. Item. Mercuius Diaphoreticus i zastarzałe stanowi Biegunki, dając na raz po 12. gran. Item. Wody Siarczyste naturalne; także Egerska, dobre są do picia. Jeżeli też ta choroba pochodzi z głowy, z wątroby, etc. tę trzeba swojemi leczyć sposobami. Item. Na zatrzymanie, daj Enemę ze krwi bydlęcy jako najświeższej. rzecz pewna. Item Zmieszaj Teriakę cum Terra Sigillata, nacieraj nią nad żołądkiem, Banka nad taż żoładkiem stawiona utrzymywa na czas Biegunkę. I to pewna. R. Theriacae dr: 1. Lapis Hemmas sichtilis pul. scrup. 1. zmieszaj, daj na raz, powtórz jeżeli trzeba, ostatek
. Item. Mercuius Diaphoreticus y zástárzáłe stánowi Biegunki, dáiąc ná raz po 12. gran. Item. Wody Siárczyste náturálne; tákże Egerska, dobre są do picia. Ieżeli też tá chorobá pochodźi z głowy, z wątroby, etc. tę trzebá swoiemi leczyć sposobámi. Item. Ná zátrzymánie, day Enemę ze krwi bydlęcy iáko nayświeższey. rzecz pewna. Item Zmieszay Theryákę cum Terra Sigillata, náćieray nią nád żołądkiem, Bánká nád taż żołádkiem stáwiona utrzymywa ná czás Biegunkę. Y to pewna. R. Theriacae dr: 1. Lapis Hemmas sichtilis pul. scrup. 1. zmieszay, day ná raz, powtorz ieżeli trzebá, ostátek
Skrót tekstu: CompMed
Strona: 228
Tytuł:
Compendium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
bydlęcą miarę tymże od uszu idą pędem rogi wzgórę z odnogi.
Płowa okryła sierść go zaraz wszędzie, a grzbiet od kłębu w długich żeber rzędzie spuścił mu ręce i zaostrzył nogi róg mu dwurogi.
Tenże w nim rozum i serce człowiecze łzy gorzkie rodzi w jeleniej powiece, ale mu ozór nie dał słów bydlęcy, gdy przed nią klęczy.
Rycząc i żebrząc miłosierdzia od niej, jakiego błędni i pokorni godni, lecz mu tył ona obróci, a srogi każe głos w nogi.
Tym czasem widząc własne wrotem charty, a on przy bukwi jako stał rozdarty, kładzie poroże, chcąc ulec po sobie w nieszczęsnej dobie.
bydlęcą miarę tymże od uszu idą pędem rogi wzgórę z odnogi.
Płowa okryła sierść go zaraz wszędzie, a grzbiet od kłębu w długich żeber rzędzie spuścił mu ręce i zaostrzył nogi róg mu dwurogi.
Tenże w nim rozum i serce człowiecze łzy gorzkie rodzi w jeleniéj powiece, ale mu ozór nie dał słów bydlęcy, gdy przed nią klęczy.
Rycząc i żebrząc miłosierdzia od niéj, jakiego błędni i pokorni godni, lecz mu tył ona obróci, a srogi każe głos w nogi.
Tym czasem widząc własne wrotem charty, a on przy bukwi jako stał rozdarty, kładzie poroże, chcąc ulec po sobie w nieszczęsnej dobie.
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 270
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
