se fecit. Ioa: 11. Iż był zdrajcą Ojczyzny podając ją pod jarzmo pogańskie/ venient Romani et tollent Regnum. Zdrajcą Cesarskim czyniąc się Królem. Ioa: 19. Qui Regem se facit, contradicit Caesari. Luc: 23. Zakazując mu powinnej dani i czynszów płacić/ hunc invenim9 prohibentem tributa dare Caesari. Buntownikiem/ mataczem/ zwodzicielem/ nowych/ Ojczyźnie/ Kościołowi/ i obrządkom przeciwnych praw wynalazcą. Ibid: Hunc invenimussubverentem gentem nostram. Tułaczem/ bez domu/ bez roli/ świegotliwym/ próżnującym/ a tylko na zwodzenie prostego a do tumultów skłonnego ludu pracującym biegunem. Ibid: Commovet populum docens per universam Iudeam etc.
se fecit. Ioa: 11. Iż był zdráycą Oyczyzny podáiąc ią pod iárzmo pogáńskie/ venient Romani et tollent Regnum. Zdráycą Cesarskim czyniąc się Krolem. Ioa: 19. Qui Regem se facit, contradicit Caesari. Luc: 23. Zákázuiąc mu powinney dáni y czynszow płáćić/ hunc invenim9 prohibentem tributa dare Caesari. Buntownikiem/ mátaczem/ zwodźicielem/ nowych/ Oyczyźnie/ Kośćiołowi/ y obrządkom przećiwnych práw wynálázcą. Ibid: Hunc invenimussubverentem gentem nostram. Tułaczem/ bez domu/ bez roli/ świegotliwym/ prożnuiącym/ á tylko ná zwodzenie prostego á do tumultow skłonnego ludu prácuiącym biegunem. Ibid: Commovet populum docens per universam Iudeam etc.
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 322
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
że się przez niego mieszaniny w Królestwie onym działy/ i na odmiany się zanosiło) Tune es ille qui cōturbas Israel Lecz usłyszał zaraz gotową a prawdziwą od- powiedz. Non ego turbaui Osrael, sed tu, et domus patris tui, qui dereliquistis mandata Domini 3. 18. Józef Żydowin kwoli Herodowi Jana Z. Krzciciela buntownikiem nazywa/ twierdząc/ że go Heród dał stracić dla tego/ iż kazaniami/ nauka/ i radami swymi żamieszanie między ludźmi/ mógł kiedykolwiek uczynić. Quia (inquit 18. Antiquit c. 7.) verebatur Herodes ne tanta prophetae autoritas defectionem aliquam pararet in populo. ale że tego nigdy nie było/ i że
że się przez niego mieszániny w Krolestwie onym dźiały/ y ná odmiány sie zánosiło) Tune es ille qui cōturbas Israel Lecz vsłyszał záraz gotową á prawdźiwą od- powiedz. Non ego turbaui Osrael, sed tu, et domus patris tui, qui dereliquistis mandata Domini 3. 18. Iozeph Zydowin kwoli Herodowi Iáná S. Krzćićielá buntownikiem názywa/ twierdząc/ że go Herod dał stráćić dla tego/ iż kazániámi/ náuka/ y rádámi swymi żámieszánie między ludźmi/ mogł kiedykolwiek vczynić. Quia (inquit 18. Antiquit c. 7.) verebatur Herodes ne tanta prophetae autoritas defectionem aliquam pararet in populo. ále że tego nigdy nie było/ y że
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 54
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
tymże Niższym Mieście był PAŁAC Piłatów, i wszytkich Starostów Jerozolimskich, nad wszytkie Miasta budynki piękniejszy i wydatniejszy, do którego po 28. gradusach był akces, krote, że były stopami Niewinnego i Najświętszego JERUSA poświęcone, od Konstantyna Wielkiego do Rzymu zaprowadzone, u JANA Z. in Laterano odbierają Venerationem. Tu CHRYSTUS nazwany Buntownikiem, udany, że Cesarzowi Censum dawać zakazał, że się Królem czynił: tu Dekret Piłat wydał na śmierć CHRYSTUSA słowy następującemi: IESUM Nazarenum, Subversorem Gentis, Contemptorem Caesaris. et falsum Messiam (: ut Maiorum suae Gentis testimoniô probatum est:) ducite in communis supplicii locum, et cum ludibrio Regiae Maiestatis, in
tymże Niższym Mieście był PAŁAC Piłatow, y wszytkich Starostow Ierozolimskich, nád wszytkie Miásta budynki pięknieyszy y wydátnieyszy, do ktorego po 28. grádusach był akces, krote, że były stopámi Niewinnego y Nayświętszego IERUSA poświęcone, od Konstantyná Wielkiego do Rzymu záprowádzone, u IANA S. in Laterano odbieráią Venerationem. Tu CHRYSTUS názwány Buntownikiem, udany, że Cesarzowi Censum dáwać zákazáł, że się Krolem czynił: tu Dekret Piłát wydał ná śmierć CHRYSTUSA słowy nástępuiącemi: IESUM Nazarenum, Subversorem Gentis, Contemptorem Caesaris. et falsum Messiam (: ut Maiorum suae Gentis testimoniô probatum est:) ducite in communis supplicii locum, et cum ludibrio Regiae Maiestatis, in
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 538
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
siły cesarskie uskromiła albo zapaliła, tymczasem pożytek króla francuskiego z cesarzem i awersyją wojny uważając.
Prędko jednak za czułością ksjążęcia hetmana ten zaciąg węgierski ustał i wniwecz się obrócił, a to z tej miary, że i z owąd ich straszono i tam do Węgier po co iść nie miano, pamiętając na przeszłoroczną z Weselim buntownikiem ekspedycyją. Jako ich Kopa wniwecz rozprószył, tak że drudzy ledwie żywi w zamkach Weseliniego zimę przebywszy, w wielkiej biedzie do Polski powrócili. To tedy i tych nowo zaciężnych z impetu węgierskiego odstraszyło. Aleć przecię się i Lubomirski do tego nie znał i potym publicznie z tego na sejmie sprawował. Królowej przecię markotno było
siły cesarskie uskromiła albo zapaliła, tymczasem pożytek króla francuskiego z cesarzem i awersyją wojny uważając.
Prętko jednak za czułością książęcia hetmana ten zaciąg węgierski ustał i wniwecz się obrócił, a to z tej miary, że i z owąd ich straszono i tam do Węgier po co iść nie miano, pamiętając na przeszłoroczną z Weselim buntownikiem ekspedycyją. Jako ich Kopa wniwecz rozprószył, tak że drudzy ledwie żywi w zamkach Weseliniego zimę przebywszy, w wielkiej biedzie do Polski powrócili. To tedy i tych nowo zaciężnych z impetu węgierskiego odstraszyło. Aleć przecię się i Lubomirski do tego nie znał i potym publicznie z tego na sejmie sprawował. Królowej przecię markotno było
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 491
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
Królowi, i cierpieć od niego, Grać przed Panem nie dla mnie nic jest nieznośnego. Nabaowi nastroję Dudy w swoim czasie, Kiedy kwinta zerwana, zagram mu na basie. Zwołał DAWID żołnierzy, być każe gotowym Do Marszu, mówiąc: ruszon jestem gniewem nowym, Hardość Nabala posła mojego zelżyła, Mnie zdrajcą, buntownikiem Królewskim zrobiła.
Trzeba mu Rogów przytrzeć, by niebódł, niebrykał, I żeby kłodką gębę otwartą zamykał. Zgubię go z całym Domem, z ludźmi, z dobytkami, Wywrócę, jak więc mówią, do góry nogami. Jakby Dawid w Ul dmuchnął, tak się roj wysypał Ochotnego Rycerstwa, każdyby rad
Krolowi, y cierpieć od niego, Grać przed Panem nie dla mnie nic iest nieznośnego. Nabaowi nastroię Dudy w swoim czasie, Kiedy kwinta zerwana, zagram mu na basie. Zwołał DAWID żołnierzy, bydź każe gotowym Do Marszu, mowiąc: ruszon iestem gniewem nowym, Hardość Nabala posła moiego zelżyła, Mnię zdraycą, buntownikiem Krolewskim zrobiła.
Trzeba mu Rogow przytrzeć, by niebodł, niebrykał, Y zeby kłodką gębę otwartą zamykał. Zgubię go z całym Domem, z ludźmi, z dobytkami, Wywrocę, iak więc mowią, do gory nogami. Jakby Dawid w Ul dmuchnął, tak się roy wysypał Ochotnego Rycerstwa, każdyby rad
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 49
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
a klaczy. Więc kiedy Żydom broni zakonna reguła Mieszać w bydle rodzaju, jakoż ginął z muła Absolon, syn Dawidów? Siedział bowiem na niem. Jakoż się to ostoi z bożym przykazaniem? 127. Z Okazji ABSOLONA
Jam ci to, o Jezu mój, nie zrównany z nikiem Grzesznik, przeciwko Ojcu twemu buntownikiem. Jam był zasłużył wisieć na tym drzewie, co go Ociec mój zgwałcił, choć Bóg zakazował srogo. Mnieć to, nieszczęśliwego na ziemi wygnańca, Przebić miała okrutna, dla mych zbrodni, lanca, Żem śmiertelne podnosił przeciw Tobie ramię; Aleś się Ty stał, Jezu, Absolonem za mię.
Ciebie
a klaczy. Więc kiedy Żydom broni zakonna reguła Mieszać w bydle rodzaju, jakoż ginął z muła Absolon, syn Dawidów? Siedział bowiem na niem. Jakoż się to ostoi z bożym przykazaniem? 127. Z OKAZJEJ ABSOLONA
Jam ci to, o Jezu mój, nie zrównany z nikiem Grzesznik, przeciwko Ojcu twemu buntownikiem. Jam był zasłużył wisieć na tym drzewie, co go Ociec mój zgwałcił, choć Bóg zakazował srogo. Mnieć to, nieszczęśliwego na ziemi wygnańca, Przebić miała okrutna, dla mych zbrodni, lanca, Żem śmiertelne podnosił przeciw Tobie ramię; Aleś się Ty stał, Jezu, Absolonem za mię.
Ciebie
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 288
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
a choćby co śmiertelnego pili/ niezaszkodzi im/ na niemocne ręce kłaść będą/ a dobrze się mieć będą. Mahomet zaś nie nauką i nie cudami ludziej doswej wiary przywodzi/ ale mieczem przymusza/ do tego Arabowie kiedysie pobuntowali/ i od Cesarza Herakliusza odstąpili/ Mahomet się do tych buntowników przyłączył/ i sam został buntownikiem/ przeciwnym i nieposłusznym Cesarzowi Herakliuszowi Panu swemu/ dla tego Arabowie Mahometa uczynili Hetmanem swoim/ potym gdy Mahomet wojsko chrześcijańskie od Herakliusza wysłane poraził/ Arabowie go uczynili Królem swoim/ Apostołowie zaś niebyli buntownikami/ żadnemu się przełożonemu nie sprzeciwiali/ owszem ludziej nauczali/ żeby przełożonemu swemu byli posłuszni/ bo Apostoł Paweł napisał:
á choćby co smiertelnego pili/ niezaszkodźi im/ na niemocne ręce kłáść będą/ á dobrze się mieć będą. Máchomet záś nie nauką y nie cudámi ludźiey doswey wiary przywodzi/ ále mieczem przymuszá/ do tego Arabowie kiedyśie pobuntowáli/ y od Cesarzá Herakliuszá odstąpili/ Máchomet się do tych buntownikow przyłączył/ y sam zostáł buntownikiem/ przećiwnym y nieposłusznym Cesarzowi Herákliuszowi Pánu swemu/ dla tego Arabowie Máchometa vczynili Hetmanem swoim/ potym gdy Máchomet woysko chrześćiáńskie od Herakliusza wysłáne poraził/ Arabowie go vczynili Krolem swoim/ Apostołowie záś niebyli buntownikámi/ żádnemu się przełożonemu nie sprzećiwiali/ owszem ludźiey nauczáli/ żeby przełożonemu swemu byli posłuszni/ bo Apostoł Páweł nápisał:
Skrót tekstu: GalAlk
Strona: 3
Tytuł:
Alkoran Machometów
Autor:
Joannicjusz Galatowski
Drukarnia:
Łazarz Baranowicz
Miejsce wydania:
Czernihów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
