OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY; Bróg, ale co snop, to inszego zboża; Kram rozlicznego gatunku: na cóż chwalić? W ogrodzie chwastu, gdzie pokrzywa sparza-ć; W brogu plugastwa, gdzie matonóg zawróci-ć głowę; W kramie szpilek, którymi zakłuć, zwierciadeł, których się przejźreć możesz między towarem na poły. Rzeczy, powieści,
OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY; Bróg, ale co snop, to inszego zboża; Kram rozlicznego gatunku: na cóż chwalić? W ogrodzie chwastu, gdzie pokrzywa sparza-ć; W brogu plugastwa, gdzie matonóg zawróci-ć głowę; W kramie szpilek, którymi zakłuć, zwierciadeł, których się przejźreć możesz między towarem na poły. Rzeczy, powieści,
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 5
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
Bożencin założył. 1367. 29. Florian Mokrski z domu Jelita. Biskupstwo Krak.
1378. 30. Zawisza z Kurozwąk z domu Roża/ Mansionarze w Kościele Krakowskim fundował.
1380 31. Jan z Radlic z domu Korab Medyk/ za tego Kościół i Klasztor Częstochowski stanął.
1392. 32. Piotr Wisz z domu Bróg/ za którego Vinuersitas Krakowska stanęła/ i Kościół Bożego Ciała. Na Biskupstwie Poznańskim umarł.
1412. 33. Wojciech Jastrzębiec tegoż domu/ za którego Klasztor Panieński w Lublinie założony. Był potym Arcybiskupem Gnieźnieńskim.
1423. 34. Sbigniew z Oleśnice z domu Dębno Kardynał/ Księstwo Siewierskie Kościołowi Krakowsk. kupił.
1455
Bozenćin záłożył. 1367. 29. Florian Mokrski z domu Ielitá. Biskupstwo Krák.
1378. 30. Zawiszá z Kurozwąk z domu Roża/ Mánsionarze w Kośćiele Krákowskim fundował.
1380 31. Ian z Rádlic z domu Korab Medyk/ zá tego Kośćioł y Klasztor Częstochowski stánął.
1392. 32. Piotr Wisz z domu Brog/ zá ktorego Vinuersitas Krákowska stánęłá/ y Kośćioł Bożego Ciáłá. Ná Biskupstwie Poznáńskim umárł.
1412. 33. Woyćiech Iástrzębiec tegoż domu/ zá ktorego Klasztor Pánieński w Lublinie záłożony. Był potym Arcybiskupem Gnieznieńskim.
1423. 34. Sbigniew z Oleśnice z domu Dębno Kárdynał/ Xięstwo Siewierskie Kośćiołowi Krákowsk. kupił.
1455
Skrót tekstu: PrzewKoś
Strona: 79
Tytuł:
Przewodnik abo kościołów krakowskich [...] krótkie opisanie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Jakub Siebeneicher
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
Krakowskim lat 11. umarł Roku 1378. 1367
Zawisza z Kurozwak z Domu Roża/ Mansyonarze fundował: był Biskupem Krak lat 2. umarł Roku 1380. 1378
Jan z Radlicz Domu Korab/ Doctor Medicinae, za tego Klasztor Częstochowski stanął: był Biskupem Krakowskim lat 12. umarł Roku 1392. 1380
Piotr Wysz z Domu Bróg/ za tego Vniuersitas Krakowska stanęła/ i Kościół Bożego Ciała. Był Biskupem Krakowskim lat 2. umarł na Biskupstwie Poznańskim Roku 1412. 1392
Wojciech Jastrzębiec z tegoż Domu/ za którego Zakon Panien ś. Brygitty w Lublinie stanął. Żył na Biskupstwie lat 12. potym na Arcybiskupstwie Gnieźnieńskim umarł Roku 1426. 1412
Zbigniew
Krákowskim lat 11. vmárł Roku 1378. 1367
Zawiszá z Kurozwak z Domu Roża/ Mánsyonarze fundował: był Biskupem Krák lat 2. vmárł Roku 1380. 1378
Ian z Radlicz Domu Korab/ Doctor Medicinae, zá tego Klasztor Częstochowski stánął: był Biskupem Krákowskim lat 12. vmárł Roku 1392. 1380
Piotr Wysz z Domu Brog/ zá tego Vniuersitas Krákowska stánęłá/ y Kośćioł Bożego Ciáłá. Był Biskupem Krákowskim lat 2. vmárł ná Biskupstwie Poznáńskim Roku 1412. 1392
Woyćiech Iástrzębiec z tegoż Domu/ zá ktorego Zakon Pánien ś. Brygitty w Lublinie stánął. Zył ná Biskupstwie lat 12. potym ná Arcybiskupstwie Gnieźnieńskim vmarł Roku 1426. 1412
Zbigniew
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 93
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Jeszcze mu się to nie przepiekło/ a już na nowe zarabia. Jaka praca/ taka płaca. Jeden Wiedeń/ Praga maga/ Kraków miasto. Centutia Quinta. 100 PROVERBIORVM POLONICORVM CENTVRIA QVINTA.
JAk po Księdzu/ co kto porwał/ to jego. Jak Aniołki połykał. Jednym ciosem gęba z nosem. Jak dziesięcinny bróg wszytko przyjmuje. Jak pod rynną siedział. Idąc do wójta/ oba się bojta. Jedno sasa/ a drugie do lasa. Disparibus bonus non benè trahitur currus. Jako cię mogę/ chociaj przez nogę. Dolus an virtus/ quis in hoste requirat? Jednemu się Pop podoba/ a drugiemu Papadia. Scilicet arrident haec
Ieszcże mu się to nie przepiekło/ á iuż ná nowe zárabia. Iáka praca/ táka płaca. Ieden Wiedeń/ Prágá mágá/ Krákow miásto. Centutia Quinta. 100 PROVERBIORVM POLONICORVM CENTVRIA QVINTA.
IAk po Xiędzu/ co kto porwał/ to iego. Iák Aniołki połykał. Iednym ćiosem gębá z nosem. Iák dźieśięćinny brog wszytko przyimuie. Iák pod rynną śiedźiał. Idąc do woytá/ obá się boytá. Iedno sásá/ á drugie do lásá. Disparibus bonus non benè trahitur currus. Iáko ćię mogę/ choćiay przez nogę. Dolus an virtus/ quis in hoste requirat? Iednemu się Pop podoba/ á drugiemu Papádya. Scilicet arrident haec
Skrót tekstu: RysProv
Strona: C2
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
, Czasem i na oborę, jak się może przydać; Któż powinien za dziada zgniłego się wstydać? Suknia łata na łacie, takiż bot na nodze, Mięso chyba we święto, i to chude srodze, Dalej marchew na obiad, na wieczerzą rzepa, I to częściej jałowo; na zimę nalepa, Na lato bróg pokojem; częściej wodę w cebrze Niż piwo pije; chłopiec i woźnica żebrze Kawałka chleba po wsi, racy by się obu Nie jęli; szkapy dzwonią zębami u żłobu.
Szeląga z obiecanej pensyjej nie widzi; Nie może i nie umie robić, żebrać wstydzi. Płacze starzec nieborak i w głowę się skrobie, Pierwszy żywot
, Czasem i na oborę, jak się może przydać; Któż powinien za dziada zgniłego się wstydać? Suknia łata na łacie, takiż bot na nodze, Mięso chyba we święto, i to chude srodze, Dalej marchew na obiad, na wieczerzą rzepa, I to częściej jałowo; na zimę nalepa, Na lato bróg pokojem; częściej wodę w cebrze Niż piwo pije; chłopiec i woźnica żebrze Kawałka chleba po wsi, racy by się obu Nie jęli; szkapy dzwonią zębami u żłobu.
Szeląga z obiecanej pensyjej nie widzi; Nie może i nie umie robić, żebrać wstydzi. Płacze starzec nieborak i w głowę się skrobie, Pierwszy żywot
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 487
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
tam powstały lamenty i treny, snadź tak jako gdy umrze mąż więc żenie wierny. Ale radząc na potym i ci, żeby w zborze kalwińskie jady siali, i te, by w uporze czartowski miały gród swój znowu na swobodzie, zawarli miedzy sobą ten zaś wyrok w zgodzie, by wtóry na gorącym wnet stanął popiele bróg ich przecię przy gęstym poznańskim kościele. Ale patron, co nad ich łysą górą stoi, patrzcie jedno, co wtórej już tej hydrze zbroi. LXXIV. MIĘSOPUST POLSKI
Głos Pański, marmórowe tak skruszywszy słupy, że od onych bałwanów nie najdzie skorupy, twojej przecię, o Bache, nie zgładził pamiątki, bo
tam powstały lamenty i treny, snadź tak jako gdy umrze mąż więc żenie wierny. Ale radząc na potym i ci, żeby w zborze kalwińskie jady siali, i te, by w uporze czartowski miały gród swój znowu na swobodzie, zawarli miedzy sobą ten zaś wyrok w zgodzie, by wtóry na gorącym wnet stanął popiele bróg ich przecię przy gęstym poznańskim kościele. Ale patron, co nad ich łysą górą stoi, patrzcie jedno, co wtóréj już téj hydrze zbroi. LXXIV. MIĘSOPUST POLSKI
Głos Pański, marmórowe tak skruszywszy słupy, że od onych bałwanów nie najdzie skorupy, twojej przecię, o Bache, nie zgładził pamiątki, bo
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 339
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
starych i pogniłych, w słupy i dyle, o jednym bojowisku. Wrót u niej dwoje z tarcic, na biegunach drewnianych, z wrzecądzami i zamkiem żelaznym. W niej sąsieków 2, zboża w tej stodole oddaje się kóp 30, i to reparacji wielkiej w poszyciu potrzebuje, także ściany nadrujnowane. Przy tej stodole bróg do zboża niewielki na słupach 4, nowy, nic w nim nie masz prócz snopków do poszycia kilka. Gromady zaś
Najprzód kmieci oddaje się 3: 1) Macij Kawiecki, ten ma chałupę starą, na przyciesiach, w słupy; ściany i przyciesi miejscami pogniły. Dach, i ten reparacji potrzebuje. Wszedłszy do tej
starych i pogniłych, w słupy i dyle, o jednym bojowisku. Wrót u niej dwoje z tarcic, na biegunach drewnianych, z wrzecądzami i zamkiem żelaznym. W niej sąsieków 2, zboża w tej stodole oddaje się kóp 30, i to reparacyi wielkiej w poszyciu potrzebuje, także ściany nadrujnowane. Przy tej stodole bróg do zboża niewielki na słupach 4, nowy, nic w nim nie masz prócz snopków do poszycia kilka. Gromady zaś
Najprzód kmieci oddaje się 3: 1) Macij Kawiecki, ten ma chałupę starą, na przyciesiach, w słupy; ściany i przyciesi miejscami pogniły. Dach, i ten reparacyi potrzebuje. Wszedłszy do tej
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 41
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
