po rozum jeżdżają, Niewolnikami do was się wracają, Przywożąc z sobą rozumy zmieszane I obyczaje brzydkie zepsowane. Szczerość wrodzona, do sławy ochota, Gaśnie w nich męstwo, skromność, dzielność, cnota. Z tych ci i oni bezbożnicy byli, Co wam tak wiele złego porobili, Chytrością Pana swą dementowali, Brzydką ojczyznę burdą zamieszali. Atoż koniec praw, cudzoziemski skutek. Wyrządzisz gorzej matce swej, podrzutek.
po rozum jeżdżają, Niewolnikami do was się wracają, Przywożąc z sobą rozumy zmieszane I obyczaje brzydkie zepsowane. Szczerość wrodzona, do sławy ochota, Gaśnie w nich męstwo, skromność, dzielność, cnota. Z tych ci i oni bezbożnicy byli, Co wam tak wiele złego porobili, Chytrością Pana swą dementowali, Brzydką ojczyznę burdą zamieszali. Atoż koniec praw, cudzoziemski skutek. Wyrządzisz gorzej matce swej, podrzutek.
Skrót tekstu: SatPodBar_II
Strona: 724
Tytuł:
Satyr podgórski
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
