stronę trzyma, choć Princeps Apostolorum, a prawą Z. Paweł, ato się podobno stało ad imitationem Greków, jako uważa Goar Autor. O Chryzmie u Łacinników i Greków.
Chryzma, alias Oliwę z balsamem u Łacinników w Wielki Czwartek corocznie święcą Biskupi znaczące Ducha Z. dary. Namazuje nim Biskup na czole podczas Bierzmowania, podczas Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
święcenia Księży, Kościołów, Kielichów, Ołtarzów, Dzwonów etc namazują się i dzieci podczas Chrztu, miesza się i do wody Baptismatis. Grecy także święcą Chryzma, przez Biskupów także, na Wielki Czwartek, bo tylko wten dzień Konsylium Meldeńskie święcić każe cap: 46; zowią go
stronę trzyma, choć Princeps Apostolorum, á prawą S. Paweł, áto się podobno stało ad imitationem Grekow, iako uważa Goar Autor. O Chryzmie u Łacinnikow y Grekow.
Chryzma, alias Oliwę z balsamem u Łacinnikow w Wielki Czwartek corocznie święcą Biskupi znaczące Ducha S. dary. Namazuie nim Biskup na czole podczas Bierzmowania, podczas Podobieństwo Ceremonii Łacińskich z Greckiemi
swięcenia Xięży, Kościołow, Kielichow, Ołtarzow, Dzwonow etc namazuią się y dzieci podczas Chrztu, miesza się y do wody Baptismatis. Grecy także swięcą Chryzma, przez Biskupow także, na Wielki Czwartek, bo tylko wten dzień Koncilium Meldeńskie święcić każe cap: 46; zowią go
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 73
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
z ziemią Kalwini Roku 1562. Ubrawszy w Ornat jednego, z nim po Mieście chodzili, Te DEUM laudamus śpiewali; to Requiem aeternam etc. Księgi wszystkie Katolickie w Mieście wypalili, groby porozwalali, dzwony, lichtarze, na działa przelali; w Krzcielnicę, swoje naturalne wyrzucali faeces, Księży mordując, do abnegacyj Chrztu i Bierzmowania tyrańsko przymuszali. Kapłana jednego sekretnie celebrującego, porwali w aparacie Kapłańskim, szyszak włożyli na głowę, dawszymu pikę na ramie, na warcie z drugiemi na cały dzień o głodzie postawili. Plebana u Z Paterna, Staruszka, głównego ich gromiciela, necessitowali do Wiary Z odstąpienia, a że statecznego uznali, życie mu przy lamencie
z ziemią Kálwini Roku 1562. Ubráwszy w Ornat iednego, z nim po Mieście chodzili, Te DEUM laudamus śpiewali; to Requiem aeternam etc. Księgi wszystkie Katolickie w Mieście wypalili, groby porozwalali, dzwony, lichtarze, na działa przelali; w Krzcielnicę, swoie naturálne wyrzucali faeces, Xięży morduiąc, do abnegacyi Chrztu y Bierzmowania tyrańsko przymuszali. Kápłaná iednego sekretnie celebruiącego, porwali w apparacie Kapłańskim, szyszák włożyli na głowę, dáwszymu pikę na ramie, na warcie z drugiemi na cały dzień o głodzie postawili. Plebana u S Paterná, Staruszka, głownego ich gromiciela, necessitowali do Wiary S odstąpienia, a że statecznego uznali, życie mu przy lamencie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 197
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
odganiał. A co był więtszy dziw/ sierść i przezwisko każdej krowy znał. Naprzykład/ jeśli kto od niego o sierści jakiej krowy pytał/ bez trudności zaraz wziąwszy ją za rogi pokazał. Na to miejsce gdy niejaki Biskup przyszedł/ i o ślepym to słyszał i sam tego doznał/ pytał go; jeśli Sakrament Bierzmowania wziął. On powiedział/ że nic. Biskup kazawszy się mu wyspowiadać/ Bierzmował go. A od onego czasu misterna rzecz ona zginęła/ abowiem się sprawą szatańską działa. Thomas Cantiprat: lib: 2. de Apibus, cap: 57. parte 32. Biskup. Przykład I. Ammonius Opat żeby nie był Biskupem
odganiał. A co był więtszy dźiw/ śierść y przezwisko káżdey krowy znał. Náprzykład/ iesli kto od niego o śierśći iákiey krowy pytał/ bez trudnośći záraz wźiąwszy ią zá rogi pokazał. Ná to mieysce gdy nieiáki Biskup przyszedł/ y o slepym to słyszał y sam tego doznał/ pytał go; iesli Sákráment Bierzmowánia wźiął. On powiedźiał/ że nic. Biskup kazawszy sie mu wyspowiádáć/ Bierzmował go. A od onego czásu misterna rzecz oná zginęłá/ ábowiem sie spráwą szátáńską dźiałá. Thomas Cantiprat: lib: 2. de Apibus, cap: 57. parte 32. Biskup. PRZYKLAD I. Ammonius Opát żeby nie był Biskupem
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 81
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Oksonium podano Petrum Sotum Dominikana/ człowieka znacznego w Teologiej. Postępowała tedy i pomnażała się co dzień Religia i nabożeństwo w królestwie: naprawowały się kościoły: poświęcano ołtarze: budowano znowu abo oprawiano klasztory mniszkom/ i Konwenty zakonnikom: ludzie z pragnieniem niewymownym/ zbiegali się hurmami na Msze/ do Spowiedzi/ do Komunii/ do Bierzmowania/ (który Sakrament w wielkiej uczciwości i powadze bywał w Anglii) na obrządki chwały Boskiej. We śrzodku prawie takiego zapalenia/ podobało się P. Bogu przyzwać do siebie królowej Mariej/ po piąci lat i czterech miesiącach królestwa jej. Tegoż dnia umarł Kardynał Polus. Skąd znać/ iż Pan Bóg rozgniewany na Anglią
Oxonium podano Petrum Sotum Dominikaná/ człowieká znácznego w Theologiey. Postępowáłá tedy y pomnażáłá się co dźień Religia y nabożeństwo w krolestwie: nápráwowáły się kośćioły: poświącano ołtarze: budowano znowu ábo opráwiano klasztory mniszkom/ y Conuenty zakonnikom: ludźie z prágnieniem niewymownym/ zbiegáli się hurmámi ná Msze/ do Spowiedźi/ do Communiey/ do Bierzmowánia/ (ktory Sákráment w wielkiey vczćiwośći y powadze bywał w Angliey) ná obrządki chwały Boskiey. We śrzodku práwie tákiego zápalenia/ podobáło się P. Bogu przyzwáć do siebie krolowey Máryey/ po piąći lat y czterech mieśiącách krolestwá iey. Tegoż dniá vmárł Kárdynał Polus. Zkąd znáć/ iż Pan Bog rozgniewány ná Anglią
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 52
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
w Daman mieście Kambaji/ i F. Antonius Casale był/ gdy ku pomocy do Diu pojachał był D. Joannes de Castro, i tam odprawował swe powinności. Napierwszy Biskup Indyjski był jeden Fr. Fernandez z tegoż zakonu ś. Franciszka/ który tam zajachał za czasu Nugneza de Acugna. Ten odprawując sakrament bierzmowania/ i kapłaństwa/ każąc Portugalczykom/ pociągając i wabiąc do wiary pogaństwo/ z pochwałą wielką prowadził urząd swój Biskupi: i jest to rzecz pewna/ iż on/ i insze osoby zakonne/ czynią tam i teraz/ i czynili wiele rzeczy znacznych w rozsiewaniu wiary świętej: acz oni swoich prac pismami do ludzi nie sławili
w Dáman mieśćie Cámbáiey/ y F. Antonius Casale był/ gdy ku pomocy do Diu poiáchał był D. Ioannes de Castro, y tám odpráwował swe powinnośći. Napierwszy Biskup Indiyski był ieden Fr. Fernandez z tegoż zakonu ś. Fránćiszká/ ktory tám záiáchał zá czásu Nugnezá de Acugná. Ten odpráwuiąc sákráment bierzmowánia/ y kápłáństwá/ każąc Portogálczykom/ poćiągáiąc y wabiąc do wiáry pogáństwo/ z pochwałą wielką prowádźił vrząd swoy Biskupi: y iest to rzecz pewna/ iż on/ y insze osoby zakonne/ czynią tám y teraz/ y czynili wiele rzeczy znácznych w rozśiewániu wiáry świętey: ácz oni swoich prac pismámi do ludźi nie sławili
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 171
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Heretycy Waldenses, i ich błędy.
Panowały tych czasów w Aquitanii i w inszych Francuskiego Państwa Prowincjach różne Kacerstwa/ jako to Waldenses/ którzy na Concilium XI. za Aleksandra III. Papieża byli potępieni. Ci prócz tego że/ jako i insi Heretycy/ cześć Świętych i wzywanie/ obrazy/ Święta/ Kościoły/ Sakrament Bierzmowania/ Pozdrowienie Anielskie/ spowiedź sekretną/ odpusty/ Zakony/ śpiewanie kościelne/ i ostatniego pomazania Sakrament odrzucali; nad to nauczali że Laik prosty/ byle był sprawiedliwy/ może poświęcić chleb na Ciało Pańskie/ że większą ma skuteczność Sakrament w Wielki Czwartek poświęcony/ niż kiedy indziej; że godność Biskupia i Kapłańska/ i moc
Heretycy Wáldenses, i ich błędy.
Pánowały tych czásow w Aquitanii i w inszych Fráncuskiego Páństwá Prowincyách rożne Kacerstwá/ iako to Waldenses/ ktorzy ná Concilium XI. zá Alexándrá III. Papieżá byli potępieni. Ci procz tego że/ iáko i inśi Heretycy/ cześć Swiętych i wzywanie/ obrázy/ Swiętá/ Kośćioły/ Sákráment Bierzmowania/ Pozdrowienie Anielskie/ spowiedź sekretną/ odpusty/ Zakony/ śpiewánie kośćielne/ i ostatniego pomazánia Sakráment odrzucali; nád to náuczáli że Láik prosty/ byle był spráwiedliwy/ może poświęćić chleb na Ciáło Páńskie/ że większą ma skuteczność Sákráment w Wielki Czwartek poświęcony/ niż kiedy indźiey; że godność Biskupia i Kápłáńska/ i moc
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 4
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
stoisz stronie znaleźć/ a przecię Krzest Z. który nie jest przywiązany ad viria hominum eks opere operatio będzie ważny. Władykowie zaś takim Świaszczennikom/ jako też i Ich MM. XX. Biskupi Kapłanom dobrze/ i srogo umieją to ganić. Zawadziłci i ritus nie Krzstu ś. jako ty powiadasz/ ale Miropomazania albo Bierzmowania/ barzo dawny świątobliwy/ to jest Strzyżenie włosów/ i jakoby się zadummiawszy pytasz/ a to co za Ceremonia/ gdzie to napisano; Odp. Weźmi jeno Trebniki które do kilku set lat są pisane/ tak u Panów Unitów/ jako i u naszych statożytnych Monasterach i Cerkwiach/ znajdziesz tam tę Ceremonią opisaną; A
stoisz stronie ználeść/ á przećię Krzest S. ktory nie iest przywiązány ad viria hominum ex opere operatio będźie ważny. Włádikowie záś tákim Swiasczennikom/ iáko też y Ich MM. XX. Biskupi Kápłanom dobrze/ y srogo vmieią to gánić. Záwádźiłći y ritus nie Krzstu ś. iáko ty powiádasz/ ále Miropomázánia albo Bierzmowánia/ bárzo dawny świątobliwy/ to iest Strzyżenie włosow/ y iákoby się zádummiawszy pytász/ a to co zá Ceremonia/ gdźie to nápisano; Odp. Weźmi ieno Trebniki ktore do kilku set lat są pisáne/ ták u Pánow Vnitow/ iáko y u nászych státożytnych Monásterách y Cerkwiách/ znaydźiesz tám tę Ceremonią opisáną; A
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 10
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
tedy o tej Ceremonii świętej rozumiej/ że jest dawna i Chrześcijańska/ a nie tak jako ty bajesz od Pogan wzięta. Czytaj w Uniackiej nauce o siedmi Sakramentach po Rusku drukowanej w przedmowie do Czytelnika/ w której o tym obrządku tak mówią: (iż te są obrządki przynależące do poważności i większego poszanowania tajemnice Miropomazania albo Bierzmowania/) to jest omycie ósmego dnia/ i włosów strzyżenie/ jako z samych modlitw łatwo rozumieć możemy/ w których posimy aby Pan Bóg nad nim (to jest bierzmowanym) rękę swą położył/ i żołnierzem walecznym uczynił. To też i on obrządek wkładania Kapturka (który w starych Trebnikach najduje się) nam wyraża/
tedy o tey Ceremoniey świętey rozumiey/ że iest dawna y Chrześćiáńska/ á nie ták iáko ty báiesz od Pogan wźięta. Czytay w Vniiáckiey náuce o śiedmi Sákrámentách po Rusku drukowáney w przedmowie do Czytelniká/ w ktorey o tym obrządku ták mowią: (iż te są obrządki przynależące do poważnośći y większego poszánowánia táiemnice Miropomázánia álbo Bierzmowániá/) to iest omyćie osmego dniá/ y włosow strzyżenie/ iáko z sámych modlitw łátwo rozumieć możemy/ w ktorych posimy áby Pan Bog nád nim (to iest bierzmowánym) rękę swą położył/ y żołnierzem walecznym vczynił. To też y on obrządek wkłádánia Kápturká (ktory w stárych Trebnikách náyduie się) nam wyraża/
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 12
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
gdy żona porodzi/ mąż na miejscu jej leży/ a ona służy. Pyta, przeto że leży/ a bolejeż mąż? by namniej; bo mówi Ruś/ szto Horod to norow. Zwyczaj tam taki/ i tu taki być mógł. Kończąc już o Krzście swoje fałszywe potwarzy/ świętobliwy i starożytny obrządek Miropomazania albo Bierzmowania świętego Sakramentu/ to jest/ trzykrotną procesją/ która bywa około Krzścilnicy/ ganiąc to mówisz. (Niewiedzieć na jaką to pamiątkę czynią/ i gdzie to wyczytali o takim kręceniu się.) Odpów. Takci zwykli Heretycy o wszystkich Ceremoniach Sakramentalnych się pytać/ ale ja onym tak tobie odpowiadam/ że to per
gdy żoná porodźi/ mąż ná mieyscu iey leży/ á oná służy. Pyta, przeto że leży/ á boleież mąż? by namniey; bo mowi Ruś/ szto Horod to norow. Zwyczay tám táki/ y tu táki byc mogł. Koncząc iuż o Krzśćie swoie fałszywe potwarzy/ świętobliwy y stárożytny obrządek Miropomázánia álbo Bierzmowánia świętego Sákrámentu/ to iest/ trzykrotną procesyą/ ktora bywa około Krzśćilnicy/ gániąc to mowisz. (Niewiedzieć ná iáką to pámiątkę czynią/ y gdźie to wyczytáli o tákim kręceniu się.) Odpow. Tákci zwykli Haereticy o wszystkich Ceremoniách Sákrámentalnych się pytáć/ ále iá onym ták tobie odpowiádam/ że to per
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 20
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
Jezusa Chrisusa który cię odrodził z wody i Ducha Z. i który dał tobie odpuszczenie grzechów wszytkich/ niech cię sam pomazuje Krzyżmem zbawienia/ w tymże CHrystusie Panu naszym do żywota wiecznego Amen.) I zaraz Ksiądz mówi/ Pax tibi. Cóż tu jest za Krzyżmo? Czy nie toż które Biskup na Materią Sakrametu Bierzmowania nagotowawszy poświęcił? Czy nie tymże on Bierzmuje? a słowa te które mówił Ksiądz pomazując/ czy nie takież są/ jakich i Biskup Bierzmując miasto formy zażywa? Tak bowiem Biskup mówi: (Signo te Signo Crucis, et Confirmo te Chrismate salutis. in Nomine Patris, et Filis. et Spiritus S.
Iezvsa Chrisvsa ktory ćie odrodźił z wody y Duchá S. y ktory dał tobie odpuszczenie grzechow wszytkich/ niech ćię sam pomázuie Krzyżmem zbáwienia/ w tymże CHrystuśie Pánu nászym do żywotá wiecznego Amen.) I záraz Xiądz mowi/ Pax tibi. Coż tu iest zá Krzyżmo? Czy nie toż ktore Biskup ná Máterią Sákrámētu Bierzmowánia nágotowawszy poświęćił? Czy nie tymże on Bierzmuie? á słowá te ktore mowił Xiądz pomázuiąc/ czy nie tákież są/ iákich y Biskup Bierzmuiąc miásto formy záżywa? Ták bowiem Biskup mowi: (Signo te Signo Crucis, et Confirmo te Chrismate salutis. in Nomine Patris, et Filis. et Spiritus S.
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 26
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
