. Bóg w-ręku swoich piastuje! czyli prosty i nigdy niepolerowany język mój arcana divinae mentis WKM. objaśniać potrafi? Czyli tak ogromnego Orła Jovis alitem, mały mój ziemiański nidulus ogarnie i otrzyma? Czyli niewczasy i kłopoty WKM. oprą się doskonale o głową moję: Czyli w-tych burzach i zawieruchach nigdy nieuciszonych/ co dzień sroższych i groźniejszych między skałami nieszczęścia/ na piasku niedostatku publicznego w-Oceanie tumultów i sobie samym przeciwnych wichrów/ inter brevia et Syrtes inwidyej/ dyfidencjej/ malkontentece/ oporu przeciwko dobru pospolitemu/ steru tej wielkiej nawy dotrzymam: Czyli ten starością samą nabutwiały/ i blisko do upadku nachylony
. Bog w-ręku swoich piástuie! czyli prosty i nigdy niepolerowány ięzyk moy arcana divinae mentis WKM. obiaśniać potrafi? Cżyli ták ogromnego Orłá Jovis alitem, mały moy źiemiánski nidulus ogárnie i otrzyma? Czyli niewczásy i kłopoty WKM. oprą się doskonále o głową moię: Czyli w-tych burzách i zawieruchach nigdy nieućiszonych/ co dźien sroszszych i groźnieyszych między skáłámi nieszczęśćia/ ná piásku niedostátku publicznego w-Oceánie tumultow i sobie sámym przećiwnych wichrow/ inter brevia et Syrtes inwidyey/ dyfidencyey/ málkontentece/ oporu przećiwko dobru pospolitemu/ steru tey wielkiey nawy dotrzymam: Czyli ten stárośćią samą nabutwiáły/ i blisko do upadku náchylony
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 21
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
T.
Łodź Piotrową pogrążyć, próżne twe staranie. Choć ją fala unosi, na dnie nie zostanie. 850. Alio modo.
Niteris in vanum, navem submergere Petri. Fluctuat, haud mundi desinet esse caput.
Wersia na polskie tegoż J. T. T.
Darmo się kusisz łódkę zatopić Piotrową. W burzach pływa, a zawsze będzie świata głową. 851. Na tych, którzy zwykli za zdrowie zbytnie wypijać. Eks Oveno.
Pełniąc za zdrowie zbyt się trunkami zalewasz, Przez co niechybnie zdrowia własnego pozbywasz, Które gdy chcesz zachować w żołądku i w głowie, Nie pij siła, a zwłaszcza, gdy za cudze zdrowie
T.
Łodź Piotrową pogrążyć, prożne twe staranie. Choć ją fala unosi, na dnie nie zostanie. 850. Alio modo.
Niteris in vanum, navem submergere Petri. Fluctuat, haud mundi desinet esse caput.
Wersia na polskie tegoż J. T. T.
Darmo się kusisz łodkę zatopić Piotrową. W burzach pływa, a zawsze będzie świata głową. 851. Na tych, ktorzy zwykli za zdrowie zbytnie wypijać. Ex Oveno.
Pełniąc za zdrowie zbyt się trunkami zalewasz, Przez co niechybnie zdrowia własnego pozbywasz, Ktore gdy chcesz zachować w żołądku i w głowie, Nie pij siła, a zwłaszcza, gdy za cudze zdrowie
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 307
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
M. Panu nie tak faedus jako motus teraźniejsze, raczej fortun i libertatis vinculum, aniżeli animorũ et armorum związek, do którego żeby i W. M. W. M. Pan miał się przywiązać, ani to o nim trzymam, ani życzę. Częścią że Rzeczpospolita ab extra dość agitata infortuniis, cóż po nowych burzach? które nie do szczęśliwego Ojczyznę propellunt brzegu, ale in Syrtes et Charibdes. Częścią że vanae sine viribus irae. Zaczym roztropniejsza jest pati tempestatem, której ominąć nie podobna, a niżeli przeciwnych duchów konspiracją decumanos Ojczyznę przyczyniać fluctus. Do tego sive vinci, sive vincere w Domowej wojnie ingloriosum est. Podobne też faedera u
M. Pánu nie ták faedus jáko motus teráźnieysze, ráczey fortun y libertatis vinculum, ániżeli animorũ et armorum związek, do ktorego żeby y W. M. W. M. Pan miáł śię przywiązáć, áni to o nim trzymam, áni życzę. Częśćią że Rzeczpospolita ab extra dosć agitata infortuniis, coż po nowych burzách? ktore nie do szczęśliwego Oyczyznę propellunt brzegu, ále in Syrtes et Charibdes. Częśćią że vanae sine viribus irae. Záczym rostropnieysza jest pati tempestatem, ktorey ominąć nie podobna, á niżeli przećiwnych duchow konspirácyą decumanos Oyczyznę przyczyniáć fluctus. Do tego sive vinci, sive vincere w Domowey woynie ingloriosum est. Podobne też faedera u
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: E
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
Atoli nie w tym trudność: lecz stąd dalsza rośnie kwestia. Czyli luminarze Niebieskie swoję influencją w sublunarnych rzeczach, osobliwie w ciele ludzkim operują? aby Genetliacy, i Astrologowie mogli o przyszłych rewolucjach, sublunarnych ufundowane na rozumnych racjach formować predykcje? Lubo i o ewentach przypadkowych niedependujących od wolnej woli ludzkiej nie tak dysputuję Jako to burzach, wiatrach, deszczu, śniegach, pogodzie lub niepogodzie, piorunach, grzmotach, urodzajach ziemi, zarazach, chorobach, etc. Bo o tym dostatecznie naucza Informacja VII. Astrologiczna. Pryncypalna tej zupełniejszej Informacyj materia jest, ewenta przyszłe dependujące od wolnej woli ludzkiej, czy predykcjom Genetliackim i Astrologicznym podpadać rozumnie mogą?
II.
Atoli nie w tym trudność: lecz ztąd dalsza rosnie kwestya. Czyli luminarze Niebieskie swoię influencyą w sublunarnych rzeczach, osobliwie w ciele ludzkim operuią? áby Genetliacy, y Astrologowie mogli o przyszłych rewolucyach, sublunarnych ufundowane ná rozumnych racyach formowáć predykcye? Lubo y o ewentach przypadkowych niedependuiących od wolney woli ludzkiey nie ták dysputuię Jáko to burzach, wiatrach, deszczu, sniegach, pogodzie lub niepogodzie, piorunach, grzmotach, urodzaiach ziemi, zarazach, chorobach, etc. Bo o tym dostatecznie naucza Jnformacya VII. Astrologiczna. Pryncypalna tey zupełnieyszey Jnformacyi materya iest, ewenta przyszłe dependuiące od wolney woli ludzkiey, czy predykcyom Genetliackim y Astrologicznym podpadáć rozumnie mogą?
II.
Skrót tekstu: BystrzInfZup
Strona: 1
Tytuł:
Informacja zupełniejsza
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
, rzecz jest niepodobna, tak wszystkie rzeczy stworzonych natury spenetrować, aby mógł przez nieomylna konsekwencją jako wszystkich skutków lubo teraźniejszych albo przeszłych prawdziwej dociec przyczyny, tak dopieroż przyszłe skutki lubo naturalne i od woli ludzkiej nie dependujące, ani trefunkowe, nieomylnie przepowiedzieć. J tak w szczególności mówiąc o tych skutkach. Naprzód. Prognostyki o burzach i wiatrach
XXVII. Nieomylnie formować, dalekim od nich czasem, rzecz rozumowi ludzkiemu niepodobna. Bo ponieważ wiatrów nie jedna jest, i nie jednakowa zawsze przyczyna. Gdy albo z tąd pochodzą wiatry, że ekshalacje z ziemi i morza promieniem słonecznym wyciągnione w górę, a potym rozgrzane, z impetem po powietrzu się rozszerzają;
, rzecz iest niepodobna, ták wszystkie rzeczy stworzonych nátury zpenetrowáć, áby mogł przez nieomylná konsequencyą iáko wszystkich skutkow lubo teraźnieyszych álbo przeszłych prawdziwey dociec przyczyny, ták dopieroż przyszłe skutki lubo náturalne y od woli ludzkiey nie dependuiące, ani trefunkowe, nieomylnie przepowiedzieć. J ták w szczegulności mowiąc o tych skutkach. Naprzod. Prognostyki o burzach y wiatrách
XXVII. Nieomylnie formowáć, dálekim od nich czasem, rzecz rozumowi ludzkiemu niepodobna. Bo ponieważ wiátrow nie iedna iest, y nie iednákowa záwsze przyczyna. Gdy álbo z tąd pochodzą wiátry, że exhalácye z ziemi y morza promieniem słonecznym wyciągnione w gorę, á potym rozgrzane, z impetem po powietrzu się rozszerzaią;
Skrót tekstu: BystrzInfAstrol
Strona: 20
Tytuł:
Informacja astrologiczna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
równia, jest przyczyną wiatrów. Te zaś o skały i wysokie góry obijając się, w różne strony swój impet obracają. Doświadczenia o Ciężkości Powietrza.
202. Wielkie zaś wygody i pożytki z wiatrów mamy. Wiatr albowiem przypędza chmury, ażeby spragnioną ziemię deszczem skropiły; i znowu wiatr, te chmury rozpędza, ażeby po burzach i niepogodach czas pogodniejszy nastąpił. Wiatr czyści powietrze, i cieplejszą lub zimniejszą z innych krajów aurę nam przypędza. Sama także po rzekach i morzu żegluga, jak wielką od sprzyjających sobie wiatrów ma pomoc, wszystkim jest wiadomo. A młyny wietrzne, czyli wiatraki, tudzież do tarcia drzewa, chędożenia lub młocenia zboża
rownia, iest przyczyną wiatrow. Te zaś o skały y wysokie gory obiiaiąc się, w rożne strony swoy impet obracaią. Doświadczenia o Ciężkości Powietrza.
202. Wielkie zaś wygody y pożytki z wiatrow mamy. Wiatr albowiem przypędza chmury, ażeby spragnioną ziemię deszczem skropiły; y znowu wiatr, te chmury rozpędza, ażeby po burzach y niepogodach czas pogodnieyszy nastąpił. Wiatr czyści powietrze, y ciepleyszą lub zimnieyszą z innych kraiow aurę nam przypędza. Sama także po rzekach y morzu żegluga, iak wielką od sprzyiaiących sobie wiatrow ma pomoc, wszystkim iest wiadomo. A młyny wietrzne, czyli wiatraki, tudzież do tarcia drzewa, chędożenia lub młocenia zboża
Skrót tekstu: ChróśSFizyka
Strona: 185
Tytuł:
Fizyka doświadczeniami potwierdzona
Autor:
Samuel Chróścikowski
Drukarnia:
Drukarnia Scholarum Piarum J.K.Mci i Rzeczypospolitej
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
fizyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1764
Data wydania (nie wcześniej niż):
1764
Data wydania (nie później niż):
1764
mu też jadąc na wesele Jak przodkom jego bić nieprzyjaciele. Już u nas dawno Janus zamknął wrota, Pokój, swoboda wszędzie kwitnie złota, Bezpiecznie rolnik za swym pługiem chodzi, Żyzna obfite plony ziemia rodzi I każdy pod swą usiadszy winnicą Nie wie o trwogach, chyba za granicą, Gdy złote sceptrum ziemskiego Jowisza Po strasznych burzach świat polski ucisza. I ty strachu mieć nie będziesz tak wiele, Jako strapiona miała niegdy Helle; Bezpieczniejszy brzeg, który Wisła porze, Niż Hellespontskie które dzieli morze; Skąd się żadnego nie obawiaj szwanku, Gdy jak owieczka przy swoim baranku Z macierzyńskiego pieszczonego łona W jego koszary będziesz przeniesiona. Życzę uprzejmie, żeby z
mu też jadąc na wesele Jak przodkom jego bić nieprzyjaciele. Już u nas dawno Janus zamknął wrota, Pokój, swoboda wszędzie kwitnie złota, Bezpiecznie rolnik za swym pługiem chodzi, Żyzna obfite plony ziemia rodzi I każdy pod swą usiadszy winnicą Nie wie o trwogach, chyba za granicą, Gdy złote sceptrum ziemskiego Jowisza Po strasznych burzach świat polski ucisza. I ty strachu mieć nie będziesz tak wiele, Jako strapiona miała niegdy Helle; Bezpieczniejszy brzeg, który Wisła porze, Niż Hellespontskie które dzieli morze; Skad się żadnego nie obawiaj szwanku, Gdy jak owieczka przy swoim baranku Z macierzyńskiego pieszczonego łona W jego koszary bedziesz przeniesiona. Życzę uprzejmie, żeby z
Skrót tekstu: MorszZWybór
Strona: 351
Tytuł:
Wybór wierszy
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1658 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1658
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1975
