. W WojewództWACH LITEWSKICH.
Marszałek Powiatowy, Podkomorzy, Starosta, Chorąży, Wojski, Sędzia Ziemski, Stolnik, Podsędek, Podstoli, Pisarz Ziemski, Podwojewodzy lub Podstarości, Sędzia Grodzki, Pisarz Grodzki, Podczaszy, Cześnik, Horódniczy, Skarbnik, Łowczy, Miecznik, Koniuszy, Oboźny, Strażnik, Krajczy, Mostowniczy, Budowniczy.
MARSZAŁKOWIE w Litwie sa tylko postanowieni w niektórych Powiatach, jako: w Oszmiańskim, Lidzkim, Bracławskim, Grodzieńskim, Kowieńskim, Upickim, Słonimskim, Wil- kowijskim, i Rzeczyckim. Ci są w Powiatach swoich dożywotniemi Dyrektórami Sejmików, i podczas Pospolitego ruszenia są Wódzami Powiatów swoich. Obierani są każdy w swoim Powiecie tak jak
. W WOJEWODZTWACH LITEWSKICH.
Marszałek Powiatowy, Podkomorzy, Starosta, Chorąży, Woyski, Sędźia Ziemski, Stolnik, Podsędek, Podstoli, Pisarz Ziemski, Podwojewodzy lub Podstarośći, Sędźia Grodzki, Pisarz Grodzki, Podczaszy, Cześnik, Horodniczy, Skarbnik, Łowczy, Miecznik, Koniuszy, Oboźny, Strażnik, Krayczy, Mostowniczy, Budowniczy.
MARSZAŁKOWIE w Litwie sa tylko postanowieni w niektórych Powiatach, jako: w Oszmiańskim, Lidzkim, Bracławskim, Grodźieńskim, Kowieńskim, Upickim, Słonimskim, Wil- kowiyskim, i Rzeczyckim. Ci są w Powiatach swoich dożywotniemi Dyrektorami Seymikow, i podczas Pospolitego ruszenia są Wódzami Powiatôw swoich. Obierani są każdy w swoim Powiecie tak jak
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 219
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
twardo stawiają, patrzy na nędzę, jakby jej nie widział; słyszy prośby jakoby ich nie słyszał, to to Kamięń: a Chrystus nie opoka, bo użyty, bo wyrozumiewający. Ale nie miejcie go i za drzwi. Nie jest drzwiami, bo go stolarz nie wyciosał. Nie jest kamieniem węgielnym, bo go Budowniczy nie złożył. To przynamniej Doktorze Augustynie, będzie Chrystus prawdziwie pasterzem? nie będzie! Pasterzem nie jest, bo nie strzeże bydła czworonożnego. Przestraszysz się Augustynie, i kiedy obaczysz Lwa zwyciężającego z-pokolenia Juda, przyznasz, że on jest Lwem, nec Leo est quia fera non est, nie jest Lwem, bo
twárdo stawiáią, pátrzy ná nędzę, iákby iey nie widźiał; słyszy prośby iákoby ich nie słyszał, to to Kámięń: á Christus nie opoká, bo vżyty, bo wyrozumiewáiący. Ale nie mieyćie go i zá drzwi. Nie iest drzwiámi, bo go stolarz nie wyćiosał. Nie iest kámięniem węgielnym, bo go Budowniczy nie złożył. To przynamniey Doktorze Augustynie, będźie Christus prawdźiwie pásterzem? nie będźie! Pásterzem nie iest, bo nie strzeże bydłá czworonożnego. Przestrászysz się Augustynie, i kiedy obaczysz Lwá zwyćiężáiącego z-pokolenia Iudá, przyznasz, że on iest Lwem, nec Leo est quia fera non est, nie iest Lwem, bo
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 68
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
w swych Powiatach. Po Marszałkach idą: Podkomorzy, Chorąży, Sędziowie 4 Ziemscy, Pisarz Ziemski, Wojski, Stolnik, Podstoli, Podwojewodzy, lub Podstarosta Grodzki, Sędziowie 3 Grodzcy, Pisarz Grodzki, Horódniczy, Podczaszy, Cześnik, Łowczy, Skarbnik, Miecznik, Koniuszy, Strażnik, Oboźny, Krajczy, Mostowniczy, Budowniczy etc. KARTA XVII. ATLAS DZIECINNY.
Religia Katolicka zaszczepiona za Władysława Jagiellona, do tych czas kwitnie w tym Księstwie. Są jednak miejsca, gdzie Schizmatycy mają swoje Cyrkwie i Manastery. Oprócz tego Tatarowie po wielu miasteczkach od dawnych czasów osiedli, i mają swoich obrządków sprawowania wolność. Żydów niezmierna moc po całej Litwie przemieszkiwa
w swych Powiatach. Po Marszałkach idą: Podkomorzy, Chorąży, Sędziowie 4 Ziemscy, Pisarz Ziemski, Woyski, Stolnik, Podstoli, Podwoiewodzy, lub Podstarosta Grodzki, Sędziowie 3 Grodzcy, Pisarz Grodzki, Horodniczy, Podczaszy, Cześnik, Łowczy, Skarbnik, Miecznik, Koniuszy, Strażnik, Oboźny, Krayczy, Mostowniczy, Budowniczy etc. KARTA XVII. ATLAS DZIECINNY.
Religia Katolicka zaszczepiona za Władysława Jagiellona, do tych czas kwitnie w tym Xięstwie. Są iednak mieysca, gdzie Schizmatycy maią swoie Cyrkwie y Manastery. Oprocz tego Tatarowie po wielu miasteczkach od dawnych czasow osiedli, y maią swoich obrządkow sprawowania wolność. Zydow niezmierna moc po całey Litwie przemieszkiwa
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 192
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
Gdzie abowiem Bojaźń Boża stanie/ tam roty Cnot/ tam szczęście/ tam sława. Ponieważ Timor Domini sprawi to/ że naprzód sumnienie niepokalane/ jako kryształ czyste uczyni/ i serce tak śmiałe da/ że. Et si caelúruat. Impauidum ferient ruinae. To samo Liujusa Drusa Szlachcica Rzymskiego nieśmiertelnym uczyniło. Bo gdy mu budowniczy taki pałac zbudować/ w którymby coby robił/ od żadnego widziany być nie mógł/ obiecował. Rzekł. Quin tu potius, si quid in te artis est, ita compone domum meam, vt quicquid agam, ab omnibus inspici possit. W kim też Timor Domini jest/ ten śmiele chorągiew tę Si Deus
Gdzie ábowiem Boiaźń Boża stánie/ tám roty Cnot/ tám sczęśćie/ tám sławá. Ponieważ Timor Domini spráwi to/ że naprzod sumnienie niepokaláne/ iáko krzyształ czyste vczyni/ y serce ták śmiáłe da/ że. Et si caelúruat. Impauidum ferient ruinae. To sámo Liuiusá Drusá Szláchćicá Rzymskiego nieśmiertelnym vczyniło. Bo gdy mu budowniczy táki páłac zbudowáć/ w ktorymby coby robił/ od żadnego widziány bydz nie mogł/ obiecował. Rzekł. Quin tu potius, si quid in te artis est, ita compone domum meam, vt quicquid agam, ab omnibus inspici possit. W kim też Timor Domini iest/ ten śmiele chorągiew tę Si Deus
Skrót tekstu: KunWOb
Strona: B2
Tytuł:
Obraz szlachcica polskiego
Autor:
Wacław Kunicki
Drukarnia:
Drukarnia dziedziców Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
rogi, pełną li twarz snuje, Wszytko się mokre do niego stosuje. Jak się ćmi słońce na swym zodiaku, Kiedy mu miesiąc zastąpi na szlaku, I ten czernieje, kiedy go spod ziemie Nie mogą słońca dosiągnąć promienie? Skąd skryte skazy na ziemskie urody I na świat cały wielkie idą szkody. Wielki dziwnego nieba budowniczy! Któż dzieła twoje misterne policzy? Kto rozumowi, po którym zegary Niebieskie wedle ustawionej miary Chodzą od wieku, wydziwić się może? Wszechmocny, mądry, wiekuisty Boże! Twa chwała świeci, choć słońca nie stanie, Gdyż nie podlega najmniejszej odmianie. 11. PIEŚŃ LXXVI NIE TO U MNIE BOHATYR
Nie to u mnie
rogi, pełną li twarz snuje, Wszytko się mokre do niego stosuje. Jak się ćmi słońce na swym zodyjaku, Kiedy mu miesiąc zastąpi na szlaku, I ten czernieje, kiedy go spod ziemie Nie mogą słońca dosiągnąć promienie? Skąd skryte skazy na ziemskie urody I na świat cały wielkie idą szkody. Wielki dziwnego nieba budowniczy! Któż dzieła twoje misterne policzy? Kto rozumowi, po którym zegary Niebieskie wedle ustawionej miary Chodzą od wieku, wydziwić się może? Wszechmocny, mądry, wiekuisty Boże! Twa chwała świeci, choć słońca nie stanie, Gdyż nie podlega najmniejszej odmianie. 11. PIEŚŃ LXXVI NIE TO U MNIE BOHATYR
Nie to u mnie
Skrót tekstu: PotPieśRKuk_I
Strona: 483
Tytuł:
Pieśni różne
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1669 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
pieczy.
XXXIX.
Ci wszyscy, co imiona wydrożone mają W marmurze, w wiekuistej pamięci zostają I jeszcze ich świat nie miał: po sześćsetnem roku Z wysokiego spuszczani przybędą obłoku. Cień na tej studniej jakiś on prorok prawdziwy Spraw ich przyszłych ukazał i wizerunk żywy, Prorok Merlin, za króla co żył angielskiego Artura, budowniczy źrzódła tak dziwnego.
XL.
Ta bestia wynidzie z piekła onych czasów, Gdy granice stanowić będą pól i lasów, Gdy chciwa ludzka żądza pakta i pomiary Mieć zechce, cnocie, słowu nie dodając wiary. A chocia zrazu świata nie wzruszy wszytkiego I zostawi od jadów swych nieco wolnego, Ale potem różnych miejsc poturbuje siła
pieczy.
XXXIX.
Ci wszyscy, co imiona wydrożone mają W marmurze, w wiekuistej pamięci zostają I jeszcze ich świat nie miał: po sześćsetnem roku Z wysokiego spuszczani przybędą obłoku. Cień na tej studniej jakiś on prorok prawdziwy Spraw ich przyszłych ukazał i wizerunk żywy, Prorok Merlin, za króla co żył angielskiego Artura, budowniczy źrzódła tak dziwnego.
XL.
Ta bestya wynidzie z piekła onych czasów, Gdy granice stanowić będą pól i lasów, Gdy chciwa ludzka żądza pakta i pomiary Mieć zechce, cnocie, słowu nie dodając wiary. A chocia zrazu świata nie wzruszy wszytkiego I zostawi od jadów swych nieco wolnego, Ale potem różnych miejsc poturbuje siła
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 295
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
Scyla od Monsa srogą odprawę bierze i odjeżdża jej. Scyla marzeka. Przeobrażenia Scyla goni Minosa. Nisus w krogulca. Księga Ośma. Scyla w skowronka. Labiryntu opisanie. Chłopobyka Minotaura Teseus znosi z pomocą Ariadny. Która zjeżdża i one porzuca. Przeobrażenia bachus ją przytula k sobie. Ariadny wieniec w gwiazdy. Dedal wymyślny budowniczy. Skrzydła narządza. W nie się stroi i syna Ikara. Znamina to są niebieskie, północe poślednie pierwsze południowe.
Chwytać się Oriona; mym sięsprawuj szlakiem. Tak mu pewną lotunku miarę pokazuje/ I do plec/ niezwyczajne skrzydła/ przyprawuje. Miedzy upominaniem/ i dziełem/ zmakały Mdłe policzki/ i ręce ojcowskie skakały
Scylá od Monsá srogą odpráwę bierze y odieżdża iey. Scylá márzeka. Przeobráżenia Scylá goni Minosá. Nisus w krogulcá. Kśięgá Osma. Scylá w skowronká. Lábiryntu opisanie. Chłopobyká Minotaurá Teseus znośi z pomocą Aryádny. Ktora zieżdza y oné porzuca. Przeobráżenia bachus ią przytula k sobie. Aryadny wieniec w gwiazdy. Dedal wymyślny budowniczy. Skrzydłá nárządza. W nie się stroi y syná Ikárá. Známiná to są niebieskie, pułnocne poślednie pierwsze południowe.
Chwytáć się Orioná; mym sięspráwuy szlákiem. Ták mu pewną lotunku miárę pokázuie/ Y do plec/ niezwyczáyne skrzydłá/ przypráwuie. Miedzy vpominániem/ y dźiełem/ zmakały Mdłe policzki/ y ręce oycowskie skakały
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 194
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
to zanosi do gniazda. Takimże się obłowem karmią kiedy wzrostą One młode Orlęta/ szukając z dobyczy I pokarmu/ jakiemu z młodości przywykły. Respons. Prędko się młody zepsuje, ile w zepsowanych czasiech. Darmo hamować, gdy się koła rozbieżą. Wypądź z domu wszelakie corruptelas. SATYRA V. Przykład z bociana. Budowniczy Ociec, takiż syn.
Był jeden Szlachcic w Polsce/ co wszytko budował/ Zbudowawszy rozwalał/ nastąmpił Syn po nim Prawdziwy budowniczy/ albowiem Ojcowskie Budynki porozrzucał/ nową co raz fozą Stawiając różne klatki/ aż też przebudował Chudzina i dostatki/ i wioski/ i wszystko. Aleć to jako tako/ inszych się
to zánośi do gniazda. Tákimże się obłowem kármią kiedy wzrostą One młode Orlęta/ szukáiąc z dobyczy Y pokármu/ iákiemu z młodośći przywykły. Respons. Prędko się młody zepsuie, ile w zepsowánych czasiech. Darmo hamowáć, gdy się koła rozbieżą. Wypądź z domu wszelakie corruptelas. SATYRA V. Przykład z boćiana. Budowniczy Oćiec, tákisz syn.
Był ieden Szláchćic w Polszcze/ co wszytko budował/ Zbudowawszy rozwalał/ nástąmpił Syn po nim Prawdźiwy budowniczy/ álbowiem Oycowskie Budynki porozrzucał/ nową co raz fozą Stawiáiąc rożne klatki/ ász tesz przebudował Chudźiná y dostatki/ y wioski/ y wszystko. Aleć to iáko táko/ inszych się
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 53
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
. Matki naszej, Oblubienice twej wybranej. Amen. Część III Kazanie Drugie KAZANIE II. NA ŚWIĘTO KLARY Z. u Panien Zakonnych w Kościele Z. Andrzeja w Krak.
Simile est Regnum caelorum Virginibus. Matt: 25. Podobne jest Królestwo niebieskie Pannom. KLARA Z. Budownicza nieba. 1. STn Boski Architekt Budowniczy, różne modelusze wybudowania na ziemi nieba wystawia. 2. Dziesiąty na modę Panien abryś udał mu się, i tej fabryki dokończył. na Święto Klary Z. 3. Według tego modeluszu Z. Klara Panieńskie niebo Synowi Boskiemu wystawiła. 4. Pierwsze wystawienie nieba w ruinę tertiâ parte poszło. 5. Drugie tedy
. Matki nászey, Oblubienice twey wybráney. Amen. Część III Kazánie Drugie KAZANIE II. NA SWIĘTO KLARY S. u Páńien Zakonnych w Kośćiele S. Andrzeiá w Krák.
Simile est Regnum caelorum Virginibus. Matt: 25. Podobne iest Krolestwo niebieskie Pánnom. KLARA S. Budownicza niebá. 1. STn Boski Architekt Budowniczy, rożne modelusze wybudowánia ná źiemi niebá wystáwia. 2. Dźieśiąty ná modę Páńien ábryś udał mu się, y tey fábryki dokończył. ná Swięto Klary S. 3. Według tego modeluszu S. Klará Páńienskie niebo Synowi Boskiemu wystawiłá. 4. Pierwsze wystawienie niebá w ruinę tertiâ parte poszło. 5. Drugie tedy
Skrót tekstu: PiskorKaz
Strona: 794
Tytuł:
Kazania na Dni Pańskie
Autor:
Sebastian Jan Piskorski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1706
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1706
swoich Meszkit małe dzieci nieśli. A ci co duży/ i co się bić mogą/ Pod chorągiew się i do bębnów zeszli. Co żywo do bram bieży/ mosty wzwodzi/ A Król sam wszystkich z pilnością obchodzi. 12. To sporządziwszy nic się tam nie bawił/ Ale na wieżę szedł/ którą vozony Tak budowniczy przy bramie postawił/ Ze z niej na wszystkie widać beło strony. Po Erminią stąd zaras wyprawił/ Którą beł przyjął litością ruszony Do siebie na dwór/ kiedy jej dobyto Antiochii/ i ojca zabito. 13. Wtem już Klorynda beła wyjechała/ A za nią hufiec jazdy szedł niemały: Ażeby nazad łacny odwrót miała/
swoich Meszkit máłe dźieći nieśli. A ći co duży/ y co się bić mogą/ Pod chorągiew się y do bębnow zeszli. Co żywo do bram bieży/ mosty wzwodźi/ A Krol sam wszystkich z pilnośćią obchodźi. 12. To sporządźiwszy nic się tám nie báwił/ Ale ná wieżę szedł/ ktorą vozony Ták budowniczy przy bramie postáwił/ Ze z niey ná wszystkie widáć beło strony. Po Erminią stąd záras wypráwił/ Ktorą beł przyiął litośćią ruszony Do śiebie na dwor/ kiedy iey dobyto Antyochiey/ y oycá zábito. 13. Wtem iuż Kloryndá bełá wyiecháłá/ A zá nią hufiec iezdy szedł niemáły: Ażeby názad łácny odwrot miáłá/
Skrót tekstu: TasKochGoff
Strona: 58
Tytuł:
Goffred abo Jeruzalem wyzwolona
Autor:
Torquato Tasso
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
