Zakon Boży i jego z nieba rozkazanie. Ty, żebyś swą pętlicę każdego mógł czasu Widzieć, trzebać by nosić zwierciadło u pasu.” „Nie ja, zły krawiec winien, ale zjadł też kata — Rzecze Żyd — że go doszła za pracę zapłata.” 414 (N). BIAŁOGŁOWA PIŚMIENNA
Czytywając w Bibliej żydowskie kroniki, Pyta mnie jedna pani o Jebuzejczyki, Co z Amorejczykami żyli siebie blisko, Walcząc na Żydy, skąd tak wszeteczne przezwisko. „Każdy naród od jego przymiotów i znaków, Właśnie jako od pola zową dziś Polaków, Gdzie przedtem żaden — rzekę — nie wyrównał z nami, Tak też Jebuzejczyków z Amorejczykami;
Zakon Boży i jego z nieba rozkazanie. Ty, żebyś swą pętlicę każdego mógł czasu Widzieć, trzebać by nosić zwierciadło u pasu.” „Nie ja, zły krawiec winien, ale zjadł też kata — Rzecze Żyd — że go doszła za pracę zapłata.” 414 (N). BIAŁOGŁOWA PIŚMIENNA
Czytywając w Biblijej żydowskie kroniki, Pyta mnie jedna pani o Jebuzejczyki, Co z Amorejczykami żyli siebie blisko, Walcząc na Żydy, skąd tak wszeteczne przezwisko. „Każdy naród od jego przymiotów i znaków, Właśnie jako od pola zową dziś Polaków, Gdzie przedtem żaden — rzekę — nie wyrównał z nami, Tak też Jebuzejczyków z Amorejczykami;
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 179
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
a że nietylko w Starym Testamencie/ ale też i w Nowym Wiara prawdziwa zawiera się/ przeto przydaje te słowa: Posthaec in terris visus est, et cum hominibus conuersatus est. Potym na ziemi był widziany/ i z ludźmi obcował. Baruch 3. RABIN.
Zaprawdę my tego Proroka nie przyjmujemy/ i w Bibliej naszej onego nie mamy? TEOLÓG.
NIewiem miły Rabinie/ komu w tym więcej wierzyć/ jeśliże Katolikowm/ którzy w tej sprawie żadnego interesse nie mają; ponieważ jako Nowy tak i Stary Testament przyjmują/ zaczym prawdziwsze są Oryginały i Pisma Bibliej świętej/ które oni in Vaticano w Rzymie pod wielką strażą Zacnych Prałatów
á że nietylko w Stárym Testamenćie/ ale też y w Nowym Wiárá prawdźiwa záwiera się/ przeto przydáie te słowá: Posthaec in terris visus est, et cum hominibus conuersatus est. Potym ná źiemi był widźiány/ y z ludźmi obcował. Baruch 3. RABIN.
Zaprawdę my tego Proroká nie prziymuiemy/ y w Bibliey nászey onego nie mamy? THEOLOG.
NIewiem miły Rábinie/ komu w tym więcey wierzyć/ ieśliże Kátholikowm/ ktorzy w tey spráwie żadnego interesse nie máią; ponieważ iáko Nowy ták y Stáry Testáment prziymuią/ záczym prawdźiwsze są Oryginały y Pismá Bibliey świętey/ ktore oni in Vaticano w Rzymie pod wielką strażą Zacnych Práłatow
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 3
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
drugiej zaś stronie/ Cesarz I. M. w Habicie Pokoju/ i Wieńcu Laurowym wyrażony/ którego Tarcz zwycięską/ representuje Honor całego Chrześcijaństwa wyrażający Krzyż/ który wisi z Palmowego uformowany drżewa/ z Napisem: De Barbaris gentibus. Drugą ręką odbiera od całego Świata Chrześcijańskiego (który wyraża okrągła cały Świat representująca kula/ przy Bibliej/ siedmią Pieczęciami zapieczętowanej) Wieniec/ z liścia Dębowego Uwity/ z Napisem: Augusto Pacatori III. niżej zaś: Ob Pomoerii Christiani fines ampliatos et Socios defensos. MDCCXVIII. z Pasarowicza/ 29. Iulii.
Ponieważ teraźniejsza Poczta pierwszych tylko rzeczy/ względem już żawartego z Portą Ottomańską Pokoju/ przyniosła nam z sobą Konfirmacją
drugiey záś stronie/ Cesárz I. M. w Hábićie Pokoiu/ y Wieńcu Laurowym wyrażony/ ktorego Tarcz zwycięską/ representuie Honor cáłego Chrzesciáństwá wyrażáiący Krzyż/ ktory wisi z Pálmowego uformowány drżewá/ z Napisem: De Barbaris gentibus. Drugą ręką odbiera od cáłego Swiátá Chrześćiáńskiego (ktory wyraża okrągła cáły Swiát representuiąca kulá/ przy Bibliey/ siedmią Piecżęciámi zápiecżętowáney) Więńiec/ z liśćia Dębowego Uwity/ z Napisem: Augusto Pacatori III. niżey záś: Ob Pomoerii Christiani fines ampliatos et Socios defensos. MDCCXVIII. z Pássárowiczá/ 29. Iulii.
Poniewasz terázńieysza Posztá pierwszych tylko rzeczy/ względem iusz żáwártego z Portą Ottomańską Pokoiu/ przyniosła nam z sobą Confirmátią
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 19
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
tak potym doznawał wielkiej wzgardy/ hańby i zelżywości. Gdy tedy on krzyż jego przez niemały czas trwał/ czasu jednego tymi się słowy słyszeć dał: O Boże! gdy mi się dobrze powodziło/ gdy mi szczęście we wszem służyło/ i płużyło/ chodziłemci wprawdzie do Kościoła/ słuchałem słowa Bożego/ czytałem w Bibliej (w Postylli) modliłem się Bogu/ bywałem na spowiedzi/ przystępowałem też często a gęsto do stołu Bożego: Lecz to nabożeństwo tylko uszyma słuchał/ a do serca nie przypuszczał; szczęście moje/ dobre dni i rozkoszy moje tak mię były zbłaźniły/ że Krześciaństwo moje nie prawdziwe/ ale obłudne i malowane
ták potym doznawał wielkiey wzgárdy/ háńby y zelżywośći. Gdy tedy on krzyż iego przez niemáły czás trwał/ czásu iednego tymi śię słowy słyszeć dał: O Boże! gdy mi śię dobrze powodźiło/ gdy mi sczęśćie we wszem służyło/ y płużyło/ chodźiłemći wprawdźie do Kośćiołá/ słuchałem słowá Bożego/ czytałem w Bibliiey (w Postylli) modliłem śię Bogu/ bywałem ná spowiedźi/ przystępowałem też często á gęsto do stołu Bożego: Lecz to nabożeństwo tylko uszymá słuchał/ á do sercá nie przypusczał; sczęśćie moie/ dobre dni y roskoszy moie ták mię były zbłaźniły/ że Krześćiáństwo moie nie prawdźiwe/ ále obłudne y málowáne
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Lv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
łóżkiem swoim taki głos/ co rzekł do niego: Słysz Olbrychcie/ oto musisz umrzeć; ale pomni na te słowa: Idź ludu mój/ wnidź do komór swoich/ a zamkni drzwi zasobą. Skryj się namaluczką chwilkę/ dokąd nie przeminie rozgniewanie! Oznajmił to potym Kaznodziei swemu pytając go/ gdzieby te słowa w Bibliej napisane byłu/ i cieszył się nimi aż do śmierci naśmiertelnej pościeli swojej. Sir. 14. v. 12. Herbergerus in Trauer-Binden/ cit. D. Roberus Par. O. Arc. Triumf. p. m. 175 It. Baum. Dec. VI. Funebr. Sing. p. m
łożkiem swoim táki głos/ co rzekł do niego: Słysz Olbrychćie/ oto muśisz umrzeć; ále pomni ná te słowá: Idź ludu moy/ wnidź do komor swoich/ á zámkni drzwi zásobą. Skryi śię námáluczką chwilkę/ dokąd nie przeminie rozgniewánie! Oznáymił to potym Káznodźiei swemu pytáiąc go/ gdźieby te słowá w Bibliiey nápisáne byłu/ y ćieszył śię nimi aż do śmierći náśmiertelney pośćieli swoiey. Sir. 14. v. 12. Herbergerus in Trauer-Binden/ cit. D. Roberus Par. O. Arc. Triumph. p. m. 175 It. Baum. Dec. VI. Funebr. Sing. p. m
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Oiiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
słowa pisma ś. niezbożnie wyłożone: i dla tegoż powiadają/ iz Luter miał nos woskowy/ abowiem naciągał słów Ducha ś. kwoli ciału i ku lubości cielesnej: i owszem skłaniał je i kręcił ku rozumieniu zaraźliwemu i diabelskiemu: i na ten czas rozumiał/ iż sprawił coś osobliwego/ kiedy przyszedł któremu miejscu w Bibliej/ wykład daleki od prawdy/ i owszem przeciwny ex diametro prawdzie i uczciwemu. Takowej zarazie zabiega Papież już Synodami Prowincjalskimi/ już Koncyliami powszechnymi; wedle tego/ jako mało abo wiele należy ona onej rzeczy; już też przez Kaznodzieje i Doktory. Przez Koncylia pokonane i potępione są herese/ Arriusza/ Eutichesa/ Eunomiusa/
słowá pismá ś. niezbożnie wyłożone: y dla tegoż powiádáią/ iz Luther miał nos woskowy/ ábowiem náćiągał słow Duchá ś. kwoli ćiáłu y ku lubośći ćielesney: y owszem skłániał ie y kręćił ku rozumieniu záráźliwemu y dyabelskiemu: y ná ten czás rozumiał/ iż spráwił coś osobliweg^o^/ kiedy przyszedł ktoremu mieyscu w Bibliey/ wykład dáleki od prawdy/ y owszem przećiwny ex diametro prawdźie y vczćiwemu. Tákowey zaráźie zábiega Papież iuz Synodámi Prouinciálskimi/ iuż Conciliámi powszechnymi; wedle tego/ iáko máło ábo wiele należy oná oney rzeczy; iuż też przez Káznodźieie y Doktory. Przez Concilia pokonáne y potępione są haeresae/ Arriuszá/ Eutichesá/ Eunomiusá/
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 206
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
żeście ów e Procę pisali/ plotkiście z pisma zbierali/ a pisaliście żwawie: nie trzebać wam było tego: Kapłan się też prędko ozwie: Rychlej też zakąsi żwawy/ Panie Seniorze/ ba i taki bywa na chytrego lisa/ i na wilka co owieczki kąsa ciekawy/ a jeśliże powiadacie plotki w Bibliej/ więc wy powiadajcie prawdę/ tedy wam będziem wierzyli: Senior zaś rzecze: aleście się wy Teologiej nie uczyli/ Medycinyście w Padwi słuchali/ z Doktoramiście się tylko witali. Tu niech każdy patrza/ jako to są w mowie popędliwi/ nie patrząc na godność kapłańską/ lada co od gniewu mówi/ aza
żeśćie ow e Procę pisáli/ plotkiśćie z pismá zbieráli/ á pisáliśćie żwáwie: nie trzebáć wam było tego: Kápłan się też prętko ozwie: Rychley też zákąśi żwáwy/ Pánie Seniorze/ bá y táki bywa ná chytrego lisá/ y ná wilká co owieczki kąsa ćiekáwy/ á iesliże powiádaćie plotki w Bibliey/ więc wy powiádayćie prawdę/ tedy wam będźiem wierzyli: Senior záś rzecze: áleśćie się wy Theologiey nie vczyli/ Medicinyśćie w Padwi słucháli/ z Doktorámiśćie się tylko witáli. Tu niech káżdy pátrza/ iáko to są w mowie popędliwi/ nie pátrząc ná godność kápłańską/ ládá co od gniewu mowi/ áza
Skrót tekstu: MirJon
Strona: 25
Tytuł:
Jonathas zmartwychwstał
Autor:
Florian Mirecki
Drukarnia:
wdowa Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
, to jest Wied abo wiadomość imion/ co które prawdziwie ma znaczyć Iż tedy prawie jeno temi trzema Instrumentami robię Istorią moję (z której ten sok sławy Narodu naszego wycisnąłem) dla tegoż o każdym z nich z osobna przestrzegam. O Pierwszym Instrumencie/ to jest Bibliej Świętej. Rozdział 3. Naprzód tedy o Bibliej Z. uważ proszę mądry Czytelniku/ że się Księgi tak Starego jako i Nowego Testamentu/ pospolicie na czworakie dzielą/ to jest: Legales, Propheticos, Sapientiales et Historicos. A tych ostatnich jest 12 to jest: Iosue, Iudicum, Ruth, Regum, Paralippomenon, Ezdrae, Tobiae, Iudith, Esther, Iob
, to iest Wied ábo wiádomość imion/ co ktore prawdźiwie ma znáczyć Iż tedy práwie ieno temi trzemá Instrumentami robię Istoryą moię (z ktorey ten sok sławy Narodu nászego wyćisnąłem) dla tegoż o każdym z nich z osobná przestrzegam. O Pierwszym Instrumenćie/ to iest Bibliey Swiętey. Rozdźiał 3. Naprzod tedy o Bibliey S. vważ proszę mądry Czytelniku/ że się Kśięgi ták Starego iáko y Nowego Testámentu/ pospolićie na czworákie dzielą/ to iest: Legales, Propheticos, Sapientiales et Historicos. A tych ostátnich iest 12 to iest: Iosue, Iudicum, Ruth, Regum, Paralippomenon, Ezdrae, Tobiae, Iudith, Esther, Iob
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 8
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
jest ich własnemi/ jakie przyrodzenie każdej wyciągało. A nie jeno w ten czas ale też i potym/ tak Jadam swe syny/ jako i oni swoje potomki/ także góry/ lasy/ krainy/ rzeki/ i insze rzeczy takiemi słowami przezywali/ jak ich abo czas/ abo dzieła jakie wyciągały. Stądże w Bibliej pełno mamy przyczyn/ dla których komu jakie imię było dane/ abo co przezwanego: jako ono Genesis 10. Nomen vni Phaleg, eò quod in diebus eius diuisa sit terra. To abowiem za fundament wziąwszy/ jawno jest że i w samych słowach dobrze zrozumianych/ dyszy niemal wszystka prawda Istoriej/ abo istotnej rzeczy/
iest ich własnemi/ iákie przyrodzenie káżdey wyćiągáło. A nie ieno w ten czás ále też y potym/ ták Iádam swe syny/ iáko y oni swoie potomki/ tákże gory/ lásy/ kráiny/ rzeki/ y insze rzeczy tákiemi słowámi przezywáli/ iák ich ábo czás/ ábo dźiełá iákie wyćiągáły. Ztądże w Bibliey pełno mamy przyczyn/ dla ktorych komu iákie imię było dáne/ ábo co przezwánego: iáko ono Genesis 10. Nomen vni Phaleg, eò quod in diebus eius diuisa sit terra. To ábowiem zá fundáment wźiąwszy/ iáwno iest że y w samych słowách dobrze zrozumiánych/ dyszy niemal wszystká prawdá Istoryey/ ábo istotney rzeczy/
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 11
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
. Calamus kalać ma abo musi/ to jest papier abo na czym piszą. Papyrus pod pióro/ bo go pod nie podkładają. Autor dał-tor/ iż drogę do czego przetorował: i także wszystkich inszych słów/ co ich jeno jest na świecie w którymkolwiek języku/ łacno się z ich przyrodzenia/ abo opisania lubo w Bibliej lubo w Historiach dorachować przez pospolite Reguły/ jako z pierwotnego naszego języka Słowieńskiego wypłynęły. Ze takie wykładania słów odpsowanych/ nie są przeciw pospolitym Doktorów Świętych Rozdział 12. Jawno tedy jest/ że slowa które uważny Czetelniku znajdziesz w tym Wywodzie odpsowane/ lubo z Polska nazwane; jako Paradisus Poradziesz/ Monarchia Mieńarcość/ Arystocratia Parzystokraczenie
. Calamus kaláć ma ábo muśi/ to iest pápier ábo ná czym piszą. Papyrus pod pioro/ bo go pod nie podkładáią. Author dał-tor/ iż drogę do czego przetorował: y tákże wszystkich inszych słow/ co ich ieno iest ná świećie w ktorymkolwiek ięzyku/ łácno się z ich przyrodzenia/ ábo opisania lubo w Bibliey lubo w Historyách doráchowáć przez pospolite Reguły/ iáko z pierwotnego nászego ięzyka Słowieńskiego wypłynęły. Ze tákie wykłádánia słow odpsowánych/ nie są przećiw pospolitym Doktorow Swiętych Rozdźiał 12. Iáwno tedy iest/ że slowá ktore vważny Czetelniku znaydźiesz w tym Wywodźie odpsowáne/ lubo z Polská názwáne; iáko Paradisus Poradźiesz/ Monarchia Mieńárcość/ Aristocratia Párzystokráczenie
Skrót tekstu: DembWyw
Strona: 22
Tytuł:
Wywód jedynowłasnego państwa świata
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Drukarnia:
Jan Rossowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
języki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
