wieje. Szum szelest za nią, ni bies kogo niesie Czyli więc zwierza uganiają wlesie. Ta jak sikorka lub czeczotka drobna Ta z nóg wysokich do czapli podobna. Za tą garb stoi okryty płaszczykiem Tak kształtna, jakby wielbłąd pod dywdykiem. Ten w ogród cudzy musiał, albo w żyto Często zaglądać, że mu biodro zbito. Powłuczy nogę, znaczna za nim ściszka A w opasaniu jak wątrobna kiszka. Ów z taką miną w korwetach się sadzi Ledwo o ścianę tyłem nie zawadzi. Rozumi że to, przed karytą pląsa Gdy w kawalkacie jadąc kręci wąsa. Otoż tych skutków specjały Dworskie Lepiej gryźć suchar, i pić wody morskie.
wieie. Szum szelest zá nią, ni bies kogo niesie Czyli więc zwierza ugániaią wlesie. Ta iák sikorka lub czeczotka drobna Ta z nog wysokich do czápli podobna. Zá tą gárb stoi okryty płaszczykiem Ták kształtna, iakby wielbłąd pod dywdykiem. Ten w ogrod cudzy musiał, álbo w żyto Często záglądać, że mu biodro zbito. Powłuczy nogę, znáczna zá nim ściszka A w opasaniu iák wątrobna kiszka. Ow z táką miną w korwetach się sadzi Ledwo o ścianę tyłem nie záwadzi. Rozumi że to, przed kárytą pląsá Gdy w káwalkacie iadąc kręći wąsa. Otoż tych skutkow specyały Dworskie Lepiey gryść suchar, y pić wody morskie.
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 362
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752