dobra/ zniewolić miał? Turczyn sam niewiernym będąc/ niewolnikom swoim czystej i niepokalanej wiary Chrześcijańskiej zażywać w wolności sumnienia dozwala/ A Papież je i z wiarą pospołu zniewolić chciał. Turczyn świata tego marności posiadł. A Papież przy tego świetnych dobrach/ i duchowne bogactwa cnoty/ mówię/ w niewolą zaciągnąć pożądał. Turczyn sam bluźnierca i niezbożnik/ niewolnikom do prawdziwej wiary i Bogomyślności nie przeszkadza. A Papież bluźnierstwa wynalazca/ i niezbożności promotor/ temiż i podległych sobie oszkaradzić usiłuje. Turczyn w świetskiej Policji/ A Papież w Cerkwi Bożej tyran. Świadczą o tym przerzeczone wiarygodne powieści/ i powszechne narodów doświadczenie. W Tureckiej niewoli kraje Wschodnie zbawienne Chrysta
dobrá/ zniewolić miał? Turcżyn sam niewiernym będąc/ niewolnikom swoim cżystey y niepokaláney wiáry Chrześćiańskiey záżywáć w wolnośći sumnienia dozwala/ A Papież ie y z wiárą pospołu zniewolić chćiał. Turcżyn świátá tego márnośći pośiadł. A Papież przy tego świetnych dobrách/ y duchowne bogáctwá cnoty/ mowię/ w niewolą záćiągnąć pożądał. Turcżyn sam bluźniercá y niezbożnik/ niewolnikom do prawdźiwey wiáry y Bogomyślnośći nie przeszkadza. A Papież bluźnierstwá wynálazcá/ y niezbożnośći promotor/ temiż y podległych sobie oszkárádźić vśiłuie. Turcżyn w świetskiey Politiey/ A Papież w Cerkwi Bożey tyran. Swiádcżą o tym przerzecżone wiárygodne powieśći/ y powszechne narodow doświádczenie. W Tureckiey niewoli kráie Wschodnie zbáwienne Chrystá
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 85
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
swoim nie pojmie/ jako to Bóg jeden a we trzech osobach; jako trojaki a w jednej istności. I ktokolwiek się jedno na to morze zapuścił/ aby był swoim dowcipem opisał Trójce przenaświętszą każdy poblądził/ i od wiary powszechnej odpadł/ każdy zaginął/ i poszedł na wieczne potępienie z błędami swojemi/ ale osobliwie niezbożny bluźnierca Ariusz/ którego i podziśdzień między Heretykami sekta trwa najadowitsza/ nagłupsza/ i napodlejsza od Żydów/ i Mahometanów. Mądrze tedy barzo Doktor Anielski powiedział/ pisząc na one słowa Pawła świętego: Audiui arcana verba quae non licet homini loqui. Jeśli powiada Apostoł święty/ będąc do trzeciego nieba zachwycony nie mógł tego pojąć/
swoim nie poymie/ iáko to Bog ieden á we trzech osobách; iáko troiáki á w iedney istnośći. Y ktokolwiek się iedno ná to morze zápuśćił/ áby był swoim dowćipem opisał Troyce przenaświętszą káżdy poblądźił/ y od wiáry powszechney odpadł/ káżdy záginął/ y poszedł ná wieczne potępienie z błędámi swoiemi/ ále osobliwie niezbożny bluźniercá Aryusz/ ktorego y podźiśdźień między Heretykámi sektá trwa naiádowitsza/ nagłupsza/ y napodleysza od Zydow/ y Máchometanow. Mądrze tedy bárzo Doktor Anyelski powiedźiał/ pisząc ná one słowá Páwłá świętego: Audiui arcana verba quae non licet homini loqui. Ieśli powiáda Apostoł święty/ będąc do trzećiego niebá záchwycony nie mogł tego poiąć/
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 7
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
/ że Bóg jest w swojej istności/ nie trojakie osoby mający/ ale abo Syna mu od wieków nie przyznawał/ abo Ducha świętego jako czynią Heretycy różni/ takowy powiada człowiek/ i na tym świecie karanie sobie na gardle zasługuje/ i na onym świecie wiecznie potępiony będzie. Tak gdy ujmował Bóstwa Panu Chrystusowi Ariusz bluźnierca/ wnętrzoności z niego zarazem wypadły/ i zdechszy nagle/ poszedł na wieczne potępienie. Tak szyję złamał Simon Magus, który się Chrystusem czynił. Tak zginął nagle Marcjan niezbożny/ gdy Ducha świętego bluźnił. Tak zabity Kalwin/ spalon od niego Serwet/ zdechł z desperacyjej Luter/ Ochinus, i Brandata. I inszych bez
/ że Bog iest w swoiey istnośći/ nie troiákie osoby máiący/ ále ábo Syná mu od wiekow nie przyznawał/ ábo Duchá świętego iáko czynią Heretycy rożni/ tákowy powiáda człowiek/ y ná tym świećie karánie sobie ná gárdle zásługuie/ y ná onym świećie wiecznie potępiony będźie. Ták gdy vymował Bostwá Pánu Chrystusowi Aryusz bluźnierca/ wnętrzonośći z niego zárázem wypádły/ y zdechszy nagle/ poszedł ná wieczne potępienie. Ták szyię złamał Simon Magus, ktory się Chrystusem czynił. Ták zginął nagle Márcyan niezbożny/ gdy Duchá świętego bluźnił. Ták zabity Kálwin/ zpalon od niego Serwet/ zdechł z desperácyiey Luter/ Ochinus, y Brandata. Y inszych bez
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 12
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Trójcę Przenaświętszą wychwalają. Pierwszy ton abo nota jest Benedictio. to jest dziękowanie Trójcy świętej za to/ iż cokolwiek czyni/ czyni dobrze. Quia est fons omnis bonitatis. I stąd to Jakub święty w liście swoim napisał/ iż . Nie możem tego o Panu Bogu naszym myślić/ aby miał być autorem złego/ jako bluźnierca Manicheusz mówił/ i Kalwin bezecny. Quoniam bonus est mówi Dawid święty/ i źrzodło wszelkiej dobroci nigdy nieodmienne/ nigdy nieustające. Quoniam in aeternum misericordia eius. A przetoż mamy go błogosławić/ jako dawcę wszego dobra/ i źrzodło dobroci samej/ bez przestanku mu śpiewając; Sit nomen Domini benedictum, ex hoc nunc
Troycę Przenaświętszą wychwaláią. Pierwszy ton ábo notá iest Benedictio. to iest dźiękowánie Troycy świętey zá to/ iż cokolwiek czyni/ czyni dobrze. Quia est fons omnis bonitatis. Y ztąd to Iákob święty w liśćie swoim napisał/ iż . Nie możem tego o Pánu Bogu nászym myślić/ áby miał być authorem złego/ iáko bluźnierca Mánicheusz mowił/ y Kálwin bezecny. Quoniam bonus est mowi Dawid święty/ y źrzodło wszelkiey dobroći nigdy nieodmienne/ nigdy nieustáiące. Quoniam in aeternum misericordia eius. A przetoż mamy go błogosłáwić/ iáko dawcę wszego dobrá/ y źrzodło dobroći sámey/ bez przestánku mu spiewáiąc; Sit nomen Domini benedictum, ex hoc nunc
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 23
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
prawdziwy Chrystus w Naświętszym Sakramencie, nietylko grzech śmiertelny, ale też i sromota wiekuista Sap: 2 O zacności Naświętszego Sakramentu, Vc. Psal: 88 Esther: 24. Ioan: 6. Sap: 7. Lib: 8. De Trin: Lib: 1. Collat; Sacr: cap 30. Jako bluźnierca Naświętszego Sakramentu od P. Boga i od ludzi skarany. Lepiej Czarci werzą o Naświętszym Sakramencie niżeli Heretycy. Amos 4. Psal: 5. Na Dzień Bożego Ciała, Kazanie Pierwsze. Złość Heretycka co robi. 2. Petr: 2. Psal: 110. Episstola ad Pamachiũ et Oceanum. Apoc: 2.
prawdźiwy Chrystus w Naświętszym Sákráménćie, nietylko grzech śmiertelny, ále też y sromotá wiekuista Sap: 2 O zacnośći Náświętszego Sákrámentu, Vc. Psal: 88 Esther: 24. Ioan: 6. Sap: 7. Lib: 8. De Trin: Lib: 1. Collat; Sacr: cap 30. Iáko bluźniercá Náświętszego Sákrámentu od P. Bogá y od ludźi zkarány. Lepiey Czarći werzą o Naświętszym Sakrámenćie niżeli Heretycy. Amos 4. Psal: 5. Ná Dźień Bożego Ciáłá, Kazánie Pierwsze. Złość Heretycka co robi. 2. Petr: 2. Psal: 110. Episstola ad Pamachiũ et Oceanum. Apoc: 2.
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 40
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
i uciekając, w Tybrze utonął weń skoczywszy. Donatystowie Heretycy, że N. Sakrament psom na pożarcie rzucali, od tychże samych poszarpani: Optatus lib: 2 Juliana Apostatę na Wojnie Perskiej, Z Merkuriusz z Nieba Żołnierz przysłany, mieczem zabił, a ciało ziemia pożarła Nanzianzenus. Joannes Jovellus w Londynie Superyntendent, bluźnierca wielki BOGA i Świętych na Kazaniach swoich, od czarta uduszony: Leo Cesarz obrazoborca, że Obrazy SS na Rynku Konstantynopolitańskim popalił, 3 kroć sto tysięcy Ludzi powietrzem w tymże Mieście padło. Bellarminus.
FRYDERYK II Cesarz, Stolicy Apostołskiej i Duchowieństwa w Niemczech wielki Persecutor, od Innocentego IV wyklęty, co raz gorszy,
y uciekaiąc, w Tybrze utonął weń skoczywszy. Donatystowie Heretycy, że N. Sákrament psom na pożarcie rzucali, od tychże samych poszarpáni: Optatus lib: 2 Iulianá Apostatę na Woynie Perskiey, S Merkuryusz z Nieba Zołnierz przysłány, mieczem zábił, a ciało ziemiá pożárła Nanzianzenus. Ioannes Iovellus w Londynie Superintendent, bluźnierca wielki BOGA y Swiętych na Kazaniách swoich, od czarta uduszony: Leo Cesarz obrazoborca, że Obrazy SS ná Rynku Konstantynopolitańskim popalił, 3 kroć sto tysięcy Ludzi powietrzem w tymże Mieście pádło. Bellarminus.
FRYDERIK II Cesarz, Stolicy Apostolskiey y Duchowieństwa w Niemczech wielki Persecutor, od Innocentego IV wyklęty, co raz gorszy,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1134
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
admirującym odpowiadał, że Akademie i Kolegia Studiorum tyle pomagają Kościołowi, ile Diabeł; zwał je Castra Cainitica. Umarł 30 Października Roku 1384 dwiema przed śmiercią dniami paraliżem ruszony, pogrzebiony w swoim Parochialnym Kościele w Lutterwort. Ale z Dekretu Konstancjeńskiego Konsylium w lat 30 kilka po śmierci jego celebrowanego, z grobu dobyty, spalony jako Bluźnierca i Hereziarcha, popioły wyrzucone na wodę. Popisał innumera Opera po Łacinie i Ojczystym językiem w Angielskich Bibliotekach złożone, ale z Dekretów Królewskich wiele popalono. X. X. X.
KsENOFON Grylla syn, Ateńczyk, pierwszy Sokratesa uczeń, od wymowy gładkiej Musa Attica nazwany, wielki miał gust w polowaniu, koni chowaniu,
admiruiącym odpowiadał, że Akademie y Kollegia Studiorum tyle pomagaią Kościołowi, ile Diáboł; zwał ie Castra Cainitica. Umárł 30 Pazdziernika Roku 1384 dwiema przed śmiercią dniami paraliżem ruszony, pogrzebiony w swoim Parochialnym Kościele w Lutterworth. Ale z Dekretu Konstancyeńskiego Koncilium w lat 30 kilka po śmierci iego celebrowanego, z grobu dobyty, spalony iako Bluznierca y Hereziarcha, popioły wyrzucone na wodę. Popisał innumera Opera po Łacinie y Oyczystym ięzykiem w Angielskich Bibliotekach złożone, ale z Dekretow Krolewskich wiele popalono. X. X. X.
XENOPHON Grylla syn, Ateńczyk, pierwszy Sokratesa uczeń, od wymowy gładkiey Musa Attica nazwany, wielki miał gust w polowaniu, koni chowaniu,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 701
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
te ciało wynieść kazali. Roku 1744. Elżbieta Petrowna Imperatorka Rosyjska gdy była w Kijowie, a Manaster jeden reparowano, groby chędożono, wykopano dwoje ciał całych z pięknym rumieńcem twarzy, z koronami wygolonemi. Co widząc jeden Mieszczanczuk Kijowski, bluźniąc że to psów Lachów ciała, tegoż dnia zabity od swoicy strzełby. Drugi bluźnierca od drugiego polanem zabity. Trzeci Serbian bluźniąc, mowę utracił, ale Ciała całując przemówił, jako świadczy oculatus Testis urodzony Jan Dubiński będący wtedy praesens dla wyjęcia Papierów ex Actis Kiioviensibus. Dlatego te Ciała wzięte do Pieczar Kijowskich, jako świadczy się nim Imc. X. Orłowski Archidiakon Kijowski wswej Defensie Biskupstwa Kijowskiego.
A że
te ciało wynieśc kazali. Roku 1744. Elżbieta Petrowna Imperátorka Rossyiska gdy była w Kiiowie, a Mánaster ieden reparowano, groby chędożono, wykopano dwoie ciał całych z pięknym rumieńcem twarzy, z koronami wygolonemi. Co widząc ieden Mieszczanczuk Kiiowski, bluzniąc że to psow Lachow ciała, tegoż dnia zabity od swoicy strzełby. Drugi bluznierca od drugiego polanem zábity. Trzeci Serbian bluzniąc, mowę utracił, ale Ciała całuiąc przemowił, iako swiadczy oculatus Testis urodzony Ian Dubinski będący wtedy praesens dla wyięcia Papierow ex Actis Kiioviensibus. Dlatego te Ciałá wzięte do Pieczar Kiiowskich, iako swiadczy się nim Imc. X. Orłowski Archidiakon Kiiowski wswey Defensie Biskupstwa Kiiowskiego.
A że
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 352
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Arianie/ którzy się oszukiwają że złego rozumienia pisma/ opuszczając słowa antecedentia, a chwytając się następujących słów/ niewiedząc że sens pisma ś. prawdziwy pochodzi ex connexione verborum antecedentium et consequentium, przeto kiedybyś Arianinie upatrował słowa antecedentia, tedybyś takiego sensu nie przywodził/ i Chrystusa Pana Syna przedwiecznego/ jako bluźnierca i niewdzięczny Chrześcijanin nie bluźnił. Punkt trzeci Rozmowy Arian.
Cóżby to były za słowa Antecedentia, uprzedzające. TEOLÓG.
WEźmi okulary Arianinie/ a przeyźrzy się w piśmie Pawła ś. który mówi: Qui cum in forma Dei esset non rapinam arbitratus est esse aequalem Deo. Widzisz jako tego sobie nie przywłaszczył/ ani
Aryanie/ ktorzy się oszukiwáią że złego rozumienia pismá/ opuszczáiąc słowá antecedentia, á chwytáiąc się nástępuiących słow/ niewiedząc że sens pismá ś. prawdźiwy pochodźi ex connexione verborum antecedentium et consequentium, przeto kiedybyś Aryáninie vpátrował słowá antecedentia, tedybyś tákiego sensu nie przywodźił/ y Chrystusá Páná Syná przedwiecznego/ iáko bluźniercá y niewdźięczny Chrześćiánin nie bluźnił. Punkt trzeći Rozmowy Aryan.
Cożby to były zá słowa Antecedentia, vprzedzáiące. THEOLOG.
WEźmi okulary Aryáninie/ á przeyźrzy się w pismie Páwłá ś. ktory mowi: Qui cum in forma Dei esset non rapinam arbitratus est esse aequalem Deo. Widźisz iáko tego sobie nie przywłaszczył/ áni
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 48
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
żem nie był nagle od Boga skarany. Gdyż zmarłych nagle regestr mam w głowie spisany. Oza, iże się Arki Pańskiej tknął, nie minął. Śmierci nagłej. Odelwa Prorok nagle zginął. Heli wypadszy z krzesła, w tejże zmarł godzinie. Absolon uciekając zawisł na dębinie. Nagle zdechł sprosną śmiercią Arriusz bluźnierca; Krassus Kwestor w przedmowie swej od bólu serca. Hylas czerpając wodę Syn Teodamanta Utonął; Helle także Córka Atamanta Królów. Podjął Orion śmierć od skorpiona: Eurydyce od węża Orfeusza żona. Etyon prorokuje wieszczek znamienity Drugim, a niewie, że sam dziś ma być zabity, Lecz cóż ja przypominam starodawne dzieje? To
żem nie był nagle od Bogá skarány. Gdyż zmárłych nágle regestr mam w głowie spisány. Ozá, iże się Arki Pańskiey tknął, nie minął. Smierći nagłey. Odelwá Prorok nagle zginął. Heli wypadszy z krzesłá, w teyże zmárł godźinie. Absolon ućiekáiąc záwisł ná dębinie. Nagle zdechł sprosną śmierćią Arriusz bluźniercá; Krássus Questor w przedmowie swey od bolu sercá. Hylas czerpáiąc wodę Syn Teodamantá Vtonął; Helle także Corká Atámantá Krolow. Podiął Oryon śmierć od skorpiona: Eurydyce od wężá Orfeuszá żoná. Etyon prorokuie wieszczek známienity Drugim, á niewie, że sam dźiś ma bydź zábity, Lecz coż ia przypominam stárodawne dźieie? To
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 68
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
