wszyscy wszytkiego świata wierni zgromadzać się powinni. i iż wiary Cerkwie Rzymskiej być/ jest być Katolikiem. i iż Rzymskim Biskuperm być w społeczności/ jest być w społeczności Cerkwie Powszechnej. i kto z Rzymskim Biskupem nie zbiera/ ten rozprasza/ i tym podobne. Historykowie zaś Cerkiewni o tejże Cerkwi Rzymskiej i o jej Biskupie częstymi razy w pismach swych owak mówić najdują się.[...] lib. 3. c. 3 Hier. in Apolog: cont Ruff. Cypr. lib. 4. Epist: 3. ad Antonim: Hier: Epist: ad Damasum: Epist. Rom.
SOCRATES: Rzymska Cerkiew nad insze Cerkwie ma Przywileje. Ten
wszyscy wszytkiego świátá wierni zgromádzáć sie powinni. y iż wiáry Cerkwie Rzymskiey bydź/ iest bydź Kátholikiem. y iż Rzymskim Biskuperm bydź w społecżnośći/ iest bydź w społecznośći Cerkwie Powszechney. y kto z Rzymskim Biskupem nie zbiera/ ten rosprasza/ y tym podobne. Historykowie záś Cerkiewni o teyże Cerkwi Rzymskiey y o iey Biskupie cżęstymi rázy w pismach swych owák mowić náyduią sie.[...] lib. 3. c. 3 Hier. in Apolog: cont Ruff. Cypr. lib. 4. Epist: 3. ad Antonim: Hier: Epist: ad Damasum: Epist. Rom.
SOCRATES: Rzymska Cerkiew nád insze Cerkwie ma Przywileie. Ten
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 162
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
mieć w sobie począł słów Syryjskich i Chaldejskich z ustawicznej z tamtym Narodem konwersacyj, tak Łaciński wiele terminów zabrał z Greckiego języka i ma te in usu perpetuo: tak nasz Słowieńsko-Polski język podszywa się wielu językami osobliwie Łacińskim, Niemieckim. Francuskim, Łacińskim, najprzód z racyj sprowadzonych Biskupów i Sekretarzów Łacinników z Włoch i Francyj na Biskupie Katedry, na Sekretarie, na Statutów pisanie zaproszonych (jakich w Polsce à primordiis nie było) z racyj drugiej: dla posyłania Polaków pod sławnych Mistrzów Puteana, Erazma etc do Cudzych krajów. Z trzeciej racyj: erygowanych Szkół, Akademi Łacińskich w Polsce. Z czwartej racyj iż Królów mieliśmy po Łacinie mówiących, jako
miec w sobie począł słow Syriyskich y Chaldeyskich z ustáwiczney z tamtym Narodem konwersacyi, tak Łacinski wiele terminow zabrał z Greckiego ięzyka y ma te in usu perpetuo: tak nasz Słowieńsko-Polski ięzyk podszywa się wielu ięzykami osobliwie Łacińskim, Niemieckim. Francuskim, Łacińskim, nayprzod z racyi sprowadzonych Biskupow y Sekretarzow Łacinnikow z Włoch y Francyi na Biskupie Katedry, na Sekretarie, na Statutow pisanie zaproszonych (iakich w Polszcze à primordiis nie było) z racyi drugiey: dla posyłania Polakow pod sławnych Mistrzow Puteana, Erazma etc do Cudzych kraiow. Z trzeciey racyi: erygowanych Szkoł, Akademiy Łacinskich w Polszcze. Z czwartey racyi iż Krolow mielismy po Łacinie mowiących, iako
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 370
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
grzbietu z połomanemi ziebrami/ roztrzyżone na kształt figury okrągłej jajowatej/ takowąż robotą do końca ciągnęły się te afiksie/ abo wieszania aż do szyje Kupuły. Pierwsze Trophaeum albo znak zwycięstwa pod kapą Kościelną rozpostartą na kształt namiotu/ pokazował i znaczył padające abo ku ziemi lecące korony to jest Mitry/ Tiary/ Kapelusze Kardynalskie/ Biskupie/ Pastorały/ i insze Insygnia Kościelnego dostojeństwa rozproszone i sprowadzone do kupy na Trophaeum abo triumf śmierci/ której zwycięstwa tym wierszem były opisane: DE SACRIS ETIAM CRESCIT MEA POMPA TIARIS. To jest: Z Prałackich Infuł roście moja chwała w triumfach. Drugie Trophaeum pod płaszczem abo Kapą Cesarską zagonkami gronostajkowemi/ znaczyło świat/ na
grzbietu z połomanemi źiebrámi/ rostrzyżone ná kształt figury okrągłey iáiowatey/ tákowąż robotą do końcá ćiągnęły się te affixie/ ábo wieszánia aż do szyie Kupuły. Pierwsze Trophaeum álbo znák zwyćięstwá pod kápą Kośćielną rospostártą ná kształt namiotu/ pokázował y znáczył padáiące ábo ku źiemi lecące korony to iest Mitry/ Tiáry/ Kapelusze Kardynálskie/ Biskupie/ Pástorały/ y insze Insignia Kośćielnego dostoieństwá rosproszone y sprowadzone do kupy ná Trophaeum ábo tryumph śmierći/ ktorey zwyćięstwá tym wierszem były opisáne: DE SACRIS ETIAM CRESCIT MEA POMPA TIARIS. To iest: Z Práłackich Infuł rośćie moiá chwałá w tryumphách. Drugie Trophaeum pod płaszczem ábo Kápą Cesárską zagonkámi gronostáykowemi/ znáczyło świat/ ná
Skrót tekstu: RelKat
Strona: C
Tytuł:
Relacja albo przełożenie zacnej pamiątki i wspaniałego katafalku uczynionego przez ojców Societatis Jesu w ich kościele w domu profesów w Rzymie
Autor:
Antonio Gerardi
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
architektura
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
za nowemi proroki i woli jednemu człowiekowi wierzyć, niż zgromadzeniu wszytkiego świata. Przeto aby się radniej wrócił do religii przodków swoich, niźli żeby miał za uporem swoim i majętność stracić i coś droższego niż wszytkie majętności. Jakoż gdzieby nadzieja pewna była o jego nawróceniu, łatwieby się dekret odłożyć mógł." Te słowa biskupie nie tylko nie pohamowały Przecławskiego, ale go zagrzały barziej, że na nie taką dał odpowiedź: "iż od tej religii, która wziął przed się, żadna go rzecz na świecie, by najsroższa, nie odstraszy." Przy tym sądzie byli kanonicy krakowscy i kolegiaci, którzy wszyscy gdy się zgodzili na jednę sentencją,
za nowemi proroki i woli jednemu człowiekowi wierzyć, niż zgromadzeniu wszytkiego świata. Przeto aby się radniej wrócił do religiej przodków swoich, niźli żeby miał za uporem swoim i majętność stracić i coś droższego niż wszytkie majętności. Jakoż gdzieby nadzieja pewna była o jego nawróceniu, łatwieby się dekret odłożyć mógł." Te słowa biskupie nie tylko nie pohamowały Przecławskiego, ale go zagrzały barziej, że na nie taką dał odpowiedź: "iż od tej religiej, która wziął przed się, żadna go rzecz na świecie, by najsroższa, nie odstraszy." Przy tym sądzie byli kanonicy krakowscy i kolegiaci, którzy wszyscy gdy się zgodzili na jednę sentencją,
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 169
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
czasem liczba nie mała przybytych zakonników/ i fundowanie Konwentów zakonu ś. Franciszka/ ś. Dominika/ ś. Augusytna/ i Mercedys: do których potym przydani są i ojcowie Jezuici/ i nieco Karmelitanów bossych: kościoły także Katedralne/ Kolegiate, Akademie, Seminaria, Synody Prowincjalskie/ i Diecesańskie; katechizmy drukowane/ visitatie Biskupie. A iżeśmy do tego kresu przyszli/ nie będzie do rzeczy/ przydać tu sposób rządów tak duchownych/ jako i doczesnych/ które zachowują w Ameryce. a naprzód mówić będziemy o świeckich. Księgi trzecie. Piątej Części, Księgi trzecie. Piątej części, Rządy świeckie w Nowym świecie.
WE wszytkim Nowym świecie są
czásem liczbá nie máła przybytych zakonnikow/ y fundowánie Conwentow zakonu ś. Fránćiszká/ ś. Dominiká/ ś. Augusytná/ y Mercedis: do ktorych potym przydáni są y oycowie Iezuići/ y nieco Cármelitanow bossych: kośćioły tákże Káthedrálne/ Collegiatae, Academiae, Seminaria, Synody Prowincyálskie/ y Dioecesáńskie; kátechismy drukowáne/ visitátiae Biskupie. A iżesmy do tego kresu przyszli/ nie będźie do rzeczy/ przydáć tu sposob rządow ták duchownych/ iáko y doczesnych/ ktore záchowuią w Americe. á naprzod mowić będźiemy o świeckich. Kśięgi trzećie. Piątey Częśći, Kśięgi trzećie. Piątey częśći, Rządy świeckie w Nowym świećie.
WE wszytkim Nowym świećie są
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 65
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
wutrzymywaniu porządku, i Świętej Sprawiedliwości, ale tylko aby tytuł Miasteczka, w Osobach ich konserwować, przy których gdy trafi się jaka sprawa kryminalna, to albo jej niezakończą, albo też co Pan kazał, to napiszą. Anatomia. Rzeczypospolitej Polskiej. Anatomia. Rzeczypospolitej Polskiej. Obiekcja ze dla prostoty Plebanów nie których, Biskupie procesa do Egzekucyj nirz przychodzą postaremu, wsie lepiej się jako miasteczka w Polsce trzymają. Odpowiedz ze nad prostotą Plebanów bardziej ubolewac ze takich zwierzchnosc cierpli, jak ekskuzowac należy. Anatomia Przyuczoną przez zaciegi pracą wsie się utrzymują; Miasta zaś piciem i szynkowaniem gorzałki i próżnowaniem niszczeją. Rzeczypospolitej Polskiej Anatomia. Rzeczypospolitej Polskiej. Wstrzemięzliwosc
wutrzymywaniu porządku, y Swiętey Spráwiedliwości, ále tylko áby tytuł Miasteczka, w Osobach ich konserwować, przy ktorych gdy trafi się iáka spráwa kryminalna, to álbo iey niezákończą, álbo też co Pan kázał, to nápiszą. Anatomia. Rzeczypospolitey Polskiey. Anatomia. Rzeczypospolitey Polskiey. Obiekcya ze dla prostoty Plebanow nie ktorych, Biskupie processa do Exekucyi nirz przychodzą postaremu, wsie lepiey się iako miasteczka w Polszcze trzymaią. Odpowiedz ze nad prostotą Plebanow bardziey ubolewac ze takich zwierzchnosc cierpli, iak exkuzowac nalezy. Anatomia Przyuczoną przez zaciegi pracą wsie się utrzymuią; Miasta zas piciem y szynkowaniem gorzałki y proznowaniem niszczeią. Rzeczypospolitey Polskiey Anatomia. Rzeczypospolitey Polskiey. Wstrzemięzliwosc
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 200
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
Ziemi, Niemczech, przed lat kilka set, Miast wiele w posesji mieli, potym podczas Ulryka de Hymen do Prus przyśli z Krzyżakami, w różnych Ekspedycjach Najjaśniejszych Antecesorów W. K. Mci Pułkownikami, i swoim kosztem zaciągnionych Oberzterami Regimentów, jako to pod Smoleńskiem, w Szwedzkim Królewstwie, w Pomorskiej Ziemi, Infuły Biskupie, i ArcyBiskupie, Krzyże Maltańskie, Koligacje z zacnemi i Dawnemi Domami, jako to[...] której familii Biskupem Warmińskim jeden, drugi Brat Jego Wojewodą Chełmińskim, z Działyńskiemi, Donhofami, Balińskiemi, Truksessami, z którego Domu Matka Imci Pana Wojewody Inflanckiego, a NadDziad Jej Magister Ordinis Theutonici et Dux Prussiae, o którym kronika świadczy
Ziemi, Niemczech, przed lat kilka set, Miast wiele w possessyi mieli, potym podczas Ulryka de Hymen do Prus przyśli z Krzyżakámi, w rożnych Expedycyach Nayiaśnieyszych Antecessorow W. K. Mci Pułkownikámi, y swoim kosztem záciągnionych Oberzterami Regimentow, iáko to pod Smoleńskiem, w Szwedzkim Krolewstwie, w Pomorskiey Ziemi, Infuły Biskupie, y ArcyBiskupie, Krzyże Maltańskie, Kolligacye z zacnemi y Dawnemi Domami, iáko to[...] ktorey familii Biskupem Warmińskim ieden, drugi Brat Iego Woiewodą Chełmińskim, z Działyńskiemi, Donhoffami, Balińskiemi, Truxessami, z ktorego Domu Matka Imci Pana Woiewody Inflantskiego, á NadDziad Iey Magister Ordinis Theutonici et Dux Prussiae, o ktorym kronika swiadczy
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 39
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
człowiek w stawić się na świecie może. Były tam i Księgi w których słynie pamiątka mądrych ludzi. Były Kopije/ Zbroje/ Buławy/ nieśmiertelną sławę jednające/ dzielnym i mężnym Żołnierzom. Były dłotka/ pędzle/ Instrumenta rzemiesł rozmaitych/ którymi się wsławili dobrzy rzemiesłnicy. Były Mitry Papieskie/ Kapellusze i Birety Kardynalskie/ Infuły Biskupie/ Korony i Sceptra Królewskie/ i wszytko czymkolwiek człowiek na sławę zarobić może/ a nad tym wszytkim napisano trzy słówka. Tu nomine tantum, Ty tylko imieniem. Jakoby chciał rzec zdobią się Żołnierze i sławią kopijami swojemi. Słyną i słynąć będą na wieki Annibalowie/ Ścipionowie/ Aleksandrowie buławami i dzielnościa swoją. Ludzi mądrych
człowiek w stawić się ná świećie może. Były tám y Kśięgi w ktorych słynie pámiątká mądrych ludźi. Były Kopije/ Zbroie/ Bułáwy/ nieśmiertelną sławę iednáiące/ dźielnym y mężnym Zołnierzom. Były dłotká/ pędzle/ Instrumentá rzemiesł rozmáitych/ ktorymi się wsławili dobrzy rzemiesłnicy. Były Mitry Papieskie/ Kápellusze y Birety Kárdynalskie/ Infuły Biskupie/ Korony y Sceptrá Krolewskie/ y wszytko czymkolwiek człowiek ná sławę zárobić może/ á nád tym wszytkim nápisano trzy słowká. Tu nomine tantum, Ty tylko imieniem. Iákoby chćiał rzec zdobią się Zołnierze y sławią kopijámi swoiemi. Słyną y słynąć będą ná wieki Annibálowie/ Scipionowie/ Alexándrowie bułáwámi y dźielnośćia swoią. Ludźi mądrych
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 11
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
, wyroków czujnego Biskupa, ujsć były mogły, i swego dokazać Lecz Biskup on Najwyższy i Pasterz dusz naszych, chcąc mię nawiesć na zbawienną drogę, Dekreta Wikarego w tej Diecesiej swego, nowym prawie wyrokiem swym, ostrżejszym niźli pierwsze, potwierdził: mnie ciężką chorbą złożył. Otworzyły mi się natychmiast oczy i doznałemże ostre wyroki Biskupie, ojcowskim mi napominaniem były: ręką mam dotknął, co napisał Augustyn Z że: Non omnis qui parcit amicus est, tec omnis qui verberat inimicus, et melius esse, cum seueritate diligere, quam cum lenitate decipere. I wspomniawszy sobie na tegoż Świętego na- ukę, ze ad agendam poenitentiam, non sufficit mores
, wyrokow czuynego Biskupá, vysć były mogły, y swego dokázáć Lecz Biskup on Naywyższy y Pásterz dusz naszych, chcąc mię náwiesć ná zbáwienną drogę, Dekretá Wikárego w tey Dioecesiey swego, nowym práwie wyrokiem swym, ostrżeyszym niźli pierwsze, potwierdził: mnie ćiężką chorbą złożył. Otworzyły mi się nátychmiast oczy y doznałemże ostre wyroki Biskupie, oycowskim mi nápominániem były: reką mąm dotknął, co nápisał Augustyn S że: Non omnis qui parcit amicus est, tec omnis qui verberat inimicus, et melius esse, cum seueritate diligere, quam cum lenitate decipere. Y wspomniawszy sobie ná tegoż Swiętego ná- ukę, ze ad agendam poenitentiam, non sufficit mores
Skrót tekstu: TwarKŁodz
Strona: A2v
Tytuł:
Łódź młodzi z nawałności do brzegu płynąca
Autor:
Kasper Twardowski
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Siebeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
. Nie wydał i on przodków w młodszym pierzu, bo po starganym moskiewskim przymierzu świetnym kirysem zawarszy też boki, szedł za Stefanem w zimny kraj szeroki, gdzie dzielność jego i serce wspaniałe trzy lata tamże pokazały całe. Ale to Sława wyryje na miedzi; teraz go płacząc Muza w cieniu siedzi i mówiąc o cnót wysokich biskupie, nie chce odbieżeć w rycerskiej go kupie. Bo tak pasł trzodę przy królów stolicy, że rychlej gwiazdy na niebie policzy niżli przymioty starowieczne prawie, które się kreły w każdej jego sprawie. Mijam w nim ludzkość, trudną w niższym stanie, która mieszkała w tym wielkim kapłanie, bo hojnej ręki jeszcze dziś wzdychają
. Nie wydał i on przodków w młodszym pierzu, bo po starganym moskiewskim przymierzu świetnym kirysem zawarszy też boki, szedł za Stefanem w zimny kraj szeroki, gdzie dzielność jego i serce wspaniałe trzy lata tamże pokazały całe. Ale to Sława wyryje na miedzi; teraz go płacząc Muza w cieniu siedzi i mówiąc o cnót wysokich biskupie, nie chce odbieżeć w rycerskiej go kupie. Bo tak pasł trzodę przy królów stolicy, że rychlej gwiazdy na niebie policzy niżli przymioty starowieczne prawie, które się kreły w każdej jego sprawie. Mijam w nim ludzkość, trudną w niższym stanie, która mieszkała w tym wielkim kapłanie, bo hojnéj ręki jeszcze dziś wzdychają
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 297
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
