Nardus Italica. Spikánárdi.
SPikanarda Swojska/ albo ogródna/ którą drudzy Włoską zowią/ jest daleko różna od Nardusa/ albo Spikanardy Indyjskiej/ Syrasteńskiej/ Celtyckiej/ i górnej/ nie tylko skutkami/ ale też wyobrażeniem i kształtem/ i zowią ją niektórzy Lawendą Samcem. Liścia szerszego/ dłuższego/ mięższejszego/ mocniejszego/ i bielszego niżli Samica. Ziele jest krzakowate/ mając liścia na sobie wiele/ jako i lawenda/ z którego śrzodku pochodzą prąciki czworogranowite cienkie/ dłuższe niżli na trzy dłonie na wierzchu/ których kłosiste kwiatki modre/ i tak barzo pachniące/ że swoją potnością przykrzy się nozdrzom/ mało nie wszystkich ziół kwiecie/ swą wonnością ostrą przewyższając
Nardus Italica. Spikánárdi.
SPikánárdá Swoyska/ albo ogrodna/ ktorą drudzy Włoską zowią/ iest dáleko rozna od Nárdusá/ álbo Spikánárdy Indyiskiey/ Syrásteńskiey/ Celtyckiey/ y gorney/ nie tylko skutkámi/ ále też wyobráżeniem y kształtem/ y zowią ią niektorzy Láwendą Sámcem. Liśćia szyrszego/ dłuższego/ mięższeyszego/ mocnieyszego/ y bielszego niżli Sámicá. Ziele iest krzakowáte/ máiąc liśćia ná sobie wiele/ iáko y láwendá/ z ktorego śrzodku pochodzą prąćiki czworogránowite ćienkie/ dłuższe niżli ná trzy dłonie ná wierzchu/ ktorych kłośiste kwiátki modre/ y ták bárzo pachniące/ że swoią potnośćią przykrzy sie nozdrzom/ máło nie wszystkich źioł kwiećie/ swą wonnośćią ostrą przewyższáiąc
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 39
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Księgi Pierwsze. Niedzwiedzia łapa/ albo Wodny i płonny Barszcz/ Rozdział52.
Sphondylium. Sphondylis. Chamaeplatanus. Rutinalis herba. Verticularis et verticilarys herba. Beerenklawe. Beerentacz.
TO ziele/ Miarzowi jest barzo podobne. Przeto drudzy trzecim go Miarzem mienią/ krom zapachu/ który ma przyjemniejszy. Mocy i skutków słabszych. Korzenia bielszego łokietnego/ w kilka odnóg/ takież jako i sam miąższych rozdzielny. Liścia Labrzystego/ więtszego/ dłuższego/ i szerszego/ Jaworowemu barzo podobnego/ po piąci na jednej stopce. Ciemno zielone/ i ostro wełniste. Kłącza na półtora łokcia wzwyż/ we wnątrz czczego/ tucznego rumiennego/ laskowanego/ albo stryfiastego/ kolankowatego
Kśięgi Pierwsze. Niedzwiedzia łápá/ álbo Wodny y płonny Barscz/ Rozdźiał52.
Sphondylium. Sphondylis. Chamaeplatanus. Rutinalis herba. Verticularis et verticilaris herba. Beerenklawe. Beerentacz.
TO źiele/ Miarzowi iest bárzo podobne. Przeto drudzy trzećim go Miarzem mienią/ krom zápáchu/ ktory ma przyiemnieyszy. Mocy y skutkow słábszych. Korzeniá bielszego łokietnego/ w kilká odnog/ tákież iáko y sam miąższych rozdźielny. Liśćia Labrzystego/ więtszego/ dłuższego/ y szyrszego/ Iáworowemu bárzo podobnego/ po piąći ná iedney stopce. Ciemno źielone/ y ostro wełniste. Kłącza ná połtorá łokćiá wzwysz/ we wnątrz czczego/ tucznego rumiennego/ laskowánego/ álbo stryfiástego/ kolankowátego
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 172
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Gdyby się do niej wraz dwaj kochanków trafiło. Ba, nie wie, komu zgoła ma być pierwej rada, Dlatego, jak związana, po niewoli gada. Bywa tez, ze się jedna przesadza na drugą, Choć druga będzie jako olszową maczugą. To ta mówi: — „Mam nad cię, bom ciała bielszego, Do tego i urodą, i wzrostu mniejszego”. A owa zaś powiada: — „Alem ja zacniejsza, Do tego białogłowa większa, poważniejsza”. Nuż zaś owa: — „Ja zasię mam piękniejsze zęby”, A tobie jak ładunki wyglądają z gęby. To tak jedna na drugą ustawnie się sadzę
Gdyby się do niej wraz dwaj kochanków trafiło. Ba, nie wie, komu zgoła ma być pierwej rada, Dlatego, jak związana, po niewoli gada. Bywa tez, ze się jedna przesadza na drugą, Choć druga będzie jako olszową maczugą. To ta mówi: — „Mam nad cię, bom ciała bielszego, Do tego i urodą, i wzrostu mniejszego”. A owa zaś powiada: — „Alem ja zacniejsza, Do tego białogłowa większa, poważniejsza”. Nuż zaś owa: — „Ja zasię mam piękniejsze zęby”, A tobie jak ładunki wyglądają z gęby. To tak jedna na drugą ustawnie się sadzę
Skrót tekstu: WierszForBad
Strona: 167
Tytuł:
Wiersz o fortelach i obyczajach białogłowskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
