mówią/ iż Konstantyn Przywilej Rzymskiego Kościoła Papieżowi dał/ aby we wszystkim okręgu Rzymskim Kapłani tak go za głowę mieli/ jako sędziowie Króla/ gdzie się i te słowa najdują. Ustawujemy, aby starszeństwo dzierżał, tak nad czterma Stolicami, Aleksandryjską, Antiocheńską, Hierosolimską, i Konstantynopolską, jako też i nad wszystkiemi wszystkiego świata Bożemi Cerkwiami. Cóż jaśniejszego napisać mógł ku pokazaniu tego/ że nowe jakieś prawo Papieżowi daje? Któż nie wie/ że Przywilej oponowany bywa prawu pospolitemu? i jeśli Konstantyn przywilej Papieżowi daje/ toć Papież równego i tegoż prawa przed tym był/ którego wszyscy inszy Biskupowie używali. Jeśli tedy powszechne starszeństwo Kościelne Konstantyn darować
mowią/ iż Konstántyn Przywiley Rzymskiego Kośćiołá Papieżowi dał/ áby we wszystkim okręgu Rzymskim Kápłani ták go zá głowę mieli/ iáko sędźiowie Krolá/ gdźie się y te słowá nayduią. Vstáwuiemy, áby stárszenstwo dzierżał, ták nád cżtermá Stolicámi, Alexándryiską, Antiochenską, Hierosolimską, y Konstantinopolską, iáko też y nád wszystkiemi wszystkiego świátá Bożemi Cerkwiami. Coż iáśnieyszego nápisáć mogł ku pokazániu tego/ że nowe iákieś práwo Papieżowi dáie? Ktoż nie wie/ że Przywiley opponowány bywa práwu pospolitemu? y ieśli Konstántyn przywiley Papieżowi dáie/ toć Papież rownego y tegoż práwá przed tym był/ ktorego wszyscy inszy Biskupowie vżywáli. Ieśli tedy powszechne stárszeństwo Kośćielne Konstántyn dárowáć
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 51
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
od niewiasty/ namniej się nazad nie oglądając/ aby cię łagodnością mowy swojej po wtóre nie zbłaźniła/ i sieciami ust swoich znowu nie uwikłała. Lepiej tobie nagiemu w światłości/ niżli kosztownie ubranemu w ciemności ustawicznych błędów się najdować. Nie wstydaj się na czas mały bieżeć nago/ abyś i przed ludźmi i przed Anioły Bożemi w szatę wiecznego wesela ubranym się być okazał. Wspomni synu co się nad bracią twoją mało przed tym stało/ którzy na tejże z tobą drodze byli. Nad przodkiem mówię twoim którego się ty sukcesorem Metropolskiego stolca być mianujesz/ i inszemi jego i twemi spół Biskupami/ którzy was/ i wiarą i uczynkami naśladowali.
od niewiásty/ namniey się názad nie oglądáiąc/ áby ćie łágodnośćią mowy swoiey po wtore nie zbłaźniłá/ y śiećiámi vst swoich znowu nie vwikłáła. Lepiey tobie nágiemu w świátłośći/ niżli kosztownie vbránemu w ciemnośći vstáwicżnych błędow się naydowáć. Nie wstyday się ná cżás máły bieżeć nágo/ ábyś y przed ludźmi y przed Anioły Bożemi w szátę wiecżnego wesela vbránym się być okazał. Wspomni synu co się nád bráćią twoią máło przed tym stáło/ ktorzy ná teyże z tobą drodze byli. Nád przodkiem mowię twoim ktorego się ty successorem Metropolskiego stolcá być miánuiesz/ y inszemi iego y twemi społ Biskupámi/ ktorzy was/ y wiárą y vcżynkámi náśládowáli.
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 76v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
/ a drugie odmieniam. Ja jestem sługa sług Bożych/ jednak sam jeden nad wolą wszystkich sług Bożych/ co chcę to stanowię. Ja jestem sługa sług Bożych/ jednak wszyscy słudzy Boży/ mnie jak samemu Jezusowi posłuszni być mają. Ja jestem sługa sług Bożych/ ale władza moja od morza aż do morza nad sługami Bożemi. Ja jestem sługa sług Bożych /ale moje nad sługami Bożemi Boskie i człowiecze/ jako Chrystusowe jest panowanie. Ja jestem sługa sług Bożych/ ale mi wszyscy narodowie i pokolenia służą. Te i tym podobne tytułu onego/ sługa sług Bożych dostojeństwa są/ któremi się Papież/ jako Bóg wynosi/ o którym słusznie i
/ á drugie odmieniam. Ia iestem sługá sług Bożych/ iednák sam ieden nád wolą wszystkich sług Bożych/ co chcę to stánowię. Ia iestem sługá sług Bożych/ iednák wszyscy słudzy Boży/ mnie iák sámemu Iezusowi posłuszni być máią. Ia iestem sługá sług Bożych/ ále władza moiá od morzá áż do morzá nád sługámi Bożemi. Ia iestem sługá sług Bożych /ále moie nád sługámi Bożemi Boskie y cżłowiecże/ iáko Chrystusowe iest pánowánie. Ia iestem sługa sług Bożych/ ále mi wszyscy narodowie y pokolenia służą. Te y tym podobne tytułu onego/ sługá sług Bożych dostoieństwá są/ ktoremi się Papież/ iáko Bog wynośi/ o ktorym słusznie y
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 89v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
sam jeden nad wolą wszystkich sług Bożych/ co chcę to stanowię. Ja jestem sługa sług Bożych/ jednak wszyscy słudzy Boży/ mnie jak samemu Jezusowi posłuszni być mają. Ja jestem sługa sług Bożych/ ale władza moja od morza aż do morza nad sługami Bożemi. Ja jestem sługa sług Bożych /ale moje nad sługami Bożemi Boskie i człowiecze/ jako Chrystusowe jest panowanie. Ja jestem sługa sług Bożych/ ale mi wszyscy narodowie i pokolenia służą. Te i tym podobne tytułu onego/ sługa sług Bożych dostojeństwa są/ któremi się Papież/ jako Bóg wynosi/ o którym słusznie i prawdziwie ktoś napisał: Papa in verbis dicit se seruum seruorum,
sam ieden nád wolą wszystkich sług Bożych/ co chcę to stánowię. Ia iestem sługá sług Bożych/ iednák wszyscy słudzy Boży/ mnie iák sámemu Iezusowi posłuszni być máią. Ia iestem sługá sług Bożych/ ále władza moiá od morzá áż do morzá nád sługámi Bożemi. Ia iestem sługá sług Bożych /ále moie nád sługámi Bożemi Boskie y cżłowiecże/ iáko Chrystusowe iest pánowánie. Ia iestem sługa sług Bożych/ ále mi wszyscy narodowie y pokolenia służą. Te y tym podobne tytułu onego/ sługá sług Bożych dostoieństwá są/ ktoremi się Papież/ iáko Bog wynośi/ o ktorym słusznie y prawdziwie ktoś nápisał: Papa in verbis dicit se seruum seruorum,
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 89v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
straszył/ pod Chocimem nie dawno. Olbrzymowie witają/ a ty święty Proroku milczysz: Więc ja przywitam: O jakoś (to witanie Prorockie) wypadł z nieba Lucyferze, któryś rano wschodził? padłeś na ziemię, któryś rany siał miedzy narody? Dawnożeś mówił w sercu twoim: Na niebo wstąpię, nad gwiazdami Bożemi wyniosę krzesło moje; usiądę na gorze testamentu, na bokach północych; wstąpię nad wysokie obłoki, podobny będę Nawyzszemu. Ale ty do piekła ściągniony będziesz/ do głębiny jeziorapiekielnego/ etc. Godzieneś takiego imienia Osmanie/ jako przed tobą król Babiloński; boś stanął był na Cesarstwie Konstantynopolitańskim: na którym ktokolwiek po Wielkim
strászył/ pod Choćimem nie dawno. Olbrzymowie witáią/ á ty święty Proroku milczysz: Więc ia przywitam: O iákoś (to witánie Prorockie) wypadł z niebá Lucyferze, ktoryś ráno wschodził? padłeś ná ziemię, ktoryś rány śiał miedzy narody? Dawnożeś mowił w sercu twoim: Ná niebo wstąpię, nád gwiazdámi Bożemi wyniosę krzesło moie; vśiędę ná gorze testámentu, ná bokách pułnocnych; wstąpię nád wysokie obłoki, podobny będę Nawyzszemu. Ale ty do piekłá śćiągniony będźiesz/ do głębiny ieźiorápiekielnego/ etc. Godźieneś tákiego imieniá Osmanie/ iáko przed tobą krol Bábiloński; boś stánął był ná Cesárstwie Konstántynopolitáńskim: ná ktorym ktokolwiek po Wielkim
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 39
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
i delikatne bardzo osoby, że ich powrozy utrzymać nie mogą, co czart w nich praesens sprawuje, według Abulensa. A choć czasem człek mający w sobie diabła, kłania się krzyżowi, Relikwiarzom, Obrazom, dzieje się to mocą Bożą, mocą Egzorcyzmów, albo zaklinania, który się często uciszy, aby tym czasem słowami Bożemi nie był dręczony, według tegoż Abulensa. Gdy czart sfolguje co opętanemu, albo cale go już opuści, nic niepamięta patiens, jak by spał właśnie; nic o sobie nie powiada, co się z nim działo, tak jego potencje moc czartowska opanować, i obrażać zwykła. Wielka i w tym moc diabelska
y delikatne bardzo osoby, że ich powrozy utrzymać nie mogą, co czart w nich praesens sprawuie, według Abulensa. A choć czasem człek maiący w sobie diabła, kłania się krzyżowi, Relikwiarzom, Obrazom, dzieie się to mocą Bożą, mocą Exorcyzmow, albo zaklinania, ktory się często ućiszy, aby tym czasem słowami Bożemi nie był dręczony, według tegoż Abulensa. Gdy czart sfolguie co opętanemu, albo cale go iuż opuści, nic niepamięta patiens, iak by spał właśnie; nic o sobię nie powiada, co się z nim działo, tak iego potencye moc czártowska opanować, y obrażać zwykła. Wielka y w tym moc diabelska
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 216
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
którego słowa w Homilii 1. o Wcieleniu Pańskim są te wyraźne: Christus dedit nobis Spiritum, qui ex ipso est. Toż trzymają SS: Epifaniusz, Cyryl Aleksandryjski; którego te słowa są w Koncylium Florentckim w Sesyj 25. Spiritus ex Filio ita profluit, quemadmodum etiam ex Patre.
Aże Syn Boży jest ustami Bożemi, toć tych ust tchnieniem jest Duch Święty, a zatym jest Początkiem jego Syn Boży. Takie jest zdanie Świętych Ojców Greckich, Grzegorza Cudotworcy, Anastazego, Bazylego, Nazjanzena, (miejsc Pisma ich nie cytuję dla krótkości) i Ojca Łacińskiego Z: Hilarego, zasadzonych na słowach Psalmu 32: Słowem Pańskim Niebiosa stwierdzone
ktorego słowa w Homilii 1. o Wcieleniu Pańskim są te wyraźne: Christus dedit nobis Spiritum, qui ex ipso est. Toż trzymaią SS: Epifaniusz, Cyryl Alexandryiski; ktorego te słowa są w Koncylium Florentckim w Sesyi 25. Spiritus ex Filio ita profluit, quemadmodum etiam ex Patre.
Aże Syn Boży iest ustami Bozemi, toć tych ust tchnieniem iest Duch Swięty, á zatym iest Początkiem iego Syn Boży. Takie iest zdanie Swiętych Oycow Greckich, Grzegorza Cudotworcy, Anastazego, Bazylego, Nazyanzena, (mieysc Pisma ich nie cytuię dla krotkości) y Oyca Łacińskiego S: Hilarego, zasadzonych na słowach Psalmu 32: Słowem Pańskim Niebiosa stwierdzone
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 24a
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Viracocha, to Pachamack, czyli Pachajachachik, co się wykłada Creator Caeli et terrae, to Usapu, aliàs Mirabilis. Oczy podniósłszy w Nieho modły swoje czynili. O Viracocha Bożku trzymali, że to jest Syn Boga ich, także mu ofiary czynili; a potym Hiszpanów swoich zwycięzców i Panów Viracocha, to jest Synami Bożemi zwali. Nie mieli zgodnego i właściwego vocabulum na wyrażenie BOGA, jakie mają Hebrajczykowie El, Grecy Teos, Łacinnicy DEUS, Arabowie, Turcy, Persowie, Ałła; ale Mężowie Apostołscy tam Wiarę Z. opowiadając, po Hiszpańsku im BOGA zwać kazali Dios. Ingowie, to jest Perwańscy Królowie oprócz Viracochy i Słońca w Cusco
Viracocha, to Pachamack, czyli Pachayachachik, co się wykłada Creator Caeli et terrae, to Usapu, aliàs Mirabilis. Oczy podniosłszy w Nieho modły swoie czynili. O Viracocha Bożku trzymali, że to iest Syn Boga ich, także mu ofiary czynili; a potym Hiszpanow swoich zwycięzcow y Panow Viracocha, to iest Synami Bożemi zwali. Nie mieli zgodnego y właściwego vocabulum na wyrażenie BOGA, iakie maią Hebrayczykowie El, Grecy Theos, Łacinnicy DEUS, Arabowie, Turcy, Persowie, Ałła; ale Mężowie Apostolscy tam Wiarę S. opowiadaiąc, po Hiszpańsku im BOGA zwać kazali Dios. Ingowie, to iest Perwańscy Krolowie oprócz Viracochy y Słońca w Cusco
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 577
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
temu abych Imię jego wyznawał/ a jemu się zstawił ofiarą żywą wdzięczności: a żebym też w tym żywocie przeciw grzechowi/ i czartu w dobrym a swobodnym sumnieniu walczył: o potym wieczne z nim Królestwo nad wszytkim stworzeniem otrzymał. Katechizm
33 Czemuż Krystusa jedynym Synem Bożym nazywasz/ gdyż my też jesteśmy Synmi Bożemi?
Iż on jest sam społwiekuisty Ojcu wiecznemu/ i przyrodzony Syn jego A my dla niego z łaski przysposobieni jesteśmy od Boga.
34 Dla czegoż go zowiesz Panem naszym?
Iż dusze i ciała nasze nie złotem ani srebrem/ ale nadrozszą krwiąswojąz grzechów/ i Diabelskiej niewoli wybawiwszy/ nas sobie za właściwe sposobył.
35
temu ábych Imię iego wyznawał/ á iemu śię zstáwił ofiárą żywą wdzięcznośći: á żebym też w tym żywoćie przećiw grzechowi/ y czártu w dobrym á swobodnym sumnieniu walczył: o potym wieczne z nim Krolestwo nád wszytkim stworzeniem otrzymał. Kátechizm
33 Czemuż Krystusá iedynym Synem Bożym názywasz/ gdyż my też iestesmy Synmi Bożemi?
Iż on iest sam społwiekuisty Oycu wiecznemu/ y przyrodzony Syn jego A my dla niego z łaski przysposobieni iestesmy od Bogá.
34 Dla czegoż go zowiesz Pánem nászym?
Iż dusze y ćiáłá násze nie złotem áni srebrem/ ále nadrozszą krwiąswoiąz grzechow/ y Diabelskiey niewoli wybáwiwszy/ nas sobie zá właśćiwe sposobył.
35
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 20
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
/ a jesłi uczynisz to/ co jest złego/ bój się/ boć nie darmo miecz nosi/ gdyż jest sługą Bożym/ mścicielem ku gniewu/ przeciw czyniącemu co jest złego/ przeto potrzeba się poddać/ nie tylko dla gniewu/ ale też dla sumnienia. Abowiem dla tego też podatki dawacie: gdyż są sługami Bożemi tego ustawicznie pilnujący/ Rom 13. 1/2/3/4/5.
Bądźcie tedy poddani wszelkiemu ludzkiemu urzędowi/ dla Pana/ chociaż Królowi/ jako przewyższaicemu/ choć przełożonym/ jako od niego posłanym/ ku pomście złoczynców/ a ku chwale dobrze czyniących/ 1. Pet. 2. 13. 14
/ á iesłi vczynisz to/ co iest złego/ boy śię/ boć nie dármo miecz nośi/ gdyż iest sługą Bożym/ mśćićielem ku gniewu/ przeciw czyniącemu co iest złego/ przeto potrzebá śię poddáć/ nie tylko dla gniewu/ ále też dla sumnienia. Abowiem dla tego też podátki dawaćie: gdyż są sługámi Bożemi tego vstáwicznie pilnuiący/ Rom 13. 1/2/3/4/5.
Bądźćie tedy poddáni wszelkiemu ludzkiemu vrzędowi/ dla Páná/ choćiaż Krolowi/ iáko przewyższáicemu/ choć przełożonym/ iáko od niego posłánym/ ku pomśćie złoczyncow/ á ku chwale dobrze czyniących/ 1. Pet. 2. 13. 14
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 88
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
