— i Alepy.” Trafił do Wszytkich Świętych, właśnie kiedy sklepy Nużne starością, na co materyją wożą, Ale nie przez niedozór, ruinami grożą. Że żadnego z znaczniejszych nie minął kościołu, Nazajutrz od biskupa proszony do stołu, Każdy niemal, jakoż był w rozmowie niegłupi, Wspominał, nie bez wielkiej uciechy biskupiej. Wszytkie chwalił zakony, wysławiał reguły, Jako o swym kościele każdy święty czuły, Piotr, Jan, Andrzej, Stanisław; tu się trochę skręci: „Jedni na drugich wszyscy spuszczają się święci; Jeśli się i ty na nich spuścisz i pomocy Omieszkasz kościołowi, przepadli prorocy. Aleć nie dziw, toż waszy
— i Alepy.” Trafił do Wszytkich Świętych, właśnie kiedy sklepy Nużne starością, na co materyją wożą, Ale nie przez niedozór, ruinami grożą. Że żadnego z znaczniejszych nie minął kościołu, Nazajutrz od biskupa proszony do stołu, Każdy niemal, jakoż był w rozmowie niegłupi, Wspominał, nie bez wielkiej uciechy biskupiej. Wszytkie chwalił zakony, wysławiał reguły, Jako o swym kościele każdy święty czuły, Piotr, Jan, Andrzej, Stanisław; tu się trochę skręci: „Jedni na drugich wszyscy spuszczają się święci; Jeśli się i ty na nich spuścisz i pomocy Omieszkasz kościołowi, przepadli prorocy. Aleć nie dziw, toż waszy
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 212
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
PONIEDZIAŁEK, A zarazem Święto Zwiastowania Naśw: Panny.
Pax vobis Pokoj wam, Ioan: 20 Dominus tecum Pan z-tobą, Luc: 1. Sprawiedliwość pokoj przynosi Niesprawiedliwość niepokój, Bóg za sprawiedliwą, daleki od niesprawiedliwej. DZiś się Panom Studentom młodszym podobno Introibo pomieszało, jedni byli jeszcze za przeszłego Trybunału, ale Biskupiej Mszy nie słyszeli, bo tak rok Infułata nie było. Drudzy nigdy jeszcze nie widzieli Biskupa, a gdy słyszeli miasto Dominus vobiscum, Pax vobis. pokoj wam; myśleli sobie: że ich niedokładne Introibo: bo nie wiedzą jako na to odpowiedzieć. Nauczcie się mali wielkich nauk Nowicjuszowie, że to w-ięzyku ołtarzowym i
PONIEDZIAŁEK, A zárázem Swięto Zwiástowánia Naśw: Pánny.
Pax vobis Pokoy wam, Ioan: 20 Dominus tecum Pan z-tobą, Luc: 1. Spráwiedliwość pokoy przynośi Niespráwiedliwość niepokoy, Bog za spráwiedliwą, dáleki od niespráwiedliwey. DZiś się Pánom Studentom młodszym podobno Introibo pomieszáło, iedni byli ieszcze zá przeszłego Trybunału, ále Biskupiey Mszy nie słyszeli, bo ták rok Infułatá nie było. Drudzy nigdy ieszcze nie widźieli Biskupá, á gdy słyszeli miásto Dominus vobiscum, Pax vobis. pokoy wam; myśleli sobie: że ich niedokłádne Introibo: bo nie wiedzą iáko ná to odpowiedźieć. Náuczćie się máli wielkich náuk Nowicyuszowie, że to w-ięzyku ołtarzowym i
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 7
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
takąż inhibicją Bystremu podał, i nam też ją oddał oraz słownie imieniem pasterskim biskupim zaklinał, aby
strony wyzwane nie pojedynkowały. Tamtą stronę Buchowiecki, pisarz ziemski, we dwie linie uszykował. Myśmy różnie rozeszli się, aby się nas więcej zdawało.
Tymczasem Nietyksa z ludźmi podeszlejszymi przyszedł do nas eksplikując powinną obserwancją inhibicji biskupiej, że nawet takąż inhibicją nieboszczyk Tarło, wojewoda lubelski, i Poniatowski, podkomorzy koronny, obserwowali, a potem do zgody zaczął animować, eksplikując, że się Bystry nie zna do tego, ażeby najmniejszą lezją honoru naszego czynił, i że gotów to jest publicznie na placu powiedzieć. A zatem zaczął obligować, aby
takąż inhibicją Bystremu podał, i nam też ją oddał oraz słownie imieniem pasterskim biskupim zaklinał, aby
strony wyzwane nie pojedynkowały. Tamtą stronę Buchowiecki, pisarz ziemski, we dwie linie uszykował. Myśmy różnie rozeszli się, aby się nas więcej zdawało.
Tymczasem Nietyksa z ludźmi podeszlejszymi przyszedł do nas eksplikując powinną obserwancją inhibicji biskupiej, że nawet takąż inhibicją nieboszczyk Tarło, wojewoda lubelski, i Poniatowski, podkomorzy koronny, obserwowali, a potem do zgody zaczął animować, eksplikując, że się Bystry nie zna do tego, ażeby najmniejszą lezją honoru naszego czynił, i że gotów to jest publicznie na placu powiedzieć. A zatem zaczął obligować, aby
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 849
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, á tutando capite, alias kapelusz białej owcy czyli barana Jowiszowi na ofiarę zabitego. W tej czapce chodzili Kapłani Jowisza w Rzymie z fundacyj Numy PompiJiusza Karola Rzymskiego, i zwali się Flamines Diales, jako świadczą Festus i Gellius. Trzecie genus czapek Duchownych było Phrygium, albo Tyara, adinstar szyszaka, czyli infuły albo mitry Biskupiej. Dla żydowskich Arcykapłanów strój był na głowie według Z. Hieronima Cydaris, po Hebrajsku, Misnefet z biesioru, okrągła jak pół sfery, z przydatkiem na czole blachy złotej z Imieniem Boskim Jehova. Teraz najwyższego Biskupa in Christianismo jest Mitra z trzech koron uformowana, Triregium zwana propriè: jest inwencyj Bonifacjusza VIII. jako świadczy
, á tutando capite, alias kapelusz białey owcy cżyli barana Iowiszowi na ofiarę zabitego. W tey cżapce chodzili Kapłani Iowisza w Rzymie z fundacyi Numy PompiIiusza Karola Rzymskiego, y zwali sie Flamines Diales, iako swiadcżą Festus y Gellius. Trzecie genus cżapek Duchownych było Phrygium, albo Tyara, adinstar szyszaka, cżyli infuły albo mitry Biskupiey. Dla żydowskich Arcykapłanow stroy był na głowie według S. Hieronima Cydaris, po Hebraysku, Misnephet z biesioru, okrągła iak puł sfery, z przydatkiem na cżole blachy złotey z Imieniem Boskim Iehova. Teraz naywyższego Biskupa in Christianismo iest Mitra z trzech koron uformowana, Triregium zwana propriè: iest inwencyi Bonifacyusza VIII. iako swiadcży
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 81
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
, iż okrągłość, jest znakiem wieczności, której Coaevi swą mądrością być mają Doctores: Qui docti fuerint etc. fulgebunt etc. quasi stellae in perpetuas aeternitates. Daniel cap. 12. v. 3. Chińczykowie też mają swoich Doktorów, chodzących w czapce, czyli birecie adinstar Góralskiego germaka, z wiszącemi jak u Infuły Biskupiej ogonami. Taki dano biret X. Rikciuszowi Jezuicie, gdy się w Chinach znajdował. Inni zaś uczeni trzymają, iż ładniejszy i przyzwoitszy jest Biret, o czterech rogach; bo rotunditas jest znakiem jakiejsi niestateczności, potoczności, odmienności. A zaś quadratura, albo czworograniasta figura, jest niby na wszystkie wiatry, impety, przeciwności
, iż okrągłość, iest znakiem wiecżności, ktorey Coaevi swą mądrością bydź maią Doctores: Qui docti fuerint etc. fulgebunt etc. quasi stellae in perpetuas aeternitates. Daniel cap. 12. v. 3. Chincżykowie też maią swoich Doktorow, chodzących w czapce, cżyli birecie adinstar Goralskiego germaka, z wiszącemi iak u Infuły Biskupiey ogonami. Taki dano biret X. Rikciuszowi Iezuicie, gdy się w Chinach znaydował. Inni zaś ucżeni trzymaią, iż ładnieyszy y przyzwoitszy iest Biret, o czterech rogach; bo rotunditas iest znakiem iakieysi niestatecżności, potocżności, odmienności. A zaś quadratura, albo cżworograniasta figura, iest niby na wsżystkie wiatry, impety, przeciwności
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 83
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
tym wchodzi od Magistratu Deputat, mówiąc: że żałuje Magistrat tumultu tego, ale że to srawiła ta Procesja publiczna in surenti populo, którego frenare Magistrat niemoże, i że innego niemasz remediũ, tylko żeby Jegomość Ksiądz Biskup te punkta pospisał, któremi ukoić się pospólstwo swawolne może. A w tych punktach wielka cyrkumskrypcja Biskupiej władzy, świętej wiary była. Tedy ów Biskup jakoby z Piotrem Świętym mówił: Etiam mori opurtu-erit, non te negabo: Polską generositate powiedział: Zginę tu wprzód, niż od was ja prawa, i Religia moja brać będzie. W tym jeszcze bardziej dobywać się poczęto; asystencje jego za Miastem i teby mało sukkuesu
tym wchodźi od Magistratu Deputat, mowiąc: że żałuie Magistrat tumultu tego, ále że to srawiłá tá Processya publiczna in surenti populo, ktorego frenare Magistrat niemoże, y że innego niemasz remediũ, tylko żeby Jegomość Xiądz Biskup te punktá pospisał, ktoremi ukoić się pospolstwo swawolne może. A w tych punktách wielka cyrkumskrypcya Biskupiey władzy, świętey wiary byłá. Tedy ow Biskup iákoby z Piotrem Swiętym mowił: Etiam mori opurtu-erit, non te negabo: Polską generositate powiedźiał: Zginę tu wprzod, niż od was ia prawa, y Religia moia brać będźie. W tym ieszcze bardźiey dobywać się poczęto; ássystencye iego zá Miastem y teby mało sukkuesu
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 87
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
na siebie nagotowanym, przez rozstępujących się przeszedł nieprzyjaciół, przez których przecisnąć się kto inny niemógł. I tak z Krzyżem, jakoby z wojskiem jakim, pod tarczą Prowidencyj, i Protekcyj Boskiej, poszedł prosto do Kościoła, gdzie padłszy krzyżem, na Ołtarzu wielkim, przeciwko wiolencyj tak oczywistej napisał protestacją. Drugi przykład modestyj Biskupiej, w Biskupie POznańskim Witwickim, przeciwko któremu gdy publice w Senacie jeden Poseł z Prowincyj Wielkiego Księstwa Litewskiego, natarczywie, et licentiose przymowił; Infremuit Izba Senatorska na to, i gdy owego Posła sądzić chciała, wielce się za Biskupem ujmując. A oto ów Biskup obchodził pacienter wszystkich Senatorów, i Posłów, oraz całując krzyżyk
ná śiebie nágotowanym, przez rozstępuiących się przeszedł nieprzyiaćioł, przez ktorych przećisnąć się kto inny niemogł. I ták z Krzyżem, iákoby z woyskiem iákim, pod tarczą Prowidencyi, y Protekcyi Boskiey, poszedł prosto do Kośćiołá, gdźie padłszy krzyżem, ná Ołtarzu wielkim, przećiwko wiolencyi ták oczywistey nápisał protestácyą. Drugi przykład modestyi Biskupiey, w Biskupie POznańskim Witwickim, przećiwko ktoremu gdy publice w Senaćie ieden Poseł z Prowincyi Wielkiego Xięstwá Litewskiego, nátarczywie, et licentiose przymowił; Infremuit Izbá Senatorska ná to, y gdy owego Posłá sądźić chćiałá, wielce się zá Biskupem uymuiąc. A oto ow Biskup obchodźił pacienter wszystkich Senatorow, y Posłow, oraz całuiąc krzyżyk
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: F5
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Biskupim, które wiem, że nietylko ja, ale cała Rzeczpospolita niewzruszy, ale tylko dla poostrzenia rozumu na obie strony racjami przeciwnemi certuję, dodając to w teraźniejszej rezolucyj, że nie niemowlę przeciwko dobrym Biskupom i świątobliwym, na jakich teraz patrzę, ale na owych, którzy się trafiają, którzy godności i prerogatywy Biskupiej, i Senatorskiej preeminencyj, zażyć mogą na złe nasze, i swoje. Tę przestrogę uczyniwszy, do samej rzeczy idę, że: lepiej, aby niezasiadali; z tych racyj:
1mo. Biskupi, powinni iść drogą Chrystusową, który powedział: nemo duobus Dominis potest servire, nie moralizuję nad tym, bom
Biskupim, ktore wiem, że nietylko ia, ále cáła Rzeczpospolita niewzruszy, ále tylko dla poostrzenia rozumu ná obie strony racyami przećiwnemi certuię, dodaiąc to w teraznieyszey rezolucyi, że nie niemowlę przećiwko dobrym Biskupom y świątobliwym, ná iákich teraz patrzę, ále ná owych, którzy się trafiaią, którzy godnośći y prerogatywy Biskupiey, y Senatorskiey preeminencyi, záżyć mogą ná złe násze, y swoie. Tę przestrogę uczyniwszy, do sámey rzeczy idę, że: lepiey, áby niezáśiadali; z tych rácyi:
1mó. Biskupi, powinni iść drogą Chrystusową, ktory powedźiał: nemo duobus Dominis potest servire, nie moralizuię nád tym, bom
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 91
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
odjazdem swoim zasmęcać tej Korony. Ja teraz z osoby swej W. K. M. proszę, jako sługa i wierna rada, a potym ze wszytkimi, a naprzód z Jego K. M., panem naszym, do nóg W. K. M. przypadniemy".
Królowa na to powiedziała, iż rady biskupiej w tej sprawie namniej nie potrzebuje, bo się na wszytko dobrze rozmyśliła, a iż jej po wszytkim nic, gdy zdrowia nie będzie, przeto lepiejby uczynił ks. biskup, znając zawżdy wielką łaskę królowej ku sobie, gdyby się do wolej królowej sposabiał, niż tak jako czyni, iż przedsięwzięciu królowej jako najbarziej może
odjazdem swoim zasmęcać tej Korony. Ja teraz z osoby swej W. K. M. proszę, jako sługa i wierna rada, a potym ze wszytkimi, a naprzód z Jego K. M., panem naszym, do nóg W. K. M. przypadniemy".
Królowa na to powiedziała, iż rady biskupiej w tej sprawie namniej nie potrzebuje, bo się na wszytko dobrze rozmyśliła, a iż jej po wszytkim nic, gdy zdrowia nie będzie, przeto lepiejby uczynił ks. biskup, znając zawżdy wielką łaskę królowej ku sobie, gdyby się do wolej królowej sposabiał, niż tak jako czyni, iż przedsięwzięciu królowej jako najbarziej może
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 212
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
tej nazwana racyj, że do niej Ludzie przyjechawszy, konie do domów puszczali, pieszą idąc do Kościoła. 6. Brama Genath, to jest Ogrodu Herodowego. 7. Brama Ogrodu Królewskiego na gorze Sion między dwiema Zamku murami położona, którą Sedecjasz Król w nocy uciekł. 8. Brama Pałacu Biskupa propriè Miphiada że do Biskupiej prowadziła rezydencyj. 9. Brama Rybna, między górą Sion i Miastem, tak zwana, iż nią Ryby od Morza do Miasta wożono; inaczej Brama Dawidowa, od bliskości z Wieżą Dawidową; zwała się i Kupiecką, że nią Kupcy z Egiptu i Murzyńskiej Ziemi przyjeżdzali. 10. Brama Gnojowa, że nią, gnoje
tey názwána rácyi, że do niey Ludźie przyiechawszy, konie do domow puszczáli, pieszą idąc do Kościoła. 6. Bráma Genath, to iest Ogrodu Herodowego. 7. Bráma Ogrodu Krolewskiego ná gorze Sion między dwiema Zámku murámi położoná, ktorą Sedecyasz Krol w nocy uciekł. 8. Bráma Páłacu Biskupa propriè Miphiada że do Biskupiey prowádźiła rezydencyi. 9. Bráma Rybná, między gorą Sion y Miastem, ták zwána, iż nią Ryby od Morzá do Miasta wożono; ináczey Bráma Dawidowá, od bliskości z Wieżą Dawidową; zwáła się y Kupiecką, że nią Kupcy z Egyptu y Murzyńskiey Ziemi przyieżdzáłi. 10. Bráma Gnoiowá, że nią, gnoie
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 541
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746