dymu wraca się zaś do swej istności. W tych kruszcach Almadeńskich dwojakie jest to srebro żywe: Jedno przednie/ a to wychodzi z opok rozpadłych/ i zowią je Panną abo czystym. Drugie podlejsze/ które się znajduje pod ziemią: jednak oboje ma w sobie jad. Przetoż tamci którzy go dostają/ prędko zostają bladymi/ schorzałymi: tak barzo/ iż zdadzą się barziej trupami być/ a niż ludźmi żywymi: i drżenie na nich przychodzi/ i nie długo żyją: nieznacznie wchodzi aże do kości. Przetoż w Almeden/ gdy podczas stłuką golenie od ciał tych ludzi pomarłych co około tego kruszcu rabiali/ acz ich już przedtym nie
dymu wráca się záś do swey istnośći. W tych krusczách Almádeńskich dwoiákie iest to srebro żywe: Iedno przednie/ á to wychodźi z opok rospádłych/ y zowią ie Pánną ábo czystym. Drugie podleysze/ ktore się znáyduie pod źiemią: iednák oboie ma w sobie iad. Przetoż támći ktorzy go dostáią/ prędko zostáią bládymi/ schorzáłymi: ták bárzo/ iż zdádzą się bárźiey trupámi być/ á niż ludźmi żywymi: y drżenie ná nich przychodźi/ y nie długo żyią: nieznácznie wchodźi áże do kośći. Przetoż w Almeden/ gdy podczás stłuką golenie od ćiał tych ludźi pomárłych co około tego krusczu rabiáli/ ácz ich iuż przedtym nie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 15
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
