: Teraz w oczach włąsny Wmść odukały Karlik malusieńki. B. Wierę mam temu wierzyć, i nie inaczej! O Naturo, Naturo! stałaśsienie Matką łaskawą, ale jadowitą Machochą Osobie mojej, uformowawszy wemnie tak wielkie serce, dałaś mi tak krótką urodę Ale to, jakim sposobem być może, abym miał bycy wielkiej i małej urody, wczas jedenże i oraz jako ty powiadasz. T. Wmść jesteś i wielkim i małym, ponieważ w rzechach wielkich zamykają się mniejsze. B. Ja nie rozumiem tego trybu w dyskursie, chcę koniecznie abyś mi pokazał jeżelim jest statury wielkiej wielkim, albo małej małym. T.
: Teraz w oczách włąsny Wmść odukáły Kárlik máluśieńki. B. Wierę mąm temu wierzyć, y nie ináczey! O Náturo, Náturo! stáłáśsięnie Mátką łáskawą, ále iádowitą Máchochą Osobie moiey, vformowawszy wemnie ták wielkie serce, dáłáś mi ták krotką vrodę Ale to, iákim sposobem być może, ábym miał byćy wielkiey y máłey vrody, wczás iedenże y oraz iáko ty powiádasz. T. Wmść iesteś y wielkim y máłym, poniewasz w rzechách wielkich zámykáią się mnieysze. B. Ia nie rozumiem tego trybu w dyskurśie, chcę koniecznie ábyś mi pokazał ieżelim iest státury wielkiey wielkim, álbo máłey máłym. T.
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 129
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
