mój słuką twoi/ złożmy je do kupy/ Moje nic/ twe cię żalu nabawią skorupy. Nomenclatura do uwagi Litigantom.
SEdzia Tomasz/ Podsędek Otto/ Pisarz Jadam/ Co za sekret w Imionach/ niedarmo się badam. Wygrąm ja przez statutu sprawę/ takim kształtem/ Bo chociaż Rumlu niemam/ leć przychodzę z Brałtem Na Stadło jedno.
Ciężki na stan Szlachecki/ wieków naszych czasie/ Mąż się Kowalstwa uczy/ Zona koży pasie. O Strzelcu bez Prochu.
KAżdy człowiek jest kłamcą/ rzekł Dawid przed wiekiem/ Spowieści Dawidowy/ nasz Stachnik człowiekiem. Na Obraz uspionego Argusa.
TEgo którego Juno/ owej Krowie daje Strozem/ uspiła surma
moy słuką twoi/ złozmy ie do kupy/ Moie nic/ twe ćie żalu nábáwią skorupy. Nomenclaturá do vwagi Litigántom.
SEdźia Thomász/ Podsędek Otto/ Pisarz Iádam/ Co zá sekret w Imionách/ niedármo się badam. Wygrąm ia przez státutu spráwę/ tákim kształtem/ Bo choćiasz Rumlu niemam/ leć przychodzę z Brałtem Ná Stadło iedno.
CIęszki ná stąn Szláchecki/ wiekow nászych czáśie/ Mąż sie Kowálstwá vczy/ Zoná koży pasśie. O Strzelcu bez Prochu.
KAżdy człowiek iest kłamcą/ rzekł Dawid przed wiekiem/ Zpowieśći Dawidowy/ nász Stáchnik człowiekiem. Ná Obraz vspionego Argusa.
TEgo ktorego Iuno/ owey Krowie dáie Strozem/ vspiłá surma
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 30
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
