pierzchliwa: Hańbią/ sromocą/ plują: ten oszczepem z boku Ów go z drugiego wspiera: Ba nuże Proroku/ Teraz dokazuj cudów/ kiedy wszystkim jawno/ Wszakeś Synem się Bożym powiadał nie dawno. Milczysz? podobno cię tu czary nie wspomogą: A przy tym/ to ten pięścią ów uderzy nogą. Podź bluźnierco/ zwodniku: drugi na kark skoczy: Niektórzy błoto w uszy/ piasek miecą w oczy. I wszyscy niezwyczajne zadają sromoty/ Politowania nie masz/ pogotowiu cnoty. Tu uważ wierna duszo/ Pańskiej się osobie Przypatrzywszy: jeśli to mała przeciw tobie Miłość i dobrodziejstwo: uważ jako wiele Grzech dowodzi pastwiąc się na niewinnym ciele
pierzchliwa: Háńbią/ sromocą/ pluią: ten oszczepem z boku Ow go z drugiego wspiera: Bá nuże Proroku/ Teraz dokázuy cudow/ kiedy wszystkim iáwno/ Wszákeś Synem się Bożym powiádał nie dawno. Milczysz? podobno ćię tu czáry nie wspomogą: A przy tym/ to ten pięśćią ow vderzy nogą. Podź bluźnierco/ zwodniku: drugi ná kárk skoczy: Niektorzy błoto w vszy/ piasek miecą w oczy. I wszyscy niezwyczáyne zádáią sromoty/ Politowánia nie mász/ pogotowiu cnoty. Tu vważ wierna duszo/ Páńskiey się osobie Przypátrzywszy: iesli to máła przeciw tobie Miłość y dobrodźieystwo: vważ iáko wiele Grzech dowodźi pastwiąc się ná niewinnym ćiele
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 37.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Amen dico tibi hodie mecum eris in Paradiso. Luc: 23/
NAstępują łotrowie z sprawą swoją dziwną: Ten/ który na lewicy/ dumą swą przeciwną/ I bluźnierstwem/ targa się uwłaczając Panu: Jeśliś ty/ prawy Chrystus Królewskiego stanu/ I siebie i nas wybaw. Aza to tak proszą/ Nie pobożny bluźnierco? Aza tym odnoszą Kształtem ratunek Boży? i bluźnisz i fukasz; Każdy na takiej prośbie/ i ty się oszukasz. Obchodzi to prawego: krzywdy Pańskiej broni: Boga się/ pry/ nie boisz/ któryś w tejże toni/ I na tym haku uwiązł: My słusznie cierpiemy: Jaka robota/ taką zapłatę
Amen dico tibi hodie mecum eris in Paradiso. Luc: 23/
NAstępuią łotrowie z spráwą swoią dźiwną: Ten/ ktory ná lewicy/ dumą swą przećiwną/ I bluźnierstwem/ tárga się vwłaczáiąc Pánu: Ieśliś ty/ práwy Chrystus Krolewskiego stanu/ I śiebie y nas wybaw. Aza to ták proszą/ Nie pobożny bluźnierco? Aza tym odnoszą Kształtem rátunek Boży? y bluźnisz y fukasz; Káżdy ná takiey prośbie/ y ty się oszukasz. Obchodźi to práwego: krzywdy Páńskiey broni: Bogá się/ pry/ nie boisz/ ktoryś w teyże toni/ I ná tym haku vwiązł: My słusznie ćierpiemy: Iáka robotá/ táką zapłátę
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 83.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
, Niż z Filozofem tonąć przy uporze, A potym z głupim wjednej chodzić sworze,
Ani się myślę topić stej przyczyny, Zabrnąwszy na wart kręcącej się wody, Dość wierzyć: że BÓG Stwórca jest Jedyny, Wszak nieźliczone pokazał dowody; Niesłuszniesz BOGA uznać Stwórcą rzeki, Niż na Jej zgubne rzucać się opieki. Rzeczesz bluźnierco! że natura sama, I ziemia Matką wszelkich rzeczy zgoła, Ze ta zrodziła EWĘ i ADAMA. Przeklętyś w zdaniu bez wstydu bez czoła, Pokaż Autora, z kąd natura wyszła, Za czyją wolą i rozkazem przyszła. A tyś znać stworzon z piekielnych waporów, Z siarki, z saletry, z dziękciu
, Niż z Filozofem tonąć przy uporze, A potym z głupim wiedney chodzić sworze,
Ani się myślę topić ztey przyczyny, Zábrnąwszy ná wart kręcącey się wody, Dość wierzyć: że BOG Stworca iest Jedyny, Wszák nieźliczone pokázał dowody; Niesłuszniesz BOGA uznać Stworcą rzeki, Niż na Jey zgubne rzucać się opieki. Rzeczesz bluźnierco! że nátura sama, Y ziemia Mátką wszelkich rzeczy zgoła, Ze ta zrodziła EWĘ y ADAMA. Przeklętyś w zdániu bez wstydu bez czoła, Pokaż Autora, z kąd nátura wyszła, Zá czyią wolą y rozkázem przyszła. A tyś znać stworzon z piekielnych wáporow, Z siarki, z sáletry, z dziekćiu
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 95
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
namowie, A do tego że upor szpetny w Białejgłowie. Agapa: Niechcę srebra, nie złota, zbiorów, ni pieniędzy, Ten co wiecznie żyć pragnie, niech umiera w nędzy, BÓG sam moim dostatkiem, BÓG moją zdobyczą, I ja i Siostry moje z wieńcem umrzeć życzą. Chionia: Ach! bluźnierco! na twoje kunszta zadrży skura, Krew mego Zbawiciela, to nasza Purpura. Najwyższy awantażów, miejsc pierwszych pragniemy, Mieć będziem, gdy przez męki Niebo osiągniemy. Irena: Tam jest nasz Oblubieniec, tam zbiory, tam Dzieci, Co do Ojca myśl nasza dobrowolnie leci. Przez Instynkt Ducha Jego, przez wyrok MARYJ
namowie, A do tego że upor szpetny w Białeygłowie. Agappa: Niechcę srebra, nie złota, zbiorow, ni pieniędzy, Ten co wiecznie żyć pragnie, niech umiera w nędzy, BOG sam moim dostatkiem, BOG moią zdobyczą, Y ia y Siostry moie z wieńcem umrzeć życzą. Chionia: Ach! bluźnierco! na twoie kunszta zadrży skura, Krew mego Zbawiciela, to nasza Purpura. Naywyższy awantażow, mieysc pierwszych pragniemy, Mieć będźiem, gdy przez męki Niebo osiągniemy. Irena: Tam iest nasz Oblubieniec, tam zbiory, tam Dźieći, Co do Oyca myśl nasza dobrowolnie leći. Przez Instynkt Ducha Iego, przez wyrok MARYI
Skrót tekstu: RadziwiłłowaFSędzia
Strona: Cv
Tytuł:
Sędzia bez rozsądku
Autor:
Franciszka Urszula Radziwiłłowa
Miejsce wydania:
Żółkiew
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Że tylko był biskupem naonczas Piotr święty, A krakowscy biskupi oraz i książęty.” Na to ów: „I Piotr ci był, chociem nie znał szkoły, Biskupem i książęciem między apostoły. Przebaczcie, że was jeszcze spyta skotak głupi: Gdy książęta do piekła, gdzież pójdą biskupi?” „Milcz, bluźnierco — ksiądz rzecze — i pokutuj za to.” A skotak: „Pokutujęć i zimę, i lato. Nikt mniej chleba nie jada, nikt nie robi ciężej; Byłoby mi rozkoszą, co pokutą księży.” 61. POLAK Z WŁOSKĄ GŁOWĄ
Szlachcic jeden, po włosku chodzący w peruce, Siła prawił i
Że tylko był biskupem naonczas Piotr święty, A krakowscy biskupi oraz i książęty.” Na to ów: „I Piotr ci był, chociem nie znał szkoły, Biskupem i książęciem między apostoły. Przebaczcie, że was jeszcze spyta skotak głupi: Gdy książęta do piekła, gdzież pójdą biskupi?” „Milcz, bluźnierco — ksiądz rzecze — i pokutuj za to.” A skotak: „Pokutujęć i zimę, i lato. Nikt mniej chleba nie jada, nikt nie robi ciężej; Byłoby mi rozkoszą, co pokutą księży.” 61. POLAK Z WŁOSKĄ GŁOWĄ
Szlachcic jeden, po włosku chodzący w peruce, Siła prawił i
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 259
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Krowicki i na samego Sakramentów podawce e Sakramencie Eucharystii Hereticko bluźnisz, gdy biskoktem (względem wysuszania onego) chleb żywota śmiesz nazywać. Lubo i nie dziw/ bo przez takowych Apostatów i Kostryhów tajemnica się bez Zakoństwa sprawuje: o których Z. Paweł w liście swoim drugim do Tessaloniczan Cap. 2. powiada. Dowodów potrzebujesz Bluźnierco: Aboć to nie dowód per tot saecula, od Apostołskich czasów aż do dzisia/ bez nagany ni od kogo (chyba od ciebie niezbożnika teraz) w Cerkwi Wschodniej zachowany (suszenia Ahnca) zwyczaj. Azaż nie taki Sakrament onych prześladowania czasów w domach swoich/ pobożni Chrześcijanie chowali/ i czasu niebezpieczestwa zażywali?
Krowicki y ná sámego Sákrámentow podawce e Sákrámenćie Eucháristiey Haereticko bluznisz, gdy biskoktem (względem wysuszánia onego) chleb żywotá śmiesz názywáć. Lubo y nie dźiw/ bo przez tákowych Apostatow y Kostryhow táiemnicá się bez Zakonstwá spráwuie: o ktorych S. Páweł w liśćie swoim drugim do Thessaloniczan Cap. 2. powiáda. Dowodow potrzebuiesz Bluźnierco: Aboć to nie dowod per tot saecula, od Apostolskich czásow áż do dźisiá/ bez nagány ni od kogo (chybá od ćiebie niezbożniká teraz) w Cerkwi Wschodniey záchowány (suszenia Ahncá) zwyczay. Azaż nie táki Sákráment onych prześládowánia czásow w domách swoich/ pobożni Chrześćiánie chowáli/ y czásu niebespieczestwá záżywáli?
Skrót tekstu: MohLit
Strona: 63
Tytuł:
Lithos abo kamień z procy prawdy [...] wypuszczony
Autor:
Piotr Mohyła
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
