Krucyferze niesie, i na koniu wiezie przed publicznie jadącym na audiencją do Króla, i dopiero przed Królem ją spuszcza, którą w niebytności Marszałków, i przed Królem nieść może i podczas Sejmu. Ma i Kanclerza i Referendarza Nadwornych z Prałatów lub Kanoników Gnieźnieńskich kreowanych, na co im daje swoje patenta i mają swoje Oficja. Biel: lib: 6. Na przyjazd Prymasa Król Oficjalistów posyła na dół do przyjęcia go, a Marszałek W. K. nad schodami czeka, i Król w Pokoju kilka kroków czyni do niego. O czym tenże sam Ceremoniarz Włoski świadczy. Przemysław II. Król Polski dał Przywilej Jakubowi Arcybiskupowi Gnieźnieńskiemu i Sukcesorom jego Roku
Krucyferze nieśie, i na koniu wieźie przed publicznie jadącym na audyencyą do Króla, i dopiero przed Królem ją spuszcza, którą w niebytnośći Marszałków, i przed Krolem nieśc może i podczas Seymu. Ma i Kanclerza i Referendarza Nadwornych z Prałatów lub Kanoników Gnieznieńskich kreowanych, na co im daje swoje patenta i mają swoje Officya. Biel: lib: 6. Na przyjazd Prymasa Król Officyalistów posyła na dół do przyjęćia go, á Marszałek W. K. nad schodami czeka, i Król w Pokoju kilka kroków czyni do niego. O czym tenże sam Ceremoniarz Włoski świadczy. Przemysław II. Król Polski dał Przywiley Jakubowi Arcybiskupowi Gnieznieńskiemu i Sukcessorom jego Roku
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 167
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
nazwisko. Dla przebywania tej rzeki/ która jest barzo wielka/ i roźlewa się szeroko z brzegów/ zda się iż Natura zrodziła tam drzewa pewne ku temu końcowi/ które zowią Zaine: te są mięższe a niż wysokie/ korzeń i wierzch mają nie barzo wielki/ ale brzuch szeroki/ drżeń subtelny/ a skorę i biel twarde: przetoż je łacno wydrożyć/ i tak czynią z nich barki z jednej sztuki/ w których może się barzo wiele ludzi zmieścić. Ta kraina była znaleziona naprzód przez morze Norte od Sebastiana Gabboto/ i od różnych Kapitanów Hiszpańskich/ a potym z Peru przez Dydaka Rojas/ i przez inszych. Miasto tam przedniejsze
nazwisko. Dla przebywánia tey rzeki/ ktora iest bárzo wielka/ y roźlewa się szeroko z brzegow/ zda się iż Náturá zrodźiłá tám drzewá pewne ku temu końcowi/ ktore zowią Záine: te są mięższe á niż wysokie/ korzeń y wierzch máią nie bárzo wielki/ ále brzuch szeroki/ drżeń subtelny/ á skorę y biel twárde: przetoż ie łácno wydrożyć/ y ták czynią z nich barki z iedney sztuki/ w ktorych może się bárzo wiele ludźi zmieśćić. Tá kráiná byłá ználeźiona naprzod przez morze Norte od Sebástiáná Gábboto/ y od rożnych Cápitanow Hiszpáńskich/ á potym z Peru przez Didáká Roiás/ y przez inszych. Miásto tám przednieysze
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 319
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
wszelaką puchlinę, i ból w łopatkach i w udach. Czwarte.
Weźmi Bobków funt/ Majeranu suchego tyle drugie/ Siarki łotów cztery/ Saletry/ Kadzidła pół funta/ Kminu łotów sześć/ żywice funt jeden/ oliwy funt jeden/ wina funtów trzy/ zwarz aż zgęścieje jako maść. Gdy się koń zapiecze.
Weźmi biel od starej słoniny jako pięść/ utłucz dobrze/ uczyń z niego gałki/ a posypawszy je wiercianym siemieniem konopnym/ przez gardło wepchaj. Ktemu uczyń czopek z słoniny/ a posypawszy go sadzami z łuczywa/ wetkni w zadek. Klister na toż.
Weźmi Saletry łotów sześć/ oliwy funtów dwa i tyle drugie/ rozwarz to
wszeláką puchlinę, y bol w łopátkách y w vdách. Czwarte.
Weźmi Bobkow funt/ Máieranu suchego tyle drugie/ Siárki łotow cztery/ Sáletry/ Kádźidłá puł funtá/ Kminu łotow sześć/ żywice funt ieden/ oliwy funt ieden/ winá funtow trzy/ zwarz áż zgęśćieie iáko máść. Gdy się koń zápiecze.
Weźmi biel od stárey słoniny iáko pięść/ vtłucz dobrze/ vczyń z niego gałki/ á posypawszy ie wierćiánym śiemieniem konopnym/ przez gárdło wepchay. Ktemu vczyń czopek z słoniny/ á posypawszy go sádzámi z łuczywá/ wetkni w zádek. Klister ná toż.
Weźmi Sáletry łotow sześć/ oliwy funtow dwá y tyle drugie/ rozwarz to
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: R
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
zamku te słowa wyrzekł: przecię kiedy nam siły nie stanie/ poddać się musimy/ a lepiejby wczas. Wojewoda go kazał pojmać i zmęczyć/ nazajutrz umarł. Tegoż dnia wiadomość przyszła że Skofin Szujski posłał Bojarów z ostrożką/ aby tych co się rozbiegli po[...] e[...] jech do kupy zebrali/ naszych picowników łapali i biel[...] . z których Bojarów niejaki Trzaska zebrawszy[...] 0 chłopstwa wypadajac z lasa/ 4 pacholików p Marszal: Lit 10 kozaków p. Krak. zabił. 2. Ku wieczorowi Moskwa z możożerzów ogromną strzelbę ka mienna na naszych puściła pieszych dwu obrażono. 3. Przedał się jeden z strzelców moskiewskich dżyurą wypadszy naszej strzelbę: powiada o
zamku te słowá wyrzekł: przećię kiedy nam siły nie sstánie/ poddác sie muśimy/ á lepieyby wczás. Woiewodá go kazał poimáć y zmęczyć/ názáiutrz vmárł. Tegoż dniá wiádomość przyszłá że Skophin Szuyski posłał Boiárow z ostrożką/ aby tych co sie rozbiegli po[...] e[...] iech do kupy zebrali/ naszych picownikow łapali y biel[...] . z ktorych Boiárow nieiáki Trzaska zebrawszy[...] 0 chłopstwá wypadáiac z lasá/ 4 pácholikow p Marszal: Lit 10 kozakow p. Krak. zábił. 2. Ku wieczorowi Moskwá z możożerzow ogromną strzelbę ká mienna ná nászych puśćiła pieszych dwu obrażono. 3. Przedał się ieden z strzelcow moskiewskich dżiurą wypadszy nászey strzelbę: powiáda o
Skrót tekstu: BielDiar
Strona: B3v
Tytuł:
Diariusz wiadomości od wyjazdu króla z Wilna do Smoleńska
Autor:
Samuel Bielski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
podpisali elekcją Jana Kazimierza Króla.
¤DŁUGOPOLSKI herbu Sas na Wołyniu, widziałem jednego z nich nadgrobek z tym herbem. Długopolska była za Stanisławem Karsznickim Kasztelanem Wieluńskim.
Długosz herbu Wieniawa, z Niedzielska się piszą. Jan Długosz mąż rycerski, czego dowodem, kiedy na wojnie Pruskiej, Marchwarda Komendora Brandenburskiego i kilku niemców pojmał, Biel: fol: 30. trzymał od Króla Starostwo Brzeźnickie, a potym Nowomiejskie, i owszem Władysław Król, widząc jego dzielność, gdzie albo stawiać jaką fabrykę, albo fortyfikować chciał fortecę, tego Jana nato zażywał. Dwie żony miał, z pierwszą Beatryką spłodził kilku synów, ale młodo pomarli, zostali się tylko ci
podpisali elekcyą Janá Káźimierzá Krolá.
¤DŁUGOPOLSKI herbu Sas ná Wołyniu, widźiałem iednego z nich nadgrobek z tym herbem. Długopolska byłá zá Stánisłáwem Kársznickim Kásztelánem Wieluńskim.
Długosz herbu Wieniawa, z Niedźielska się piszą. Jan Długosz mąż rycerski, czego dowodem, kiedy ná woynie Pruskiey, Marchwarda Kommendorá Brándeburskiego y kilku niemcow poimał, Biel: fol: 30. trzymał od Krolá Stárostwo Brzeźnickie, á potym Nowomieyskie, y owszem Władysław Krol, widząc iego dźielność, gdźie albo stawiáć iáką fabrykę, albo fortyfikowáć chciał fortecę, tego Janá náto zażywał. Dwie żony miał, z pierwszą Beatryką zpłodźił kilku synow, ale młodo pomárli, zostáli się tylko ci
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 39
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
