Przodkowaniu Bisk. Rzymskiego. Lib. 9. c. 3.
Niceforus Callistus Ksantopulus, już pod czas Schismy/ około Roku 1300. pożyły Historyk Cerkiewny/ Biskup/ mówi/ Rzymski Julius/ prze wyniosłość Stolice swej/ z starodawnego Przywileju i Pręrogatywy za pewną to rzecz mając/ że pieczołowanie i sąd o wszytkich wszędzie Biskupach jemu należał/ Atanaziuszowi Patriarsze Aleksandryjskiemu/ i Pawłowi Patriarsze Konstantynopolskiemu/ i inszym wielu Episcopom/ dawszy im listy/ Cerkwie ich przywrócił/ i na Wschód odesłał. Tenże/ Julius/ mówi/ obwinionym niektórym Biskupom Wschodnym do siebie przybyć/ i sprawę o sobie dać rozkazał. Czego jeśliby uczynić nie chcieli/ a nowych
Przodkowániu Bisk. Rzymskiego. Lib. 9. c. 3.
Nicephorus Callistus Xantopulus, iuż pod czás Schismy/ około Roku 1300. pożyły Historik Cerkiewny/ Biskup/ mowi/ Rzymski Iulius/ prze wyniosłość Stolice swey/ z stárodawnego Przywileiu y Pręrogátywy zá pewną to rzecż máiąc/ że piecżołowánie y sąd o wszytkich wszędźie Biskupách iemu należał/ Athánáziuszowi Pátryársze Alexándriyskiemu/ y Páwłowi Pátryársze Konstántynopolskiemu/ y inszym wielu Episcopom/ dawszy im listy/ Cerkwie ich przywrocił/ y ná Wschod odesłał. Tenże/ Iulius/ mowi/ obwinionym niektorym Biskupom Wschodnym do śiebie przybydź/ y spráwę o sobie dáć roskazał. Czego ieśliby vczynić nie chćieli/ á nowych
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 165
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
. Czego jeśliby uczynić nie chcieli/ a nowych rzeczy wszczynać nie przestali/ Duchownym od siebie skaraniem grozi im. Tenże/ Jest/ mówi/ Prawidło Cerkiewne. które wszelką poważność odejmuje od spraw Duchownych/ któreby mimo zdanie Biskupa Rzymskiego stanowione były. Tenże Historyk w wielu swych Historyjej Cerkiewnej Księgach/ o wielu Biskupach wiedzieć daje/ którzy ze wszech krain z żałobami i skargami do Biskupów Rzymskich w różnych swych krzywdach udawali się/ i zaich Dekretami sprawiedliwość odnosili. To są uważenia godne powieści z Historyków Cerkiewnych poważnych o starszeństwie Biskupa Rzymskiego. Których słowa i rzecz z pilnością uważać nam należy. Ibid. Lib. eod. c.
. Czego ieśliby vczynić nie chćieli/ á nowych rzecży wszcżynáć nie przestáli/ Duchownym od śiebie skarániem groźi im. Tenże/ Iest/ mowi/ Práwidło Cerkiewne. ktore wszelką poważność odeymuie od spraw Duchownych/ ktoreby mimo zdánie Biskupá Rzymskie^o^ stánowione były. Tenże Historik w wielu swych Historiey Cerkiewney Xięgách/ o wielu Biskupách wiedźieć dáie/ ktorzy ze wszech kráin z żałobámi y skárgámi do Biskupow Rzymskich w rożnych swych krzywdách vdawáli sie/ y záich Dekretámi spráwiedliwość odnośili. To są vważenia godne powieśći z Historikow Cerkiewnych poważnych o stárszeństwie Biskupá Rzymskiego. Ktorych słowá y rzecż z pilnośćią vwáżáć nam należy. Ibid. Lib. eod. c.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 165
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
których potym Potomków zarażonych Sektą Heretycką Biskupi z Katedry swojej wygnani tusłać się musieli w Polsce, gdzie wiele mieli[...] undowanych Dóbr, osobliwie w Sandomierskim Opatów z wielą wsiami, który potym Biskupi Lubuscy przedali Krzysztofowi Szydłowieckiemu Kasztelanowi Krakowskiemu Roku 1520. z którego Domu przeniósł się w Dom Radziwiłłów Opatów, a teraz w Książąt Sanguszków. O Biskupach zaś Lubuskich już wiele ucichło, którzy mieli mieć według Skrobiszewskiego od Grzegorza XI. Papieża daną sobie Jurysdykcją na Rusi przed erygowanemi jeszcze na ten czas Biskupstwami Ruskiemi. RZĄD POLSKI.
BISKUPSTWO WROCŁAWSKIE fundowane także wraz z Metropolią Gnieźnieńską od Miecisława Roku 966. w Smogorzowie, z tamtąd było przeniesione do Byczyny, a potym Kazimierz I
których potym Potomków zarażonych Sektą Heretycką Biskupi z Katedry swojey wygnani tusłać śię muśieli w Polszcze, gdźie wiele mieli[...] undowanych Dóbr, osobliwie w Sendomirskim Opatów z wielą wśiami, który potym Biskupi Lubuscy przedali Krzysztofowi Szydłowieckiemu Kasztelanowi Krakowskiemu Roku 1520. z którego Domu przeniósł śię w Dom Radźiwiłłów Opatów, á teraz w Xiążąt Sanguszków. O Biskupach zaś Lubuskich już wiele ućichło, którzy mieli mieć według Skrobiszewskiego od Grzegorza XI. Papieża daną sobie Jurysdykcyą na Ruśi przed erygowanemi jeszcze na ten czas Biskupstwami Ruskiemi. RZĄD POLSKI.
BISKUPSTWO WROCŁAWSKIE fundowane także wraz z Metropolią Gnieznieńską od Miecisława Roku 966. w Smogorzowie, z tamtąd było przenieśione do Byczyny, á potym Kaźimierz I
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 185
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Jurysdykcją na Rusi przed erygowanemi jeszcze na ten czas Biskupstwami Ruskiemi. RZĄD POLSKI.
BISKUPSTWO WROCŁAWSKIE fundowane także wraz z Metropolią Gnieźnieńską od Miecisława Roku 966. w Smogorzowie, z tamtąd było przeniesione do Byczyny, a potym Kazimierz I. Król Polski przeniósł je do Wrocławia, i Biskupi Wrocławscy mieli pierwsze miejsce w Senacie Polskim po Biskupach Krakowskich, ale jak Księstwo Śląskie odstrychneło się od Polski, tak i Biskupi poprzestali być Senatorami Polskiemi, jednak zawsze należeli do Metropolii Gnieźnieńskiej i do tąd należeć powinni, jako o tym świadczy Synod Prowincjalny Gembickiego Roku 1621. i Wężyka Roku 1634. gdzie że nie przybył Książę Karol Ferdynand Administrator Biskupstwa z Kapitułą Wrocławską, dał
Jurysdykcyą na Ruśi przed erygowanemi jeszcze na ten czas Biskupstwami Ruskiemi. RZĄD POLSKI.
BISKUPSTWO WROCŁAWSKIE fundowane także wraz z Metropolią Gnieznieńską od Miecisława Roku 966. w Smogorzowie, z tamtąd było przenieśione do Byczyny, á potym Kaźimierz I. Król Polski przeniôsł je do Wrocławia, i Biskupi Wrocławscy mieli pierwsze mieysce w Senaćie Polskim po Biskupach Krakowskich, ale jak Xięstwo Sląskie odstrychneło śie od Polski, tak i Biskupi poprzestali być Senatorami Polskiemi, jednak zawsze należeli do Metropolii Gnieznieńskiey i do tąd należeć powinni, jako o tym świadczy Synod Prowincyalny Gembickiego Roku 1621. i Wężyka Roku 1634. gdźie że nie przybył Xiąże Karol Ferdynand Administrator Biskupstwa z Kapitułą Wrocławską, dał
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 185
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
przysięgać na Statuta Kapituły Katedry swojej. RZĄD POLSKI.
Kapituła Gnieźnieńska Roku 1733. a Kapituła Krakowska prędzej bo Roku 1732. zaczęły zażywać Orderów, o czym wyżej pod Biskupami.
Kapituła każda powinna mieć na Sejm każdy wyznaczonych dwóch rezydentów Prałatów lub Kanoników[...] do Biskupa, którzy podczas zgromadzenia się Biskupów powinni także Imieniem Kapituł mieć po Biskupach miejsce i radzić około dobra Diecezyj, i Dóbr osobliwie kiedy Sejm chce uchwalić podatki na Duchowieństwo. O KORTEZANACH
ODtąd jak Królowie odebrali wolne Kapitułom Elekcje, tak zawsze nominują na Biskupstwa według woli swojeu subjekta. Prócz Biskupstw rezerwowali sobie i inne Prelatury w Kapitułach i Kanonie dla dysponowania niemi według woli swojej. Także w Starostwach wszystkich
przyśięgać na Statuta Kapituły Katedry swojey. RZĄD POLSKI.
Kapituła Gnieznieńska Roku 1733. a Kapituła Krakowska prędzey bo Roku 1732. zaczéły zażywac Orderów, o czym wyżey pod Biskupami.
Kapituła każda powinna mieć na Seym każdy wyznaczonych dwóch rezydentów Prałatów lub Kanoników[...] do Biskupa, którzy podczas zgromadzenia śię Biskupów powinni także Imieniem Kapituł mieć po Biskupach mieysce i radźić około dobra Dyecezyi, i Dóbr osobliwie kiedy Seym chce uchwalić podatki na Duchowieństwo. O KORTEZANACH
ODtąd jak Królowie odebrali wolne Kapitułom Elekcye, tak zawsze nominują na Biskupstwa według woli swojeu subjekta. Prócz Biskupstw rezerwowali sobie i inne Prelatury w Kapitułach i Kanonie dla dysponowania niemi według woli swojey. Także w Starostwach wszystkich
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 189
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
.
Dekret Synodu Piotrkowskiego. 1. Zaki, którzyby się Rektorom Szkolnym karać dać nie chcieli tych Ordinariis abo Oficjałom ich niech na karanie odeślą. 2. Zaki wagujące się, a po swej woli biegające, z Miast i Miasteczek rozkazujemy wypędzać SENAT ŚWIECKI. O SENACIE ŚWIECKIM.
KAsztelan Krakowski ma Prym w Senacie po Biskupach, lubo przedtym Wojewoda nim się zaszczycał, tak jak insi Wojewodowie przed Kasztelanami. Kroniki się nie zgadzają za co; Kromer pisze że Skarbimirza Wojewodę Krakowskiego wydano, jakoby pychą zdęty począł był myśleć o rebelii przeciw Bolesławowi Krzywoustemu, za co złapany, oślepiony, z Senatu wyrzucony, i na pamiątkę Kasztelanowi prym dany. Gwagnin
.
Dekret Synodu Piotrkowskiego. 1. Zaki, którzyby śię Rektorom Szkolnym karać dać nie chćieli tych Ordinariis abo Officyałom ich niech na karanie odeślą. 2. Zaki wagujące śię, á po swey woli biegające, z Miast i Miasteczek rozkazujemy wypędzać SENAT SWIECKI. O SENACIE SWIECKIM.
KAsztelan Krakowski ma Prym w Senaćie po Biskupach, lubo przedtym Wojewoda nim śię zaszczycał, tak jak inśi Wojewodowie przed Kasztelanami. Kroniki śię nie zgadzają za co; Kromer pisze że Skarbimirza Wojewodę Krakowskiego wydano, jakoby pychą zdęty począł był myśleć o rebellii przećiw Bolesławowi Krzywoustemu, za co złapany, oślepiony, z Senatu wyrzucony, i na pamiątkę Kasztelanowi prym dany. Gwagnin
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 200
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
na Boga i sumnienie był wzgląd: bo gdy kto rozrywa bez przyczyny słusznej, albo nie dobrze poważonej, Sejm potrzebny, grzeszy śmiertelnie. Cóż rzekę o owej, nie mówię wolności, ale swawoli, gdy Konfederacja, gdy związek, gdy bezprawie samo chleb sobie naznacza, taksuje zasługi. Powiedzcie mi, czy w-Biskupach, Opatach, Zakonnikach, nie stydnie chęć, prosić Pana Boga o zachowanie stanu rzeczypospolitej, widząc że stan ten Rzeczypospolitej, o dobra Boże niedba, ale je Bogu nie-iako z-ręku wydrzeć, i wyszarpywać chce. 3. Trzecia okazja niepokoju jest niechęć, do Pana Boga, i do Wiary Świętej Katolickij,
ná Bogá i sumnienie był wzgląd: bo gdy kto rozrywa bez przyczyny słuszney, álbo nie dobrze poważoney, Seym potrzebny, grzeszy śmiertelnie. Coż rzekę o owey, nie mowię wolnośći, ále swawoli, gdy Konfederácyia, gdy związek, gdy bezpráwie samo chleb sobie náznacza, táxuie zasługi. Powiedzćie mi, czy w-Biskupách, Opátách, Zakonnikách, nie stydnie chęć, prośić Páná Bogá o záchowánie stanu rzeczypospolitey, widząc że stan ten Rzeczypospolitey, o dobrá Boże niedba, ále ie Bogu nie-iáko z-ręku wydrzeć, i wyszárpywáć chce. 3. Trzećia okázyia niepokoiu iest niechęć, do Páná Bogá, i do Wiáry Swiętey Kátolickiy,
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 37
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
swarzyła. 810. Na małżonków.
Żaden więcej jak Adam żenie swojej wierzył, Sam się też jako żywo jej nie przeniewierzył. Dziś mężowie, ile co gładkie żony mają, Wiarą się tylko cieszą, że inszym nie dają. 811. Scrutinium Mat. 9 28.
By ta cnota tak w królach, jak w biskupach była, Co w Chrystusie, byłoby z nich cnotliwszych siła. Pan uczniów (co też ludzie o mnie mówią) pytał. Oj cóżby nie usłyszał, by który tak spytał? 812. Nolite fieri sicut mulus et equus etc
.
Czemu nie złączył osła z koniem, z mułem? wiedział Dawid, iże
swarzyła. 810. Na małżonkow.
Żaden więcej jak Adam żenie swojej wierzył, Sam się też jako żywo jej nie przeniewierzył. Dziś mężowie, ile co gładkie żony mają, Wiarą się tylko cieszą, że inszym nie dają. 811. Scrutinium Math. 9 28.
By ta cnota tak w krolach, jak w biskupach była, Co w Chrystusie, byłoby z nich cnotliwszych siła. Pan uczniow (co też ludzie o mnie mowią) pytał. Oj cożby nie usłyszał, by ktory tak spytał? 812. Nolite fieri sicut mulus et equus etc
.
Czemu nie złączył osła z koniem, z mułem? wiedział Dawid, iże
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 293
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
przy nich i Honoriusza Rzymskiego Papieża. A jeśliż Honorius Rzymskim Papieżem będąc/ był Heretykiem/ tedyć rzecz można Papieżowi w Artykułach prawej wiary pobłądzić. Który chociaż od Cerkwie odpadł/ Pańskie jednak słowa o Cerkwi rzeczone/ żadnej odmiany nie poniosły/ gdzie mówi/ której i bramy piekielne nie przemogą. Była bowiem w inszych Biskupach prawej wiary naśladowaniem cale zachowana. Z kąd jaśnie wiedzieć się daje/ że one Chrystusowe słowa/ na tej opoce zbuduje Cerkiew moję/ Rzymskiemu Kościołowi nie przysłuszają. Boby to była rzecz ciężka/ i Żydowskiemu ściśnieniu podobna/ do Rzymu przywiązywać powszechną Cerkiew/ i Rzymem samym Chrystusowę oblubienicę/ której i bramy piekielne przemoc nie
przy nich y Honoriuszá Rzymskiego Papieżá. A ieśliż Honorius Rzymskim Papieżem będąc/ był Heretykiem/ tedyć rzecż można Papieżowi w Artykułách práwey wiáry pobłądźić. Ktory chociaż od Cerkwie odpadł/ Páńskie iednák słowá o Cerkwi rzecżone/ żádney odmiány nie poniosły/ gdźie mowi/ ktorey y bramy piekielne nie przemogą. Byłá bowiem w inszych Biskupach práwey wiáry náśládowániem cále záchowána. Z kąd iáśnie wiedzieć się dáie/ że one Chrystusowe słowá/ ná tey opoce zbuduie Cerkiew moię/ Rzymskiemu Kośćiołowi nie przysłuszáią. Boby to byłá rzecż ćięszka/ y Zydowskiemu śćiśnieniu podobna/ do Rzymu przywiązywáć powszechną Cerkiew/ y Rzymem sámym Chrystusowę oblubienicę/ ktorey y bramy piekielne przemoc nie
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 40
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
/ a w piętnastym[...] swoim/ o piętnastym Apostołskim zmiankę czyni. Trzecie Konsylium do Teodoziusza pisząc 74. Apostołski Kanon przypomina/ którego zażywszy Nestoriusza zrzucili Tymże Kanonem i czwarty Synod Dioskora osądził Tenże 4. Synod w piątym swym Kanonie o 12. 13. 14. i 15. Apostołskim Cannonie tak mówi. O[...] Biskupach i Klerykach którzy z miasta do miasta przechodzą, aby śś. Apostołów Kanony przy mocy[...] zostali święci Ojcowie przykazują.[...] A szóstego Konsylium Kanon i liczbę Apostołskich Kanonów pokazuje mówiąc. I to też temu ś. Synodowi nadobnie[...] i uczciwie się podobało, aby[...] już od tego czasu dla lekarstwa asznego, i dla trwóg uskromienia w mocy
/ á w piętnastym[...] swoim/ o piętnastym Apostolskim zmiankę cżyni. Trzećie Concilium do Theodoziuszá pisząc 74. Apostolski Canon przypomina/ ktorego záżywszy Nestoriuszá zrzućili Tymże Canonem y cżwarty Synod Dioskorá osądźił Tenże 4. Synod w piątym swym Canonie o 12. 13. 14. y 15. Apostolskim Cannonie ták mowi. O[...] Biskupach y Klerikach ktorzy z miástá do miástá przechodzą, áby śś. Apostołow Canony przy mocy[...] zostáli święći Oycowie przykázuią.[...] A szostego Concilium Canon y licżbę Apostolskich Canonow pokázuie mowiąc. Y to też temu ś. Synodowi nadobnie[...] y vcżćiwie się podobáło, áby[...] iuż od tego czásu dla lekárstwá asznego, y dla trwog vskromienia w mocy
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 48
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
