Ten rok szczęśliwie w pokoju i bez żadnej w domu odprawiłem turbacji; z carem imcią poznałem się et inveni gratiam u niego, z wojsk carskich hetmanem Szeremetem, który osobliwszym sposobem stawił mi się przyjacielem, i z inszemi generałami. Pod faworem tedy i tych, in primario cara, gospodarowałem sobie spokojnie przy boskiem błogosławieństwie i obfitości wszystkiego. W domach z podziwieniem, że po ruinach wielkich była przecie tak w domach jako i we włościach, zwłaszcza baksztańskiej, wszystkiego abundantia. Za co Pan Bóg niechaj będzie pochwalony na wieki. Amen.
Anno 1712. Zacząłem go zdrowo i w dobrem powodzeniu. Odprawiłem go i przepędziłem
Ten rok szczęśliwie w pokoju i bez żadnéj w domu odprawiłem turbacyi; z carem jmcią poznałem się et inveni gratiam u niego, z wojsk carskich hetmanem Szeremetem, który osobliwszym sposobem stawił mi się przyjacielem, i z inszemi generałami. Pod faworem tedy i tych, in primario cara, gospodarowałem sobie spokojnie przy boskiém błogosławieństwie i obfitości wszystkiego. W domach z podziwieniem, że po ruinach wielkich była przecie tak w domach jako i we włościach, zwłaszcza baksztańskiéj, wszystkiego abundantia. Za co Pan Bóg niechaj będzie pochwalony na wieki. Amen.
Anno 1712. Zacząłem go zdrowo i w dobrem powodzeniu. Odprawiłem go i przepędziłem
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 29
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Rymem słowieńskim przez księdza Walentego Odymalskiego, komendarza na ten czas secemińskiego wyrażona. W Krakowie, u wdowy i dziedz. Fr. Cezarego.
Jaśnie oświeconemu i wielmożnemu Panu, Jego Mości Panu Stanisławowi na Koniecpolu Koniecpolskiemu, wojewodzicowi sendomierskiemu, państwa rzymskiego książęciu, staroście dolińskiemu, swemu wielce miłościwemu panu i dobrodziejowi; autor przy błogosławieństwie boskiem zdrowia dobrego i wszelkiej szczęśliwości uprzejmie winszuje.
Gwałtowne bezprawie i nieznośną krzywdę musiałyby ponosić cnoty święte, jaśnie oświecone książę wielmożny, a mnie wielce mościwy panie i dobrodzieju, gdyby śmierć gruba i niedyskretna, ludzi zacnością ich wsławionych i ozdobionych w niepamięci wiecznej u świata zostawić, albo ich wspaniałe zasługi i bohatyrskie dzieła w ciemnych
Rymem słowieńskim przez xiędza Walentego Odymalskiego, komendarza na ten czas secemińskiego wyrażona. W Krakowie, u wdowy i dziedz. Fr. Cezarego.
Jaśnie oświeconemu i wielmożnemu Panu, Jego Mości Panu Stanisławowi na Koniecpolu Koniecpolskiemu, wojewodzicowi sendomierskiemu, państwa rzymskiego xiążęciu, staroście dolińskiemu, swemu wielce miłościwemu panu i dobrodziejowi; autor przy błogosławieństwie boskiem zdrowia dobrego i wszelkiej szczęśliwości uprzejmie winszuje.
Gwałtowne bezprawie i nieznośną krzywdę musiałyby ponosić cnoty święte, jaśnie oświecone xiążę wielmożny, a mnie wielce mościwy panie i dobrodzieju, gdyby śmierć gruba i niedyskretna, ludzi zacnością ich wsławionych i ozdobionych w niepamięci wiecznej u świata zostawić, albo ich wspaniałe zasługi i bohatyrskie dzieła w ciemnych
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 316
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
, ubogie Kameny moje, jako i siebie samego, na dalsze usługi W. Książęcej Mci, Pana mego miłościwego, przysposabiać powinien zostanę. Tym czasem najwyższemu majestatowi supplikując, aby naprzód ku obronie kościoła świętego, ku pociesze ojczyzny miłej, i ozdobie prześwietnej familii, Waszę Książęcą Mość jako w latach, tak i błogosławieństwie swojem boskiem pomnażać raczył. Z Secemina 4. Listopada, roku pańskiego 1659. Waszej Książęcej Mości, Pana mego miłościwego, uniżony sługa i bogomodlca X. Walenty Odymalski.
ŻAŁOŚNA POSTAĆ KORONY POLSKIEJ.
Nie ten był koniec zamysłu mojego, Pisać lamenty i żałobne treny, Ale chwalebne domu prześwietnego Wysławiać dzieła, i ozdobne sceny Triumfów męstwa
, ubogie Kameny moje, jako i siebie samego, na dalsze usługi W. Xiążęcej Mći, Pana mego miłościwego, przysposabiać powinien zostanę. Tym czasem najwyższemu majestatowi supplikując, aby naprzód ku obronie kościoła świętego, ku pociesze ojczyzny miłej, i ozdobie prześwietnej familiej, Waszę Xiążęcą Mość jako w latach, tak i błogosławieństwie swojem boskiem pomnażać raczył. Z Secemina 4. Listopada, roku pańskiego 1659. Waszej Xiążęcej Mości, Pana mego miłościwego, uniżony sługa i bogomodlca X. Walenty Odymalski.
ŻAŁOŚNA POSTAĆ KORONY POLSKIEJ.
Nie ten był koniec zamysłu mojego, Pisać lamenty i żałobne threny, Ale chwalebne domu prześwietnego Wysławiać dzieła, i ozdobne sceny Tryumfów męstwa
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 317
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
