Czarnkowski podskarbi wielki koronny, chlebodawca i winodawca nasz, ip. Bronisz marszałek konfederacki, ip. Towiański wojewoda łęczycki, ip. Radliński regent koronny, ip. Rumocki podsędek dobrzyński, ip. Urbanowski sekretarz konfederacki; wszystko ludzie zacnii grzeczni.
Zawsze tej kompanii naszej pospołu kwatery dawano, a drugim, jako to: iksiędzu biskupowi poznańskiemu Gomolińskiemu, ip. Jabłonowskiemu kanclerzowi koronnemu, ip. Szczuce podkanclerzemu litewskiemu, ip. Ponińskiemu referendarzowi koronnemu, ip. Przyjemskiemu, ip. Szwykowskiemu i t. d. osobliwie. W interesach dworu naszego często biegałem do dworu szwedzkiego zażywany od króla jegomości.
17 Martii z kwatery króla imci, to jest z
Czarnkowski podskarbi wielki koronny, chlébodawca i winodawca nasz, jp. Bronisz marszałek konfederacki, jp. Towiański wojewoda łęczycki, jp. Radliński regent koronny, jp. Rumocki podsędek dobrzyński, jp. Urbanowski sekretarz konfederacki; wszystko ludzie zacnii grzeczni.
Zawsze téj kompanii naszéj pospołu kwatery dawano, a drugim, jako to: jksiędzu biskupowi poznańskiemu Gomolińskiemu, jp. Jabłonowskiemu kanclerzowi koronnemu, jp. Szczuce podkanclerzemu litewskiemu, jp. Ponińskiemu referendarzowi koronnemu, jp. Przyjemskiemu, jp. Szwykowskiemu i t. d. osobliwie. W interesach dworu naszego często biegałem do dworu szwedzkiego zażywany od króla jegomości.
17 Martii z kwatery króla imci, to jest z
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 135
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
3^cie^ zakony niektóre pendent a beneficiis ejus jego, i z ordynarii dworów żyją, zwłaszcza bernardyni, którzy jako mający beneficium w Beneficiarii nie chcieli przyjmować tej ekskomuniki i inne rationes mieli. Zaczym wszędy gdzie zakonnicy, mszy świętej słuchiwał.
Od iksiędza arcybiskupa prymasa przyszła sublewacja na ekskomunikę, którą ad valuas eclesiarum przybijano: citationem dał biskupowi, ut compareat na sądy in spatio czterech niedziel; ex eo iż tak prędko ad extrema rzucił się na tak znacznego a jeszcze judicio non victum człowieka i damnavit. Prymas Praetendendosobie, że jako Metropolitanus ma nad nim sądów władzę. Na tych sądach non comparuit i nie stawał ksiądz biskup: contumaciae decreto okryty.
Junii
3^cie^ zakony niektóre pendent a beneficiis ejus jego, i z ordynaryi dworów żyją, zwłaszcza bernardyni, którzy jako mający beneficium w Beneficiarii nie chcieli przyjmować téj exkommuniki i inne rationes mieli. Zaczym wszędy gdzie zakonnicy, mszy świętéj słuchiwał.
Od jksiędza arcybiskupa prymasa przyszła sublewacya na exkommunikę, którą ad valuas eclesiarum przybijano: citationem dał biskupowi, ut compareat na sądy in spatio czterech niedziel; ex eo iż tak prędko ad extrema rzucił się na tak znacznego a jeszcze judicio non victum człowieka i damnavit. Prymas Praetendendosobie, że jako Metropolitanus ma nad nim sądów władzę. Na tych sądach non comparuit i nie stawał ksiądz biskup: contumaciae decreto okryty.
Junii
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 179
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
konferował król imć imp. Ponińskiemu kasztelanowi nakielskiemu, a nakielską impanu Gąszyńskiemu ex respectu, że już dawno fidem catholicam est amplexus Impan poseł cesarski ma jechać do Cieplic węgierskich na cztery niedziele dla poratowania zdrowia swego. Eodem die to jest we wczorajszy dzień, imksiądz biskup Łucki w Janowie umarł; wakans deklarowany od króla imci księdzu biskupowi kamienieckiemu, a kamienieckie imksiędzu biskupowi inflanckiemu, inflanckie imksiędzu sieciechowskiemu. Post fata impani grafowej Seydlarskiej król imć przydał tutores synowi jej pozostałemu ad praesens przy imksiędzu prymasie, jako wuju, w Skierniewicach przytomnym, znajdującym się. Już ci Tutores odebrali dobra po tej damie pozostałe in possesionem suam. Impan Chrościński plenipotent królewicza imci Jakuba,
konferował król jmć jmp. Ponińskiemu kasztelanowi nakielskiemu, a nakielską jmpanu Gąszyńskiemu ex respectu, że już dawno fidem catholicam est amplexus Jmpan poseł cesarski ma jechać do Cieplic węgierskich na cztery niedziele dla poratowania zdrowia swego. Eodem die to jest we wczorajszy dzień, jmksiądz biskup Łucki w Janowie umarł; wakans deklarowany od króla jmci księdzu biskupowi kamienieckiemu, a kamienieckie jmksiędzu biskupowi inflantskiemu, inflantskie jmksiędzu sieciechowskiemu. Post fata jmpani grafowéj Seydlarskiéj król jmć przydał tutores synowi jéj pozostałemu ad praesens przy jmksiędzu prymasie, jako wuju, w Skierniewicach przytomnym, znajdującym się. Już ci Tutores odebrali dobra po téj damie pozostałe in possesionem suam. Jmpan Chrościński plenipotent królewica jmci Jakóba,
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 428
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
kasztelanowi nakielskiemu, a nakielską impanu Gąszyńskiemu ex respectu, że już dawno fidem catholicam est amplexus Impan poseł cesarski ma jechać do Cieplic węgierskich na cztery niedziele dla poratowania zdrowia swego. Eodem die to jest we wczorajszy dzień, imksiądz biskup Łucki w Janowie umarł; wakans deklarowany od króla imci księdzu biskupowi kamienieckiemu, a kamienieckie imksiędzu biskupowi inflanckiemu, inflanckie imksiędzu sieciechowskiemu. Post fata impani grafowej Seydlarskiej król imć przydał tutores synowi jej pozostałemu ad praesens przy imksiędzu prymasie, jako wuju, w Skierniewicach przytomnym, znajdującym się. Już ci Tutores odebrali dobra po tej damie pozostałe in possesionem suam. Impan Chrościński plenipotent królewicza imci Jakuba, odebrał też przy liście instancjalnym (
kasztelanowi nakielskiemu, a nakielską jmpanu Gąszyńskiemu ex respectu, że już dawno fidem catholicam est amplexus Jmpan poseł cesarski ma jechać do Cieplic węgierskich na cztery niedziele dla poratowania zdrowia swego. Eodem die to jest we wczorajszy dzień, jmksiądz biskup Łucki w Janowie umarł; wakans deklarowany od króla jmci księdzu biskupowi kamienieckiemu, a kamienieckie jmksiędzu biskupowi inflantskiemu, inflantskie jmksiędzu sieciechowskiemu. Post fata jmpani grafowéj Seydlarskiéj król jmć przydał tutores synowi jéj pozostałemu ad praesens przy jmksiędzu prymasie, jako wuju, w Skierniewicach przytomnym, znajdującym się. Już ci Tutores odebrali dobra po téj damie pozostałe in possesionem suam. Jmpan Chrościński plenipotent królewica jmci Jakóba, odebrał téż przy liście instancyalnym (
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 428
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
aby był kapłanem nie przyznawa/ ale go człowiekiem świetskim być mieni. Pag. 94. Kapłaństwo duchowne z kapłaństwem Sakramentalnym miesza/ i owego wtórego nie przyznawa. Do Narodu Ruskiego.
Pag. 111. Władze obierania na stan duchowny ludziom świecskim iure diuino należeć przywlaszcza.
Pag. 114. i 124. Twierdzi/ że Biskupowi nad kapłany w dostojeństwie swym większymi są/ non iure diuino, ale w zwyczaju ludzkiego.
Pag. 142. Nie przyznawa/aby Z. Apostoł Piotr był postanowiony od Chrysta Pana Pasterzem Cerkwie powszechnej.
Pag. 147. Nie przyznawa/ aby Pan Chrystus Piotra ś^o^ kamieniem nazwał.
Tamże. Nie przyznawa/ aby Chrystus
áby był kápłanem nie przyznawa/ ále go człowiekiem świetskim bydź mieni. Pag. 94. Kápłáństwo duchowne z kápłáństwem Sákrámentálnym miesza/ y owego wtorego nie przyznawa. Do Narodu Ruskiego.
Pag. 111. Władze obieránia ná stan duchowny ludźiom świecskim iure diuino należeć przywlaszcża.
Pag. 114. y 124. Twierdźi/ że Biskupowi nád kápłany w dostoieństwie swym większymi są/ non iure diuino, ále w zwycżáiu ludzkiego.
Pag. 142. Nie przyznawa/áby S. Apostoł Piotr był postánowiony od Christá Páná Pásterzem Cerkwie powszechney.
Pag. 147. Nie przyznawa/ áby Pan Christus Piotrá ś^o^ kámieniem názwał.
Támże. Nie przyznawa/ áby Christus
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 21
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
jak i Syna.
Folio eodem i 101. i 122. 2. Przyrodzony miedzy Boskimi Osobami porządek psuje/ i rwie.
Traktat naprzeciw Czyśćcu wszytek jest Heretycki/ nie Grecki/ bo się w nim folio, 161, i 163. Świętym nauczycielom Cerkiewnym Ambrozjuszowi/ Augustynowi: a osobliwie Grzegorzowi Nyszewskiemu/ i Grzegorzowi Wielkiemu Biskupowi Rzymskiemu Heretycko przymawia: a folio 162. 1 Irynaeuszowi i Dionyziuszowi Aleksandryjskiem/ czego Cerkiew Wschodnia której się ten Traktat od Ortologa przypisuje/ czynić niezwykła.
Folio 151. 1. Dusz Świętych z tego świata zesłych miejsce/ Raj ziemny być powiada.
Folio 164. i 165. Racje położone znoszą/ aby komu
iák y Syná.
Folio eodem y 101. y 122. 2. Przyrodzony miedzy Boskimi Osobámi porządek psuie/ y rwie.
Tráktat náprzećiw Czyścu wszytek iest Haeretycki/ nie Graecki/ bo sie w nim folio, 161, y 163. Swiętym náuczyćielom Cerkiewnym Ambrozyuszowi/ Augustinowi: á osobliwie Grzegorzowi Nyszewskiemu/ y Grzegorzowi Wielkiemu Biskupowi Rzymskiemu Haeretycko przymawia: á folio 162. 1 Irinaeuszowi y Dionyziuszowi Alexándriyskiem/ cżego Cerkiew Wschodna ktorey sie ten Tráktát od Orthologá przypisuie/ czynić niezwykłá.
Folio 151. 1. Dusz Swiętych z tego świátá zesłych mieysce/ Ray źiemny bydź powiáda.
Folio 164. y 165. Rácye położone znoszą/ áby komu
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 22
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
należy do Przełożonych świetskich/ do Królów/ abo Cesarzów. Co i sama práxis Cerkiewna/ po wszytkie czasy w Cerkwi zachowana/ tak mieć się temu uwiadomia/ że w sprawach duchownych ni bez Apelaciej ni za Apelacją nie sądzi żadnego duchownego żaden sędzia i przełożony świetski. Do Narodu Ruskiego. Iż władza nakazywania Synodów powszechnych należy Biskupowi Rzymskiemu.
PRzytym błąd ciężki jest i owo/ w nas przez tegoż Filaleta umówiony/ władze nakazywania Synodów przywłaszczać Królom i Cesarzom. Jeśli prawami Cerkiewnymi Sobory pomiestne Episkopowie i Metropolitańskie/ od Episkopów i Metropolitanów a nie od Królów i Cesarzów składane być/ uchwalone są i nakazane: pogotowiu do Kładania Synodów powszechnych świetska władza
należy do Przełożonych świetskich/ do Krolow/ ábo Cesárzow. Co y sámá práxis Cerkiewna/ po wszytkie cżásy w Cerkwi záchowána/ ták mieć sie temu vwiádomia/ że w spráwách duchownych ni bez Appelláciey ni zá Appellácyą nie sądźi żadnego duchownego żaden sędźia y przełożony świetski. Do Narodu Ruskiego. Iż władza nákázywánia Synodow powszechnych należy Biskupowi Rzymskiemu.
PRzytym błąd ćiężki iest y owo/ w nas przez tegoż Philaletá vmowiony/ władze nákázywánia Synodow przywłaszczáć Krolom y Cesárzom. Ieśli práwámi Cerkiewnymi Sobory pomiestne Episkopowie y Metropolitáńskie/ od Episkopow y Metropolitanow á nie od Krolow y Cesárzow skłádáne bydź/ vchwalone są y nákazáne: pogotowiu do Kładánia Synodow powszechnych świetska władza
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 56
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
zdadzą się bluźnić wprzyjmowaniu Sakramentu Eucharystii pod jedną osobą: ponieważ i my takie Tajemnice tej użymanie w zwyczaju mając/ bluźnilibyśmy. A mamy je z zwyczaju wieków pierwszych. nie bluźnią nakoniec i w nauce o Starszeństwie Biskupa Rzymskiego: boby i w tym my sami równymi z Rzymiany bluźniercami najdowali się/ Rzymskiemu Biskupowi to w swej Cerkiewnej nauce przypisane mając/ że on jest Pierwoprzestolnikiem/ to jest pierwszym sprawcą świętej Pana Chrystusowej Cerkwie: Głową Prawosławnej Cerkwie Chrystusowej. Arcybiskupem wszytkiego świata: Ojcem wszytkiego świata. Archipasterzem Cerkwie/ która jest pod niebem. Biskupem Cerkwie/ i wszytkiego Chrześcijańskiego stada. i tym podobnymi. Przez co wszytko wyraźnymi słowy
zdádzą sie bluźnić wprzyimowániu Sákrámentu Eucháristiey pod iedną osobą: ponieważ y my tákie Táiemnice tey vżymánie w zwycżáiu máiąc/ bluźnilibysmy. A mamy ie z zwyczáiu wiekow pierwszych. nie bluźnią nákoniec y w náuce o Stárszeństwie Biskupá Rzymskiego: boby y w tym my sámi rownymi z Rzymiány bluźniercámi náydowáli sie/ Rzymskiemu Biskupowi to w swey Cerkiewney náuce przypisáne máiąc/ że on iest Pierwoprzestolnikiem/ to iest pierwszym sprawcą świętey Páná Christusowey Cerkwie: Głową Práwosławney Cerkwie Christusowey. Arcybiskupem wszytkiego świátá: Oycem wszytkiego świátá. Archipasterzem Cerkwie/ ktora iest pod niebem. Biskupem Cerkwie/ y wszytkiego Chrześćiáńskiego stádá. y tym podobnymi. Przez co wszytko wyráźnymi słowy
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 99
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Biskupa w Cerkwiach czynione nie były. Tenże/ Prawidło/ mówi/ Cerkiewne przykazuje/ aby bez woli Biskupa Rzymskiego Sobory odprawowane nie były. Lib. 2. c. 11. Lib.[...] c. 13 o Przodkowaniu Bisk. Rzymskiego. Ibid. c. 5.
TEODORETUS, Biskupowie/ mówi jedni na drugich Biskupowi Rzymskiemu skarżą się: a on oskarżonym/ aby się na pewny czas stanowili/ rozkazuje. Tenże/ Teodosius/ mówi/ Cesarz/ za instancją Biskupa Rzymskiego Flawianowi Patriarsze Antiocheńskiemu do Rzymu jachać rozkazuje/ i sprawę sobie w obwinieniu dać. Za którym i Teofilus Patriarcha Aleksandryjski do Papieża pisze przyczyniając się/ i aby był
Biskupá w Cerkwiách czynione nie były. Tenże/ Práwidło/ mowi/ Cerkiewne przykázuie/ áby bez woli Biskupa Rzymskiego Sobory odpráwowáne nie były. Lib. 2. c. 11. Lib.[...] c. 13 o Przodkowániu Bisk. Rzymskiego. Ibid. c. 5.
THEODORETVS, Biskupowie/ mowi iedni ná drugich Biskupowi Rzymskie^v^ skárżą sie: á on oskárżonym/ áby sie ná pewny cżas stánowili/ roskázuie. Tenże/ Theodosius/ mowi/ Cesarz/ zá instántią Biskupá Rzymskiego Fláwianowi Pátryársze Antiocheńskiemu do Rzymu iácháć roskázuie/ y spráwę sobie w obwinieniu dáć. Zá ktorym y Theophilus Pátryárchá Alexándriyski do Papieżá pisze przycżyniáiąc sie/ y áby był
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 163
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
posły swe Biskupy/ za zezwoleniem na takie poselstwo Papieskim/ sprawę o sobie dał/ i do społeczności był przyjęty. Lib. 2. c. 8. Lib. 5. cap. 23.
SOZOMENUS. W różnych mówi winach obwinione Biskupy Wschodnie Rzymski Biskup sądzi/ i dekretuje. Tenże Rzymskiemu/ mówi/ Biskupowi/ przepoważność tej Stolice/ o wszytkich Episkopach pieczołowanie należy. Tenże Rzymski/ mówi/ Biskup rozkazuje/ aby niektórzy z oskarżonych Biskupów Wschodnych/ na czas pewny na sąd i danie o sobie sprawy do Rzymu przybywali. Tenże Biskup Rzymski grozi pomstą władzy swej Biskupom Wschodnym/ jeśliby rzeczy nowych wszczynać nie przestali.
posły swe Biskupy/ zá zezwoleniem ná tákie poselstwo Papieskim/ spráwę o sobie dał/ y do społecznośći był przyięty. Lib. 2. c. 8. Lib. 5. cap. 23.
SOZOMENVS. W rożnych mowi winách obwinione Biskupy Wschodnie Rzymski Biskup sądźi/ y dekretuie. Tenże Rzymskiemu/ mowi/ Biskupowi/ przepoważność tey Stolice/ o wszytkich Episkopách pieczołowánie należy. Tenże Rzymski/ mowi/ Biskup roskázuie/ áby niektorzy z oskárżonych Biskupow Wschodnych/ ná cżás pewny ná sąd y dánie o sobie spráwy do Rzymu przybywáli. Tenże Biskup Rzymski groźi pomstą władzy swey Biskupom Wschodnym/ ieśliby rzecży nowych wszczynáć nie przestáli.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 163
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
