nie zapomniał przed młodzią swoją/ aby znali rękę Pańską nad sobą/ i bicze/ którymi więc i młode karze. Do Anioła Śmirneńskiego wskazano: Wiem o utrapieniu twoim, i o ubóstwie twoim, aleś ty bogaty, i zbluzniony jesteś od tych, którzy się Żydami zowią, a nie są nimi, ale są bożnicą szatańską: nie bój się nic z tego co masz ucierpieć, etc. Bądźże wiernym aż do śmieci, a dam ci koronę żywota. Rzecze Pan młody: jakoż to? cóżem winien? o cóż mię Pan Bóg karze? I Anioły Bóg nawiedza/ i w nich drogi nieprawości maca; ciebie nie
nie zápomniał przed młodźią swoią/ áby ználi rękę Páńską nád sobą/ y bicze/ którymi więc y młode karze. Do Anyołá Smirneńskiego wskazano: Wiem o vtrapieniu twoim, y o vbostwie twoim, áleś ty bogáty, y zbluzniony iesteś od tych, ktorzy się Zydámi zowią, á nie są nimi, ále są bożnicą szátáńską: nie boy się nic z tego co masz vćierpieć, etc. Bądźże wiernym áż do śmieći, á dam ći koronę żywotá. Rzecze Pan młody: iákoż to? cożem winien? o coż mię Pan Bog karze? Y Anyoły Bog náwiedza/ y w nich drogi niepráwośći máca; ćiebie nie
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 80
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
też mają w swoim Talmudzie/ iż jako dobra rzecz jest zetrzeć głowę wężową/ tak też jest dobra każdego Chrześcijanina zabić. Dla tegoż Żydowie czyniąc temu dosyć często Chrześcijan zabijają/ co i tak rok 24. April. w roku 1616. Heliasz i Josef Abramowiczowie; Joachym Samuelowicz Żydowie uczynili/ zakłoli w Wilnie przed bożnicą swą Jana Bartłomiejewicza poddanego Pana Krzysztofa Oleśnickiego/ którym trzem żydom i czwartemu przy nich skazano przysięgę Maja wtórego dnia wykonać. Niewiemże jeśli przysięgali/ to wiem iż Panu Oleśnickiemu ośmdziesiąt kop za tego chłopa dali/ i żonę tego poddanego dobrze opatrzyli. Tak też i Tatarowie często Chrześcijany rozbijają i mordują: tak iż często w Ponarskich
też máią w swoim Tálmudźie/ iż iáko dobra rzecż iest zetrzeć głowę wężową/ ták też iest dobra káżdego Chrześćiániná zábić. Dla tegoż Zydowie czyniąc temu dosyć cżęsto Chrześćian zábiiáią/ co y ták rok 24. April. w roku 1616. Heliasz y Ioseph Abrámowicżowie; Ioachym Sámuelowicz Zydowie vcżynili/ zákłoli w Wilnie przed bożnicą swą Ianá Bártłomieiewicżá poddánego Páná Krzysztofá Oleśnickiego/ ktorym trzem żydom y cżwartemu przy nich skazano przyśięgę Máiá wtorego dniá wykonáć. Niewiemże ieśli przyśięgáli/ to wiem iż Pánu Oleśnickiemu ośmdźieśiąt kop zá tego chłopá dáli/ y żonę tego poddánego dobrze opátrzyli. Ták też y Tátárowie cżęsto Chrześćiány rozbiiáią y morduią: ták iż cżęsto w Ponárskich
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 71
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
w poośrzodku Raju Bożego. 8. A Aniołowi Zboru Smyrneńskiego napisz: To mówi pierwszy i ostatni; który był umarł/ i ożył: 9. Znam uczynki twoje/ i ucisk/ i ubóstwo/ (aleś bogaty)/ i bluźnierstwo tych którzy się powiadają być Żydami/ a nie są; ale są bożnicą szatańską. 10. Nic się nie bój tego co masz cierpieć. Oto ma wrzucić diabeł niektóre z was do więzienia/ abyście byli dośwadczeni: i będziecie mieli ucisk przez dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci/ a damci koronę żywota. 11. Kto ma uszy niechaj słucha/ co Duch mówi Zborem!
w poośrzodku Ráju Bożego. 8. A Anjołowi Zboru Smyrneńskiego nápisz: To mowi pierwszy y ostátni; ktory był umárł/ y ożył: 9. Znam ucżynki twoje/ y ućisk/ y ubostwo/ (aleś bogáty)/ y bluźnierstwo tych ktorzy śię powiádáją być Zydami/ á nie są; ále są bożnicą szátáńską. 10. Nic śię nie boj tego co masz ćierpieć. Oto ma wrzućić dyjabeł niektore z was do więzienia/ ábyśćie byli dośwádcżeni: y będźiećie mieli ućisk przez dźieśięć dni. Bądź wierny aż do śmierći/ á damći koronę żywotá. 11. Kto ma uszy niechaj słucha/ co Duch mowi Zborem!
Skrót tekstu: BG_Ap
Strona: 267
Tytuł:
Biblia Gdańska, Apokalipsa
Autor:
św. Jan
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
