Moskwicin/ bo ku Moskwie prosto ciągnął/ nad głowami ich stanął/ i tamże zgasł: a my mielibyśmy mówić za prorokiem Jeremiaszem sobie wzajem A Signis caeli nolite metuere auqe metuunt gentes. Nie bójcie się Kometów Chrześcijanie: niech się ich tam stracha Tatarzyn/ Turczyn/ Moskwicin/ co im nad głową ten bicz Boży wisi. Ale gdy się radziemy sumnienia naszego: gdy widzimy że wszędzie jest co karać: gdy uważamy jakośmy zarobili na ciężki gniew Boży: niepodobna rzecz żeby sumnienie złe nie straszyło nas gdy widzimy u pana naszego rozgę w ręku Niemasz nic lękliwszego nad ludzie złego sumnienia; a słusznie bo gdy chodzą w odpowiedzi z
Moskwicin/ bo ku Moskwie prosto ciągnął/ nád głowámi ich stánął/ y támże zgásł: á my mielibysmy mowić zá prorokiem Ieremiaszem sobie wzáiem A Signis caeli nolite metuere auqe metuunt gentes. Nie boyćie sie Kometow Chrześciánie: niech sie ich tám strácha Tátárzyn/ Turczyn/ Moskwićin/ co im nád głową ten bicz Boży wiśi. Ale gdy sie rádźiemy sumnienia nászego: gdy widźimy żę wszędźie iest co káráć: gdy uważamy iákosmy zárobili ná ćiężki gniew Boży: niepodobna rzecz żeby sumnienie złé nie strászyło nas gdy widźimy v páná naszego rozgę w ręku Niemasz nic lękliwszego nad ludźie złego sumnienia; á słusznie bo gdy chodzą w odpowiedźi z
Skrót tekstu: NajmProg
Strona: B4
Tytuł:
Prognostyk duchowny na kometę
Autor:
Jakub Najmanowicz
Drukarnia:
Maciej Jędrzejowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
astrologia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
kamień oddać, dni odrobić 12, stukę prząsc, do Dworu zabić isc bydle wszelakie, gdy rozkaze sołtisz, piwa baryły oddać, jako umowa, czego się obojął Wasiel i ma oddawać i odprawiacz; tylko ta posługa do oprawiania bydła należy, żeby to nie na synk ale na ich właszną potrzebę, to powinien kaczmarz bicz. (p. 321) (p. 323)
3790. (49) Anno Domini 1628 die vero 9 Martii. Iudicium banitum in villa lasienska Wola factum est per generosum dominum Sebastianum Wierzbięta, tenutarium protunc temporis huius ville, est celebratum et per me viceadvocatum Felicem Sniezek et per 7 scabinos iuratos videlicet:
kamien oddac, dni odrobic 12, stukę prząsc, do Dworu zabic isc bydle wszelakie, gdy roskaze sołtisz, piwa baryły oddac, iako umowa, czego sie oboiął Wasiel y ma oddawac y odprawiacz; tilko tha posługa do oprawiania bydła nalezy, żeby tho nie na synk ale na ich właszną potrzebę, tho powinien kaczmarz bicz. (p. 321) (p. 323)
3790. (49) Anno Domini 1628 die vero 9 Martii. Iudicium banitum in villa lasienska Wola factum est per generosum dominum Sebastianum Wierzbiętha, tenutarium protunc temporis huius ville, est celebratum et per me viceadvocatum Felicem Sniezek et per 7 scabinos iuratos videlicet:
Skrót tekstu: KsJasUl_1
Strona: 439
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1602 a 1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1602
Data wydania (nie później niż):
1640
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
; iż się na niego porwał, a drugi czarnoksiężnik od ziemi pożarty, iż się także brał zabić Świętego. Gdy ten święty zawitał z opowiadaniem Ewangelii do Hibernii, widział tam wojsko czartów nie przeliczone, które wszytek wysep do koła otoczyło, ale musiało ustąpić świętemu, jako pisze Stanichurstus w życiu jego Piąty Z. Dunstatus bicz wielki na czartów. Szósty Z. Elpidius Biskup, który samym spojrzeniem chorych, i opętanych uzdrawiał, dlatego czarci sami wyznali publicznie: Iuxta Elpidii cellam, ne transeamus, ne torqueamur. Siódmy Z. Filip Argyrion Sicilii Apostoł terror Demonum. Ósmy Z. Hilarion Opat cudownie od czartów w różnej postaci prześladowany a zawsze ich
; iż się na niego porwał, á drugi czarnoksiężnik od ziemi pożarty, iż się także brał zabić Świętego. Gdy ten swięty zawitał z opowiadaniem Ewangelii do Hibernii, widział tam woysko czartow nie przeliczone, ktore wszytek wysep do koła otoczyło, ale musiało ustąpić swiętemu, iako pisze Stanichurstus w życiu iego Piąty S. Dunstatus bicz wielki na czártow. Szosty S. Elpidius Biskup, ktory samym spoyrzeniem chorych, y opętanych uzdrawiał, dlatego czarci sami wyznali publicznie: Iuxta Elpidii cellam, ne transeamus, ne torqueamur. Siodmy S. Filip Argyrion Sicilii Apostoł terror Demonum. Osmy S. Hilarion Opat cudownie od czartow w rożney postaci prześladowany a zawsze ich
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 262
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
która w Ameryce) żyją ludzie długo: w Arabii szczęśliwej po lat 120 w Macedonii, na gorze Athos po lat 140. Dandon Iliryjski lat przeżył 500, Walerius Corvinus lat 146, Galenus Medyk Trajana Cesarza natione Żyd lat 140, Z. Seweryn Biskup Tungreński (w Holandii) lat 373. Atyla Król Hunnów Bicz Boży dożył lat 124 jako w życiu jego świadczy Olaus. Aunus Król Szwedzki żył lat 210 których lat 190 przepędził na Tronie, rok sał w dzieciństwie, do lat 10, nigdy nie chorował, jako świadczy Księga Memorabilium Sveciae cap: 36. Ramusius Autor w Indyj między Brachmanami Indyjskiemi Mędrcami wspomina mającego lat 300. Innych
ktora w Ameryce) żyią ludzie długo: w Arabii szczęśliwey po lat 120 w Macedonii, na gorze Athos po lat 140. Dandon Illyriyski lat przeżył 500, Walerius Corvinus lat 146, Galenus Medyk Traiana Cesarza natione Zyd lat 140, S. Sewerin Biskup Tungreński (w Hollandii) lat 373. Attyla Krol Hunnow Bicz Boży dożył lat 124 iako w życiu iego swiadczy Olaus. Aunus Krol Szwedzki żył lat 210 ktorych lat 190 przepędził na Tronie, rok sał w dziecinstwie, do lat 10, nigdy nie chorował, iako swiadczy Księga Memorabilium Sveciae cap: 36. Ramusius Autor w Indyi między Brachmanami Indyiskiemi Mędrcami wspomina maiącego lat 300. Innych
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 501
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, to tylko wymówiwszy: Dla konsyderacyj umarłych zasług, żywym przepuszczam. Parierowało Greckim potym Cesarzóm, a tym odebrali byli Krucjatowie, i na Księstwo erygowali Settine nazwawszy. Trzymali go Krucjatowie Francuzi ad Vesperas Siculas, w tedy od Aragończyków Geografia Generalna i partykularna
wygnani. Tandem te Miasto odebrał Mahomet II. Greckich Państw i grzechów bicz, Roku 1455. Te to starożytnych czasów ex oraculo mające zginąć Miasto, Codrus Król w strój prostego się Żołnierza przebrawszy, na froncie Wojska stanąwszy, zgubą swoją salwował. Ateńczyków humor interesowany, lud piękny, miodu najwięcej jedzą: białogłowy urodziwe, czyste, nabożne. Trzy części tu Chrześcijan Schizmatyków, czwarta część Turków;
, to tylko wymowiwszy: Dla konsyderacyi umarłych zasług, żywym przepuszczam. Parierowało Greckim potym Cesarzóm, a tym odebrali byli Krucyatowie, y na Xięstwo erygowali Setthine nazwawszy. Trzymali go Krucyatowie Francuzi ad Vesperas Siculas, w tedy od Aragończyków Geografia Generalna y partykularna
wygnani. Tandem te Miasto odebrał Machomet II. Greckich Państw y grzechów bicz, Roku 1455. Te to starożytnych czasów ex oraculo maiące zginąć Miasto, Codrus Król w stróy prostego się Zołnierza przebrawszy, na froncie Woyska stanąwszy, zgubą swoią salwował. Atenczyków humor interessowany, lud piękny, miodu naywięcey iedzą: białogłowy urodziwe, czyste, nabożne. Trzy części tu Chrześcian Schizmatyków, czwarta część Turków;
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 435
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
sierpem po zagonie Ciągnąć się. Oraczowi insza, insza wronie; Chociaj i oracz chodzi za pługiem, i wrona, Inszy sierp w ręce, insza maczuga toczona. Pietrucha Nie gadaj głosem, aby nie usłyszał tego. Abo nie widzisz bicza za pasem u niego? Prędko nas nim namaca; zły frymark - za słowa Bicz na grzbiecie, a jam nań nie barzo gotowa. Lepiej złego nie drażnić; ja go abo chwalę, Abo mu pochlebuję i tak grzbiet mam w cale. I teraz mu zaśpiewam, acz mi niewesoło: Niesmaczno idą pieśni, gdy się poci czoło. Słoneczko, śliczne oko, dnia oko pięknego! Nie
sierpem po zagonie Ciągnąć się. Oraczowi insza, insza wronie; Chociaj i oracz chodzi za pługiem, i wrona, Inszy sierp w ręce, insza maczuga toczona. Pietrucha Nie gadaj głosem, aby nie usłyszał tego. Abo nie widzisz bicza za pasem u niego? Prędko nas nim namaca; zły frymark - za słowa Bicz na grzbiecie, a jam nań nie barzo gotowa. Lepiej złego nie drażnić; ja go abo chwalę, Abo mu pochlebuję i tak grzbiet mam w cale. I teraz mu zaśpiewam, acz mi niewesoło: Niesmaczno idą pieśni, gdy się poci czoło. Słoneczko, śliczne oko, dnia oko pięknego! Nie
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 155
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
Nie przystępui go do niego nieukąsi. Ufaj mocno stojac przy Bogu i wolej jego świętej/ a diabła i wszytko piekło będziesz miał pod nogami. Super alpidem et basiliscum ambulabis et conculcabis etc. Qui habitat in adiutorio etc. Jako by Prorok Z. chciał rzec kto w Bogu ufność i nadzieję zupełne pokłada/ temu bicz wniwczym nie zaszkodzi. Ukazuje się czasem ogień na pobojowiskach ba i na cmentarzach w nocy gdzie trupy chowano/ który Filozofowie zowią ignis fatuus, to jest głupi ogień/ z tłustych waporów/ bo gdy kto ku niemu gdzie uchodzi/ a gdy z przestrachu kto przed nim ucieka goni go/ bo spowiętrzem następuje za uchodzącym.
Nie przystępui go do niego nieukąśi. Vfay mocno stoiac przy Bogu y woley iego świętey/ a diabłá y wszytko piekło będziesz miał pod nogámi. Super alpidem et basiliscum ambulabis et conculcabis etc. Qui habitat in adiutorio etc. Iako by Prorok S. chćiał rzec kto w Bogu vfność y nadzieię zupełne pokłada/ temu bicz wniwczym nie zaszkodzi. Vkázuie się czásem ogien ná poboiowiskach ba y na cmyntarzach w nocy gdzie trupy chowano/ ktory Philozofowie zowią ignis fatuus, to iest głupi ogien/ z tłustych waporow/ bo gdy kto ku niemu gdzie vchodzi/ a gdy z przestrachu kto przed nim vćieka goni go/ bo zpowiętrzem następuie zá uchodzącym.
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 107
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
: Wenedów, gdzie teraz Inflanty, Prusacy, Polacy; Peucinos, Bastarnas. Iazyges, Roxolanos, Hamaxobios, Alaunos, pod Wenedami przerzeczonemi kładzie po nad Wisłą Githones, Phinnos, Bulanes, pod Bulanami Phrungundiones i Avarinos. Wspomina dalej Ombrones, Anatrophractos, Burgiones, Arsyetas, Saboros, Piengitas, Biessos, gdzie teraz Bicz Miasto. Pod Wenedami bardziej na Wschód byli jeszcze Galindae, Sudeni, Stavani, Igliones, Cestoboci. etc. Coby to zaś za Gens była Wenedów ? decyduje z Autorów Hartknoch, że to był Naród Słowieński jako z samego pokazuje się języka, którzy wiele krajów Niemieckich opanowawszy Sclavos, aliàs Słowakami, albo sławnemi się
: Wenedow, gdźie teráz Inflanty, Prusacy, Polacy; Peucinos, Bastarnas. Iazyges, Roxolanos, Hamaxobios, Alaunos, pod Wenedami przerzeczonemi kładźie po nád Wisłą Githones, Phinnos, Bulanes, pod Bulanami Phrungundiones y Avarinos. Wspomina daley Ombrones, Anatrophractos, Burgiones, Arsyetas, Saboros, Piengitas, Biessos, gdźie teráz Bicz Miasto. Pod Wenedami bardźiey ná Wschod byli ieszcze Galindae, Sudeni, Stavani, Igliones, Cestoboci. etc. Coby to zaś zá Gens była Wenedow ? decyduie z Autorow Hartknoch, że to był Narod Słowieński iako z samego pokazuie się ięzyka, ktorzy wiele kráiow Niemieckich opánowawszy Sclavos, aliàs Słowákami, albo sławnemi się
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 286
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
ś. Damiana. Pierwszej nocy tak wielki ból cierpiał/ iż żadnego światła widzieć niemógł. Gdy tedy przez pięćdziesiąt dni dla boli oczu z Celli nie wychodził/ szatan też mnogościa myszy btapienie nań puścił/ iż we dnie i w nocy namniej uspokoić się nie mógł. tedy ś. Ociec poznawszy iż to był bicz Pański/ jął Panu Bogu dziękować/ i onego sercem i usty chwalić i ze wszytkich wnętrzności wołać/ iż tych i daleko więtszych ucisków był godzien/ i z tym prosił Pana mówiąc: Panie Jezu Chryste Pasterzu dobry/ dajże mi owieczce twojej łaskę i moc/ abym w żadnym utrapieniu/ ciężkości/ abo boleści
ś. Damiána. Pierwszey nocy ták wielki bol ćierpiał/ iż żadnego swiátłá widźieć niemogł. Gdy tedy przez pięćdźieśiąt dni dla boli ocżu z Celli nie wychodźił/ szátan też mnogościa myszy btapienie nań puśćił/ iż we dnie y w nocy namniey vspokoić sie nie mogł. tedy ś. Ociec poznawszy iż to był bicz Páński/ iął Pánu Bogu dźiękować/ y onego sercem y vsty chwalić y ze wszytkich wnętrznośći wołáć/ iż tych y dáleko więtszych vćiskow był godźien/ y z tym prośił Páná mowiąc: Pánie Iezu Chryste Pásterzu dobry/ dayże mi owieczce twoiey łáskę y moc/ ábym w żadnym vtrapieniu/ ćiężkośći/ ábo boleśći
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 154
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
stał się głos do niego: jeśli do Clarawalle dla pokuty isdź chcesz/ na duszy i na cile zdrowym będziesz. Na ten głos z ciężkości westchnąwszy/ i nawiedzenie Pańskie nad sobą zrozumiawszy/ w net odpowiedział: Oto się oddaje za sługę Bogu w Klasztorze Clajawalskim. Gdy to w sercu mówił/ alić zaraz i on bicz/ i wszelka boleść odeszła. Czyując tedy nad sobą miłosierdzie Boże/ krom żadnej odwłoki/ opuściwszy wszytko/ zaraz jachał do Clarawalle. Tam gdy przybył/ sposób i porządek nawrócenia swego/ braciej opowiedział/ oni go zasiętym chętniej przyjęli/ im przez te znaki dochodzili/ że się życie i obcowanie jego w Zakonie Panu podobać
sstał sie głos do niego: ieśli do Claráwálle dla pokuty isdź chcesz/ ná duszy y ná ćile zdrowym będźiesz. Ná ten głos z ćiężkośći westchnąwszy/ y nawiedzenie Páńskie nád sobą zrozumiawszy/ w net odpowiedźiał: Oto sie oddáie zá sługę Bogu w Klasztorze Claiawalskim. Gdy to w sercu mowił/ álić záraz y on bicz/ y wszelka boleść odeszłá. Czyuiąc tedy nád sobą miłośierdźie Boże/ krom żadney odwłoki/ opuśćiwszy wszytko/ záraz iáchał do Cláráwálle. Tám gdy przybył/ sposob y porządek náwrocenia swego/ bráćiey opowiedział/ oni go zasiętym chętniey przyięli/ im przez te znáki dochodźili/ że sie żyćie y obcowánie iego w Zakonie Pánu podobáć
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 314
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
