te przeszedszy marmurowe słupy, Pisał: plus ultra, odniósszy z nich łupy. Bo trzymam, że tam droższe są gotowe Niż gadytańskie skarby, niż wschodowe, I gdyby wolno do nich się pokwapić, Śmiałbym jak Samson mocno je obłapić I nie bałbym się, zatrząsnąwszy niemi, Powalić się z tym budynkiem na ziemi. DO KANIKUŁY
Zła kanikuło, psie niebieski wściekły, Przed którym wszytkie chłody nam uciekły, Opadły z liści jak w listopad gaje, Ziemia się zeschła dziurawi i kraje, Zioła dżdża pragną, Cererzyne dary Zawiędłę zwykłej nie donoszą miary, Proszę cię, jeśli uprosić się godzi, Niechaj twój ogień mej paniej nie
te przeszedszy marmurowe słupy, Pisał: plus ultra, odniósszy z nich łupy. Bo trzymam, że tam droższe są gotowe Niż gadytańskie skarby, niż wschodowe, I gdyby wolno do nich się pokwapić, Śmiałbym jak Samson mocno je obłapić I nie bałbym się, zatrząsnąwszy niemi, Powalić się z tym budynkiem na ziemi. DO KANIKUŁY
Zła kanikuło, psie niebieski wściekły, Przed którym wszytkie chłody nam uciekły, Opadły z liści jak w listopad gaje, Ziemia się zeschła dziurawi i kraje, Zioła dżdża pragną, Cererzyne dary Zawiędłę zwykłej nie donoszą miary, Proszę cię, jeśli uprosić się godzi, Niechaj twój ogień mej paniej nie
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 170
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
. Gdzie/ ta Piramida co teraz na Placu/ Piotra świętego stoi/ co przedtym tam stała. Natej Gorze Janicolo, jest jeden Klasztor Sant Honofrio. Przeszedszy precz uliczę/ zaraz za Bramą/ podź na prawą rękę w Górę/ ku Klasztorowi/ Sant Pietro Montano, nazwanemu/ tam jest Kaplica okrągła/ zacnym ozdobiona budynkiem/ w który jest Ołtarz/ przy którym dwa Marmurowe słupy/ między któremi (jak udają zapewne) Piotr Z. Apostoł/ miał być męczony/ i ukrzyżowany. Stąd cały Rzym dostatecznie widzieć możesz. Nazad idąc wstąp do Sant Maria Trasseuere starożytniego jednak od Kolumn wielkich pięknego Kościoła. Tam pod wielkim Ołtarzem jest/ jedno
. Gdźie/ tá Pyrámidá co teraz na Plácu/ Piotrá świętego stoi/ co przedtym tám stáła. Nátey Gorze Ianicolo, iest ieden Klasztor Sant Honofrio. Przeszedszy precz uliczę/ záraz zá Brámą/ podź ná práwą rękę w Gorę/ ku Klasztorowi/ Sant Pietro Montano, názwánemu/ tám iest Káplicá okrągła/ zácnym ozdobiona budynkiem/ w ktory iest Ołtarz/ przy ktorym dwá Mármurowe słupy/ między ktoremi (iák vdáią zápewne) Piotr S. Apostoł/ miał bydź męczony/ y vkrzyzowany. Ztąd cáły Rzym dostátecznie widźieć możesz. Názad idąc wstąp do Sant Maria Trasseuere stárożytniego iednák od Column wielkich pięknego Kośćiołá. Tám pod wielkim Ołtárzem iest/ iedno
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 119
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
Przez Miasto/ Rzeka Arno płynie/ która pochodzi od Florencji/ i tam znowu niedaleko Miasta w Morze wpada. Tam/ Tum/ albo Kościół Favny obaczysz/ kosztownie od marmuru postawiony/ wewnątrz wyśmienitemi przyozdobiony 84. Columnami/ które po zburzeniu Jeruzalem do Pisi przyprowadzone były. Przytym kruczganek barzo kształtnym i mocnym wystawiony budynkiem. W kościele jest na jednym Ołtarzu tablica/ z jednego drogiego barzo kamienia/ a tego się rękoma żadnego dotknąć nie wolno: A przytym inszych siła świętych pokażąć Relikwij/ i kamieni kilka z tych/ któremi Szczepan ś. ukamienowy był. Przy Kościele zaraz/ jest jedna marmurowa Wieża/ na którą po schodach/
Przez Miásto/ Rzeká Arno płynie/ ktora pochodźi od Florencyey/ y tám znowu niedáleko Miástá w Morze wpada. Tám/ Thum/ álbo Kośćioł Fávny obaczysz/ kosztownie od mármuru postáwiony/ wewnątrz wyśmienitemi przyozdobiony 84. Columnámi/ ktore po zburzeniu Ieruzalem do Pisi przyprowádzone były. Przytym kruczganek bárzo kształtnym y mocnym wystáwiony budynkiem. W kośćiele iest ná iednym Ołtarzu tablicá/ z iednego drogiego bárzo kámieniá/ á tego się rękomá żadnego dotknąć nie wolno: A przytym inszych śiłá świętych pokażąć Reliquiy/ y kámieni kilká z tych/ ktoremi Sczepan ś. vkámienowy był. Przy Kośćiele záraz/ iest iedná mármurowa Wieża/ ná ktorą po schodách/
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 226
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
Tomas Ziołko ma szkodę od lana Grybla na zło. 600, który, udawszy się do prawa, prosił o poradę, skąd by jaką miał nagrodę. Tenże lan Grybel odszedł ojczyzny swój pułrola; tenże Tomas Ziołko za tę szkodę od gromady otrzymuje to pułrole, które przedał Wawrzencowi Januszowi za tynfów 70 i z budynkiem, który jest niepotrzebny tego, ale, jako jestrencowi swemu, życzy mu z błogosławienstwem boskim pod zieloną rozką, ażeby go P. Bóg błogosławił i z zoną i z dziatkami jego. To gdyby niemógł otrzymać albo dzieci jego, to będą blissi jego brata dzieci Marcina; ktoby podniosł się przeciwko tej sprawie,
Tomas Ziołko ma szkodę od lana Grybla na zło. 600, ktory, udawszy się do prawa, prosił o poradę, skąd by iaką miał nagrodę. Tenże ląn Grybel odszedł oyczyzny swoy pułrola; tenze Tomas Ziołko za tę szkodę od gromady otrzymuie to pułrole, ktore przedał Wawrzencowi Ianuszowi za tynfow 70 y z budynkiem, ktory iest niepotrzebny tego, ale, iako iestrencowi swęmu, zyczy mu z błogosławienstwem boskim pod zieloną rozką, azeby go P. Bog błogosławił y z zoną y z dziatkami iego. Tho gdyby niemogł otrzymac albo dzieci iego, to będą blissi iego brata dzieci Marcina; ktoby podniosł się przeciwko tey sprawie,
Skrót tekstu: KsPtaszUl_3
Strona: 563
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Ptaszkowa, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Ptaszkowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1722 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1722
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, potrzebuje reparacjej. — Na tychże bramach izdebki bez okien. Item przy bramach obydwóch chałupki pod gontami, reparacjej potrzebujące. Baszt wszystkich sześć, na niektórych dachy jeszcze niezłe, drugie potrzebują reparacjej.
Dwór alias Budynek w tymże Zamku pod gontami. Przodek i kopuła za Imci księdza Scholastyka pobite de novo.
Przed budynkiem ganek, za Imci ks. Scholastyka dopiero zaczęty.
W sieniach kominów dwa murowanych. Tamże komórka alias Szpiżareczka i izdebka dla sług. Okien dwie w drewno i piec prosty, stary. Drzwi do izdebki stare, proste, na żelaznych zawiasach, z haczkiem i skoblem. Wschody na górę, gdzie izdebka bywała z piecem
, potrzebuje reparacjej. — Na tychże bramach izdebki bez okien. Item przy bramach obydwóch chałupki pod gontami, reparacjej potrzebujące. Baszt wszystkich sześć, na niektórych dachy jeszcze niezłe, drugie potrzebują reparacjej.
Dwór alias Budynek w tymże Zamku pod gontami. Przodek i kopuła za Jmci księdza Scholastyka pobite de novo.
Przed budynkiem ganek, za Jmci ks. Scholastyka dopiero zaczęty.
W sieniach kominów dwa murowanych. Tamże komórka alias Szpiżareczka i izdebka dla sług. Okien dwie w drewno i piec prosty, stary. Drzwi do izdebki stare, proste, na żelaznych zawiasach, z haczkiem i skoblem. Wschody na górę, gdzie izdebka bywała z piecem
Skrót tekstu: DwórMłynGęb
Strona: 25
Tytuł:
Opis dworu w Młyniskach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, na żelaznych zawiasach, ze dwoma haczkami i skoblami.
W boku budynku Kuchnia, lepiona z pruska, z oknami dwiema, z kominem lepionym i dachem nowym. Ta Kuchnia nowo postawiona za Imci księdza Scholastyka.
Za Kuchnią, pod wałem, między lipami, gdzie kaplica bywała, piwnica z drzewa - -
Sadek za budynkiem. - - Folwark stary, drewniany, pod słomą, w którym izba dla podstarościego. - -Sad za folwarkiem. - - Stajnia. - - Budynek stary, który na szpichlerz obrócony. - - Sadzawek w Zamku dwie. - - Gumno za Zamkiem, przy grobli, grodzone. — — Karczma na gościńcu,
, na żelaznych zawiasach, ze dwoma haczkami i skoblami.
W boku budynku Kuchnia, lepiona z pruska, z oknami dwiema, z kominem lepionym i dachem nowym. Ta Kuchnia nowo postawiona za Jmci księdza Scholastyka.
Za Kuchnią, pod wałem, między lipami, gdzie kaplica bywała, piwnica z drzewa - -
Sadek za budynkiem. - - Folwark stary, drewniany, pod słomą, w którym izba dla podstarościego. - -Sad za folwarkiem. - - Stajnia. - - Budynek stary, który na szpichlerz obrócony. - - Sadzawek w Zamku dwie. - - Gumno za Zamkiem, przy grobli, grodzone. — — Karczma na gościńcu,
Skrót tekstu: DwórMłynGęb
Strona: 26
Tytuł:
Opis dworu w Młyniskach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
etc. (p. 383)
499. Stanąwszy przed prawo nasze zupełne wzwyż opisane Piotr Bacar, na ten czas mieszczanin Firleyjwozki, będąc zdrowy na ciele i vmysle dobrowolnie zeznał, ze przedał zagrodę swoją Jakubowi Wawrzkowi za grzywien dziewiecdziesiąt, w każdą grzywnę rachując po groszy czterdzieści osmiu moneti i licby Polskiej, i z budynkiem wszelakiem; ta zagroda i budynek zjednę stronę Pawła Bacara zdrugą stronę lurka Rozabargiera na nawsiu zbudowany jest i lezy, czego dla lepszego kupna miedzy sobą litkupem potwierdzieli przy prawie zupełnym pod zieloną rozgą, wyrokę także vczyniwszy Piotr Bacar Jakubowi Wawrzkowi, nic sobie nie zostawując ani żadnemu potomstwu wiecznemi czasy, co słysząc takową wyrokę
etc. (p. 383)
499. Stanąwszy przed prawo nasze zupełne wzwysz opisane Piotr Bacar, na ten czas miesczanin Firleÿjwozki, będąc zdrowÿ na ciele ÿ vmysle dobrowolnie zeznał, ze przedał zagrodę swoię Iakubowi Wawrzkowi za grzÿwięn dziewiecdziesiąt, w kozdą grzÿwnę rachuiąc po groszy czterdziesci osmiu moneti y licby Polskiej, y z budÿnkiem wszelakiem; ta zagroda ÿ budynek ziednę stronę Pawła Bacara zdrugą stronę lurka Rozabargiera na nawsiu zbudowanÿ iest ÿ lezÿ, czego dla lepszego kupna miedzy sobą litkupem potwierdzieli przy prawie zupełnym pod zieloną rozgą, wyrokę także vczÿniwszy Piotr Bacar Iakubowi Wawrzkowi, nic sobie nie zostawuiąc ani zadnemu potomstwu wiecznemi czasÿ, co słÿsząc takową wyrokę
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 61
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
zupełne Wolej Komborskiej przerzecona Jadwiga, zona pozostała po mężu swojem Stanisławie Stanka, zeznała dobrowolnie i niezprzymuszeniem przed prawem stanąwszy oblicznie, ze przedała rolą swoją własną Męża swego, nieboscyka Stanisława Stanka, szynowi swemu własnemu za grzywien 65, w każdą grzywnę rachując po gr. 48 moneti i liczby Polskiej, która to rola i z budynkiem jest położona z jednę stronę Stanisława Rzecnika a z drugą stronę Matiasza Długosza; przetoż tenże Sebastian Stanek, syn pozostały Stanisława Stanka, prosił o wyrokę wieczną matki swojej, która (p. 386)
się wyrzekła przy prawie i groszem swym obłozyła, ze się jej dosyć stało od syna swego Sebastiana Stanka, co
zupełne Woley Komborskiey przerzecona Iadwiga, zona pozostała po męzu swoiem Stanisławie Stanka, zeznała dobrowolnie y niezprzymuszeniem przed prawem stanąwszy oblicznie, ze przedała rolą swoyą własną męza swego, nieboscyka Stanisława Stanka, szynowi swemu własnemu za grzywien 65, w kozdą grzywnę rachuiąc po gr. 48 moneti y liczby Polskiey, ktora to rola y z budynkiem iest połozona z iednę stronę Stanisława Rzecnika a z drugą strone Mathiasza Długosza; przetosz tenze Sebestiąn Stanek, syn pozostały Stanisława Stanka, prosił o wyrokę wieczną matki swoiey, ktora (p. 386)
sie wyrzekła przy prawie y groszem swym obłozyła, ze sie yey dosic ztało od syna swego Sebestiana Stanka, czo
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 61
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Powyż dwór był wojewody Smoleńskiego, mam dowody, Który na Przedmieściu leży, A wzdłuż ku wałowi bieży. Tamże stajnie dostateczne I mieszkanie w nim tameczne; Przed nim studnia, żebyś wiedział, Jeden mi człowiek powiedział. Dwór J.M.Ks. Proboszcza Warszawskiego
Ten dwór , jak skrzynia, zawarty, Nakoło budynkiem zwarty, Z jednę stronę parkanami, Z boków stajnia i z kuchniami; Ma swe pokoje ozdobne, Drugie nadole osobne. Kościół Ojców Karmelitów na Krakowskim Przedmieściu.
Karmelitani poniżej, A plac jest za niemi wyżej, Który też na klasztor dano, I gruntu więcej przydano.
Od Wisły krzyż postawili, W znaku miejsce
Powyż dwór był wojewody Smoleńskiego, mam dowody, Który na Przedmieściu leży, A wzdłuż ku wałowi bieży. Tamże stajnie dostateczne I mieszkanie w nim tameczne; Przed nim studnia, żebyś wiedział, Jeden mi człowiek powiedział. Dwór J.M.X. Proboszcza Warszawskiego
Ten dwór , jak skrzynia, zawarty, Nakoło budynkiem zwarty, Z jednę stronę parkanami, Z boków stajnia i z kuchniami; Ma swe pokoje ozdobne, Drugie nadole osobne. Kościół Ojców Karmelitów na Krakowskim Przedmieściu.
Karmelitani poniżej, A plac jest za niemi wyżej, Który też na klasztor dano, I gruntu więcej przydano.
Od Wisły krzyż postawili, W znaku miejsce
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 59
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
komu to wiedzieć należy, tym niniejszym Listem moim Oznajmuję, iż życząc pomnożenia chwały Bożej w dobrach moich dziedzicznych, snadniem się do wniesionej Ich Mościów Przyjaciół moich domowych, na ten czas przy mnie będących, skłonił instancjej i prośby, aby na gruntach Majętności mojej Podhoreckiej Monaster starożytny Plesnicki nazwany, pod Imieniem Przemienienia Pańskiego, budynkiem był resuscitowany, na tymże gdzie zdawna stał miejscu, i o tejże (co wywiedzeniem Ludzi starożytnych ma być dedukowano) gruntu cyrkumferencjej. Który to Monaster jako Nabożny Ociec Ilia Hostysławski reguły Bazylego S. Greckiej religii Zakonnik wystawi, staranie pobożne i pracy jego w tym kątętując, Starszeństwo nad Bracią Zakonną Ihumeńskie,
komu to wiedzieć należy, tym ninieyszym Listem moim Oznaymuję, iż życząc pomnożenia chwały Bożey w dobrach moich dziedzicznych, snadniem się do wniesioney Ich Mościow Przyiacioł moich domowych, na ten czas przy mnie będących, skłonił instancyey i prośby, aby na gruntach Maiętności moiey Podhoreckiey Monaster starożytny Plesnicki nazwany, pod Imieniem Przemienienia Pańskiego, budynkiem był resuscitowany, na tymże gdzie zdawna stał mieyscu, y o teyże (co wywiedzeniem Ludzi starożytnych ma bydź dedukowano) gruntu circumferencyey. Który to Monaster iako Nabożny Ociec Ilia Hostysławski reguły Bazylego S. Graeckiey religiey Zakonnik wystawi, staranie pobożne y pracy iego w tym kątętuiąc, Starszeństwo nad Bracią Zakonną Ihumeńskie,
Skrót tekstu: KoniecSMon
Strona: 364
Tytuł:
Prawo monasterowi
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1663
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1663
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
