w tych Rzeczach Pospolitych zbytecznie i ustawicznie bawić się NEGOCIACYĄ, aby nie stracić estymy, przy towarach, nie czyniąc Venalem famam, jako Genueńska czyni Rzecz Pospolita, o której napisał Hornius: Haec Res-Publica maioris momenti est apud Mercatores, quàm apud Politicos; bo częściej tam ładowne obaczysz Okręty, niż Wojenne: Cześciej zasiadających w Bursie Kupieckiej, niżeli in Consilio Bellico, dlatego od dawnej odpadła Potencyj.
OMNIS Generys doskonały RZEMIESLNIK jest podporą Rzeczy-pospolitej, a najwięcej Agricultura: którym tytułem i samego BOGA Ojca uczcił Syn Boski: Pater meus Agricula est. Pierwszy Rodzic nasz Adam z Ziemi, około też ziemi aby robił, z Boskiego ordynowany Wyroku: In sudore
w tych Rzeczach Pospolitych zbytecznie y ustawicznie bawić się NEGOCIACYĄ, aby nie stracić estymy, przy towarach, nie czyniąc Venalem famam, iako Genueńska czyni Rzecz Pospolita, o ktorey napisał Hornius: Haec Res-Publica maioris momenti est apud Mercatores, quàm apud Politicos; bo częściey tam ładowne obaczysz Okręty, niż Woienne: Cześciey zasiadaiących w Bursie Kupieckiey, niżeli in Consilio Bellico, dlatego od dawney odpadła Potencyi.
OMNIS Generis doskonały RZEMIESLNIK iest podporą Rżeczy-pospolitey, a naywięcey Agricultura: ktorym tytułem y samego BOGA Oyca uczcił Syn Boski: Pater meus Agricula est. Pierwszy Rodzic nasz Adam z Ziemi, około też ziemi aby robił, z Boskiego ordynowany Wyroku: In sudore
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 396
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
zintrat onych/ chyba jeśli im co za praćą ich jest naznaczono. V Jezuitów tedy coś tego jest podobnego/ ale daleko ściślej/ bo chociaż ci co w kolegiach i Nowicjatach mieszkają/ intraty mają/ jednak po swej woli używać onych nie mogą/ wszytkiego zrąk swych starszych/ jako prawdziwi ubodzy/ czekając W Bursie studentom godzi się sobie dać jeść przyczynić; a ubogim w szpitalu wziąć od dobrodziejów/ co jedno dadzą do strawy i do odzieży; schować sobie na podwieczorek/ abo na śniadanie czego nie daje/ abo dać komu innemu. Jezuitom ani brać/ ani chować/ ani dawać/ nawet ani biedniej wody bez dozwolenia starszego i
zintrat onych/ chybá ieśli im co zá práćą ich iest náznácżono. V Iezuitow tedy coś te^o^ iest podobne^o^/ ale daleko sćisley/ bo choćiaż ći co w kollegiách y Nowicyatách mieszkáią/ intráty maią/ iednák po swey woli vżywáć onych nie mogą/ wszytkiego zrąk swych stárszych/ iáko prawdźiwi vbodzy/ czekáiąc W Burśie studentom godźi sie sobie dáć ieść przyczynić; á vbogim w szpitalu wziąc od dobrodźieiow/ co iedno dádzą do stráwy y do odzieży; schowáć sobie ná podwieczorek/ ábo ná sniádanie cże^o^ nie daie/ ábo dáć komu innemu. Iezuitom áni bráć/ áni chowáć/ áni dawáć/ náwet áni biedniey wody bez dozwolenia stárszego y
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 39
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
Naświętszej odprawują. Miedzy inszymi jest znaczna i wiekopomna eleemozyna Bartłomieja Nowodworskiego/ Rycerza i Kawalera Malteńskiego dla Tucholczyków. Tęż Bursę I. M. X. Jakub Zadzik/ Biskup Krak. de nouo restaurował/ i eleemozyną dla 30. Studentów Ziemie Sieradzkiej nadał/ z tej okazji/ memor będą bonae institutionis, że w tej Bursie/ jeszcze młodym będąc/ sam mieszkał.
Bursa Pauperum, od Jagiełła Króla dochodem rocznym opatrzona/ Roku 1409. do której eleemozyny Anna Królowa przyczyniła się. Ma swoję Kapellę i Kapłana/ który we dni święte odprawuje Sacrum, tę sami Studenci śpiewają/ i Litanie w każdy dzień: których na tej eleemozynie bywa pod czas
Naświętszey odpráwuią. Miedzy inszymi iest znáczna y wiekopomna eleemozyná Bárthłomieiá Nowodworskiego/ Rycerzá y Káwálerá Málteńskiego dla Tucholczykow. Tęż Bursę I. M. X. Iákub Zádźik/ Biskup Krák. de nouo restaurował/ y eleemozyną dla 30. Studentow Ziemie Sierádzkiey nádał/ z tey okázyiey/ memor będą bonae institutionis, że w tey Burśie/ ieszcze młodym będąc/ sam mieszkał.
Bursá Pauperum, od Iágiełłá Krolá dochodem rocznym opátrzona/ Roku 1409. do ktorey eleemozyny Anná Krolowa przyczyniłá się. Ma swoię Kápellę y Kápłaná/ ktory we dni święte odpráwuie Sacrum, tę sámi Studenći śpiewáią/ y Litánie w káżdy dźień: ktorych ná tey eleemozynie bywa pod czás
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 25
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
dał/ com sobie i wymówił/ odebrał. I kto mi tego broni/ krzywdemi wielką czyni: a kiedy mię zwłóczy/ tym czasem memi pieniądźmi zarabiając/ i nie kontentując się/ gdy na nich/ niżeli się ja do nich odezwę/ abo nim je oddać powinien/ żyszcze nimi na Bankach/ abo na Bursie Kupieckiej (bo tam Cambia Pieniędzy teraźniejszej.
miarknią wedle pieniędzy/ jako się ich na który czas i tydzień znajduje więcej/ abo mniej; i trafia się to/ że dawszy tam/ abo wziąwszy summe/ żyszcze na tym jako na najlepszym Towarze) powinien mi wszytkie szkody/ którem przez to ponosił/ nagrodzić/ i
dał/ com sobie y wymowił/ odebrał. Y kto mi tego broni/ krzywdęmi wielką czyni: á kiedy mię zwłoczy/ tym czásem memi pieniądźmi zárabiáiąc/ y nie kontentuiąc się/ gdy ná nich/ niżeli sie ia do nich odezwę/ ábo nim ie oddáć powinien/ żyszcze nimi ná Bánkách/ ábo ná Burśie Kupieckiey (bo tám Cambia Pieniędzy teráznieyszey.
miárknią wedle pieniedzy/ iáko się ich ná ktory czás y tydźień znáyduie więcey/ ábo mniey; y tráfia się to/ że dawszy tám/ ábo wźiąwszy summe/ żyszcze ná tym iáko ná naylepszym Towárze) powinien mi wszytkie szkody/ ktorem przez to ponośił/ nágrodźić/ y
Skrót tekstu: GrodDysk
Strona: Ciiijv
Tytuł:
Dyskurs o cenie pieniędzy teraźniejszej
Autor:
Jan Grodwagner
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
ekonomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
, jedwabnicowy, z koronami holenderskiemu na zasłonkę. - - Vella
Die 18 septembris A. 1668. J. W. Jego Mość Ks. Jan Tarnowski arcybiskup lwowski, dał vellum białe, hatłasowe, bursę i palle jednej roboty, kosztowną robotą cienieniamii różnemi jedwabiami szytą na vellum obraz N. Panny, także i na bursie i palli obrazy z jedwabiów szyte. — — Towalnie. - -
7. Zawój turecki, to jest bawełnicę długą, oddała do kaplice Pani Krystianowa Sznycerka 1647, 1 maji. Sukienki. — Naświętszej Panny kaplice cmentarza kościoła metropolitańskiego lwowskiego wystawionej
1. — Sukienka najprzedniejsza, bogata, na której pierścień szafirowy, złoty,
, jedwabnicowy, z koronami holenderskiemu na zasłonkę. - - Vella
Die 18 septembris A. 1668. J. W. Je^o^ Mość Ks. Jan Tarnowski arcybiskup lwowski, dał vellum białe, hatłasowe, bursę i palle jednej roboty, kosztowną robotą cienieniamii różnemi jedwabiami szytą na vellum obraz N. Panny, także i na bursie i palli obrazy z jedwabiów szyte. — — Towalnie. - -
7. Zawój turecki, to jest bawełnicę długą, oddała do kaplice Pani Krystianowa Sznycerka 1647, 1 maii. Sukienki. — Naświętszej Panny kaplice cmentarza kościoła metropolitańskiego lwowskiego wystawionej
1. — Sukienka najprzedniejsza, bogata, na której pierścień szafirowy, złoty,
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 315
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
