konwokuje, nominuje Króla, i koronuje, i to wszystko robić powinien co Prymas, co mu przysądziła Rzeczpospolita na zjezdzie Jędrzejowskim jako pierwszemu Biskupowi Wielkopolskiej Prowincyj po Arcybiskupie Roku 1576. Olszowski twierdzi, że ta Konstytucja w komput Praw Koronnych nie weszła, żeby najmniej powadze Prymacjalnej nie ubliżyła, jednak już praktykowane to Prawo na Dąbskim Biskupie Kujawskim. KAPITUŁA KUJAWSKA ma Herb Najświętszej Panny piastującej P. JEZUSA, pod nogami jej Księżyc i pole złote. Złożona jest z Prałatów 8. Proboszcza, Dziekana, Archidiakona, Scholastyka, Kantora, Kustosza Archidiakona Pomorskiego, Kanclerza i Kanoników 18. z których jednego corocznie na Trybunał Koronny obiera. Biskup Kujawski ma w swojej
konwokuje, nominuje Króla, i koronuje, i to wszystko robic powinien co Prymas, co mu przysądźiła Rzeczpospolita na zjezdźie Jędrzejowskim jako pierwszemu Biskupowi Wielkopolskiey Prowincyi po Arcybiskupie Roku 1576. Olszowski twierdźi, że ta Konstytucya w komput Praw Koronnych nie weszła, żeby naymniey powadze Prymacyalney nie ubliżyła, jednak już praktykowane to Prawo na Dąbskim Biskupie Kujawskim. KAPITUŁA KUJAWSKA ma Herb Nayświętszej Panny piastującey P. JEZUSA, pod nogami jey Xiężyc i pole złote. Złożona jest z Prałatów 8. Proboszcza, Dźiekana, Archidyakona, Scholastyka, Kantora, Kustosza Archidyakona Pomorskiego, Kanclerza i Kanoników 18. z których jednego corocznie na Trybunał Koronny obiera. Biskup Kujawski ma w swojey
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 173
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Tomaszu Z. nie tylko Pana oglądasz, ale go i osiągniesz. Pochwała w-poddanym, chęć patrzenia na Pana. 1. INFER, Panowie Studenci, nie ja was upominąm, ale was upomina Cyryl Święty: Recordentur autem Studiosi, niech to pamiętają Studenci, niech to wbiją sobie w-głowę. Cóż takiego Biskupie wielki? oto niech pamiętają, że Magdalena miała zakaz dotykać się Pana JEZUSA, Magdalenam quidem à tactu Christi prohibitam: noli me tangere inquit; a Tomaszowi Świętemu Chrystus mówi. Infer digitum tuum, Włóż palec twój. Skądże to ta różność? Illi enim nondum gratia Sancti Spiritus sanctificatae tangere non licebat, bo jej jeszcze
Tomaszu S. nie tylko Páná oglądasz, ále go i ośiągniesz. Pochwałá w-poddánym, chęć pátrzenia ná Páná. 1. INFER, Pánowie Studenći, nie ia was upominąm, ále was upomina Cyril Swięty: Recordentur autem Studiosi, niech to pámiętáią Studęnći, niech to wbiją sobie w-głowę. Coż tákiego Biskupie wielki? oto niech pámiętáią, że Mágdálená miáłá zakaz dotykáć się Páná IEZUSA, Magdalenam quidem à tactu Christi prohibitam: noli me tangere inquit; á Tomaszowi Swiętemu Christus mowi. Infer digitum tuum, Włoż pálec twoy. Zkądże to tá rożność? Illi enim nondum gratia Sancti Spiritus sanctificatae tangere non licebat, bo iey ieszcze
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 35
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
Szczęśliwa Lampido ona, Matka, dziewka i królewska żona. Trzykroć szczęśliwsza, i obłożyć skronie Godniejsza laurem, co synów na łonie Czterech takich otrzymała I duchownie wszystkich oglądała. Gdzież ona teraz w Elizie wysokim Nie patrzy na was nieśmertelnem okiem, I nie cieszy się bez miary, Wasze wonne czuje gdy ofiary. Co o biskupie świętym niegdy onym Powiem Pstrokońskim: Waszym on patronem, I regentem był młodości, I przykładem wszech doskonałości. Gdzie przed górnemi w Olimpie mieszkańcy Dziś się nie chlubi swemi wychowańcy, Któremu wieszczył za żywota, Że tak wynieść miała się ich cnota. Żyjcie na wieki w tej jedności z sobą, Kościołom światłem, koronie ozdobą
Szczęśliwa Lampido ona, Matka, dziewka i królewska żona. Trzykroć szczęśliwsza, i obłożyć skronie Godniejsza laurem, co synów na łonie Czterech takich otrzymała I duchownie wszystkich oglądała. Gdzież ona teraz w Elizie wysokim Nie patrzy na was nieśmertelnem okiem, I nie cieszy się bez miary, Wasze wonne czuje gdy ofiary. Co o biskupie świętym niegdy onym Powiem Pstrokońskim: Waszym on patronem, I regentem był młodości, I przykładem wszech doskonałości. Gdzie przed górnemi w Olimpie mieszkańcy Dziś się nie chlubi swemi wychowańcy, Któremu wieszczył za żywota, Że tak wynieść miała się ich cnota. Żyjcie na wieki w tej jedności z sobą, Kościołom światłem, koronie ozdobą
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 66
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
przetoż wiecznej chwały mej odpadniecie. Przpatrzże się synu proszę/ kto tych hardych Rzymskiego Kościoła chłub nasiał? Jego dworzanie. Kto tegoż Kościoła Biskupa nieograniczonemi praerogatiwami zdobi? Jego niewolnicy. Których opuściwszy/ posłuchaj i z pilnością dawnych onych świętych Pasterzów i nauczycielów/ jakie oni zdania swoje o Rzymskim Kościele i o jego Biskupie/ potomkom swym zostawili/ posłuchaj i nie bądź upartym. Z tych zrozumiej wielkość jego i włądzą/ którzy ani pochlebstwem się unosili/ ani dla postrachów prawdy odstępowali. Tych posłuchaj Duchem Bożym mówiących Pasterzów/ a nie Brzucha tuczących drapieżnych wilków. Pierwszej Stolice (Rzymska rozumiej) Kartagińskiego Synodu Biskupowie mówią. Biskup niech się nie
przetoż wiecżney chwały mey odpádniećie. Przpátrzże się synu proszę/ kto tych hárdych Rzymskiego Kośćiołá chłub náśiał? Iego dworzánie. Kto tegoż Kośćiołá Biskupá nieogránicżonemi praerogátiwámi zdobi? Iego niewolnicy. Ktorych opuśćiwszy/ posłuchay y z pilnośćią dawnych onych świętych Pásterzow y náucżyćielow/ iákie oni zdánia swoie o Rzymskim Kośćiele y o iego Biskupie/ potomkom swym zostáwili/ posłuchay y nie bądź vpártym. Z tych zrozumiey wielkość ie^o^ y włądzą/ ktorzy áni pochlebstwem się vnośili/ áni dla postráchow prawdy odstępowáli. Tych posłuchay Duchem Bożym mowiących Pásterzow/ á nie Brzuchá tucżących drapieżnych wilkow. Pierwszey Stolice (Rzymska rozumiey) Cártháginskiego Synodu Biskupowie mowią. Biskup niech się nie
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 36v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Rzymskiego. Theophilact. super illa Christi verba. Przeciw samów. zwierzchności Ibidem. August. lib. 4. retractat cap: 25. Idem, sermon. 3. de verbis Domini in Matth. Biskupa Rzymskiego. Script ś. Nila Arcybiskupa Tessalonic. przeciw starszeństwu Rzymski. Biskupa.
Dwie rzeczy są które w Rzymskim Biskupie konsiderowane być mają/ to jest/ że on jest Rzymskim Biskupem/ i iż on jest pierwszym miedzy Biskupami. A to pierwsze że on jest Rzymskim Biskupem/ od Piotra (a słuszniej/ weług pewnych i prawdziwych Historyków/ i potężnych dowodów od Pawła) Apostoła ma. A drugie/ to jest/ że on
Rzymskiego. Theophilact. super illa Christi verba. Przećiw sámow. zwierzchnosći Ibidem. August. lib. 4. retractat cap: 25. Idem, sermon. 3. de verbis Domini in Matth. Biskupá Rzymskiego. Script ś. Nila Arcybiskupa Thessalonic. przećiw stárszenstwu Rzymski. Biskupá.
Dwie rzecży są ktore w Rzymskim Biskupie considerowáne być máią/ to iest/ że on iest Rzymskim Biskupem/ y iż on iest pierwszym miedzy Biskupámi. A to pierwsze że on iest Rzymskim Biskupem/ od Piotrá (á słuszniey/ weług pewnych y prawdźiwych Historikow/ y potężnych dowodow od Páwłá) Apostołá ma. A drugie/ to iest/ że on
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 38
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
dosiągł. Lecz trudno przed Panem Bogiem uchronić się który gdy złośliwego chce karać/ i pod ziemią go najdzie. Stąd Dawid Mąż jeden święty miał w ten czas objawienie/ kiedy tego Cesarza piorun zabił/ jakoby go wieprz jakiś dziki czarny/ i straszliwy barzo zabijał. Ale osobliwie pomstę bluźnienia Trójce świętej Baroniusz opisuje na jednym Biskupie Arriańskim/ na imię Olipiusie który za panowania Teodoryka króla Kartageńskiego/ siedział na stolicy tam tego kościoła. A gdy czasu jednego w łaźni się myjac/ począł niezbożnym językiem przed drugiemi Trójcę przenaświętszą bliźnić: natychmiast przed oczyma wszytkich w łaźni onej będących/ kula ognista z nieba zstąpiwszy/ trzema promieniami nierozdzielnie z siebie wypuszczonemi/ we
dośiągł. Lecz trudno przed Pánem Bogiem vchronić się ktory gdy złośliwego chce káráć/ y pod źiemią go naydźie. Ztąd Dawid Mąż ieden święty miał w ten czas obiáwienie/ kiedy tego Cesarzá piorun zábił/ iákoby go wieprz iákiś dźiki czarny/ y strászliwy bárzo zábiiał. Ale osobliwie pomstę bluźnienia Troyce świętey Baroniusz opisuie ná iednym Biskupie Arryáńskim/ na imię Olypiuśie ktory zá pánowánia Theodoryká krolá Karthágeńskiego/ śiedźiał ná stolicy tám tego kościołá. A gdy czasu iednego w łáźni się myiac/ począł niezbożnym ięzykiem przed drugiemi Troycę przenaświętszą bliźnić: nátychmiast przed oczymá wszytkich w łaźni oney będących/ kulá ognista z niebá zstąpiwszy/ trzemá promieniámi nierozdźielnie z siebie wypuszczonemi/ we
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 6
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Diego Stela. I dla tego to Memento, abo modlitwa za umarłe bywa post cõsecrationemkonsecrationem iż Chrystus Pan/ który Lazarza od umarłych wskrzesił/ obecnym będąc w Naświętszym Sakramencie/ chce i tych co w Czyśćcu są jako naprędzej wyzwolić/ za modlitwą kościoła wszytkiego. O czym pięknie Joannes Grittus. Powiada Grzegorz święty o Biskupie Panormitańskim/ iż wyjachawszy z Sycylii morzem/ na jednej nawie nie małej/ gdy był prawie w pół drogi/ sroga nawałność morska nań nastąpiła/ że już zwątpił był o zdrowiu swoim. Atoli polecając się Panu Bogu/ i Pannie Naświętszej/ zaledwie w kilka dni przybił się do Wyspu rzeczonego Urtica. Aże przy onym
Diego Stella. Y dla tego to Memento, ábo modlitwá zá vmárłe bywa post cõsecrationemconsecrationem iż Chrystus Pan/ ktory Lázárzá od vmárłych wskrześił/ obecznym będąc w Naświętszym Sákrámenćie/ chce y tych co w Czyscu są iáko naprędzey wyzwolić/ zá modlitwą kośćiołá wszytkiego. O czym pięknie Ioannes Grittus. Powiáda Grzegorz święty o Biskupie Pánormitáńskim/ iż wyiáchawszy z Sycyliey morzem/ ná iedney nawie nie máłey/ gdy był práwie w puł drogi/ sroga náwáłność morska náń nástąpiłá/ że iuż zwątpił był o zdrowiu swoim. Atoli polecáiąc się Pánu Bogu/ y Pánnie Naświętszey/ záledwie w kilká dni przybił się do Wyspu rzeczonego Vrtica. Aże przy onym
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 47
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
grzechy/ i oczyszczejem wszelakim sumnienia swojego ma człowiek do stołu Pańskiego przystępować/ ale też i zbojaźnią wielką/ tak jakoby się już na śmierć samę gotował/ i miał obecnie stawić przed majestat Sędziego żywych i umarłych/ jako naucza Chryzostom święty pisząc o Baranku wielkonocnym jako go Żydzi pożywali. . I tak o jednym Warmińskim Biskupie czytałem/ iż gdy się do Mszej świętej gotował/ tedy się tak dysponował jakoby to już na śmierć/ będąc gotowym stawić się miał zaraz przed majestat Pański gdyby go był zawołał. Proinde omni cum timore, et confescientia pura, woła na nas Damascenus święty. . A gdy tak będziem się do przyjmowania tego Naświętszego
grzechy/ y oczyszczeiem wszelákim sumnienia swoiego ma człowiek do stołu Páńskiego przystępowáć/ ále też y zboiáźnią wielką/ ták iákoby się iuż ná śmierć sámę gotował/ y miał obecznie stáwić przed máiestat Sędźiego żywych y vmárłych/ iáko náucza Chrysostom święty pisząc o Báránku wielkonocnym iáko go Zydźi pożywáli. . Y ták o iednym Wármińskim Biskupie czytałem/ iż gdy się do Mszey świętey gotował/ tedy się ták dysponował iákoby to iuż ná śmierć/ będąc gotowym stáwić się miał záraz przed máiestat Páński gdyby go był záwołał. Proinde omni cum timore, et confescientia pura, woła ná nas Damascenus święty. . A gdy ták będźiem się do przyimowánia tego Naświętszego
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 57
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
że tam Kościół był EREBA Bożka Piekielnego, albo Plutona. Tam jest w Gorze Jaskinia wielka, gdzie Liber Pater, tojest Bachus Bożek był wenerowany. Biskup Herbipoleński albo Wurcburgski ma Ius Gladii ile jest Książęciem Frankonii Stąd też gdy Celebruje, Miecz dobyty bywa piastowany od Osoby nato destynowanej. Stąd tam mówią pospolicie o tym Biskupie:
Herbipolensis Stola, Ense iudicat sola.
Szpital tutejszy wielkością Miastu się równa, we wszystko prowidowany. o Rzeczypospolitej którą zdobią Miasta
HISPAHAN, jest Stołeczne Miasto w Perskim Imperium, w Prowincyj Arack, albo Partii, sonat sPerskiego języka Pół Świata od wielkości, ż trzema Przedmieściami. Ma całej cyrkumferencyj mil 7. nad rzeką
że tam Kościoł był EREBA Bożka Piekielnego, albo Plutona. Tám iest w Gorze Iáskinia wielká, gdzie Liber Pater, toiest Bacchus Bożek był wenerowany. Biskup Herbipolenski albo Wurtzburgski ma Ius Gladii ile iest Xiążeciem Frankonii Ztąd też gdy Celebruie, Miecz dobyty bywa piastowany od Osoby nato destynowaney. Ztąd tam mowią pospolicie o tym Biskupie:
Herbipolensis Stola, Ense iudicat sola.
Szpital tuteyszy wielkością Miastu się rowna, we wszystko prowidowany. o Rzeczypospolitey ktorą zdobią Miasta
HISPAHAN, iest Stołeczne Miasto w Perskim Imperium, w Prowincyi Arack, albo Parthii, sonat zPerskiego ięzyka Puł Swiata od wielkości, ż trzema Przedmieściami. Ma caley cyrkumferencyi mil 7. nad rzeką
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 417
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
11mo. Co to byli Gwelfowie, i Gebellinowie?
ZA Panowania Fryderyka II. Cesarza Rzymskiego, gdy wojny Świętej, alias Kruciaty dziać się powinna była kontynuacia; Inimicus homo Czart posiał nasienie niezgody między Stolicą Apostołską, a tym Cesarzem. Wtedy właśnie około Roku 1229 nastała potężna fakcja tych Gwelfów i Gebellinów.
Gwelfowie słali przy Biskupie Rzymskim, przy Religii i słuszności; Gebellinowie przy Cesarzu. Było na obuch stronach wielu wielkich i godnych ludzi z Książąt, Biskupów, Kardynałów, dopieroż pospólstwa. Prawie lat 100 ta zajuszona fakcia Włoskie weksowała kraje; wszędzie nie zliczone szkody, krzyw- Co to byli Gwelfowie i Gebellinowie?
dy, pustoszenia, zabójstwa,
11mo. Co to byli Gwelfowie, y Gebellinowie?
ZA Panowania Fryderyka II. Cesarza Rzymskiego, gdy woyny Swiętey, alias Kruciaty dziać się powinna byłá kontynuacia; Inimicus homo Cżart posiał nasienie niezgody między Stolicą Apostolską, á tym Cesarzem. Wtedy właśnie około Roku 1229 nastała potężna fakcya tych Gwelfow y Gebellinow.
Gwelfowie słali przy Biskupie Rzymskim, przy Religii y słuszności; Gebellinowie przy Cesarzu. Było na obuch stronach wielu wielkich y godnych ludzi z Xiążąt, Biskupow, Kardynałow, dopieroż pospòlstwa. Prawie lat 100 ta zaiuszona fakcia Włoskie wexowała kraie; wszędzie nie zlicżone szkody, krzyw- Co to byli Gwelfowie y Gebellinowie?
dy, pustoszenia, zaboystwa,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 55
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
