amnescją pokrył. Rok 1697.
Anno 1697 Mediante Authoritate Nuncii Apostolici ugoda stanęła między ip. hetmanem a iks. biskupem i kapitułą wileńską na his punctis: że in recompensam dezolacji dóbr na trzy lata tak od konsystencji jako i od hyberny uwolnił dobra ich, et in posterum póki żyje jedną tylko w kapitulnych majętnościach wszystkich i biskupich stawić deklarował chorągiew. Iks. biskup revocare miał ekscomunikę, o co miał prosić hetman his verbis: Et si non puto me incurrisse Excomunicationem, nec causam dare, quae me excomunicatum faceret, attamen ut scrupulos emnes evadam, pro meliori conscientiae meae bono, peto absolvi. Aprobacji z Rzymu czekają: gdzie jeszcze i ksiądz
amnestyą pokrył. Rok 1697.
Anno 1697 Mediante Authoritate Nuncii Apostolici ugoda stanęła między jp. hetmanem a jks. biskupem i kapitułą wileńską na his punctis: że in recompensam desolacyi dóbr na trzy lata tak od konsystencyi jako i od hyberny uwolnił dobra ich, et in posterum póki żyje jedną tylko w kapitulnych majętnościach wszystkich i biskupich stawić deklarował chorągiew. Jks. biskup revocare miał excommunikę, o co miał prosić hetman his verbis: Et si non puto me incurrisse Excomunicationem, nec causam dare, quae me excomunicatum faceret, attamen ut scrupulos emnes evadam, pro meliori conscientiae meae bono, peto absolvi. Aprobacyi z Rzymu czekają: gdzie jeszcze i ksiądz
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 188
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
świetna w przymierzu z uciesznym pokojem, A zbroje powieszawszy porządkiem swym długim, Zasiadają kuruły jeden wraz po drugim. Tak na pańskim pałacu, jako przy pieczęci, Sama między wszystkiemi sieradzka się święci. Tu czapek ukazuje wielkich siedm rogatych, Od kosztownych kamieni i pereł bogatych.
Jakie wzory po świetnych widzieć złotogłowach, Na sędziwych biskupich przyciśnione głowach. Tu w usarskich szkarłatach poczesne osoby Swobód strzegą w senacie, i pańskiej ozdoby. Tak z purpurą infuły, tak krzyże z żelazem. Czapki święte szłykami mieszają się razem. Miedzy tymi bezpiecznie pan zasiada sobie, W jakiej siadał przed laty Romulus ozdobie. Z obu stron się o przodek stołki ubiegają. Po
świetna w przymierzu z uciesznym pokojem, A zbroje powieszawszy porządkiem swym długim, Zasiadają kuruły jeden wraz po drugim. Tak na pańskim pałacu, jako przy pieczęci, Sama między wszystkiemi sieradzka się święci. Tu czapek ukazuje wielkich siedm rogatych, Od kosztownych kamieni i pereł bogatych.
Jakie wzory po świetnych widzieć złotogłowach, Na sędziwych biskupich przyciśnione głowach. Tu w usarskich szkarłatach poczesne osoby Swobód strzegą w senacie, i pańskiej ozdoby. Tak z purpurą infuły, tak krzyże z żelazem. Czapki święte szłykami mieszają się razem. Miedzy tymi bezpiecznie pan zasiada sobie, W jakiej siadał przed laty Romulus ozdobie. Z obu stron się o przodek stołki ubiegają. Po
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 72
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
DWUDZIESTY DRUGI
CO KRAJ, INNĄ MU WŁANOSC DAJ, albo Scjencja o Własnościach różnych Krajów, a folio 995to.
TYTUŁ DWUDZIESTY TRZECI i CZWARTY
SŁOCE między UMBRAMI JASNE, albo o Wierze Z: Katolickiej między Herezjami niewzruszonej: o jej Początkach i Inkrementach REGESTR
w Świecie; o Mnóstwie Męczenników, o Patriarchach, Arcy Biskupach, Biskupich; o Zakonach. Orderach, a folio 1007.
TYTUŁ DWUDZIESTY PIĄTY
TARAN, ale me TYRAN, albo przeciwne Wierze Katolickiej Błędy, jakoto Paganismus, Judajsmus; gdzie na Żydów Argumenta o SSS: Trójcy i Mesjaszu. Tuż test o Mahometanizmie, alias Mahometa Religii; o Herezjach co gorszych Chrześcijańskich z refutacją onych.
DWUDZIESTY DRUGI
CO KRAY, INNĄ MU WŁANOSC DAY, albo Scyencya o Własnościach rożnych Kraiow, á folio 995to.
TYTUŁ DWUDZIESTY TRZECI y CZWARTY
SŁOCE między UMBRAMI IASNE, albo o Wierze S: Katolickiey między Herezyami niewzruszoney: o iey Początkach y Inkrementach REGESTR
w Swiecie; o Mnostwie Męczennikow, o Patryarchach, Arcy Biskupach, Biskupich; o Zakonach. Orderach, a folio 1007.
TYTUŁ DWUDZIESTY PIĄTY
TARAN, ale me TYRAN, albo przeciwne Wierze Katolickiey Błędy, iakoto Paganismus, Iudaismus; gdzie na Zydow Argumenta o SSS: Troycy y Messiaszu. Tuż test o Machometanizmie, alias Machometa Religii; o Herezyach co gorszych Chrześcianskich z refutacyą onych.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1218
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
uczyniła królowi remonstracje, że dla spokojnego królewskiego panowania poniżenie domu Sapieżyńskiego było sekretnie determinowane.
Tymczasem potencją swoją coraz bardziej naprzykrzali się Sapiehowie. Wojewoda wileński, hetman wielki lit., mając sobie przeciwnego Brzostowskiego, biskupa wileńskiego, człeka mądrego i umysłu wspaniałego, jak jeszcze przed konstytucją 1717 nie było uregulowanej lokacji wojska, w dobrach biskupich wojsko ulokował, które dziwne agrawacje czyniło. Nawet biskupa pro-
szącego o alewiacją kontemptem nakarmił. Zaniósł o to biskup solenny manifest, a że go Konstanty Szeniawski, naówczas regent grodzki wileński, potem biskup krakowski, przyjął, księdzem i kanonikiem wileńskim dla bezpieczeństwa życia swego zostać musiał. Udał się biskup i do Rzymu, i
uczyniła królowi remonstracje, że dla spokojnego królewskiego panowania poniżenie domu Sapieżyńskiego było sekretnie determinowane.
Tymczasem potencją swoją coraz bardziej naprzykrzali się Sapiehowie. Wojewoda wileński, hetman wielki lit., mając sobie przeciwnego Brzostowskiego, biskupa wileńskiego, człeka mądrego i umysłu wspaniałego, jak jeszcze przed konstytucją 1717 nie było uregulowanej lokacji wojska, w dobrach biskupich wojsko ulokował, które dziwne agrawacje czyniło. Nawet biskupa pro-
szącego o alewiacją kontemptem nakarmił. Zaniósł o to biskup solenny manifest, a że go Konstanty Szeniawski, naówczas regent grodzki wileński, potem biskup krakowski, przyjął, księdzem i kanonikiem wileńskim dla bezpieczeństwa życia swego zostać musiał. Udał się biskup i do Rzymu, i
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 62
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Łęczyckich, z Domu Piastów idących; aż przez Władysława Łokietka, do Polski inkorporowane, ma ŁĘCZYCĘ Miasto Stołeczne nad rzeką Nyrem (inni mówią nad Bzurą) i nad wielkiemi błotami, murami i Zamkiem przez Kazimierza wielkiego umocnione. Tu Sejmów wiele było przedtym; tu jest Kolegiata in eo praedicamento, że pierwsza się kładzie po Biskupich Katedrach, zowiąc się Archi Collegiata, stoi za błotami tego Miasta. Constat z Baskona Historyka Polskiego, że za Bolesława Chrabrego, z tego Województwa wychodziło Rycerskich Ludzi 2000 w pancerzach, a 4 tysiące z tarczami.
BRZESKIE KUJAWSKIE Województwo miało dawnych Wieków z Piastowskiej Familii Książąt, różnie poszarpane, Pole gonitw Krzyżackich i Polskich,
Łęczyckich, z Domu Piastow idących; aż przez Władysława Łokietka, do Polski inkorporowane, ma ŁĘCZYCĘ Miasto Stołeczne nad rzeką Nyrem (inni mowią nad Bzurą) y nad wielkiemi błotami, murami y Zamkiem przez Kazimierza wielkiego umocnione. Tu Seymow wiele było przedtym; tu iest Kollegiata in eo praedicamento, że pierwsza się kładzie po Biskupich Katedrach, zowiąc się Archi Collegiata, stoi za błotámi tego Miasta. Constat z Baskona Historyka Polskiego, że za Bolesława Chrabrego, z tego Woiewodztwa wychodziło Rycerskich Ludzi 2000 w pancerzach, a 4 tysiące z tarczami.
BRZESKIE KUIAWSKIE Woiewodztwo miało dawnych Wiekow z Piastowskiey Familii Xiążąt, rożnie poszarpane, Pole gonitw Krzyżackich y Polskich,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 316
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
kiedy przynosili Trzydzieści tysiąc, ażeby wzgląd miano Na szczupłość fortun, przez radę prosili, Alfred Witemberg podał ich w więzienie, Aż się tej dani stało wypłacenie.
Cóż rzekę? jako po szerokich włościach Korony, wiele miejsc świętych zgwałcono, Wiele po miastach, wsiach i osiadłościach Różnych kościołów z klasztormi złupiono, Nuż co w biskupich, księżych majętnościach, Także opacich szkody naczyniono, Dobra ich częścią swejwoli żołnierskiej, Częścią, chciwości podając kacerskiej.
A na zelżywość katolickiej wiary Ku służbie boskiej w poświęcone szaty Ubierały się nierządne maszkary, W alby i komże, kapy i ornaty,
I też z Cygany żydowskie poczwary, Czyniąc z nich solne płaszcze i kabaty
kiedy przynosili Trzydzieści tysiąc, ażeby wzgląd miano Na szczupłość fortun, przez radę prosili, Alfred Witemberg podał ich w więzienie, Aż się tej dani stało wypłacenie.
Cóż rzekę? jako po szerokich włościach Korony, wiele miejsc świętych zgwałcono, Wiele po miastach, wsiach i osiadłościach Różnych kościołów z klasztormi złupiono, Nuż co w biskupich, xiężych majętnościach, Także opacich szkody naczyniono, Dobra ich częścią swejwoli żołnierskiej, Częścią, chciwości podając kacerskiej.
A na zelżywość katolickiej wiary Ku służbie boskiej w poświęcone szaty Ubierały się nierządne maszkary, W alby i komże, kapy i ornaty,
I też z Cygany żydowskie poczwary, Czyniąc z nich solne płaszcze i kabaty
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 350
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
wielka) zawsze Duchownym rękom powierzają/ abyście WM. tym lepiej uznawali bona malaq; Reipub. ad vos pertinere. Stej tedy nowej przyczyny/ a (co większa niech będzie) za pilną prośbą moją/ niechciej się WM. już dalej wymawiać. Pleb. Jać/ jako więc mówią/ nie chodzę na Biskupich nogach/ i z tądże mniej do publiki należąc/ mniej mi potrzebna wiadomość spraw R. P. i sposabianie się do niej: Jednak już się nie wymawiając dalej/ ponieważ żadne nie idą u WM. racje/[...] am honestae voluntati, i temu rzadkiemu WM. przeciw Ojczyźnie afektowi/ daruję to/ że się wdąm
wielka) záwsze Duchownym rękom powierzáią/ ábyśćie WM. tym lepiey vznawali bona malaq; Reipub. ad vos pertinere. Ztey tedy nowey przyczyny/ á (co większa niech będzie) zá pilną proźbą moią/ niechciey się WM. iuż dáley wymawiáć. Pleb. Iać/ iáko więc mowią/ ńie chodzę na Biskupich nogach/ y z tądże mńiey do publiki należąc/ mńiey mi potrzebna wiadomość spraw R. P. y sposábiańie śię do ńiey: Iednák iuż śię ńie wymawiáiąc dáley/ pońiewasz żadne ńie idą v WM. rácye/[...] am honestae voluntati, y temu rzádkiemu WM. przećiw Oyczyzńie afektowi/ dáruię to/ że śię wdąm
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: B3v
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
klasztorach (niewiele coś przednic wyjąwszy) znaczne liczby ludzi zakonnych umniejszenie/ szkół Heretyckich na tak wielu miejscach/ w miastach nie tylo Królewskich ale i szłacheckich dobrach/ jako wiele było na które jednak nie wołano/ że przeciwko prawom/ i wolnościom/ nie tylko Akademii Krakowskiej/ ale wszytkiego Kościoła Bożego bili na dworach Biskupich jako nie wiele godnych i uczonych kapła- nów; Biskupi jako utrapieni/ widząc że im dalej tym bardziej Heretycy górę brali/ i ten się ogień szerzył/ do ugaszenia którego/ sposobu nie widzieli. To wszytko za otwarciem szkół Jezuickich/ wco się obróciło/ widzą wszyscy ci/ którzy ci się pierwej przed lat 40
klasztorách (niewiele coś przednic wyiąwszy) znácżne liczby ludźi zakonnych vmnieyszenie/ szkoł Heretyckich ná ták wielu mieyscách/ w miastach nie tylo Krolewskich ale y szłacheckich dobrách/ iáko wiele było ná ktore iednák nie wołáno/ że przećiwko práwom/ y wolnośćiom/ nie tylko Akádemiey Krákowskiey/ ále wszytkiego Kośćiołá Bożego bili ná dworách Biskupich iáko nie wiele godnych y vcżonych kápła- now; Biskupi iáko vtrapieni/ widząc że im dáley tym bárdźiey Heretycy gorę bráli/ y ten się ogień szerzył/ do vgászenia ktorego/ sposobu nie widźieli. To wszytko zá otwárćiem szkoł Iezuickich/ wco się obroćiło/ widzą wszyscy ći/ ktorzy ci się pierwey przed lat 40
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 53
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
i onych po grzbiecie rapierem swoim, z którym zawsze przy koniu jeździ, pobił. Tenże powiedział, że imp. marszałek nadw. W.Ks.L. jachać miał do Rzymu w sprawie imp. wojewody wileńskiego z im. ks. biskupem wileńskim, że dwóch kardynałów wysyła Rzym na rozeznanie szkód w dobrach biskupich i jeżeli jaka znaczna znajduje się w nich dezolacja. Z tej tedy relacyjej nie bardzo był j.k.m. kontent, osobliwie z posieczonego obrazu. Die 3 ejusdem w Żółkwi
■
Rano król im. wstawszy z łazienki poszedł do skarbcu, w którym wszystkie suknie i materyje dawne ze złotem i srebrem bogate sobie
i onych po grzbiecie rapierem swoim, z którym zawsze przy koniu jeździ, pobił. Tenże powiedział, że jmp. marszałek nadw. W.Ks.L. jachać miał do Rzymu w sprawie jmp. wojewody wileńskiego z jm. ks. biskupem wileńskim, że dwóch kardynałów wysyła Rzym na rozeznanie szkód w dobrach biskupich i jeżeli jaka znaczna znajduje się w nich dezolacyja. Z tej tedy relacyjej nie bardzo był j.k.m. kontent, osobliwie z posieczonego obrazu. Die 3 eiusdem w Żółkwi
■
Rano król jm. wstawszy z łazienki poszedł do skarbcu, w którym wszystkie suknie i materyje dawne ze złotem i srebrem bogate sobie
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 148
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
karze ony, Dwu tylko z siedmiu godnych osądził korony. Jeślim źle rzekł, świadcz o złym; jeśli dobrze, czemu Posądzasz; żadnej krzywdy nie masz tu dobremu. Wielki swoich pasterzu owiec, Chryste Jezu, Jakoś tam do Pergamu pisał i Efezu, Jakoś tamtych kościołów przestrzegał anioły, Pisz i dziś na biskupich serc tablicy gołej, Żeby kapłanów, których do twej święcą trzody, W cnocie i w pobożności doświadczali wprzódy. Bo co jest dzień bez słońca, bez świece latarnia, To nauka bez ich cnót i twoja owczarnia. Choćby uczył najlepiej, przecie nie do ładu, Jeśli nie da sam w sobie swych nauk przykładu,
karze ony, Dwu tylko z siedmiu godnych osądził korony. Jeślim źle rzekł, świadcz o złym; jeśli dobrze, czemu Posądzasz; żadnej krzywdy nie masz tu dobremu. Wielki swoich pasterzu owiec, Chryste Jezu, Jakoś tam do Pergamu pisał i Efezu, Jakoś tamtych kościołów przestrzegał anioły, Pisz i dziś na biskupich serc tablicy gołej, Żeby kapłanów, których do twej święcą trzody, W cnocie i w pobożności doświadczali wprzódy. Bo co jest dzień bez słońca, bez świece latarnia, To nauka bez ich cnót i twoja owczarnia. Choćby uczył najlepiej, przecie nie do ładu, Jeśli nie da sam w sobie swych nauk przykładu,
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 417
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
