nie maiz Królów, Wodzów, nie masz też Kapłanów, Proroków, Ołtarza, Ofiar. To to jest, co powiedział Chrystus P u Łukasza Z w Rozdziale 16: Lex et Prophetae, usque ad Ioannem. Nie mogą mówić, że im Panowie Chrześcijańscy bronią mieć Króla, bo Cyganom nie zabraniają: nie bronią erygować Bożnic, ani Ofiar, i Ołtarzów, nadają różne wolności, Przywileje; oddają swoje fortuny w ich dyspozycję: a na cóżby bronili tych ceremoniałów, które do ich Religii i rządów regulują, się? Ale cóż: choćby obrali Króla, nad czymby panował, i gdzie? gdzie siły i serce u Żydów,
nie maíz Krolow, Wodzow, nie masz też Kapłanow, Prorokow, Ołtarzá, Ofiar. To to iest, co powiedział Chrystus P u Łukasza S w Rozdziale 16: Lex et Prophetae, usque ad Ioannem. Nie mogą mowić, że im Panowie Chrześciáńscy bronią mieć Krola, bo Cyganom nie zábraniaią: nie bronią erygować Bożnic, ani Ofiar, y Ołtárzow, nadaią rożne wolności, Przywileie; oddaią swoie fortuny w ich dyspozycyę: a ná cożby bronili tych ceremoniałow, ktore do ich Religii y rządow reguluią, sie? Ale coż: choćby obrali Krola, nad czymby panował, y gdzie? gdzie siły y serce u Zydow,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1082
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
mają rewerencyj, osobliwie Najś: Sakrament, gdyż wiele jest bojaźliwych, którzy choć by chcieli wnocy BOGU Sakramentalnemu oddać adoracją, to wiedząc o umarłych tam pochowanych, lękają się przystąpić. Mogły by tedy być odległe Cmentarze, a w Kościele im bliskim częsty ratunek. Żydzi i przedtym i teraz daleko od Miast i Bożnic swoich chowają się. Abraham, Izaak, Jakub, Sara, Rebeka, Lia etc pogrzebieni w Hebron Miasta gruntach. W Jeruzalem groby były Pospólstwa za Miastem, jak celle murowane na dolinie Cedron: tam że jest grób na Pielgrzymów zmarłych Haceldema, ciała ich in spatio 24 godzin trawiący. Tej ziemi zawieziono nie mało do
maią rewerencyi, osobliwie Nayś: Sakrament, gdyż wiele iest boiaźliwych, ktorzy choć by chcieli wnocy BOGU Sakramentalnemu oddać adoracyą, to wiedząc o umarłych tam pochowanych, lękaią się przystąpić. Mogły by tedy bydź odległe Cmentarze, á w Kościele im bliskim częsty ratunek. Zydzi y przedtym y teraz daleko od Miast y Bożnic swoich chowaią się. Abraham, Izaak, Iakub, Sara, Rebeka, Lia etc pogrzebieni w Hebron Miasta gruntach. W Ieruzalem groby były Pospolstwa za Miastem, iak celle murowane na dolinie Cedron: tam że iest grob na Pielgrzymow zmarłych Haceldema, ciała ich in spatio 24 godzin trawiący. Tey ziemi zawieziono nie mało do
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 62
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
. do wojsk. Chrześć. In palatio Vlpiano. Tatarowie Chrystusa za Boga nie mają/ nieprzyjaciele królem są. Tatary jako pogany wygnać. Zozom. lib. 6. cap. 3. Cesarzem nad pogany niechce być Jowianus. z Tatarami wojny się nie powodzą. Tatarstwo się czyni murami Lacedewońskimi w państwie Litewskim. Bożnic Tatarskich nie godzi się budować. Pulchre apparet, qui sua iura tenet. Jeśliż się Tatarom Nieczyty/ abo bożnice pogańskie/ swojej zabobonnej sekty w Państwie Chrześcijańskim godzi budować dopuszczać/ abo nie? § 9. Qui non vetat peccare cum possit, iubet,
NIgdy. Ale to zastawiać się każdy dobry Chrześcijanin i Rzeczposp
. do woysk. Chrześć. In palatio Vlpiano. Tátárowie Christusá zá Bogá nie máią/ nieprzyiaciele krolem są. Tátáry iáko pogány wygnáć. Zozom. lib. 6. cap. 3. Cesárzem nad pogány niechce być Iowianus. z Tátárámi woyny się nie powodzą. Tátarstwo się cżyni murami Lácedewońskimi w páństwie Litewskim. Bożnic Tátárskich nie godźi się budowáć. Pulchre apparet, qui sua iura tenet. Ieśliż się Tátárom Niecżyty/ ábo bożnice pogánskie/ swoiey zábobonney sekty w Państwie Chrześćiáńskim godźi budowáć dopuszcżáć/ ábo nie? § 9. Qui non vetat peccare cum possit, iubet,
NIgdy. Ale to zástáwiáć się káżdy dobry Chrześćiánin y Rzecżposp
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 19
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
opierali/ zastawiali/ aby tylko jednego obrazu do kościołaich nie stawiono/ chociaj już był stary zakon ustał/ bo to już było w siedm lat po Wniebowstąpieniu Pańskim. A my czemu milczym/ patrząc na taką brzydkość spustoszenia/ nie w jednym kościele/ alepo wszystkim państwie/ to jest/ dopuszczamy budować brzydkim poganom Tatarom zabobonnych bożnic/ w których cześć BOga prawdziwego ujmowana i lżona bywa? Niesłuszne tedy jest dopuszczanie budowania Mieczytów Tatarskich w państwie tym/ których teraz świeżo po śmierci I. M. X. Biskupa Wileńskiego nabudowali/ jako w Rejzowie pod Puniami/ na Kijenie za Wilnem/ w Sorok Tatar/ i w Sołkinikach blisko Trok. Nie dopuszczano
opieráli/ zástáwiáli/ áby tylko iednego obrázu do kośćiołáich nie stáwiono/ choćiay iuż był stáry zakon vstał/ bo to iuż było w śiedm lat po Wniebowstąpieniu Pánskim. A my cżemu milcżym/ pátrząc ná táką brzydkość spustoszenia/ nie w iednym kośćiele/ álepo wszystkim páństwie/ to iest/ dopuszcżamy budowáć brzydkim pogánom Tátárom zabobonnych bożnic/ w ktorych cżeść BOgá prawdźiwego vymowána y lżona bywa? Niesłuszne tedy iest dopuszcżánie budowánia Miecżytow Tátárskich w páństwie tym/ ktorych teraz świeżo po śmierći I. M. X. Biskupá Wileńskiego nábudowáli/ iáko w Reyzowie pod Puniámi/ ná Kiienie zá Wilnem/ w Sorok Tátár/ y w Sołkinikách blisko Trok. Nie dopuszcżano
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 20
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
. Chrisostoma Biskupa Carogrodzkiego. Daleko więcej tym/ którzy się niczym nie przysłużyli/ ale opressie znaczne krwi Chrześcijańskiej czynią/ zabraniać tego powinnichmy. Tegoż Ambroży ś. Walentynianowi Cesarzowi i matce jego Justynie w Mediolanie pozwolić niechciał/ co u nas pogaństwu wolno. Mamy w prawie Duchownym/ b. gdzie Żydom nowych bożnic stawiać i budować zabroniono/ czemużby też tymże prawem pohańcom Tatarom nie zabronić/ gdyż poczekawszy trochę/ tedy Mieczytów Tatarskich wielka liczba będzie w Państwie Litew. jakoż ich już koło Wilna pełno. Mamy i w Świeckim/ c. iż Tedosius mniejszy/ wschodni Cesarz/ na wzór ojca swego Arkadiusza/ gotując się
. Chrisostomá Biskupá Cárogrodzkiego. Dáleko więcey tym/ ktorzy się nicżym nie przysłużyli/ ále oppressie znácżne krwi Chrześciáńskiey cżynią/ zábrániáć tego powinnichmy. Tegoż Ambroży ś. Wálentyniánowi Cesárzowi y mátce iego Iustynie w Mediolanie pozwolić niechćiał/ co v nas pogáństwu wolno. Mamy w práwie Duchownym/ b. gdźie Zydom nowych bożnic stáwiáć y budowáć zábroniono/ czemużby też tymże práwem poháńcom Tátárom nie zábronić/ gdyż pocżekawszy trochę/ tedy Miecżytow Tátárskich wielka licżbá będźie w Páństwie Litew. iákoż ich iuż koło Wilná pełno. Mamy y w Swieckim/ c. iż Thedosius mnieyszy/ wschodni Cesarz/ ná wzor oycá swego Arkádiuszá/ gotuiąc się
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 20
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Mieczytów Tatarskich wielka liczba będzie w Państwie Litew. jakoż ich już koło Wilna pełno. Mamy i w Świeckim/ c. iż Tedosius mniejszy/ wschodni Cesarz/ na wzór ojca swego Arkadiusza/ gotując się na wojnę przeciw tyranowi Janowi/ który był na Państwo Rzymskie powstał/ wydał prawo i mandaty na Żydy/ aby bożnic nowych nie stawili/ i na pogany karanie wznowił/ d. aby mieczytów swych dla służby Diabelskiej nie budowali. Tegoż Justynianus Cesarz poganm zakazuje/ e. a my czemu też tym prawem Tatarom nie bronim? w Grecji pod Turkiem/ kiedy kościół Chrześcijański/ abo się starością obali/ abo też od ognia i inszego
Miecżytow Tátárskich wielka licżbá będźie w Páństwie Litew. iákoż ich iuż koło Wilná pełno. Mamy y w Swieckim/ c. iż Thedosius mnieyszy/ wschodni Cesarz/ ná wzor oycá swego Arkádiuszá/ gotuiąc się ná woynę przećiw tyránnowi Ianowi/ ktory był ná Páństwo Rzymskie powstał/ wydał práwo y mándaty ná Zydy/ aby bożnic nowych nie stáwili/ y ná pogány karánie wznowił/ d. áby miecżytow swych dla służby Dyabelskiey nie budowáli. Tegoż Iustinianus Cesarz pogánm zákázuie/ e. á my cżemu też tym práwem Tátárom nie bronim? w Greciey pod Turkiem/ kiedy kośćioł Chrześćiáński/ ábo się stárośćią obáli/ ábo też od ogniá y inszego
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 21
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
. Zelus Iudaeorum A cóż gdyby bożnice pogańskie w Jeruzalem chcieli budować/ daliby się Żydzi wszyscy raczej pozabijać niż tego dopuszczać. Sede vacante, a. Theodor. lib.[...] c. 3. Páulinus Praesbiter in vita ispisus. b. in c Consuluiut. de Iudaeis c. L. 22. de Iudaeis. Bożnic Tatarskich nie godzi się budować d. L. 2. 24. de Paganis c. Theodos. e. Nouell. 36. et 27. f Georgeuitius de Turcarum moribus. a. Cap. Nemo, de Consecrat. dyst. o, b. lib. 3. Constit. Sinoda. lium prouincial Regni
. Zelus Iudaeorum A coż gdyby bożnice pogáńskie w Ieruzalem chcieli budowáć/ dáliby się Zydzi wszyscy rácżey pozábiiáć niż te^o^ dopuszćżáć. Sede vacante, a. Theodor. lib.[...] c. 3. Páulinus Praesbiter in vita ispisus. b. in c Consuluiut. de Iudaeis c. L. 22. de Iudaeis. Bożnic Tátárskich nie godźi się budowáć d. L. 2. 24. de Paganis c. Theodos. e. Nouell. 36. et 27. f Georgeuitius de Turcarum moribus. a. Cap. Nemo, de Consecrat. dist. o, b. lib. 3. Constit. Sinoda. lium prouincial Regni
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 21
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
de Consecrat. dyst. o, b. lib. 3. Constit. Sinoda. lium prouincial Regni Pol. tit. de ecclesijs edyficandys.
Uważajże/ iż gdy kto bez dozwolenia Biskupiego kościół jakikolwiek buduje/ tedy ma być rozrzucony/ i ten który buduje/ karany. Dla tegoż też o swowolne budowanie bożnic swych/ Tatarowie nietylko mają być karani/ ale i bożnice ich mają być rozrzucone. Drugi przykład: A nietylko I. M. X. Biskup zabronił budowania Zboru w Poznaniu. ale i niedawnymi czasy stan Rycerski/ nie dopuścił budować Zboru w Warszawie Heretykom. Co pobożnie i świętobliwie uczynił/ broniąc prawa i
de Consecrat. dist. o, b. lib. 3. Constit. Sinoda. lium prouincial Regni Pol. tit. de ecclesiis aedificandis.
Vważayże/ iż gdy kto bez dozwolenia Biskupiego kościoł iákikolwiek buduie/ tedy ma być rozrzucony/ y ten ktory buduie/ kárány. Dla tegoż też o swowolne budowánie bożnic swych/ Tátárowie nietylko máią być káráni/ ále y bożnice ich máią być rozrzucone. Drugi przykład: A nietylko I. M. X. Biskup zábronił budowánia Zboru w Poznániu. ále y niedawnymi cżásy stán Rycerski/ nie dopuśćił budowáć Zboru w Wárszáwie Heretykom. Co pobożnie y świętobliwie vcżynił/ broniąc práwá y
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 21
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
Biskup zabronił budowania Zboru w Poznaniu. ale i niedawnymi czasy stan Rycerski/ nie dopuścił budować Zboru w Warszawie Heretykom. Co pobożnie i świętobliwie uczynił/ broniąc prawa i Jurysdykciej pasterza swego. Aza też tu u nas stan Rycerski będzie tak zelozus, iż się mocno będą chcieli wziąć za pasterzem swym. i tego zabobonnego pogańskich bożnic budowania nie dopuszczą. Gdyż jeśli się nie postrzeżem/ atej swejwolej Tatarskiej/ która wielką gurę wzięła/ nie zabieżym/ iż bez pozwolenia I. Król. M. i I. M. X Biskupa Wileńskiego/ siła pogańskich swych bożnic koło Wilna nabudowali: tedy w pogaństwo naszy Chrześcijanie do nich się obracać będą/ jakoż
Biskup zábronił budowánia Zboru w Poznániu. ále y niedawnymi cżásy stán Rycerski/ nie dopuśćił budowáć Zboru w Wárszáwie Heretykom. Co pobożnie y świętobliwie vcżynił/ broniąc práwá y Iurisdictiey pásterzá swego. Aza też tu v nas stan Rycerski będźie ták zelozus, iż się mocno będą chćieli wźiąć zá pásterzem swym. y tego zabobonnego pogáńskich bożnic budowánia nie dopuszcżą. Gdyż ieśli się nie postrzeżem/ átey sweywoley Tátárskiey/ ktora wielką gurę wźięła/ nie zábieżym/ iż bez pozwolenia I. Krol. M. y I. M. X Biskupá Wileńskiego/ śiłá pogáńskich swych bożnic koło Wilná nábudowáli: tedy w pogáństwo nászy Chrześciánie do nich się obracáć będą/ iákoż
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 22
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
zelozus, iż się mocno będą chcieli wziąć za pasterzem swym. i tego zabobonnego pogańskich bożnic budowania nie dopuszczą. Gdyż jeśli się nie postrzeżem/ atej swejwolej Tatarskiej/ która wielką gurę wzięła/ nie zabieżym/ iż bez pozwolenia I. Król. M. i I. M. X Biskupa Wileńskiego/ siła pogańskich swych bożnic koło Wilna nabudowali: tedy w pogaństwo naszy Chrześcijanie do nich się obracać będą/ jakoż się i obracają. Com ja gotów pokazać. A iż się tu pokazała słuszność niedopuszczania budowania mieczytów Tatarskich/ toć za tym musi iść/ 2. Nobilitas censeturnomine Episcopi fecisse. Tatarskie mieczyty rozrzucać. Exempla moueant. Iż Tatarskie boznice
zelozus, iż się mocno będą chćieli wźiąć zá pásterzem swym. y tego zabobonnego pogáńskich bożnic budowánia nie dopuszcżą. Gdyż ieśli się nie postrzeżem/ átey sweywoley Tátárskiey/ ktora wielką gurę wźięła/ nie zábieżym/ iż bez pozwolenia I. Krol. M. y I. M. X Biskupá Wileńskiego/ śiłá pogáńskich swych bożnic koło Wilná nábudowáli: tedy w pogáństwo nászy Chrześciánie do nich się obracáć będą/ iákoż się y obrácáią. Com ia gotow pokázáć. A iż się tu pokázáłá słuszność niedopuszcżánia budowánia miecżytow Tátárskich/ toć zá tym muśi iść/ 2. Nobilitas censeturnomine Episcopi fecisse. Tátárskie mieczyty rozrzucáć. Exempla moueant. Iż Tátárskie boznice
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 22
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
