liczą dwanaście, albo więcej, jako patebit in sequentibus. Z tych najpierwsza i najdawniejsza perhibetur SAMBETE.inaczej Chaldaea, Hebraea albo Persica Sybilla; która o pięciorgu chleba cudownie rozmnożonego, swoje sequens wydała vaticinium.
Panibus eks quinque, binis et piścibus olim,Millia quinque Virum in desertis ekssaturabitQuin et fragmentis kolectis relikwjarum,Bis senos Cofinos, ut sit spectare, replebit.
O czym Ianus, Iacobus, Beisardus, in Tractatu de Divinatione. Pisze o niej i o innych, krociusieńko i Ksiądz Smarzewski Soc: IESU Benorum memoriâ dignus w Książeczce: Nowy Adam nazwanej.
Lelius Cleopasus te Jej jeszcze przyznaje Proroctwo następującę o wjeździe Chrystusowym do Jeruzalem na
liczą dwanaście, albo więcey, iáko patebit in sequentibus. Z tych naypierwsza y naydawnieysza perhibetur SAMBETHE.inaczey Chaldaea, Hebraea albo Persica Sybilla; ktora ô pięciorgu chleba cudownie rozmnożonego, swoie sequens wydała vaticinium.
Panibus ex quinque, binis et piscibus olim,Millia quinque Virûm in desertis exsaturabitQuin et fragmentis collectis reliquiarum,Bis senos Cophinos, ut sit spectare, replebit.
O czym Ianus, Iacobus, Beisardus, in Tractatu de Divinatione. Pisze o niey y o innych, krociusieńko y Xiądz Smarzewski Soc: IESU Benorum memoriâ dignus w Xiążeczce: Nowy Adam nazwaney.
Lelius Cleopasus te Iey ieszcze przyznaie Proroctwo następuiącę o wieździe Chrystusowym do Ieruzalęm na
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 51
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
. wiele czynią przeciw Wierze świętej, directè jakoto gdy obraz chrzczą, albo dziecię zgrobu wykopują; mówią ja- O Magii albo Czarnoksięstwie.
kie słowa przeciw Wierze, namazują ręce jakimsiś olejkiem, albo mieszają wodę święconą. 3. Obliguje czart, aby chrzest jego i nowe imię brali czarnoksiężnicy. 4. Pretenduje bis, aby mu magus dał szaty swej kawałek. 5. Wyciąga po nim szatan, aby na okręgu na ziemi wy rysowanym uczynił jurament. 6. Aby się starał być wymazanym sksięgi żywota, obliguje go diabeł. 7. Obliguje bis, aby mu człek obiecował czynić ofiary, naprzykład zabijając niemowlęta, lub innych ludzi
. wiele czynią przeciw Wierze swiętey, directè iákoto gdy obraz chrzczą, álbo dziecię zgrobu wykopuią; mowią iá- O Magii albo Czarnoksięstwie.
kie słowa przeciw Wierze, namazuią ręce iákimsiś oleykiem, albo mieszaią wodę swięconą. 3. Obliguie czart, aby chrzest iego y nowe imie bráli czarnoksiężnicy. 4. Pretenduie bis, aby mu magus dał szaty swey kawałek. 5. Wyciąga po nim szatan, áby na okrągu na ziemi wy rysowanym uczynił iurament. 6. Aby się starał być wymazanym zksięgi żywota, obliguie go diabeł. 7. Obliguie bis, áby mu człek obiecował czynić ofiary, náprzykład zabiiaiąc niemowlęta, lub innych ludzi
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 225
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
karki w jarzmo podawać, już głowy pod miecz nadstawiać rzeczy narodowi wolnemu nie tylko nieprzystojne, ale i wielką niesławą, hańbą, sromotą i wiecznym żalem pomazane. A zjedziecieli się jeszcze ten rokosz kończyć (w czym ja nie wątpię), strzeżcie się tego, w czym pod Koprzywnicą się źie postępowało, bo errare bis non datur; i osieł mija, gdzie się raz potknie, i Polak po szkodzie zawsze mądry. Nie czekajcież więcej tego, aby wam kto zaczynać miał; wasz ci to rokosz własny, wy nim władajcie sami, czyńcie, co wam rokosz każe; lepiej ci, że was hamować będą, aniż by was
karki w jarzmo podawać, już głowy pod miecz nadstawiać rzeczy narodowi wolnemu nie tylko nieprzystojne, ale i wielką niesławą, hańbą, sromotą i wiecznym żalem pomazane. A zjedziecieli się jeszcze ten rokosz kończyć (w czym ja nie wątpię), strzeżcie się tego, w czym pod Koprzywnicą się źie postępowało, bo errare bis non datur; i osieł mija, gdzie się raz potknie, i Polak po szkodzie zawsze mądry. Nie czekajcież więcej tego, aby wam kto zaczynać miał; wasz ci to rokosz własny, wy nim władajcie sami, czyńcie, co wam rokosz każe; lepiej ci, że was hamować będą, aniż by was
Skrót tekstu: PrzestPotrzCz_II
Strona: 157
Tytuł:
Przestroga Rzpltej potrzebna, którą kanclerz on Zamoyski dwiema szlachcicom godnym wiary, ukazawszy się niedawno, in publicum podać i komu należy, odnieść kazał
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
się to tu stało!
SKOWRONEK O stałoć się, stało, bodaj się o tym nigdy nie słyszało! Jenom się trochę zdrzymał, ali się ocucę, Spojrzę na wszytkie strony, wartko się obrócę, Alić bydła mojego nie masz i jednego! Cóż mam czynić, nieborak, z utrapienia swego?!
BARTOS Bis coś podziałał, zdrajco, iżeś go nie spatrzył! A gdzieć się zabłąkało, iżeś go nie spatrzył?
MATYS A co drwis, miły bracie? Kata mu folgujmy, Ba, wszyscy go na miejscu kiejmi operujmy!
SKOWRONEK Mój drogi Matyjaszku, proszę, zmiłujta się, Pójdęć ja go szukać,
się to tu stało!
SKOWRONEK O stałoć się, stało, bodaj się o tym nigdy nie słyszało! Jenom się trochę zdrzymał, ali się ocucę, Spojrzę na wszytkie strony, wartko się obrócę, Alić bydła mojego nie masz i jednego! Cóż mam czynić, nieborak, z utrapienia swego?!
BARTOS Bis coś podziałał, zdrajco, iżeś go nie spatrzył! A gdzieć się zabłąkało, iżeś go nie spatrzył?
MATYS A co drwis, miły bracie? Kata mu folgujmy, Ba, wszyscy go na miejscu kiejmi operujmy!
SKOWRONEK Mój drogi Matyjaszku, proszę, zmiłujta się, Pójdęć ja go szukać,
Skrót tekstu: DialChrysOkoń
Strona: 150
Tytuł:
Dialog na Narodzenie Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
