byle według praw pospolitych wiary godnymi) był przed urzędem sądu wojskowego przekonany, taki bez miłosierdzia ma być spalony, a wszystko jego na kościół oddane. III. O świętokradztwo także, jako osobliwie wyłupienie kościoła, albo jakiejkolwiek rzeczy kościelnej z niego wzięcie, ktoby był przekonany, albo dwiema świadkami, (choć i z pacholików) byle wiary godnymi, albo znalezieniem przy nim czegokolwiek kościelnego, a nie mogącym się z tego jako przynależy wyrachować, przeświadczony, taki tymże sposobem ma być spalony, a wszystko jego na kościół oddane. IV. Na starszyznę wojskową, jako rotmistrze, poruczniki, sędziego, strażnika obożnego, czatownika naznaczonego i t.
byle według praw pospolitych wiary godnymi) był przed urzędem sądu wojskowego przekonany, taki bez miłosierdzia ma być spalony, a wszystko jego na kościół oddane. III. O świętokradztwo także, jako osobliwie wyłupienie kościoła, albo jakiejkolwiek rzeczy kościelnej z niego wzięcie, ktoby był przekonany, albo dwiema świadkami, (choć i z pacholików) byle wiary godnymi, albo znalezieniem przy nim czegokolwiek kościelnego, a nie mogącym się z tego jako przynależy wyrachować, przeświadczony, taki tymże sposobem ma być spalony, a wszystko jego na kościół oddane. IV. Na starszyznę wojskową, jako rotmistrze, poruczniki, sędziego, strażnika obożnego, czatownika naznaczonego i t.
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 73
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
aby na tak żałosne rzeczy nie przychodzić, zdrowia swe odważały i krwią to pieczętowały. Wy, jeśliście mężowie, nie wydawajcie ich w tym, a imiona wasze przez to nieśmiertelności dajcie. Porachujcie się z sobą, wiele was marnie, okrutną śmiercią przy biesiedzie, wiele dla zagona biednego, wiele dla chłopiąt i pacholików łotrów, wiele na ostatek dla wyżła, dla charta, dla kart poginie, a sławy stąd żadnej, owszem hańba wieczna. Obróćcie to męstwo na poratowanie ojczyzny, gdzie choćby któremu umrzeć przyszło, słodka mu śmierć taka będzie, bo sławę wieczną i sobie i domowi swemu każdy taki zostawi. A nawet to wiedzcie,
aby na tak żałosne rzeczy nie przychodzić, zdrowia swe odważały i krwią to pieczętowały. Wy, jeśliście mężowie, nie wydawajcie ich w tym, a imiona wasze przez to nieśmiertelności dajcie. Porachujcie się z sobą, wiele was marnie, okrutną śmiercią przy biesiedzie, wiele dla zagona biednego, wiele dla chłopiąt i pacholików łotrów, wiele na ostatek dla wyżła, dla charta, dla kart poginie, a sławy stąd żadnej, owszem hańba wieczna. Obróćcie to męstwo na poratowanie ojczyzny, gdzie choćby któremu umrzeć przyszło, słodka mu śmierć taka będzie, bo sławę wieczną i sobie i domowi swemu każdy taki zostawi. A nawet to wiedzcie,
Skrót tekstu: PismoSzlachCz_III
Strona: 367
Tytuł:
Pismo szlachcica jednego, w którym o rozprawie znać daje do braciej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
/ iż pod wojną/ która była u Ranciol/ Chesnarao/ król Narsingi wyprawił był ku potrzebie przeciw Idalcanemu/ 700000. piechoty/ 40000. konnych/ i 700. Słoniów uzbrojonych. Za którymi (oprócz niezliczonej wielkości wołów i bawołów/ co z sumami szły/ także kupców/ i tych co żywności dodawali/ także pacholików) jachało też 12. tysięcy tych co wody dodawali: iż nie wspomnię nic o niewiastach nierządnych pospolitych. Jest potężny barzo przez Bramany/ z których też sekty i on sam jest. Żyje z wielkimi Ceremoniami i z wielmożnością/ a nie w mniejszych też rozkoszach i pieszczotach jego poddani. Nicolaus Konti pisze/ iż miasta
/ iż pod woyną/ ktora byłá v Ránciol/ Chesnáráo/ krol Nársingi wypráwił był ku potrzebie przećiw Idálcánemu/ 700000. piechoty/ 40000. konnych/ y 700. Słoniow vzbroionych. Zá ktorymi (oprocz niezliczoney wielkośći wołow y báwołow/ co z sumámi szły/ tákże kupcow/ y tych co żywnośći dodawáli/ tákże pácholikow) iácháło też 12. tyśięcy tych co wody dodawáli: iż nie wspomnię nic o niewiástách nierządnych pospolitych. Iest potężny bárzo przez Brámany/ z ktorych też sekty y on sam iest. Zyie z wielkimi Ceremoniámi y z wielmożnośćią/ á nie w mnieyszych też roskoszách y piesczotách iego poddáni. Nicolaus Conti pisze/ iż miástá
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 181
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
imp. kanclerz posłał. Z drugimi zaś pieniędzmi uczyni się to, jako Wć moje serce pisać raczysz, i z samym tylko majorem o tym znosić się będzie. Aleć tu dotąd nie trzeba było pieniędzy, bo wszędy prowianty bardzo dobre dawano; a przecię, jako się skarżą oficerowie, siła im żołnierzy ucieka i pacholików towarzystwa. Dla Boga, dla Boga, niechaj to tam łapają, a najbardziej około Częstochowy; o czym pisać i do imci pana krakowskiego kazałem. Zły człowiek p. Mężyński: już był we Lwowie, a najmniejszej nie pisze litery o Kozakach i co sprawił w Ukrainie. Zdrajca Żywert postmajster lwowski pisze o nim
jmp. kanclerz posłał. Z drugimi zaś pieniędzmi uczyni się to, jako Wć moje serce pisać raczysz, i z samym tylko majorem o tym znosić się będzie. Aleć tu dotąd nie trzeba było pieniędzy, bo wszędy prowianty bardzo dobre dawano; a przecię, jako się skarżą oficerowie, siła im żołnierzy ucieka i pacholików towarzystwa. Dla Boga, dla Boga, niechaj to tam łapają, a najbardziej około Częstochowy; o czym pisać i do jmci pana krakowskiego kazałem. Zły człowiek p. Mężyński: już był we Lwowie, a najmniejszej nie pisze litery o Kozakach i co sprawił w Ukrainie. Zdrajca Żywert postmajster lwowski pisze o nim
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 503
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
/ a lepiejby wczas. Wojewoda go kazał pojmać i zmęczyć/ nazajutrz umarł. Tegoż dnia wiadomość przyszła że Skofin Szujski posłał Bojarów z ostrożką/ aby tych co się rozbiegli po[...] e[...] jech do kupy zebrali/ naszych picowników łapali i biel[...] . z których Bojarów niejaki Trzaska zebrawszy[...] 0 chłopstwa wypadajac z lasa/ 4 pacholików p Marszal: Lit 10 kozaków p. Krak. zabił. 2. Ku wieczorowi Moskwa z możożerzów ogromną strzelbę ka mienna na naszych puściła pieszych dwu obrażono. 3. Przedał się jeden z strzelców moskiewskich dżyurą wypadszy naszej strzelbę: powiada o ucisku/ o drogości w zamku put[...] lako nasze pułkorca za rubel: wyśliczki
/ á lepieyby wczás. Woiewodá go kazał poimáć y zmęczyć/ názáiutrz vmárł. Tegoż dniá wiádomość przyszłá że Skophin Szuyski posłał Boiárow z ostrożką/ aby tych co sie rozbiegli po[...] e[...] iech do kupy zebrali/ naszych picownikow łapali y biel[...] . z ktorych Boiárow nieiáki Trzaska zebrawszy[...] 0 chłopstwá wypadáiac z lasá/ 4 pácholikow p Marszal: Lit 10 kozakow p. Krak. zábił. 2. Ku wieczorowi Moskwá z możożerzow ogromną strzelbę ká mienna ná nászych puśćiła pieszych dwu obrażono. 3. Przedał się ieden z strzelcow moskiewskich dżiurą wypadszy nászey strzelbę: powiáda o vcisku/ o drogośći w zamku put[...] láko násze pułkorcá zá rubel: wyśliczki
Skrót tekstu: BielDiar
Strona: B3v
Tytuł:
Diariusz wiadomości od wyjazdu króla z Wilna do Smoleńska
Autor:
Samuel Bielski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
, a nie ma, Przecię o sobie wiele pan brat trzyma. Mam, prawi, kędyś swoję substancyją I cyrografy w szkatule się kryją. Kilkaset złotych szaty mię kosztują, Wżdy muszę głód mrzec, bo mi nie borgują. Jeżdżało się też kiedyś sześcię koni," Co raz uciecze, nie rychło ugoni. I pacholików służyło mi kilka, Poznać po sierci chowanego wilka. Był i przyjaciel, bywało to u mnie, Że mi sto chłopstwa młocywało w gumnie. Jezny koń zawsze był u mnie z parypą, Siadałem z gośćmi w podwórzu, pod lipą. Nie tak mię ty pisz, jak mię teraz widzisz, I miedzy ludźmi
, a nie ma, Przecię o sobie wiele pan brat trzyma. Mam, prawi, kędyś swoję substancyją I cyrografy w szkatule się kryją. Kilkaset złotych szaty mię kosztują, Wżdy muszę głód mrzec, bo mi nie borgują. Jeżdżało się też kiedyś sześcię koni," Co raz uciecze, nie rychło ugoni. I pacholików służyło mi kilka, Poznać po sierci chowanego wilka. Był i przyjaciel, bywało to u mnie, Że mi sto chłopstwa młocywało w gumnie. Jezny koń zawsze był u mnie z parypą, Siadałem z gośćmi w podwórzu, pod lipą. Nie tak mię ty pisz, jak mię teraz widzisz, I miedzy ludźmi
Skrót tekstu: NiebAnBad
Strona: 259
Tytuł:
Animusz, animasz
Autor:
Adam Nieboraczkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
nie wcześniej niż 1648
Data wydania (nie wcześniej niż):
1648
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
