gdzie Prorok wyraża śmierć Chrystusowę/ na ten czas w oczach ludzkich nihil erit, albowiem nie będzie miał ani ozdoby Królewskiej/ ani Królestwa świata tego w chwale kwitnącego/ nie będzie miał mocy i Bogactw/ ale prawie zgasły i wniwecz obrócony. O zaprawdę onę ozdobną twarz Chrystusowę złupieły z niego powrozy/ łańcuchy/ plwania/ biczowania/ Korona Cierniowa/ rany i smętna twarz śmierci i Krzyża. O Zaprawdę Chrystus nihil erat, gdy na Krzyżu zawołał: Deus, Deus meus, vt quid dereliquisti me, Boże/ Boże mój/ czmuś mię opuścił/ vermis sum et non homo, robakiem jestem a nie człowiekiem: non erat ei species neq decor
gdźie Prorok wyraża śmierć Chrystusowę/ ná ten czás w oczách ludzkich nihil erit, álbowiem nie będźie miał áni ozdoby Krolewskiey/ áni Krolestwá świátá tego w chwale kwitnącego/ nie będźie miał mocy y Bogactw/ ále práwie zgásły y wniwecz obrocony. O záprawdę onę ozdobną twarz Chrystusowę złupieły z niego powrozy/ łáncuchy/ plwánia/ biczowánia/ Koroná Cierniowa/ rány y smętna twarz śmierći y Krzyżá. O Záprawdę Chrystus nihil erat, gdy ná Krzyżu záwołał: Deus, Deus meus, vt quid dereliquisti me, Boże/ Boże moy/ czmuś mię opuśćił/ vermis sum et non homo, robakiem iestem á nie człowiekiem: non erat ei species neq decor
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 127
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
wszelkiego smutku służyć będą. I dla tegoć to Dziecię gdy go żołnierstwo szukać będzie/ aby je do pałaców prowadziło/ w takim w ogrojcu smutku będzie/ który się śmierci porówna. niewdzięczne bowiem znał być progi królewskie/ pełne wszelakich grzechów/ które Jezusowi smutek czyniły. Boć mniejsze u niego będą zniewagi/ mniejsze okrutne biczowania/ te raczej zwabią JEZUSA, że się i w Ogrojcu sam objawi/ że się i zwleczony do biczowania/ na pałacu Piłatowym nic nie sprzeciwi; bo w tym największe zna uciechy/ co mu bólu przyczyną będzie. Podobno i ty takaś jest Duszo/ do której JEZUS niechce/ którą się JEZUS brzydzi?
wszelkiego smutku służyć będą. Y dla tegoć to Dźiećię gdy go żołnierstwo szukáć będźie/ áby ie do pałacow prowádźiło/ w tákim w ogroycu smutku będźie/ ktory się śmierći porowna. niewdźięczne bowiem znał być progi krolewskie/ pełne wszelakich grzechow/ ktore Iezusowi smutek czyniły. Boć mnieysze v niego będą zniewagi/ mnieysze okrutne biczowánia/ te ráczey zwabią IEZVSA, że się y w Ogroycu sam obiáwi/ że się y zwleczony do biczowánia/ ná páłacu Piłatowym nic nie sprzećiwi; bo w tym naywiększe zna vćiechy/ co mu bolu przyczyną będźie. Podobno y ty tákaś iest Duszo/ do ktorey IEZVS niechce/ ktorą się IEZVS brzydźi?
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 227
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
