. Słusznie tedy prostem się kontentować murem. Więc i tu by też był plac de quinq'; Ordinibus Columnarum i miarach ich mówić. Ale że rzecz ta doskonale opisana przez Jakuba Orgnolę/ do niego odsyłąm Czytelnika. Którego jednak na Polski język przełożyć non abs re esset. I ja to uczynić każę/ nie tylko dla budowniczych/ ale i dla stolarzów/ szynczerczów. Którzy tych miernie umiejąc i niezachowając/ barzo wielkie błędy w swoich robotach popełniają.
Siódma Reguła o wysokości ścian/ gdzie trzeba każde piętro z osobna uważyć. A naprzód to/ które włoszy zowią piano nobile to jest/ piętro najprzedniejsze w którym są pokoje i Izby pańskie
. Słusznie tedy prostem się kontentowáć murem. Więc y tu by też był plác de quinq'; Ordinibus Columnarum y miárách ich mowić. Ale że rzecz tá doskonále opisána przez Iákubá Orgnolę/ do niego odsyłąm Czytelniká. Ktorego iednák na Polski ięzyk przełożyć non abs re esset. I ia to vczynić każę/ nie tylko dla budowniczych/ ále y dla stolarzow/ szynczerczow. Ktorzy tych miernie vmieiąc y niezáchowáiąc/ bárzo wielkie błędy w swoich robotách popełniáią.
Siodma Regułá o wysokośći śćian/ gdźie trzebá káżde piętro z osobná vważyć. A naprzod to/ ktore włoszy zowią piano nobile to iest/ piętro nayprzednieysze w ktorym są pokoie y Izby páńskie
Skrót tekstu: NaukaBud
Strona: C4
Tytuł:
Krótka nauka budownicza
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Wdowa i Dziedzice Andrzeja Piotrowczyka
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
architektura, budownictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
dawną Sól do Judzi, świeżą do Szpichlerzów dający. 6. Dozorców srebrnej i złotej monety, którą pod ich inwigilancją kują. 7. Superyntendentów nad Pszenicą, którą choć drogo kupują, tanio powinni przedawać dla ubogich. 8. Signori alla sanita Przestrzegaczów zdrowia; którzy wszelkiej zarazie zabieżeć tenentur. 9. Edyles, alias Budowniczych, a tych jest trzech, którym incumbit dozierać Bibliopolów, Mostów, studni, Przepraw, przestrzegać, konserwować, reparować, 10. Superyntendentów wód, Jezior, rzek. 11. Superyntendentów Arsenału. 12. Archi-Consules vulgò Sopro-Consoli należący do rozsądzenia spraw Kupieckich. 13. Przełożonych nad rzeczami przedażnemi ad victualia należącemi, jako to
dawną Sol do Iudźi, świeżą do Szpichlerzow daiący. 6. Dozorcow srebrney y złotey monety, ktorą pod ich inwigilancyą kuią. 7. Superintendentow nad Pszenicą, ktorą choć drogo kupuią, tanio powinni przedawáć dla ubogich. 8. Signori alla sanita Przestrzegaczow zdrowia; ktorzy wszelkiey zarázie zábieżeć tenentur. 9. AEdiles, aliàs Budowniczych, á tych iest trzech, ktorym incumbit doźierać Bibliopolow, Mostow, studni, Przepráw, przestrzegać, konserwować, reparować, 10. Superintendentow wod, Iezior, rzek. 11. Superintendentow Arsenału. 12. Archi-Consules vulgò Sopro-Consoli náleżący do rozsądzenia spráw Kupieckich. 13. Przełożonych nád rzeczami przedażnemi ad victualia náleżącemi, iako to
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 190
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
bliższej się Francjej wrócił/ a stamtąd do wojska jachał. Gdy przybył/ a ozime leże żołnierskie obiezdżał/ wielką ich pilnością (acz w znacznym wszytkiego niedostatku) zastał niemal sześć set zgotowanych naw takich/ jakiesmy wyższej opisali/ a długich dwadzieścia ośm/ które w krótce mogły być na wodę zepchnione. A tak żołnierza i budowniczych pochwaliwszy/ coby myślił powiedział im/ i do portu Icium/ wszystkim się ściągnąć rozkazał: skąd przednie sposobną do Brytanii przeprawę wiedział/ jakoby tylko na trzydzieści tysięcy kroków wszerz do brzegu. Cezar armatę morską gotuje. Jakie okręty Jedzie do Iliryku. Pokoj stanowi. Sprawiedliwość czyni. Księgi IIII. o wojnie Francuskiej
bliższey sie Francyey wroćił/ á stamtąd do woyská iáchał. Gdy przybył/ á oźime leże żołnierskie obiezdżał/ wielką ich pilnośćią (ácz w znácznym wszytkiego niedostátku) zástał niemal sześć set zgotowánych naw tákich/ iákiesmy wyższey opisáli/ á długich dwádźieśćiá ośm/ ktore w krotce mogły być ná wodę zepchnione. A ták żołnierzá y budowniczych pochwaliwszy/ coby myślił powiedźiał im/ y do portu Icium/ wszystkim sie śćiągnąć roskazał: skąd przednie sposobną do Brytánniey przepráwę wiedźiał/ iákoby tylko ná trzydźieśći tyśięcy krokow wszerz do brzegu. Cezár ármatę morską gotuie. Iákie okręty Iedźie do Illyryku. Pokoy stánowi. Spráwiedliwość czyni. Kśięgi IIII. o woynie Fráncuskiey
Skrót tekstu: CezWargFranc
Strona: 93.
Tytuł:
O wojnie francuskiej ksiąg siedmioro
Autor:
Gajusz Juliusz Cezar
Tłumacz:
Andrzej Wargocki
Drukarnia:
Drukarnia wdowy Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
