łup i korzyść tę w pysk też chwytać miło; A co w swe nosy biorą, to oba bezpiecznie Precz biorą i chowają bez przeszkody wiecznie.
XI
Tak przeciwko złej wolej starca upartego Zostaje u nich, co on do wiru bystrego Ciskał; lecz insze wszystkie zarazem przezwiska Zapomnienie pożera, wyrzucone z bliska. Same cnoty bieluchnych ptaków to sprawują, Iż wolno pod obłoki z swemi ulatują, Skąd zaś pobliżu rzeki na pagórek mały Spuszczają się, kościółek gdzie jest okazały.
X
Miejsce to poświęcone snać nieśmiertelności, Które nimfa jakaś ma w swojej opatrzności; Ta, z ochotą wyszedszy, z pysków bierze one Od łabęci imiona, w kruszcach wydrożone,
łup i korzyść tę w pysk też chwytać miło; A co w swe nosy biorą, to oba bezpiecznie Precz biorą i chowają bez przeszkody wiecznie.
XI
Tak przeciwko złej wolej starca upartego Zostaje u nich, co on do wiru bystrego Ciskał; lecz insze wszystkie zarazem przezwiska Zapomnienie pożera, wyrzucone z blizka. Same cnoty bieluchnych ptaków to sprawują, Iż wolno pod obłoki z swemi ulatują, Skąd zaś pobliżu rzeki na pagórek mały Spuszczają się, kościółek gdzie jest okazały.
X
Miejsce to poświęcone snać nieśmiertelności, Które nimfa jakaś ma w swojej opatrzności; Ta, z ochotą wyszedszy, z pysków bierze one Od łabęci imiona, w kruszcach wydrożone,
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 89
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
