Biskupa Anglów/ r. powiedz prawi Augustynowi/ iżem długo myślił o Anglii/ i to mi się zda/ aby bożnic pogańskich nie obalali/ a żeby je poświęciwszy/ i wodą święconą skropiwszy/ na kościoły obracali i poświęcali: ołtarze w nich poczynili/ i kości świętych położyli. Wszakże rozumieć się to ma o bożnicach wielkich/ kosztownie murowanych (bo przedtym poganie bożnice diabelskie budowali) ale nie o Tatarskich mieczytach drewnianych i ladajakich. Niechże już będzie koniec i decisia co z Tatarskimi mieczytami czynić? poświęcać ich na kościoły Chrześcijańskie brzydko/ bo koziną i skurami szkapiemi śmierdzą. Więc obrócić ich na chlewy/ abo na karczmy: ale nie
Biskupá Anglow/ r. powiedz práwi Augustynowi/ iżem długo myślił o Angliey/ y to mi się zda/ áby bożnic pogáńskich nie obáláli/ á żeby ie poświęćiwszy/ y wodą święconą skropiwszy/ ná kośćioły obrácáli y poświącáli: ołtarze w nich pocżynili/ y kośći świętych położyli. Wszákże rozumieć się to ma o bożnicách wielkich/ kosztownie murowánych (bo przedtym pogánie bożnice dyábelskie budowáli) ále nie o Tátárskich miecżytách drewniánych y ládáiákich. Niechże iuż będźie koniec y decisia co z Tátárskimi miecżytámi cżynić? poświącáć ich ná kośćioły Chrześćiáńskie brzydko/ bo koźiną y skurámi szkápiemi śmierdzą. Więc obroćić ich ná chlewy/ ábo ná kárcżmy: ále nie
Skrót tekstu: CzyżAlf
Strona: 26
Tytuł:
Alfurkan tatarski
Autor:
Piotr Czyżewski
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
egzotyka, historia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
waszej bożnice/ właśnie jakoby wszedł do Moskiejej Tureckiej: namniej tam Chrześcijaństwa nie znać/ a pamiątyki Chrystusowej ani widać/ a wołanie wasze jako Tureckie/ La Illach, ilelach, to jest/ nie masz tylko jeden Bóg: o tymże się nawoławszy/ dalej też pokoj. Nie wiele będzie miał Antychryst pustoszyć w bożnicach Ariańskich/ jako i w Moskiejach Tureckich/ wszytko tam uprzątniono/ co mogło Antychrysta obrażać. A wszakże zniszczyć do końca chwałę Chrystusowę/ tak żeby wszędzie pamiątka jej w Chrześcijaństwie ustała/ tegoć ani sam Antychryst ze wszytkim piekłem nie dokaże: tak o tym prorokował P. Chrystus. Bramy piekielne nie przemogą przeciw niemu.
wászey bożnice/ własnie iákoby wszedł do Moskieiey Tureckiey: namniey tám Chrześćiáństwá nie znáć/ á pámiątyki Chrystusowey áni widáć/ á wołánie wásze iáko Tureckie/ La Illach, ilelach, to iest/ nie mász tylko ieden Bog: o tymże się náwoławszy/ dáley też pokoy. Nie wiele będźie miał Antychryst pustoszyć w bożnicách Aryáńskich/ iáko y w Moskieiách Tureckich/ wszytko tám vprzątniono/ co mogło Antychrystá obráżáć. A wszákże zniszczyć do końcá chwałę Chrystusowę/ ták żeby wszędźie pámiątká iey w Chrześćiáństwie vstáłá/ tegoć áni sam Antychryst ze wszytkim piekłem nie dokaże: ták o tym prorokował P. Chrystus. Bramy piekielne nie przemogą przećiw niemu.
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 63
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jachał/ abyś przejrzał/ a był napełniony Duchem Świętym. 18. I zarazem spadły z oczu jego jako łuski; i wnet przejrzał: a wstawszy/ ochrzczony jest. 19. A wziąwszy pokarm/ posilił się. I był Saul z uczniami którzy byli w Damaszku kilka dni. 20. I zaraz kazał w bożnicach CHrystusa/ że on jest Synem Bożym. 21. I zdumiewali się wszyscy którzy go słuchali/ i mówili: Izali to nie jest ten/ który burzył w Jeruzalem te/ którzy wzywali Imienia tego? I tuć na to przyszedł/ aby je związawszy wiódł do Nawyższych kapłanów. 22. A Saul tym więcej zmacniał
jáchał/ ábyś przejrzáł/ á był nápełniony Duchem Swiętym. 18. Y zárázem zpádły z ocżu jego jáko łuski; y wnet przejrzał: á wstawszy/ ochrzcżony jest. 19. A wźiąwszy pokarm/ pośilił śię. Y był Saul z ucżniámi ktorzy byli w Dámászku kilká dni. 20. Y záraz kazał w bożnicách CHrystusá/ że on jest Synem Bożym. 21. Y zdumiewáli śię wszyscy ktorzy go słucháli/ y mowili: Izali to nie jest ten/ ktory burzył w Ieruzalem te/ ktorzy wzywáli Imienia tego? Y tuć ná to przyszedł/ áby je związawszy wiodł do Nawyższych kápłanow. 22. A Saul tym więcey zmacniał
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 134
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Saula do tej sprawy/ do którejm ich powołał. 3. Tedy poszcząc i modląc się/ i wkładając na nie ręce/ odprawili je. 4. Oni tedy wysłani będąc od Ducha Świętego/ przyszli do Seleuciej/ a z tamtąd płynęli do Cypru. 5
. A Gdy byli w Salaminie/ opowiadali słowo Boże w bożnicach Żydowskich/ a mieli z sobą i Jana do usługi. 6. A przeszedszy on wysep aż do Pafu/ znaleźli tam jakiegoś czarnoksiężnika/ fałszywego Proroka Żyda/ któremu imię było Bariezus. 7. Który był przy zacnym Staroście Sergiuszu Pawle/ mężu roztropnym. Ten przyzwawszy Barnabasza i Saula/ pragnął słuchać słowa Bożego. 8
Saulá do tey spráwy/ do ktoreym ich powołał. 3. Tedy poszcżąc y modląc śię/ y wkładájąc ná nie ręce/ odpráwili je. 4. Oni tedy wysłáni będąc od Duchá Swiętego/ przyszli do Seleuciey/ á z támtąd płynęli do Cypru. 5
. A Gdy byli w Sáláminie/ opowiádáli słowo Boże w bożnicách Zydowskich/ á mieli z sobą y Ianá do usługi. 6. A przeszedszy on wysep áż do Páfu/ ználeźli tám jákiegoś cżárnokśiężniká/ fałszywego Proroká Zydá/ ktoremu imię było Báriezus. 7. Ktory był przy zacnym Stárośćie Sergiuszu Páwle/ mężu rostropnym. Ten przyzwawszy Bárnábaszá y Saulá/ prágnął słucháć słowá Bożego. 8
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 139
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
żeby nie trwożyć tych którzy się z Poganów do Boga nawracają. 20. Ale raczej pisać do nich/ aby się wstrzymawali od splugawienia bałwanów/ i od wszeteczeństwa/ i od rzeczy dławionych/ i ode krwie. 21. Abowiem Mojżesz od dawnych wieków ma w każdym mieście te/ którzy go opowiadają; gdyż go w bożnicach na każdy Sabat czytają. 22
. TEdy się zdało Apostołom i starszym ze wszystkim Zborem/ aby wybrane z pośrzód siebie męże posłali do Antiochii z Pawłem i z Barnabaszem; to jest Judasa którego zwano Barsabaszem/ i Sylę/ męże Przedniejsze miedzy bracią. 23. Napisawszy to przez rękę ich; Apostołowie/ i starszy/
żeby nie trwożyć tych ktorzy śię z Pogánow do Bogá náwracáją. 20. Ale rácżey pisáć do nich/ áby śię wstrzymawáli od zplugáwienia báłwanow/ y od wszetecżeństwá/ y od rzeczy dławionych/ y ode krwie. 21. Abowiem Mojzesz od dawnych wiekow ma w káżdym mieśćie te/ ktorzy go opowiádáją; gdyż go w bożnicách ná káżdy Sábbát cżytáją. 22
. TEdy śię zdáło Apostołom y stárszym ze wszystkim Zborem/ áby wybráne z pośrzod śiebie męże posłáli do Antyochiey z Páwłem y z Bárnábaszem; to jest Iudásá ktorego zwano Bársábaszem/ y Sylę/ męże Przedniejsze miedzy bráćią. 23. Nápisawszy to przez rękę ich; Apostołowie/ y stárszy/
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 142
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
modliłem się w kościele/ żem był w zachwyceniu. 18. I widziałem go mówiącego do siebie: Spiesz się/ a wynidź rychło z Jeruzalem; ponieważ świadectwa twego nieprzyjmą o mnie. 19. A jam rzekł: PAnie/ onić wiedzą żemci ja podawał do więzienia/ i bijał w bożnicach te/ którzy wierzyli w cię. 20. I gdy wylewano krew Szczepana świadka twojego/ jam też tuzież stał/ i zezwalałem na zabicie jego/ i strzegłem szat tych którzy go zabijali. 21. I rzekł do mnie: Idźże/ boć Ja ciebie do Poganów daleko poślę. Rozd
modliłem śię w kośćiele/ żem był w záchwyceniu. 18. Y widźiałem go mowiącego do śiebie: Spiesz śię/ á wynidź rychło z Ieruzalem; poniewáż świádectwá twego nieprzyjmą o mnie. 19. A jam rzekł: PAnie/ onić wiedzą żemći ja podawał do więźienia/ y bijał w bożnicách te/ ktorzy wierzyli w ćię. 20. Y gdy wylewano krew Szcżepaná świádká twojego/ jam też tuźież stał/ y zezwalałem ná zábićie jego/ y strzegłem szat tych ktorzy go zábijáli. 21. Y rzekł do mnie: Idźże/ boć Ia ćiebie do Pogánow dáleko poślę. Rozd
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 152
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
/ tym ochotniej dam sprawę o tym co się mnie dotycze. 11. Gdyż ty wiedzieć możesz/ iż niemasz więcej dni tylko dwanaście/ jakom ja przyszedł do Jeruzalem abym się modlił. 12. Do tego/ ani mię znaleźli w kościele z kim gadającego/ albo buntującego lud/ ani w bożnicach/ ani w mieście. 13. Ani tego mogą dowieść/ o co tu teraz na mię skarżą. 14. To jednak przed tobą wyznawam/ że według onej drogi/ którą oni powiadają być heretyctwem/ tak służę Ojczystemu Bogu/ wierząc wszystkiemu cokolwiek napisano w Zakonie i w Prorocech. 15. Mając nadzieję w Bogu
/ tym ochotniey dam spráwę o tym co śię mnie dotycże. 11. Gdyż ty wiedźieć możesz/ iż niemász więcey dni tylko dwánáśćie/ jákom ja przyszedł do Ieruzalem ábym śię modlił. 12. Do tego/ áni mię ználeźli w kośćiele z kim gadájącego/ álbo buntującego lud/ áni w bożnicách/ áni w mieśćie. 13. Ani tego mogą dowieść/ o co tu teraz ná mię skárżą. 14. To jednák przed tobą wyznawam/ że według oney drogi/ ktorą oni powiádáją być heretyctwem/ ták służę Ojcżystemu Bogu/ wierząc wszystkiemu cokolwiek nápisano w Zakonie y w Prorocech. 15. Májąc nádźieję w Bogu
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 154
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. Mnieć się wprawdzie samemu zdało/ żem był powinien przeciwko Imieniowi Jezusa Nazareńskiego wiele przeciwnych rzeczy czynić. 10. Com też czynił w Jeruzalem: i wielem ja świętych sadzał do więzienia/ wziąwszy moc od Przedniejszych Kapłanów: A gdy mieli być zabijani/ wotowałem przeciwko nim. 11. I po wszystkich bożnicach częstokroć je trapiąc/ przymuszałem bluźnić: a nader wściekle przeciwko nim postępując/ prześladowałem je aż i do obcych miast. 12. W czym gdym też do Damaszku jachał/ mając władzą i zlecenie od Przedniejszych Kapłanów/ 13. W południe w drodze będąc/ widziałem/ o Królu! światłość z nieba
. Mnieć śię wprawdźie sámemu zdáło/ żem był powinien przećiwko Imieniowi Iezusá Názáreńskiego wiele przećiwnych rzecży cżynić. 10. Com też cżynił w Ieruzalem: y wielem ja świętych sadzał do więźienia/ wźiąwszy moc od Przedniejszych Kápłanow: A gdy mieli bydź zábijáni/ wotowałem przećiwko nim. 11. Y po wszystkich bożnicách cżęstokroć je trapiąc/ przymuszáłem bluźnić: á náder wśćiekle przećiwko nim postępując/ prześládowałem je áż y do obcych miast. 12. W cżym gdym też do Dámászku jáchał/ májąc władzą y zlecenie od Przedniejszych Kápłanow/ 13. W południe w drodze będąc/ widźiałem/ o Krolu! świátłość z niebá
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 156
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
w żywocie macierzyńskim, i urodził się starym, jakoż to słowo Lanzu znaczy Mędrca starego. Sekta ta głupia swoim Sekwitom Raj obiecuje: Kapłani a raczej Ofiarnicy tej Sekty największą mają dewocją Czartów z Domów wypędzać, których rysują atramentem w dziwnej postaci, do drzwi przybijają i cudownym wrzaskiem wypędzają z obyścia. Bożków mają w Bożnicach mnóstwo wielkie, jako też w domach, ulicach, rynku, okrętach, łodziach: szanują Marsa, Wenerę, Fortunę, Pokoj, Smoka, Cererę, Księżyc, Niebo, Dianę, Diabłów, Góry, Rzeki, Eskulapiusza, Boska Medycyny. Po górach i Miastach wystawiają na kształt Piramid ośmiograniastych o 9. piętrach
w żywocie macierzyńskim, y urodźił się starym, iákoż to słowo Lanzu znáczy Mędrca starego. Sektá ta głupia swoim Sekwitom Ráy obiecuie: Kapłani á raczey Ofiarnicy tey Sekty náywiększą maią dewocyą Czartow z Domow wypędzać, ktorych rysuią atrámentem w dźiwney postaci, do drzwi przybiiáią y cudownym wrzáskiem wypędzáią z obyścia. Bożków maią w Bożnicach mnostwo wielkie, iako też w domach, ulicach, rynku, okrętach, łodźiach: szánuią Marsa, Wenerę, Fortunę, Pokoy, Smoka, Cererę, Xiężyć, Niebo, Dyanę, Diabłow, Gory, Rzeki, Eskulápiuszá, Bozka Medycyny. Po gorách y Miastách wystáwiaią ná kształt Pyrámid ośmiográniastych o 9. piętrách
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 612
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
postąpiwszy z tamtąd/ ujrzał drugich dwu braci/ Jakuba syna Zebedeuszowego/ i Jana brata jego w łodzi/ z Zebedeuszem ojcem ich/ oprawiających sieci swoje; i wezwał ich. 22. A oni wnetże opuściwszy łódź i Ojca swego/ poszli za nim. * 23
. I Obchodził JEzus wszystkę Galileją/ ucząc w bożnicach ich/ i każąc Ewangelią królestwa/ a uzdrawiając wszelką chorobę/ i wszelką niemoc między ludem. 24. I rozeszła się wieść o nim po wszystkiej Syryjej. I przywodzono do niego wszystkie źle się mające/ a rozmaitymi chorobami i mękami zjęte; także i opętane/ i lunatyki/ i powietrzem ruszone: i uzdrawiał je
postąpiwszy z támtąd/ ujrzał drugich dwu bráći/ Iákubá syná Zebedeuszowego/ y Ianá brátá jego w łodźi/ z Zebedeuszem ojcem ich/ oprawiájących śieći swoje; y wezwał ich. 22. A oni wnetże opuśćiwszy łodź y Ojcá swego/ poszli zá nim. * 23
. Y Obchodźił IEzus wszystkę Gálileją/ ucżąc w bożnicách ich/ y każąc Ewángelią krolestwá/ á uzdrawiájąc wszelką chorobę/ y wszelką niemoc między ludem. 24. I rozeszłá śię wieść o nim po wszystkiey Syryjey. Y przywodzono do niego wszystkie źle śię májące/ á rozmájitymi chorobámi y mękámi zjęte; tákże y opętáne/ y lunátyki/ y powietrzem ruszone: y uzdrawiał je
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 5
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
