w niebie z Panem Chrystusem być nie przyznawają Pojedynkowy Sąd baśnie być rozumieją.
Dostojeństwo Kapłańskie i Episkopskie toż i jedno być sądzą/ Piotra ś^o^ przełożeństwa jego nad wszytką Cerkwią zdzierają. Cleba i wina w Sakramencie Eucharystii w ciało i krew Chrystusową istotne przemienienie/ rzecz zmyśloną być powiadają. Sprzeistnoczenia się naśmiewają. i insze tym podobne bluźnierstwa na łonie serc swoich utajone/ a przez Scripta na jaw wynurzone odnoszą. Nie Herezyjeż to? Nie bluźnierstważ to na majestat Boży? i na podaną od niego Prawosławną Wiarę/ jak nie mogą być większe gorsze i szkodliwsze. Arius, Sebellius, Eunonius. Nestorius, Eutyches, i tym podobni Heretykowie/ dla jednej
w niebie z Pánem Christusem bydź nie przyznawáią Poiedynkowy Sąd baśnie bydź rozumieią.
Dostoieństwo Kápłánskie y Episkopskie toż y iedno bydź sądzą/ Piotrá ś^o^ przełożeństwá iego nad wszytką Cerkwią zdźieráią. Cleba y winá w Sákrámenćie Eucháristiey w ciáło y krew Christusową istotne przemienienie/ rzecż zmyśloną bydź powiádáią. Zprzeistnoczenia sie náśmiewáią. y insze tym podobne bluźnierstwá ná łonie serc swoich vtáione/ á przez Scriptá ná iaw wynurzone odnoszą. Nie Hęrezyież to? Nie bluźnierstwáż to ná máyestat Boży? y ná podáną od niego Práwosłáwną Wiárę/ iák nie mogą bydź większe gorsze y szkodliwsze. Arius, Sebellius, Eunonius. Nestorius, Eutyches, y tym podobni Hęretykowie/ dla iedney
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 19
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
istności Ojcowskiej. i że się Syn nie z istności Ojcowskiej rodził/ ale z Persony. Z których jego nieuważnych mów owe bluźnierstwo z potrzeby wychodzi/ że Ociec rodząc Syna/ i wywodząc Ducha Z. nie użyczał im swej istności/ ale tylko Osoby ich postanowił: bo oni mieli z samych siebie istność. skąd insze bluźnierstwa występują owe: Pierwsze/ iż każda Boska osoba rozdzielna jest w sobie samej/ ile do swej istności i osoby/ rzeczywiście. Wtóre/ iż osoba bez istności consistere rozumiana bywa. Trzecie/ iż jak wiele osób jest w jednym Bóstwie/ tak wielejest Początków. Co zaiste z granic Katolickiego Prawosławnego wyznania występuje. Fol.
istnośći Oycowskiey. y że sie Syn nie z istnośći Oycowskiey rodźił/ ále z Persony. Z ktorych iego nieuważnych mow owe bluźnierstwo z potrzeby wychodźi/ że Oćiec rodząc Syná/ y wywodząc Duchá S. nie vżyczał im swey istnośći/ ále tylko Osoby ich postánowił: bo oni mieli z sámych śiebie istność. zkąd insze bluźnierstwá występuią owe: Pierwsze/ iż káżda Boska osobá rozdźielna iest w sobie sámey/ ile do swey istnośći y osoby/ rzecżywiśćie. Wtore/ iż osobá bez istnośći consistere rozumiána bywa. Trzećie/ iż iák wiele osob iest w iednym Bostwie/ ták wieleiest Początkow. Co záiste z gránic Kátholickiego Práwosławnego wyznania występuie. Fol.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 68
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
. Ze dusz z tego świata schodzących dwie tylko są miejsca. Ze dwa tylo są od Chrysta Pana ustanowione i podane Sakramenta. Ze Jawnogrzesznik Kapłan Sakramentu Eucharystii skutecznie nie obchodzi. Ze Rzymscy Kapłani nie są prawdziwie Kapłanami. Ze są zewnątrz Cerkwie. Ze w mękach będący wszyści/ Pana Chrystusa widzą. Te oto są Heretyckie bluźnierstwa/ które z Niemiec do Gręciej naszej zaleciawszy/ Greki i od prawej o tych wiary dogmatach odwodzą/ i naprzeciwo Rzymskiej Cerkwie dzień od dnia barziej zawaśniają/ że o Cerkiewnym pokoju/ i wnętrznej jej zgodzie/ ni Grekowie/ ni Patriarchowie/ by dobrze i pożądali/ odkrycie starać się nie mogą wyjąwszy/ że gdzieby
. Ze dusz z tego świátá schodzących dwie tylko są mieyscá. Ze dwá tylo są od Christá Páná vstánowione y podáne Sákrámentá. Ze Jáwnogrzesznik Kápłan Sákrámentu Eucháristiey skutecżnie nie obchodźi. Ze Rzymscy Kápłani nie są prawdźiwie Kápłánámi. Ze są zewnątrz Cerkwie. Ze w mękách będący wszysci/ Páná Christusá widzą. Te oto są Hęretyckie bluźnierstwá/ ktore z Niemiec do Gręciey nászey zálećiawszy/ Gręki y od práwey o tych wiáry dogmátách odwodzą/ y náprzećiwo Rzymskiey Cerkwie dźień od dniá bárźiey záwáśniáią/ że o Cerkiewnym pokoiu/ y wnętrzney iey zgodźie/ ni Grękowie/ ni Pátriárchowie/ by dobrze y pożądáli/ odkryćie stáráć sie nie mogą wyiąwszy/ że gdźieby
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 119
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
in Sede Patriarchali. Ekspediował Posłów Bazyli do Rzymu i Fociusz O Schizmie Greckiej
tego adorując, którego nie dawno wyklął był, ale Okręt z Posłem jego utonął. Adrianus II. Sukcesor Mikołaja I. przyjął Cesarskich Posłów rżucających pod nogi Papieskie Dzieje Fociuszowego Konsylium, które Cesarski Poseł mieczem przebił. Gdy je wieksaminowano, znalezione pełne bluźnierstwa, i osądzone godne ognia przed Kościołem Z. Marie Majorys, które deszcz padający z admiracją Greków i Łacinników nie gasił, lecz jak tłustość ogień rozzarzał. Stolica Apostołska z Posłami powracającemi, swoich do Carogrodu ekspediowała, Donata Kardynała Ostieńskiego Biskupa, Marcina Kardynała Diakona, i Stefana Biskupa Nepu, dawszy im moc zupełną ad afectationem
in Sede Patriarchali. Expediował Posłow Bazyli do Rzymu y Fociusz O Schizmie Greckiey
tego adoruiąc, ktorego nie dawno wyklął był, ale Okręt z Posłem iego utonął. Adrianus II. Sukcesor Mikołaia I. przyiął Cesarskich Posłow rżucaiących pod nogi Papieskie Dzieie Fociuszowego Concilium, ktore Cesarski Poseł mieczem przebił. Gdy ie wyexaminowano, znalezione pełne bluznierstwa, y osądzone godne ognia przed Kościołem S. Mariae Maioris, ktore deszcz padaiący z admiracyą Grekow y Łacinnikow nie gasił, lecz iak tłustość ogień rozzarzáł. Stolica Apostolska z Posłami powracaiącemi, swoich do Carogrodu expediowała, Donata Kardynała Ostieńskiego Biskupa, Marcina Kardynała Diakona, y Stefana Biskupa Nepu, dawszy im moc zupełną ad affectátionem
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1138
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
! 5. Męki zaś w osobnośćo tam takie są/ że każdy smysł swą osobliwą katownię cierpi. Nie wytrzymane boleści na najmniejsze żyłeczki rozbierają. Co się tknie ciała naprzód oczy palą owe straszliwe czartowskie larwy/ owe głębokie jaskinie/ owe ciemne piekielnychogniów błyskawice/ owe brzydkie spół potępionych ścierwy. Uszy przerażają wrzaski/ wycia/ bluźnierstwa. Nozdrza swąd nieznosny/ jako psów zgniłych i śmierdzących wieprzów ze symi barłogami opalonych dusi. Smak/ wiecznym głodem i pragnieniem zgorzały siarczystemi wodami/ smoczym sluzem jadowitymi ropami czarci poniewoli w rozdarte paszczęki leją: słowem całe kiedyś pieskliwe ciało/ któremu to listek jeden rożany/ nie równo na puchowym materacu ułożony dolegał: górejące
! 5. Męki zaś w osobnośćo tam tákie są/ że każdy smysł swą osobliwą katownię ćierpi. Nie wytrzymane boleści ná náymnieysze żyłeczki rozbieraią. Co się tknie ćiała naprzod oczy palą owe straszliwe czártowskie larwy/ owe głębokie iáskinie/ owe ćiemne piekielnychogniow błyskawice/ owe brzydkie społ potępionych śćierwy. Vszy przerażaią wrzaski/ wyćiá/ bluznierstwá. Nozdrzá swąd nieznosny/ iáko psow zgniłych y śmierdzących wieprzow ze symi barłogámi opálonych duśi. Smak/ wiecznym głodem y pragnieniem zgorzały śiárczystemi wodámi/ smoczym sluzem iádowitymi ropámi czárći poniewoli w rozdarte paszczęki leią: słowem cáłe kiedyś pieskliwe ćiáło/ ktoremu to listek ieden rożany/ nie rowno ná puchowym máteracu vłożony dolegał: goreiące
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 162
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
niemi/ przez wszytkie śni żywota twego/ jako po puszczy/ po różnych niedoskonałościach i występkach twoim sercem[...] błądzisz? albo też takim/ które wymyśla myśli złośliwe, i Pan je nienawidzi? Lubol: takim/ które zgromadziło nieprawość sobie Znowu takimże sercem przyjmujesz Pana? z którego wychodzą mężobójstwa, kradziestwa, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa? A za i takim/ w którym jak Jeruzalem spustosznym/ gromady piasku niezliczonych grzechów? I legowiska smoków/ onych piekielnych? Nakoniec czyli z takim nieszczęsnym przystępujesz sercem/ do przyjęcia światłości chwały/ i wyrażenia istności Ojcowskiej Syna Bożego/ a Boga twego/ w którym ciernie kolącego łakomstwa/ i pokrzywy/ palącej nieczystości
niemi/ przez wszytkie sni żywotá twego/ iáko po puszczy/ po rożnych niedoskonałośćiách y występkach twoim sercem[...] błądźisz? álbo też takim/ ktore wymyślá myśli złośliwe, y Pan ie nienawidźi? Lubol: takim/ ktore zgromadźiło nieprawość sobie Znowu takimże sercem przyimuiesz Paná? z ktorego wychodzą mężoboystwá, kradźiestwá, fałszywe świádectwá, bluźnierstwa? A zá y takim/ w ktorym iák Ieruzálem spustosznym/ gromady piásku niezliczonych grzechow? Y legowiska smokow/ onych piekielnych? Nákoniec czyli z takim nieszczęsnym przystępuiesz sercem/ do przyięćiá świátłośći chwały/ y wyráżenia istnośći Oycowskiey Syná Bożego/ á Bogá twego/ w ktorym ćiernie kolącego łákomstwá/ y pokrzywy/ palącey nieczystośći
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 118
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
każdy wnetże obaczy.
Druga/ aby się tak barzo nie przebuczał/ jakoby mu coś nowego objawiono: jużci to dawno przed nim Mahomet wiedział/ i wypisał: przetoż nauka i wiara/ P. M. jest dobra/ jako Mahometowa.
Trzecia/ aby się swym pisaniem nazbyt nie mordował/ ponieważ te bluźnierstwa są dosyć szeroko w Alkoranie wypisane/ aż też nazbyt śmierdzą/ szkoda ich znowu przepisować/ i tego smrodu wzruszać: dosyć powiedzieć/ że P. M. po Turecku wierzy/ tedy się każdy ostatka domyśli. Fol: 8.
Czwarta/ chcę mu też pokazać/ gdzie tych swoich Chrystianów którzy z nim wierzą/
káżdy wnetże obaczy.
Druga/ áby się ták bárzo nie przebuczał/ iákoby mu coś nowego obiáwiono: iużći to dawno przed nim Máhomet wiedźiał/ y wypisał: przetoż náuká y wiárá/ P. M. iest dobra/ iáko Máhometowá.
Trzećia/ áby się swym pisániem názbyt nie mordował/ ponieważ te bluźnierstwá są dosyć szeroko w Alkoranie wypisáne/ áż też názbyt śmierdzą/ szkoda ich znowu przepisowáć/ y tego smrodu wzruszáć: dosyć powiedźieć/ że P. M. po Turecku wierzy/ tedy się każdy ostátká domyśli. Fol: 8.
Czwarta/ chcę mu też pokázáć/ gdźie tych swoich Christiánow ktorzy z nim wierzą/
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 3
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Jeszczeż nie rozumiecie/ iż wszystko co wchodzi w usta/ w brzuch idzie/ i do wychodu bywa wyrzucono? 18. Ale co z ust pochodzi/ z serca wychodzi/ a toć pokala człowieka. 19. Abowiem z serca wychodzą złe myśli/ mężobójstwa/ cudzołóstwa/ wszeteczeństwa/ złodziejstwa/ fałszywe świadectwa/ bluźnierstwa. 20. Toć jest/ co pokala człowieka: ale jeść nieumytymi rękoma/ toć nie pokala człowieka. 21
. A Wyszedszy JEzus z tamtąd/ ustąpił w strony Tyru i Sydonu. 22. A oto niewiasta Chananejska z onych granic wyszedszy/ wołała/ mówiąc do niego; Zmiłuj się nademną PAnie/
Ieszcżeż nie rozumiećie/ iż wszystko co wchodźi w ustá/ w brzuch idźie/ y do wychodu bywa wyrzucono? 18. Ale co z ust pochodźi/ z sercá wychodźi/ á toć pokala cżłowieká. 19. Abowiem z sercá wychodzą złe myśli/ mężobojstwá/ cudzołostwá/ wszetecżeństwá/ złodźiejstwá/ fałszywe świádectwá/ bluźnierstwá. 20. Toć jest/ co pokala cżłowieká: ále jeść nieumytymi rękomá/ toć nie pokala cżłowieká. 21
. A Wyszedszy IEzus z támtąd/ ustąpił w strony Tyru y Sydonu. 22. A oto niewiástá Chánánejska z onych gránic wyszedszy/ wołáłá/ mowiąc do niego; Zmiłuj śię nádemną PAnie/
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 18
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
tak bezpiecznie/ jak w jeziorach Geneweńskich? I śmieciesz to twierdzić o onych Mazowszanach/ że im będzie miło słuchać tych przeklętych wrzasków żab waszych? mam za to/ ze nie będzie. Kazanie na Konwokacji War. 1. Egzorbitancja. 2. Petr: 24. O Egzorbitancjach Apoc: 9. 2. Egzorbitancja. Bluźnierstwa Kalwinowe. Okrutna śmierć Herezjarchów. Kazanie na Konwokacji War. 4. Dial. c. 30. Caluin: ad fratres Polonos. O Egzorbitancjach 3. Egzorbitancja. v. 4. a. Tim: 3. in c. 3. Ieremiae. Aphorismus Lutheri. 4. Egzorbitancja. Kazanie na Konwokacji War.
ták bespiecznie/ iák w ieziorách Geneweńskich? Y śmiećiesz to twierdźić o onych Mázowszánách/ że im będźie miło słucháć tych przeklętych wrzaskow żab wászych? mam zá to/ ze nie będźie. Kazánie ná Konwokácyey Wár. 1. Exorbitáncya. 2. Petr: 24. O Exorbitáncyách Apoc: 9. 2. Exorbitancya. Bluźnierstwá Kálwinowe. Okrutna śmierć Herezyárchow. Kazánie ná Konwokácyey Wár. 4. Dial. c. 30. Caluin: ad fratres Polonos. O Exorbitáncyách 3. Exorbitáncya. v. 4. a. Tim: 3. in c. 3. Ieremiae. Aphorismus Lutheri. 4. Exorbitáncya. Kazánie ná Konwokácyey Wár.
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 7
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
jadu i od swejwoli/ i radzi/ aby mu veratrum Doktorowie podali; aby zdrowsze księgi pisał. Nie wydali widzę Ministrowie w obyczajach Mistrza swego/ także w kanikułę lecie i zimie zachodzą/ do klozy z nimi/ i po co się cisną do zdrowych? 10. Dla której strzec się was mamy/ jest/ Bluźnierstwa szkaradne/ które wyrzucacie na Boga/ na Święte/ i na wasze samych. Opisał je X. Stanisław Reszka Opat Jędrzejowski/ in Ministromachia, barzo dobrze; i mam za to/ gdybyście te jego księgi przeczytali/ które on popisał o Ateismach/ Falarysmach/ i o pojedynkach miedzy sobą heretyckich Ministrów; a jako
iádu y od sweywoli/ y rádźi/ áby mu veratrum Doktorowie podáli; áby zdrowsze kśięgi pisał. Nie wydáli widzę Ministrowie w obyczáiách Mistrzá swego/ tákże w kánikułę lećie y źimie záchodzą/ do klozy z nimi/ y po co się ćisną do zdrowych? 10. Dla ktorey strzedz się was mamy/ iest/ Bluźnierstwá szkárádne/ ktore wyrzucaćie ná Bogá/ ná Swięte/ y ná wasże sámych. Opisał ie X. Stánisław Reszká Opát Iędrzeiowski/ in Ministromachia, bárzo dobrze; y mam zá to/ gdybyśćie te iego kśięgi przeczytáli/ ktore on popisał o Atheismách/ Fálárysmách/ y o poiedynkách miedzy sobą heretyckich Ministrow; á iáko
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 13
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
