gdy słyszeli miasto Dominus vobiscum, Pax vobis. pokoj wam; myśleli sobie: że ich niedokładne Introibo: bo nie wiedzą jako na to odpowiedzieć. Nauczcie się mali wielkich nauk Nowicjuszowie, że to w-ięzyku ołtarzowym i Mszy Świętej, jednoż jest Pax vobis pokoj wam, i Dominus vobiscum Pan z-wami. Na Biskupiej Mszy, mówi Pasterz, Pax vobis pokoj wam, a my drudzy kapłani mowiemy, Dominus vobiscum Pan z-wami, na oboje to odpowiedać trzeba, Et cum Spiritu tuo i z-Duchem dwoim. Aleć dawniejszy jeszcze Pisma Z. język, za jednoż bierze, pokoj z-tobą i Pan z-tobą, mówi
gdy słyszeli miásto Dominus vobiscum, Pax vobis. pokoy wam; myśleli sobie: że ich niedokłádne Introibo: bo nie wiedzą iáko ná to odpowiedźieć. Náuczćie się máli wielkich náuk Nowicyuszowie, że to w-ięzyku ołtarzowym i Mszy Swiętey, iednoż iest Pax vobis pokoy wam, i Dominus vobiscum Pan z-wámi. Ná Biskupiey Mszy, mowi Pásterz, Pax vobis pokoy wam, á my drudzy kápłáni mowiemy, Dominus vobiscum Pan z-wámi, ná oboie to odpowiedáć trzebá, Et cum Spiritu tuo i z-Duchem dwoim. Aleć dawnieyszy ieszcze Pismá S. ięzyk, zá iednoż bierze, pokoy z-tobą i Pan z-tobą, mowi
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 7
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
jest sztukę materii bogatej.
Dnia 23 Februarii. W dzień popielcowy, w pałacu Ojca Świętego, w kaplicy prywatnej, kędy Ojciec Święty nabożeństwo i mszą odprawuje (bo publice nigdy nie celebruje), był jeden actus et ceremonia digna visu.
W tej tedy kaplicy, na tronie pod beldekinem, siedział Ojciec Święty w infule biskupiej białej, distribuens cineres. Naprzód kardynali wszyscy w ornatach fioletowych, a także w białych adamaszkowych infułach, jeden po drugim, suo ordine przystępowali, inclinando do posypania sua capita, potym każdy pocałował w nogę. Po nich biskupi w kapach także fioletowych, różni prałaci, interea kawalerowie i forystierowie różni accedebant, inter quos ego
jest sztukę materii bogatej.
Dnia 23 Februarii. W dzień popielcowy, w pałacu Ojca Świętego, w kaplicy prywatnej, kędy Ojciec Święty nabożeństwo i mszą odprawuje (bo publice nigdy nie celebruje), był jeden actus et ceremonia digna visu.
W tej tedy kaplicy, na tronie pod beldekinem, siedział Ojciec Święty w infule biskupiej białej, distribuens cineres. Naprzód kardynali wszyscy w ornatach fioletowych, a także w białych adamaszkowych infułach, jeden po drugim, suo ordine przystępowali, inclinando do posypania sua capita, potym kożdy pocałował w nogę. Po nich biskupi w kapach także fioletowych, różni prałaci, interea kawalerowie i forystierowie różni accedebant, inter quos ego
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 208
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
, światu je opowiadali.
Pierwszy Z. PIOTR Książę Apostołskie jednę założył Katedrę w Antiochii Roku P. 37, 22. Februarii; potym w Rzymie czyniąc ją primam sedem R. P. 43, 18. Januaryj. Stąd do Hiszpanii przebrawszy się, i tam Z Kwadra jednego z siedmdziesiąciu dwóch Apostołskich Dyscypułów, na Biskupiej zostawiwszy godności, któryby i bliskim Francuzom i Niemcom Wiary Świętej podał światło, udał się do Afryki, Egiptu: stamtąd reduks Roku P. 51. Męczeńską ukoronowany koroną, na krzyżu do góry nogami zawieszony.
Drugi Z. JAN Ewangelista w Azyj Mniejszej alias Anatolii, Wiarę Świętą ogłosił około Roku 101 Był wOleju smażony
, swiatu ie opowiadali.
Pierwszy S. PIOTR Xiąże Apostolskie iednę założył Katedrę w Antiochii Roku P. 37, 22. Februarii; potym w Rzymie czyniąc ią primam sedem R. P. 43, 18. Ianuarii. Ztąd do Hiszpanii przebrawszy się, y tam S Kwadra iednego z siedmdziesiąciu dwoch Apostolskich Dyscypułow, na Biskupiey zostawiwszy godności, ktoryby y bliskim Francuzom y Niemcom Wiary Swiętey podał swiatło, udał się do Afryki, Egyptu: ztamtąd redux Roku P. 51. Męczeńską ukoronowany koroną, na krzyżu do gory nogami zawieszony.
Drûgi S. IAN Ewangelista w Azyi Mnieyszey alias Anatolii, Wiarę Swiętą ogłosił około Roku 101 Był wOleiu smażony
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1009
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
tojest Roku 350, czyli 560 zajaśniał światu Z. Bazyli od nauki, świątobliwości, i triumfów nad Heretykami, Magnus nazwany. Dekret gdy na wygnanie jego pisał Walens Cesarz Heretyk, pióro atramentu trzykroć nie puściło, Krzesło się zacęsło, ręka strętwiała Cesarzowi. Zakon jego totum implevit Orientem. Nikt tam nie chodzi w Mitrze Biskupiej, kto pierwej nie nosi Zakonu tego Kaptura, a tym samym Ordo ten jest Seminarium Greckich Biskupów. Co było Świętych tamże, Z. Bazylego jaśnieli promieniami. Na samej Gorze Atos, vulgo Mons Sanctus, zwanej, jest Klasztorów Z. Bazylego Zakonu 24. w których rachują więcej nad sześć tysięcy Zakonników, i było
toiest Roku 350, czyli 560 zaiaśniał światu S. Bazyli od nauki, świątobliwości, y tryumfow nad Heretykami, Magnus nazwany. Dekret gdy ná wygnánie iego pisał Walens Cesarz Heretyk, pioro atramentu trzykroć nie puściło, Krzesło się zatzęsło, ręka strętwiała Cesarzowi. Zákon iego totum implevit Orientem. Nikt tam nie chodzi w Mitrze Biskupiey, kto pierwey nie nosi Zákonu tego Kaptura, á tym samym Ordo ten iest Seminarium Greckich Biskupow. Co było Swiętych tamże, S. Bazylego iaśnieli promieniami. Ná samey Gorze Athos, vulgo Mons Sanctus, zwaney, iest Klásztorow S. Bazylego Zakonu 24. w ktorych rachuią więcey nad sześć tysięcy Zakonnikow, y było
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1028
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
. wydanych przez Księdza Jammy Dominikana, oprócz wielu Manuskryptów, któremi się szczycą Biblioteki; inne pogineły. Eminent Pisma jego o Matce N. cytowane przez Hyppolita Marrakcjusza. Od Aleksandra IV. Papieża do przyjęcia Ratysbońskiej przymuszony Infuły, ale o to od Generała swego piątego Huberta, iż wolałby go na marach, niżeli na Biskupiej oglądać Katedrze, strofowany. Złożył ją w lat dwie z konsensem Urbana IV. Umierał w Kolonii u swoich Roku 1280; a drugim się zdaje, że jeszcze Roku 1277. Jakiś tego Z. i Mądrego człeka, wziąwszy imię na siebie, wydał Książki de Mirabilibus, ale pełne zabobonów. Jakiś drugi pod tegoż
. wydanych przez Xiędza Iámmy Dominikana, oprocz wielu Manuskryptow, ktoremi się szczycą Biblioteki; inne pogineły. Eminent Pisma iego o Matce N. cytowane przez Hyppolita Marrakcyusza. Od Alexandra IV. Papieża do przyięcia Ratysbońskiey przymuszony Infuły, ale o to od Generała swego piątego Huberta, iż wolałby go na marach, niżeli na Biskupiey oglądać Katedrze, strofowany. Złożył ią w lat dwie z konsensem Urbana IV. Umierał w Kolonii u swoich Roku 1280; á drugim się zdaie, że ieszcze Roku 1277. Iákiś tego S. y Mądrego człeka, wziąwszy imie na siebie, wydał Ksiąszki de Mirabilibus, ale pełne zabobonow. Iakiś drugi pod tegoż
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 567.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Strażnic z wysokich wież na Nieprzyjaciela, zwanych Vangionum speculae, iż Vangiones ludzie tu mieszkający to najpierwsi mieli wymślyć. Miało Arcybiskupa, ale że Roku 729. Gervilion tutejszy Arcybiskup, krwią zabójstwa ręce swoje pomazał, stracił Tytuł Arcybiskupiej Preeminencyj, odtąd przez Pipina Króla do Mogu ncyj przeniesionej, a on został i Sukcesorowie jego przy Biskupiej Godności w Wormacyj. U Rzymianów i Franków też Miasto było Asylum. Tu Karol V Cesarz złożył Sejm Imperiałny Roku 1521, na nim Marcina Lutra z skryptami i nauką potępił. Tuż jest w cyrkule wyższego Renu Miasto Imperialne wolne, Spira vulgo Spejr, albo Spir nad Renem rzeką od Nemetów Obywatelów fundowane i zwane, olim
Strażnic z wysokich wież na Nieprzyiacielá, zwanych Vangionum speculae, iż Vangiones ludzie tu mieszkáiący to naypierwsi mieli wymślyć. Miało Arcybiskupa, ale że Roku 729. Gervilion tuteyszy Arcybiskup, krwią zaboystwa ręce swoie pomazał, stracił Tytuł Arcybiskupiey Preeminencyi, odtąd przez Pipina Krola do Mogu ncyi przeniesioney, a on został y Sukcessorowie iego przy Biskupiey Godności w Wormacyi. U Rzymianow y Frankow też Miasto było Asylum. Tu Karol V Cesarz złożył Seym Imperiałny Roku 1521, na nim Marcina Lutra z skryptami y nauką potępił. Tuż iest w cyrkule wyższego Renu Miasto Imperialne wolne, Spira vulgo Speyr, albo Spir nad Renem rzeką od Nemetow Obywatelow fundowane y zwane, olim
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 257
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
laski/ porwie się do czego innego/ i nań rzuci/ abo go uderzy czym może. Tak się P. Plebanowi widzę trafiło/ rozgadawsz się przeciwko Jezuitom/ gdy mu nie stawało materii contradictionis/ do prandykowania jako Astrolog udał się/ i wróżyć począł. Tak tedy mówi miłośniczek. W Poznaniu na Sali wielkięj Biskupiej wymalowano Króle, a pod tamtym, pod którym się Jezuickie szkoły Zjawiły, napisano, Hîc Regnum mutabitur: przetoż jeśli pożyjemy, obaczymy jako się to wyjawi; bo się na wielką odmianę przez szkoły Jezuickie zanosi. Wroszki takie/ jako i insze które Astrologowie Panom przepowiadają/ baśni są u baczych tak wielkie/ że
laski/ porwie sie do cżego innego/ y náń rzući/ ábo go vderzy cżym może. Ták się P. Plebánowi widzę tráfiło/ rozgadawsz się przećiwko Iezuitom/ gdy mu nie stawáło máteryey contradictionis/ do prándykowánia iáko Astrolog vdał się/ y wrożyć począł. Ták tedy mowi miłośniczek. W Poznániu ná Sali wielkięy Biskupiey wymalowano Krole, á pod támtym, pod ktorym się Iezuickie szkoły ziawiły, nápisano, Hîc Regnum mutabitur: przetosz ieśli pożyięmy, obaczymy iáko się to wyiawi; bo się ná wielką odmiánę przez szkoły Iezuickie zánośi. Wroszki tákie/ iáko y insze ktore Astrologowie Pánom przepowiádáią/ baśni są v bacżych ták wielkie/ że
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 51
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
, na Tron Królewski praecedentibus Senatoribus tam Ecclesiasticis quam Secularibus powrócił, gdzie continuavit słuchanie Mszy Z. aż do Komunij Z. której gdy czas przyszedł denuntiarunt Ichmość XX, Biskupi wzwyż pomienioni gdzie cum summa reverentia et devotione przyjąwszy Król Imść Sacram Eucharistiam znowu recessit na Tron, tam po skończonej Mszy Z. i po odebranej Benedykcjej Biskupiej, W. I. P. Podskarbi Nadworny Koronny, rzucił inter Populum adstantem podług zwyczaju pieniądze, a Król I. M. po skończonym tym tak Solennym Akcie, szedł in codem Regali apparatu, do Pałacu swego Królewskiego na górę, którego praecedebant Ichmość PP. wzwyż pomienioni signiferi I. W. Imść Ksiądz Biskup
, ná Thron Krolewski praecedentibus Senatoribus tam Ecclesiasticis quam Secularibus powroćił, gdźie continuavit słuchanie Mszy S. áż do Kommuniy S. ktorey gdy czás przyszedł denuntiarunt Ichmość XX, Biskupi wzwyż pomienioni gdźie cum summa reverentia et devotione przyiąwszy KROL Imść Sacram Eucharistiam znowu recessit ná Thron, tam po skończoney Mszy S. y po odebráney Benedykcyey Biskupiey, W. I. P. Podskarbi Nadworny Koronny, rzućił inter Populum adstantem podług zwyczáiu pieniądze, á Krol I. M. po skończonym tym ták Solennym Akćie, szedł in codem Regali apparatu, do Pałácu swego Krolewskiego ná gorę, ktorego praecedebant Ichmość PP. wzwyż pomienioni signiferi I. W. Imść Xiądz Biskup
Skrót tekstu: RelWjazdKról
Strona: A4v
Tytuł:
Relacja wjazdu solennego do Krakowa króla polskiego i praeliminaria actus coronationis
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
na konia, szpadę, ampułkę z Olejem Świętym cudowną, Płaszcz, Pas, Pierścień, Królowi obranemu podawać.
Karol Wielki postanowił był PARES tych 12. Sześciu Duchownych : z których trzech jest titulô Książątprzy Biskupstwach, a ci są: Arcybiskup Remeński; 2. Lauduneński. 3 Lingonieński. Trzech jest titulô COMITUM, przy Biskupiej Godności, a ci są 1. Katalauneński. 2. Nowoduneński. 3. Bellowaceński, Biskupi.
Sześciu zaś tych Pares jest świeckich; z których trzech także mają tytuł Ducum i są sequentes : Pierwszy Burguński, 2. Normański, 3. Akwitański, Książęta: A trzech jest Świeckich z tytułem Komesów albo Hrabiów;
ná konia, szpadę, ampułkę z Oleiem Swiętym cudowną, Płaszcz, Pas, Pierścień, Krolowi obránemu podawáć.
Karol Wielki postanowił był PARES tych 12. Sześciu Duchownych : z ktorych trzech iest titulô Xiążątprzy Biskupstwach, a ci są: Arcybiskup Remeński; 2. Lauduneński. 3 Lingonieński. Trzech iest titulô COMITUM, przy Biskupiey Godności, á ci są 1. Katalauneński. 2. Nowoduneński. 3. Bellowaceński, Biskupi.
Sześciu zaś tych Pares iest świeckich; z ktorych trzech także maią tytuł Ducum y są sequentes : Pierwszy Burguński, 2. Normański, 3. Akwitański, Xiążęta: A trzech iest Swieckich z tytułem Komesow albo Hrabiow;
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 64
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
de Pennafort, który był Spowiednikiem Z. Piotra de Nolasco. Więc tedy ci dwa SS. z Królemsię o tym zniósłszy/ ten Zakon fundowali/ a Reguły mu napisałS. Rajmund Pennafort, od Grzegorza IX. potym pochwalone. To tedy widzenie powiedzieli Berengariuszowi Biskupowi Barcjońskiemu/ a w Świętego Wawrzyńca przy wielu ludzi na Mszy Biskupiej/ tenże Z Rajmund na Kazaniu toż widzenie oznajmił z wielką radością ludu/ i przy tejże Mszy Świętego Piotra de Nolasco/ który wszytkie swoje dobra i bogactwa/ temuż dał Zakonowi/ Generałem abo Najwyższym tego Zakonu przełożony uczynił/ i regułę mu Zakonną podał jako też chciała Najświętsza Panna. Przydał tenże Z
de Pennafort, ktory był Spowiednikiem S. Piotrá de Nolasco. Więc tedy ći dwá SS. z Krolemsię o tym znioższy/ ten Zákon fundowali/ a Reguły mu nápisałS. Ráymund Pennafort, od Grzegorzá IX. potym pochwalone. To tedy widzenie powiedźieli Berengaryuszowi Biskupowi Bárćyonskiemu/ á w Swiętego Wawrzyńca przy wielu ludźi na Mszy Biskupiey/ tenże S Raymund ná Kázániu tosz widzenie oznaymił z wielką radośćią ludu/ i przy teyże Mszy Swiętego Piotrá de Nolasco/ ktory wszytkie swoie dobra i bogactwá/ temuż dáł Zakonowi/ Generałem ábo Naywyzszym tego Zákonu przełożony uczynił/ i regułę mu Zákonną podáł iáko też chćiáłá Náyświętszá Pánná. Przydał tenże S
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 41
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
