żadne publiczne tak złe jako i dobre Rady. Co wiem, winienem Rzeczyposp: jako Matce mojej otworzyć, gdy mię rekwirować. Przytym uniżoność moję oddawam w łaskę W M. M. Pana zostając. w Warszawie, die 17. Decembris. 1664. Wm. M. M. Pana powolnym i uniżonym Bogomodlca i sługa Ksiądz Stefan Lipski X. Z. K. Czternasty.
P. Z. Przy Induccji sprawy Wm. M. M. Pana niebyłem, zaczym genuinè, jeśli inducowano moję Relacją abo nie, niewiem, i sprawy dać Wm. M. M. Panu nie umiem, atolim słyszał od
żadne publiczne ták złe iáko y dobre Rády. Co wiem, winienem Rzeczyposp: iáko Mátce moiey otworzyć, gdy mię requirowáć. Przytym vniżoność moię oddawam w łáskę W M. M. Páná zostáiąc. w Wárszáwie, die 17. Decembris. 1664. Wm. M. M. Páná powolnym y vniżonym Bogomodlcá y sługá Kśiądz Stephan Lipski X. S. K. Czternasty.
P. S. Przy Inductiey spráwy Wm. M. M. Páná niebyłem, záczym genuinè, jeśli inducowano moię Relátią ábo nie, niewiem, y spráwy dáć Wm. M. M. Pánu nie vmiem, átolim słyszał od
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 137
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
mi tą książką pomóc wzywać do chwalenia Pana Boga, niemniej wszechmocnego jako i miłosiernego w tych to Elearach polskich, którzy w. m. memu jaśnie wielmożnemu panu, spólnie zemną, wszelkich pobożnych zamysłów przy długowiecznem zdrowiu uprzejmie życzą. Dan w Poznaniu w lutym 1623. W. m. mego jaśnie wielmożnego pana a patronasłużebny Bogomodlca KS. WOJCIECH DEMBOŁĘCKI, z Konojad Franciszkan, a tychże Elearów polskich na cesarskiej kapelan. SUMARIUSZ WSZYSTKIEGO.
DO CZYTELNIKA. Górolotne dzieła.ludu rycerskiego Niegdy przez sławnego męża Lisowskiego W krainach moskiewskich naprzód zebranego Na posługę cnego Zygmunta trzeciego Króla polskiego Trudno wszystkie liczyć: bo za bożą mocą, Choć po śmierci jego nowych
mi tą książką pomódz wzywać do chwalenia Pana Boga, niemniej wszechmocnego jako i miłosiernego w tych to Elearach polskich, którzy w. m. memu jaśnie wielmożnemu panu, spólnie zemną, wszelkich pobożnych zamysłów przy długowiecznem zdrowiu uprzejmie życzą. Dan w Poznaniu w lutym 1623. W. m. mego jaśnie wielmożnego pana a patronasłużebny Bogomodlca KS. WOJCIECH DEMBOŁĘCKI, z Konojad Franciszkan, a tychże Elearów polskich na cesarskiej kapelan. SUMMARYUSZ WSZYSTKIEGO.
DO CZYTELNIKA. Górolotne dzieła.ludu rycerskiego Niegdy przez sławnego męża Lisowskiego W krainach moskiewskich naprzód zebranego Na posługę cnego Zygmunta trzeciego Króla polskiego Trudno wszystkie liczyć: bo za bożą mocą, Choć po śmierci jego nowych
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 2
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
, i Kościoła, I co obozu, i domów swych strzegą, I w drodze biegą.
Tedy ten pod Twym wydany Imieniem HERAKLIT wdzięcznymludziom ma być pieniem. A kto go w życiu naśladować będzie, Nieba nabędzie.
W. I. W. M. W. Pana i Dobrodzieja. Uniżony Sługa i życzliwy Bogomodlca X. MATEVSZ KULIGOWSKI. Do Czytelnika.
RZekłbym, że mym Lyeus był nieprzyjacielem; A Świecki Hymeneusz nie moim weselem. Od mego stroniła tez Erycyna stanu. Dyktynna bowiem z nas ma każdemu Kapłanu Świecić. Mars mię nie wzbudzał do zabójstwa skory, Tym bardziej Merkuriusz na cudzy sprzęt spory. Anim ja
, y Kośćiołá, Y co obozu, y domow swych strzegą, Y w drodze biegą.
Tedy ten pod Twym wydány Imieniem HERAKLIT wdźięcznymludźiom ma być pieniem. A kto go w żyćiu náśládowáć będźie, Niebá nábędźie.
W. I. W. M. W. Páná y Dobrodźieiá. Vniżony Sługá y życzliwy Bogomodlcá X. MATEVSZ KVLIGOWSKI. Do Czytelniká.
RZekłbym, że mym Lyeus był nieprzyiaćielem; A Swiecki Hymeneusz nie moim weselem. Od mego stroniłá tez Erycyná stanu. Dyktynna bowiem z nas ma káżdemu Kápłánu Swiećić. Mars mię nie wzbudzał do záboystwá skory, Tym bárdziey Merkuryusz ná cudzy sprzęt spory. Anim ia
Skrót tekstu: BesKuligHer
Strona: 5
Tytuł:
Heraklit chrześcijański
Autor:
Piotr Besseusz
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Kollegium Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1694
Data wydania (nie wcześniej niż):
1694
Data wydania (nie później niż):
1694
. Tym czasem najwyższemu majestatowi supplikując, aby naprzód ku obronie kościoła świętego, ku pociesze ojczyzny miłej, i ozdobie prześwietnej familii, Waszę Książęcą Mość jako w latach, tak i błogosławieństwie swojem boskiem pomnażać raczył. Z Secemina 4. Listopada, roku pańskiego 1659. Waszej Książęcej Mości, Pana mego miłościwego, uniżony sługa i bogomodlca X. Walenty Odymalski.
ŻAŁOŚNA POSTAĆ KORONY POLSKIEJ.
Nie ten był koniec zamysłu mojego, Pisać lamenty i żałobne treny, Ale chwalebne domu prześwietnego Wysławiać dzieła, i ozdobne sceny Triumfów męstwa twego odważnego, Mądre z Parnasu wzbudzając Kameny Helikońskiego do tejże zabawy, O godny wiecznie nieśmiertelnej sławy
Cny Aleksandrze Koniecpolski, który Słodkiej
. Tym czasem najwyższemu majestatowi supplikując, aby naprzód ku obronie kościoła świętego, ku pociesze ojczyzny miłej, i ozdobie prześwietnej familiej, Waszę Xiążęcą Mość jako w latach, tak i błogosławieństwie swojem boskiem pomnażać raczył. Z Secemina 4. Listopada, roku pańskiego 1659. Waszej Xiążęcej Mości, Pana mego miłościwego, uniżony sługa i bogomodlca X. Walenty Odymalski.
ŻAŁOŚNA POSTAĆ KORONY POLSKIEJ.
Nie ten był koniec zamysłu mojego, Pisać lamenty i żałobne threny, Ale chwalebne domu prześwietnego Wysławiać dzieła, i ozdobne sceny Tryumfów męstwa twego odważnego, Mądre z Parnasu wzbudzając Kameny Helikońskiego do tejże zabawy, O godny wiecznie nieśmiertelnej sławy
Cny Alexandrze Koniecpolski, który Słodkiej
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 317
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
to tylko mówiąc pokornie, iż śmiele możesz zawołać słowa one Eklezjastyka w 26. Rozdziale. Łaska nad łaską/ żona święta i sromieźliwa; na których oboju z najmilszym potomstwem, abo raczej Aniołami Bożymi niech będzie łaska i wszelakie Błogosławieństwa Boskie teraz i czasu każdego na długie lata.
Wm. moich Mościwych PP. i Dobrodziejów Bogomodlca pokorny
Zakonik Z. Bazilego niegodny Między namniejszemi ostatny. DO CZYTELNIKA Łaskawego.
MIłością Chrystusa JEZUSA Zbawiciela swego będąc poruszony/ i oraz twoją/ chciałem Miłości twojej pokornie tu w tej Książecce przypomnieć/ i wyłożyć cóżkolwiek z onych słów ukochanego Ucznia I: Jana Z. rozumiem Który świadczy na jednym miejscu w te słowa:
to tylko mowiąc pokornie, iż śmiele możesz zawołać słowa one Eklezyástyka w 26. Rozdźiale. Łaska nád łáską/ żoná święta y sromieźliwa; na ktorych oboiu z naymilszym potomstwem, abo raczey Anyołami Bożymi niech będźie łáska y wszelakie Błogosławieństwa Boskie teraz y czasu kożdego na długie lata.
Wm. moich Mośćiwych PP. y Dobrodźieiow Bogomodlcá pokorny
Zakonik S. Bazilego niegodny Między namnieyszemi ostatny. DO CZYTELNIKA Laskawego.
MIłośćią Chrystusá IEZUSA Zbawićiela swego będąc poruszony/ y oraz twoią/ chćiałem Miłości twoiey pokornie tu w tey Xiążecce przypomnieć/ y wyłożyć cożkolwiek z onych słow vkochanego Ucznia I: Ianá S. rozumiem Ktory świadczy ná iednym mieyscu w te słowá:
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 12
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
w łaskawości w. m. osobnej. Proszę P. Boga za szczęśliwe i doskonałe powodzenia zamysłów w. m. niziuchno przed osobą w. m. czołem bijąc. Dan z Krakowa z Klasztoru od Bernardynów/ die 5. Iunij, Anno Domini 1609. W. M. mego Miło. Pana i Dobrodzieja niegodny Bogomodlca Ksiądz Paweł Lenczycius. Praefatia. Praefatia. Praefatia. Praefatia. Praefatia. PIĄTEJ CZĘŚCI, PIERWSZE KsięgI. Jaką wiadomość ludzie Nowego świata mają o Bogu.
MIseryj i niedostatków/ którym ten żywot podległ/ i na nie podany jest/ tak wiele i tak ciężkich się znajduje/ iż człowiek czując się niepotężnym do wyswobodzenia się
w łáskáwośći w. m. osobney. Proszę P. Bogá zá sczęśliwe y doskonáłe powodzenia zamysłow w. m. niźiuchno przed osobą w. m. czołem biiąc. Dan z Krákowá z Klasztoru od Bernárdinow/ die 5. Iunij, Anno Domini 1609. W. M. mego Miło. Páná y Dobrodźieiá niegodny Bogomodlcá Kśiądz Páweł Lenczycius. Praefátia. Praefátia. Praefátia. Praefátia. Praefátia. PIĄTEY CZĘSCI, PIERWSZE KSIEGI. Iáką wiádomość ludźie Nowego świátá máią o Bogu.
MIseriy y niedostátkow/ ktorym ten żywot podległ/ y ná nie podány iest/ ták wiele y ták ćiężkich się znáyduie/ iż człowiek czuiąc się niepotężnym do wyswobodzenia się
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 8
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
; aby wm. M. Pana w Zdrowiu długowiecznym, pociechach pomyślnych, z Jej Mością Panią Małżonką, moją Miłościwą Panią, jako najszczęśliwiej chować raczył. PRZEMOWA. PRZEMOWA. PRZEMOWA.
Dat: z Brzeska, die 4. Octobris. A. D. 1651. Wm. mego Mci Pana, Uniżony sługa i Bogomodlca X. Wojciech Waśniowski, Pleban Brzeski.
APPROBATIO. Imprimatur, De Mandato ILLUSTRISSIMI Loci Ordinarij JVSTVS SLOWIKOWSKI, Canonicus et Archipresbyter Cracouiensis, Illustriss: Suae Celsitudinis Causarum Auditor Generalis.
Datum Cracouiae, die 13 Augusti. A. D. 1651.
S. Augustinus Tom. 2. Epist: 1. ad Volusianum.
; áby wm. M. Páná w Zdrowiu długowiecznym, poćiechách pomyślnych, z Iey Mośćią Pánią Małżonką, moią Miłościwą Pánią, iáko nayszczęśliwiey chowáć raczył. PRZEMOWA. PRZEMOWA. PRZEMOWA.
Dat: z Brzeská, die 4. Octobris. A. D. 1651. Wm. mego Mći Páná, Vniżony sługá y Bogomodlcá X. Woyćiech Wáśniowski, Pleban Brzeski.
APPROBATIO. Imprimatur, De Mandato ILLUSTRISSIMI Loci Ordinarij JVSTVS SLOWIKOWSKI, Canonicus et Archipresbyter Cracouiensis, Illustriss: Suae Celsitudinis Causarum Auditor Generalis.
Datum Cracouiae, die 13 Augusti. A. D. 1651.
S. Augustinus Tom. 2. Epist: 1. ad Volusianum.
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 6
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Przetłumaczywszy Sarmackim językiem, Tobie oddaję: a Ty wzrok łaskawy Dasz im i afekt, abyś uczestnikiem Po długim życiu, za przyczyną onych, Został Dóbr, w Niebie, Świętym sporządzonych. Justyn: lib: 50
W.M.I.W.M. Pana i Dobrodzieja mego. Uniżony sługa i życzliwy Bogomodlca. X. MatEVSZ KULIGOWSKI, Dziekan Wołkowyski, Proboszcz Wołpiński.
Jerzy Hlebowicz Wojewoda Wileński owski i jem i zakryty wiecznym nie zapada jem Bo ma być z tego Księżyca bez mroku Z tąd, że jego pięknie na widoku Świecą u Promienie z rana ozdobione Światłem cnot, a dawnością dzieł Przodków wsławione. Które aby świeciły na
Przetłumáczywszy Sármáckim ięzykiem, Tobie oddáię: á Ty wzrok łáskáwy Dasz im y áffekt, ábyś vczestnikiem Po długim żyćiu, zá przyczyną onych, Został Dobr, w Niebie, Swiętym sporządzonych. Justin: lib: 50
W.M.I.W.M. Páná y Dobrodźieiá mego. Vniżony sługá y życzliwy Bogomodlcá. X. MATTHEVSZ KVLIGOWSKI, Dźiekan Wołkowyski, Proboszcz Wołpiński.
Ierzy Hlebowicz Woiewoda Wilenski owski y iem i zakryty wiecznym nie zapada iem Bo ma bydz z tego Xiężyca bez mroku Z tąd, że iego pięknie na widoku Swiecą u Promienie z rana ozdobione Swiatłem cnot, a dawnoscią dzieł Przodkow wsławione. Ktore aby swieciły na
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: v4
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
i szczerym Patronom, Dobrodziejom, i miłośni- kom, uprzejmym sercem życzę, wszystek Zakon, siebie, i z moimi, do miłościwei łaski Wmciów moich MMPP. uniżenie oddaję. W Krakowie w Kolegium Świętego Piotra i Pawła 6. dnia Lutego, Roku aańskiego 1638. Wm. moich Mciwych PP. i Dobrodziejów/ uniżony Bogomodlca i sługa, Haba. 2. Przemowa. Ioan:2. Przemowa. Mat. 25. Przemowa Cant. 2. Homil. 29. Przemowa Przemowa. Przemowa. Prou. 8. libr. quod DEVS fit immut. Przemowa. Baruc. 3. Przemowa. Przemowa. Przemowa. Przemowa. Przemowa.
y szczerym Pátronom, Dobrodźieiom, y miłośni- kom, vprzeymym sercem życzę, wszystek Zakon, siebie, y z moimi, do miłośćiwei łáski Wmćiow moich MMPP. vniżenie oddáię. W Krákowie w Kollegium Swiętego Piotrá y Pawłá 6. dniá Lutego, Roku áańskiego 1638. Wm. moich Mćiwych PP. y Dobrodźieiow/ vniżony Bogomodlcá y sługá, Haba. 2. Przemowá. Ioan:2. Przemowá. Mat. 25. Przemowá Cant. 2. Homil. 29. Przemowá Przemowá. Przemowá. Prou. 8. libr. quod DEVS fit immut. Przemowá. Baruc. 3. Przemowá. Przemowá. Przemowá. Przemowá. Przemowá.
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 27
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
i Wulkan darmo robi w Lemnie Bez Boga; słaboż by się wasze wojny wiodły, Gdyby je dobrych ludzi nie wspierały modły! Tegoć trudno uwłaczać, co z zdumieniem świata Z natury masz, żeś sercem doszedł Amurata; Bogdaj doszedł i szczęściem, a z swymi pradziady Wieczyste górnych osiadł empirów osady! Tegoć ja bogomodlca winszuję i stary Pasterz, który twych ludzi zawieram koszary. Proszę przy tym, racz szczerej radzie mej dać ucha, Aczci na wszytkich młodych ta padła pomucha, Że nieradzi, gdy im kto ich propozyt porze ; Lecz jako nieraz ginął, kto stał przy uporze, Tak i ten nie żałował, kto chciał starych
i Wulkan darmo robi w Lemnie Bez Boga; słaboż by się wasze wojny wiodły, Gdyby je dobrych ludzi nie wspierały modły! Tegoć trudno uwłaczać, co z zdumieniem świata Z natury masz, żeś sercem doszedł Amurata; Bogdaj doszedł i szczęściem, a z swymi pradziady Wieczyste górnych osiadł empirów osady! Tegoć ja bogomodlca winszuję i stary Pasterz, który twych ludzi zawieram koszary. Proszę przy tym, racz szczerej radzie mej dać ucha, Aczci na wszytkich młodych ta padła pomucha, Że nieradzi, gdy im kto ich propozyt porze ; Lecz jako nieraz ginął, kto stał przy uporze, Tak i ten nie żałował, kto chciał starych
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 40
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
