Fryderyka II. Cesarza Roku 1236 o Rzeczypospolitej którą zdobią Akademie
czyli 1239 Renowowana od Albrachta III. Arcy Książęcia Roku 1363; drudzy piszą że od Rudolfa IV. od Urbana VII potwierdzona. Przed Rektorem tutejszym cztery Scipiones, albo laski noszą in publico.
PRAGSKA AKADEMIA wzieła initium Roku 1360 od Karola IV w której przed buntami Husytów Heretyków samych Cudzoziemców Studentów bywało po 40 tysięcy.
BAZYLIEŃSKA w Szawajczarach fundowana od Piusa II Papieża Roku 1459.
KOLONIEŃSKA nad Renem Roku 1388 czyli 1392 w której niegdy uczyli Albertus Magnus, Z. Tomasz z Akwiunu, Ioannes Duns-Scotus. Ta Agri Dominici piissima cultrix od Leona X. nazwana. Hozjusz Kardynał napisał, że
Frideryka II. Cesarza Roku 1236 o Rzeczypospolitey ktorą zdobią Akademie
czyli 1239 Renowowana od Albrachta III. Arcy Xiążęcia Roku 1363; drudzy piszą że od Rudolfa IV. od Urbana VII potwierdzona. Przed Rektorem tuteyszym cztery Scipiones, albo laski noszą in publico.
PRAGSKA AKADEMIA wzieła initium Roku 1360 od Karola IV w ktorey przed buntami Husytow Heretykow samych Cudzòziemcow Studentow bywało po 40 tysięcy.
BAZYLIENSKA w Szawayczárach fundowana od Piusa II Papieża Roku 1459.
KOLONIENSKA nad Renem Roku 1388 czyli 1392 w ktorey niegdy uczyli Albertus Magnus, S. Tomasz z Akwiunu, Ioannes Duns-Scotus. Ta Agri Dominici piissima cultrix od Leona X. nazwana. Hozyusz Kardynał napisał, że
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 392
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
za nieprzyjaciele pokoju pospolitego podali, za szkodniki i plondrowniki majętności ludzkich podali, za zdrajcę pana swego, którzy bez potrzeby buntowaliśmy się przeciwko jemu, podali nakoniec za zdrajcę ojczyzny, którym wytrąciwszy to dekretem swoim, żeśmy te zjazdy przeciwko panu niepotrzebnie czynili, nic inszego nie zostawa, jedno, żeśmy tymi buntami naszymi ojczyznę nasze komuś inszemu nieprzystojnie wydać chcieli; kiedybym się był tedy nie wypisał w regestr tych ludzi, których tak obelżyć chciano albo i obelżono, mniejby mnie było podobno obeszło to, co się kolwiek jeno pod tym Janowcem teraz stało, uległbym też, jako pospolicie mówimy, miedzy tymi trupy
za nieprzyjaciele pokoju pospolitego podali, za szkodniki i plundrowniki majętności ludzkich podali, za zdrajcę pana swego, którzy bez potrzeby buntowaliśmy się przeciwko jemu, podali nakoniec za zdrajcę ojczyzny, którym wytrąciwszy to dekretem swoim, żeśmy te zjazdy przeciwko panu niepotrzebnie czynili, nic inszego nie zostawa, jedno, żeśmy tymi buntami naszymi ojczyznę nasze komuś inszemu nieprzystojnie wydać chcieli; kiedybym się był tedy nie wypisał w regestr tych ludzi, których tak obelżyć chciano albo i obelżono, mniejby mnie było podobno obeszło to, co się kolwiek jeno pod tym Janowcem teraz stało, uległbym też, jako pospolicie mówimy, miedzy tymi trupy
Skrót tekstu: ZebrzApolCz_III
Strona: 211
Tytuł:
Apologia abo sprawota szlachcica polskiego.
Autor:
Zebrzydowski Mikołaj
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
W oblężeniu było od dnia 14. Kwietnia, aż do ośmnego Września. Przez który czas wzięto Żydów celniejszych w niewolą. 97. tysięcy. Zginęło na 11. Kroć sto tysięcy, gdyż się byli na Wielkanoc skupili z całej Judzkiej Ziemi. Historia o zburzeniu Jeruzalem świadczy, ze w oblężeniu głodem, mieczem, buntami zginęlo Żydów, co ich dorachowano się, tysiąc tysięcy i sto tysięcy. Zdrowych i młodych wprowadzono do Rzymu in Triumpho 16. tysięcy, Boniasz Brat Józefa Historyka zostawiony w Jeruzalem Arcykapłanem. Inni rachują że Żydów zginęło na tej Wojnie mieczem i głodem Milion, sto sześćdziesiąt tysięcy: w niewolą poszło 90. tysięcy, z
W oblężeniu było od dnia 14. Kwietnia, aż do osmnego Września. Przez ktory czas wźięto Zydow celnieyszych w niewolą. 97. tysięcy. Zginęło ná 11. Kroć sto tysięcy, gdyż się byli ná Wielkanoc skupili z cáley Iudzkiey Ziemi. Historya o zburzeniu Ieruzálem świádczy, ze w oblężeniu głodem, mieczem, buntami zginęlo Zydow, co ich doráchowáno się, tysiąc tysięcy y sto tysięcy. Zdrowych y młodych wprowádzono do Rzymu in Triumpho 16. tysięcy, Boniasz Brát Iozefa Historyka zostawiony w Ieruzálem Arcykápłanem. Inni ráchuią że Zydow zgineło ná tey Woynie mieczem y głodem Million, sto sześćdźiesiąt tysięcy: w niewolą poszło 90. tysięcy, z
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 528
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
niebezpieczna, kiedy żołnierz nie zna zwierzchności, nie umie posłuszeństwa; jako ten dbać ma o sławę, jako temu powierzać salutem publicam? Jeśliż są, jako są synowie R. P., nie tak by zaprawdę z matką swą obchodzić się mieli; wrócić by się do dawnych przykładów starożytnych przodków swych, którzy nie buntami ani konsultacjami, ale męstwem i rycerskim dziełem ojczyźnie, a przy tym sobie i sławie swy służeli. Trzebaby prawem coercere istam licentiam, jakoby tym zabieżeć i w czas, które stąd prędko urość mogą, niebezpieczeństwom. Trzeba i gruntownie bezpieczeństwo ukrainne obwarować, aby to ordinarium praesidium, kwarciany żołnierz, praesidium więcej niźli ucisk
niebezpieczna, kiedy żołnierz nie zna zwierzchności, nie umie posłuszeństwa; jako ten dbać ma o sławę, jako temu powierzać salutem publicam? Jeśliż są, jako są synowie R. P., nie tak by zaprawdę z matką swą obchodzić się mieli; wrócić by się do dawnych przykładów starożytnych przodków swych, którzy nie buntami ani konsultacyjami, ale męstwem i rycerskim dziełem ojczyźnie, a przy tym sobie i sławie swy służeli. Trzebaby prawem coercere istam licentiam, jakoby tym zabieżeć i w czas, które stąd prętko urość mogą, niebezpieczeństwom. Trzeba i gruntownie bezpieczeństwo ukrainne obwarować, aby to ordinarium praesidium, kwarciany żołnierz, praesidium więcy niźli ucisk
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 480
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
studnia odylowana, była w niej pompa do wody nalewania bydłu; złupała się — jest jeszcze pręt żelazny i węboruszek przystawiony; przy niej żóraw z drągiem i kubłem okowanym. Podwórze płotem chróścianym ogrodzone, jest do niego wrót dwoje w słupiki dłubane z żerdków. Z tego podwórza forta do sadu w słupy dębowe z murłatem i buntami na zawiasach. Sad wkoło ogrodzony płotem chróścianym. Item ogrody 2 chrustem ogrodzone. Piec chlebowy murowany, obłożenia gliną na wierzch potrzebuje. W sadzie piec murowany, w którym piecyki 2 kachelkowe z darami do suszenia owoców. Stodoła o 2 sąsiekach, o 1 klepisku w wiązanie i lepionkę wypłokaną, cwele pogniłe, szczyt 1
studnia odylowana, była w niej pompa do wody nalewania bydłu; złupała się — jest jeszcze pręt żelazny i węboruszek przystawiony; przy niej żóraw z drągiem i kubłem okowanym. Podwórze płotem chróścianym ogrodzone, jest do niego wrót dwoje w słupiki dłubane z żerdków. Z tego podwórza forta do sadu w słupy dębowe z murłatem i buntami na zawiasach. Sad wkoło ogrodzony płotem chróścianym. Item ogrody 2 chróstem ogrodzone. Piec chlebowy murowany, obłożenia gliną na wierzch potrzebuje. W sadzie piec murowany, w którym piecyki 2 kachelkowe z darami do suszenia owoców. Stodoła o 2 sąsiekach, o 1 klepisku w wiązanie i lepionkę wypłokaną, cwele pogniłe, szczyt 1
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 25
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
co; pod spichrzem schowanie, do którego wrota na zawiasach, w nim sklep. Po lewej ręce dziedzińca forta do cmentarza farskiego, drzwi stare na zawiasach, dalej brama do miasta, w niej wrota stare na zawiasach bez haka jednego, z wrzeciądzem. Przy tej bramie budynek w wiązanie i lepiankę o 1 izbie pod buntami starymi, w którym mieszka. Stajnia przy tym budynku wielka przy murze w pruski mur, miejscami ściany powywalane, pod dachem słomianym dobrym; szczyt 1 w lepiankę, drugi otwarty; wrota z boku do tej stajni na zawiasach z kuną żelazną i przy końcu stajni drzwi stare na zawiasach; w niej żłoby po obu stronach
co; pod spichrzem schowanie, do którego wrota na zawiasach, w nim sklep. Po lewej ręce dziedzińca forta do cmentarza farskiego, drzwi stare na zawiasach, dalej brama do miasta, w niej wrota stare na zawiasach bez haka jednego, z wrzeciądzem. Przy tej bramie budynek w wiązanie i lepiankę o 1 izbie pod buntami starymi, w którym mieszka. Stajnia przy tym budynku wielka przy murze w pruski mur, miejscami ściany powywalane, pod dachem słomianym dobrym; szczyt 1 w lepiankę, drugi otwarty; wrota z boku do tej stajni na zawiasach z kuną żelazną i przy końcu stajni drzwi stare na zawiasach; w niej żłoby po obu stronach
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 128
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
