6.
Tomasz święty Aquinacki/ opisując zacność Naświętszego Sakramentu/ Chrześcijanie w Panu Bogu mili/ popowiada iż między innemi Sakramentami kościoła Katolickiego/ jest najskutecznieszy do dostąpienia zbawienia. Bo lubo prawda to jest iż pierwszy jest Sakrament krztu świętego/ bo przezeń/ jako przeze drzwi jakie wchodziemy do kościoła Chrystusowego. A potym przez Bierzmowanie wpisujemy się w poczet żołnierzów Pana Chrystusowych/ i utwierdzamy się w nadziei/ iż go w niebie oglądać mamy/ za którego honor tu mężnie z nieprzyjacioły widomymi i niewidomymi poczynać sobie będziemy. Jednak że pierwej niżeli go w niebie w Bóstwie jego świętym jawnie oglądamy/ teraz pod zasłonami chleba i wina pożywać go mamy/ jako
6.
THomasz święty Aquinácki/ opisuiąc zacność Naświętszego Sákrámentu/ Chrześćiánie w Pánu Bogu mili/ popowiada iż między innemi Sákrámentámi kośćiołá Kátholickiego/ iest nayskutecznieszy do dostąpienia zbáwienia. Bo lubo prawdá to iest iż pierwszy iest Sákráment krztu świętego/ bo przezeń/ iáko przeze drzwi iákie wchodźiemy do kośćiołá Chrystusowego. A potym przez Bierzmowánie wpisuiemy się w poczet żołnierzow Páná Chrystusowych/ y vtwierdzamy się w nadźiei/ iż go w niebie oglądáć mamy/ zá ktorego honor tu mężnie z nieprzyiaćioły widomymi y niewidomymi poczynáć sobie będźiemy. Iednák że pierwey niżeli go w niebie w Bostwie iego świętym iáwnie oglądamy/ teraz pod zasłonámi chlebá y winá pożywáć go mamy/ iáko
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 40
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
, albo o Czarach, co mogą?
zkim wtedy mażąc się grzechem. Formują sobie bałwany czartowskie, albo bestii jakiej, przed nią się kłaniają z kadzeniem. Asmodeusza statutę wyformowawszy z wosku, zażywają prochu koziego, i z kości ludzkich uczynionego, na zbudzenie w sobie lubieżności. Cztery mają swoje Sakramenta, Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystyą, Małżeństwo. Ten co kapłana u nich bierze osobę, kropi ich krwią niby Chrystusową; a oni wołają: sangvis eius super nos. Podczas mszy swojej (którą czartowskim rytuałem odprawują) wszytkiego zażywają wszeteczeństwa, śmiechów, bluźnierstwa; podczas swej elewacyj tyłem się obracają: świece mają dotej Mszy jakiegoś szpetnego odoru
, albo o Czarach, co mogą?
skim wtedy mażąc się grzechem. Formuią sobie báłwany czártowskie, álbo bestyi iákiey, przed nią się kłaniaią z kadzeniem. Asmodeuszá statutę wyformowawszy z wosku, zażywáią prochu koziego, y z kości ludzkich uczynionego, ná zbudzenie w sobie lubieżności. Cztery maią swoie Sakramenta, Chrzest, Bierzmowánie, Eucharystyą, Małżeństwo. Ten co kapłana u nich bierze osobę, kropi ich krwią niby Chrystusową; á oni wołaią: sangvis eius super nos. Podczas mszy swoiey (ktorą czartowskim rytuałem odprawuią) wszytkiego záżywáią wszeteczeństwá, smiechow, bluźnierstwá; podczas swey elewacyi tyłem się obracaią: swiece máią dotey Mszy iákiegoś szpetnego odoru
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 245
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
od Chrystusa postanowiony, nie jest absolute do zbawienia potrzebny, i że może dziecię być zbawione niechrzczone, byle z ochrzczonych rodziców było spłodzone; co jest przeciw Ewangelii Chrystusowej, każącej się z wody i z Ducha Z: odrodzić. Zdanie jest jego, że grzechy mogą być odpuszczone samym na chrzest Z: w spomnieniem. Bierzmowanie, i ostatnie Olejem Świętym pomaszczenie nie przyjmuje za Sakramenta. Bezżeństwo i czystość kondemnuje, nauczając, iż żaden do nich nie jest obligowany. Wielki Post ma za zabobonne obserwy, a Klasztory za nierządne miejsca, a Zakonników za wieprzów karmnych. Trzyma, że Biskup Rzymski nie ma najwyżsyej Zwierzchności, bo jej Chrystus nie postanowił
od Chrystusa postanowiony, nie iest absolute do zbawienia potrzebny, y że może dziecie bydź zbawione niechrzczone, byle z ochrzczonych rodzicow było spłodzone; co iest przeciw Ewangelii Chrystusowey, każącey się z wody y z Ducha S: odrodzić. Zdanie iest iego, że grzechy mogą bydź odpuszczone samym na chrzest S: w spomnieniem. Bierzmowanie, y ostatnie Oleiem Swiętym pomaszczenie nie przyimuie za Sakramenta. Bezżeństwo y czystość kondemnuie, nauczaiąc, iż żaden do nich nie iest obligowany. Wielki Post ma za zabobonne obserwy, á Klasztory za nierządne mieysca, á Zakonnikow za wieprzow karmnych. Trzyma, że Biskup Rzymski nie ma naywyżsyey Zwierzchności, bo iey Chrystus nie postanowił
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 616
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
zanapomnieniem Heracliusza Cesarza/ Dagobertus Żydy poniewolnie ochrzcić kazał. Co też i sam Cesarz Heraclius w Jeruzalem czynił. O których to żydach poniewolnie chrzczonych/ Conc. Tol. mówi. Nie mocą ani przymuszeniem/ ale namową nawracać się mają/ z dobrej wolej swojej. Wszakże którzy już przymuszeni są/ i wzięli chrzest święty i bierzmowanie/ Ciało i krew Pańską: ci tak już Chrześcijaninami zostać mają. Nie wadziłoby tu tak Tatarom i Żydom uczynić: przybyłoby Chrześcijan. Tymże przykładem Emanuel król Luzytański/ mandaty swoje po wszytkim królestwie rozesłał/ przeciwko wszytkim żydom/ aby/ abo do chrztu świętego przystępowali: abo precz z królestwa jego wychodzili/
zánápomnieniem Herácliuszá Cesárzá/ Dagobertus Zydy poniewolnie ochrzćić kazał. Co też y sam Cesarz Heraclius w Ieruzalem cżynił. O ktorych to żydách poniewolnie chrzcżonych/ Conc. Tol. mowi. Nie mocą áni przymuszeniem/ ále námową náwrácáć się máią/ z dobrey woley swoiey. Wszákże ktorzy iuż przymuszeni są/ y wźięli chrzest święty y bierzmowánie/ Ciáło y krew Páńską: ći ták iuż Chrześćiáninámi zostáć máią. Nie wádźiłoby tu ták Tátárom y Zydom vcżynić: przybyłoby Chrześćian. Tymże przykłádem Emánuel krol Luzytáński/ mándáty swoie po wszytkim krolestwie rozesłał/ przećiwko wszytkim żydom/ áby/ ábo do chrztu świętego przystępowáli: ábo precz z krolestwá iego wychodźili/
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 37
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
. V. Toć musiały być Sakramenta we wszelakim stanie? M. Były w stanie przyrodzenia/ i Prawa Mojżeszowego od Boga podane. V. Któryż jest wtóry skutek Sakramentów? M. Charakter albo Ceha i Piątno. V. Któreż Sakramenta przynoszą z sobą ten Charakter? M. Troje: Chrzest/ Bierzmowanie/ Kapłaństwo. V. Któż jest sprawcą i Ministrant Sakramentów? M. Pospolicie Kapłan. V. Czego potrzeba w przyjmującym Sakramenta? M. W dorosłym Intencja/ i Zezwolenie. V. Cóż rozumiesz o złym sprawcy Sakramentu? M. Zły/ sprawujeć w prawdzie Sakramenta/ i one biorącym daje: ale sprawując/
. V. Toć muśiáły bydź Sákrámentá we wszelákim stanie? M. Były w stanie przyrodzenia/ y Práwá Moyzeszowego od Bogá podáne. V. Ktoryż iest wtory skutek Sákrámentow? M. Chárákter álbo Cehá y Piątno. V. Ktoreż Sákrámentá przynoszą z sobą ten Chárákter? M. Troie: Chrzest/ Bierzmowánie/ Kápłánstwo. V. Ktoż iest sprawcą y Ministránt Sákrámentow? M. Pospolicie Kápłan. V. Czego potrzebá w przyimuiącym Sákrámentá? M. W dorosłym Intencya/ y Zezwolenie. V. Coż rozumiesz o złym sprawcy Sákrámentu? M. Zły/ spráwuieć w prawdźie Sákrámentá/ y one biorącym dáie: ále spráwuiąc/
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 39
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
przed dobroczynnością uciekają/ przepowiadaniem słowa Bożego się brzydzą/ ale swowoleństwo i świat miłują. Godzin kapłańskich zapamiętywają/ a piosneczki na pamięć umieją. A ta jest fórta potępienia i upadku wiecznego kapłańskiego. Na ten czas płomień barzo smrodliwy Dziekana z końmi podniosszy/ z dziwną żałością go/ od obecności męża świętego porwał. Idem. Bierzmowanie. Biskup. Bierzmowanie. Bierzmowany ślepy nie mógł jako przedtym farb rozeznać. Przykł. 73.
PRzewielebny Bonifacius Biskup Lausaneński to mi powiedział: Był w jednej wsi ślepy/ który bydło wszytkich obywatelów na pastwiska wypędzał/ od zboża odganiał. A co był więtszy dziw/ sierść i przezwisko każdej krowy znał. Naprzykład/
przed dobroczynnośćią vćiekáią/ przepowiádániem słowá Bożego sie brzydzą/ ále swowoleństwo y świát miłuią. Godźin kápłáńskich zápámiętywáią/ á piosneczki ná pámięć vmieią. A tá iest fórtá potępienia y vpadku wiecżnego kápłáńskiego. Ná ten czás płomień bárzo smrodliwy Dźiekaná z końmi podniosszy/ z dźiwną żáłośćią go/ od obecnośći mężá świętego porwáł. Idem. Bierzmowánie. Biskup. Bierzmowánie. Bierzmowány ślepy nie mogł iáko przedtym farb rozeznáć. Przykł. 73.
PRzewielebny Bonifacius Biskup Lausáneński to mi powiedźiał: Był w iedney wśi slepy/ ktory bydło wszytkich obywátelow ná pástwiská wypędzał/ od zboża odganiał. A co był więtszy dźiw/ śierść y przezwisko káżdey krowy znał. Náprzykład/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 81
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
przepowiadaniem słowa Bożego się brzydzą/ ale swowoleństwo i świat miłują. Godzin kapłańskich zapamiętywają/ a piosneczki na pamięć umieją. A ta jest fórta potępienia i upadku wiecznego kapłańskiego. Na ten czas płomień barzo smrodliwy Dziekana z końmi podniosszy/ z dziwną żałością go/ od obecności męża świętego porwał. Idem. Bierzmowanie. Biskup. Bierzmowanie. Bierzmowany ślepy nie mógł jako przedtym farb rozeznać. Przykł. 73.
PRzewielebny Bonifacius Biskup Lausaneński to mi powiedział: Był w jednej wsi ślepy/ który bydło wszytkich obywatelów na pastwiska wypędzał/ od zboża odganiał. A co był więtszy dziw/ sierść i przezwisko każdej krowy znał. Naprzykład/ jeśli kto od niego
przepowiádániem słowá Bożego sie brzydzą/ ále swowoleństwo y świát miłuią. Godźin kápłáńskich zápámiętywáią/ á piosneczki ná pámięć vmieią. A tá iest fórtá potępienia y vpadku wiecżnego kápłáńskiego. Ná ten czás płomień bárzo smrodliwy Dźiekaná z końmi podniosszy/ z dźiwną żáłośćią go/ od obecnośći mężá świętego porwáł. Idem. Bierzmowánie. Biskup. Bierzmowánie. Bierzmowány ślepy nie mogł iáko przedtym farb rozeznáć. Przykł. 73.
PRzewielebny Bonifacius Biskup Lausáneński to mi powiedźiał: Był w iedney wśi slepy/ ktory bydło wszytkich obywátelow ná pástwiská wypędzał/ od zboża odganiał. A co był więtszy dźiw/ śierść y przezwisko káżdey krowy znał. Náprzykład/ iesli kto od niego
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 81
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Confirmationis Biskupa uznawa być/ ekstraordynarium jednak Kapłana/ jako i teraz w Indii Chinie/ i w Aponiej dla małości Biskupów pozwolił Papież Kapłanom nowo okrzszczonych Bierzmować. W Cerkwi zaś Z. Wschodniej naszej Greckiej pospolicie Świaszczennik/ który Krzści/ ten zaraz i Bierzmuje/ a przecię jednak wiedzą/ że nie jeden to Sakrament Krzest i Bierzmowanie. I u Rzymian zaraz przedtym Bierzmowano/ znajdziesz Tom. I Koncyl. Par. I in vita Melchiadys Pape. Anno 311. w liście Papieżdkim do Episkopów wszytkich Hiszpaniej w te słowa. (Tak te złączone są Sakramenta. (Baptismus et Confirmatio) że od siebie rozłączyć się żadną miarą nie mogą chybaby śmierć
Confirmationis Biskupá uznawa być/ extraordinarium iednak Kápłána/ iáko y teraz w Indiey Chinie/ y w Aponiey dla máłośći Biskupow pozwolił Papież Kápłánom nowo okrzsczonych Bierzmowáć. W Cerkwi záś S. Wschodniey naszey Graeckiey pospolićie Swiasczennik/ ktory Krzśći/ ten záraz y Bierzmuie/ á przećię iednák wiedzą/ że nie ieden to Sákráment Krzest y Bierzmowánie. I v Rzymian záraz przedtym Bierzmowano/ znaydźiesz Tom. I Concil. Par. I in vita Melchiadis Papae. Anno 311. w liśćie Papieżdkim do Episkopow wszytkich Hiszpániey w te słowá. (Ták te złączone są Sákrámentá. (Baptismus et Confirmatio) że od siebie rozłączyć się żadną miárą nie mogą chybáby śmierć
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 25
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
Krzście zaraz Bierzmując zażył/ To jest/ Signet te Deus Sigillo fidei suae, in Nomine Patris, et Filis, et Spiritus S. i one akceptując chwalisz; a wżdy mendacem oportet esse memorem, gdyż zganiłeś trochę wyżej Krzest in tertia Persona, (Kresczaiet siá rab Boży, etc. a tu chwalisz przywodząc Bierzmowanie Konstantyna Cesarza in tertia persona, Signet te Deus, zapomniawszy to coś pierwej rzekł. Powiadasz że Mirem Z. nie tylko na piąciu Smysłach pomazują/ ale i Nogi/ i Kolaana/ i Plece albo Ramiona/ a powiadasz jakoby stanowiąc że tak ma być/ ponieważ Konstantyna na czele tylko pomazywano. Odpów. A To
Krzśćie záraz Bierzmuiąc záżył/ To iest/ Signet te Deus Sigillo fidei suae, in Nomine Patris, et Filis, et Spiritus S. y one ácceptuiąc chwalisz; á wżdy mendacem oportet esse memorem, gdyż zgániłeś trochę wyżey Krzest in tertia Persona, (Kresczaiet siá rab Boży, etc. á tu chwalisz przywodząc Bierzmowánie Konstantyná Cesárzá in tertia persona, Signet te Deus, zápomniawszy to coś pierwey rzekł. Powiádasz że Mirem S. nie tylko ná piąćiu Smysłách pomázuią/ ále y Nogi/ y Kolaáná/ y Plece albo Rámioná/ á powiádasz iákoby stánowiąc że ták ma być/ poniewáż Konstántyná ná czele tylko pomázywano. Odpow. A To
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 31
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
to nieprawda/ tak i to szczyry fałsz. Wolimy my cum primitua Ecclesia i z Doktorami Świętymi starożytności się trzymać/ niżeli za twoją ciemną idąc radą co raz w nowe zwyczaje Cerkiewne/ by Kucharz w potrawy się odmieniać. Wiedzże o tym/ że in Primitua Ecclesia oraz te trzy Sakramenta/ Krzest/ Miropomazanie albo Bierzmowanie/ i Eucharyscją podawano/ świadczą Doktorowie Święci/ Napierwszy Dionysius Święty Areopagita Uczeń Z. Pawła Apostoła: vltimo Capite de Ecclesiastica Hierar. osobliwie o Komunii małych dzieci traktując/ takowych szyderców jakiś ty/ tak strofuje: I niżej. (Non enim illi Subsannatoresaiunt.) Tu właśnie ciebie ten z tym wymalował/ tys
to nieprawdá/ ták y to szczyry fałsz. Wolimy my cum primitua Ecclesia y z Doktorámi Swiętymi stárożytnośći się trzymáć/ niżeli zá twoią ćiemną idąc rádą co raz w nowe zwyczáie Cerkiewne/ by Kucharz w potráwy się odmieniáć. Wiedzże o tym/ że in Primitua Ecclesia oraz te trzy Sákrámentá/ Krzest/ Miropomázánie álbo Bierzmowánie/ y Eucháristią podawano/ świádczą Doktorowie Swięci/ Napierwszy Dionysius Swięty Areopágitá Vczeń S. Páwłá Apostołá: vltimo Capite de Ecclesiastica Hierar. osobliwie o Kommuniey máłych dźieći tráktuiąc/ takowych szydercow iákiś ty/ ták strofuie: Y niżey. (Non enim illi Subsannatoresaiunt.) Tu właśnie ćiebie ten z tym wymálowáł/ tys
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 72
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
