na wywiedzienie Murów u Bożego
Skrót tekstu: PaszkMrTrybKontr
Strona: 234
Tytuł:
Rok trybunalski
Autor:
Marcin Paszkowski
Drukarnia:
Sebastian Fabrowic
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
dla nie doskonałości Łaciny własnobrzmiącem słowem przełożyć/ tedy (jak się rzekło) większy ma być wzgląd na ich przedsięwzięcie w pisaniu/ aby żadnej przećwności samemu sobie nie miało/ a niżeli na ścisłą własność którego słówka nie należącego do zbawienia. Bo nie małą liczbę słów inszych w Arabskiem i Chaldejskiem tekstach od Żydowskich znajdujemy przez wszystkie Biblią; a przecie we wszystkich jeden jest sens rzeczy. Kto jednak dobrze słowa uważy/ ani w naszych Bibliach nic na tem miejscu nie znajdzie/ bijącego przeciwko pomienionemu sensowi. Bo i Jafetczykach (a naprzód) tak tam mamy. Ab his diuisae sunt insulae in regionibus suis, vnusquisq; secũdũ linguã suam et familias suas
dla nie doskonáłośći Láćiny własnobrzmiącem słowem przełożyć/ tedy (iák się rzekło) wiekszy ma bydź wzgląd ná ich przedśięwźięćie w pisániu/ áby żadney przećwnośći sámemu sobie nie miáło/ á niżeli ná śćisłą włásność ktorego słowká nie należącego do zbáwienia. Bo nie máłą liczbę słow inszych w Arábskiem y Cháldeyskiem textách od Zydowskich znáyduiemy przes wszystkie Biblią; á przećie we wszystkich ieden iest sens rzeczy. Kto iednák dobrze słowá vważy/ áni w nászych Bibliách nic ná tem mieyscu nie znáydźie/ biiącego przećiwko pomienionemu sensowi. Bo i Iáphetczykách (á naprzod) ták tám mamy. Ab his diuisae sunt insulae in regionibus suis, vnusquisq; secũdũ linguã suam et familias suas
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 66
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
