Grekowie to sobie fabulowali/ że Neptunus w Tessaliej pierwszego/ uderzywszy sceptrem swym w skałę/ uczynił/ że się z wody urodził/ co też wspomina Wirgilius w pierwszych księgach Georgicorum pisząc: Tuq o cui prima, frementem Fudit equum magno tellus percussa tridenti Neptune: To jest: Neptunie twym trzyzębem w skałę uderzenia/ Koń bystronogi wypadł z nowego strumienia.
Fabuła u Greków taka o tym słynie/ że mając spór Neptunus i Minerwa po zbudowaniu miasta/ potym nazwanego Athenae, o nazwisku onego Bogowie zdaniem swym dekret wydali/ aby takim sposobem nazwano było/ jakoby się podobało temu/ któryby z nich obudwu lepszy podarek Bogom ofiarował. W ten czas
Grekowie to sobie fábulowáli/ że Neptunus w Thessáliey pierwszego/ vderzywszy sceptrem swym w skáłę/ uczynił/ że się z wody vrodźił/ co też wspomina Wirgilius w pierwszych kśięgách Georgicorum pisząc: Tuq o cui prima, frementem Fudit equum magno tellus percussa tridenti Neptune: To iest: Neptunie twym trzyzębem w skáłę vderzenia/ Koń bystronogi wypadł z nowego strumienia.
Fábułá v Grekow táka o tym słynie/ że máiąc spór Neptunus y Minerwá po zbudowániu miástá/ potym názwánego Athenae, o nazwisku onego Bogowie zdániem swym dekret wydáli/ áby tákim sposobem názwano było/ iákoby się podobáło temu/ ktoryby z nich obudwu lepszy podárek Bogom ofiárował. W ten czás
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Aij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
mając spór Neptunus i Minerwa po zbudowaniu miasta/ potym nazwanego Athenae, o nazwisku onego Bogowie zdaniem swym dekret wydali/ aby takim sposobem nazwano było/ jakoby się podobało temu/ któryby z nich obudwu lepszy podarek Bogom ofiarował. W ten czas tedy Neptunus sceptrem swym uderzył w skałę brzegu morskiego: skąd natychmiast koń wyskoczył bystronogi/ zwierzę najpożyteczniejsze i najpotrzebniejsze do wojennych potaczek/ który koń od jednych nazwan był Ścifio, od drugich Sirone, od inszych Arione, a od wielu Pegasus. Ta fabuła ku temu zagrawa/ że Neptunus/ którego wód i morza i rzek bystrych Bogiem kładą/ stworzył też zwierzę prędkie a żartkie na podobieństwo swoje/ co
máiąc spór Neptunus y Minerwá po zbudowániu miástá/ potym názwánego Athenae, o nazwisku onego Bogowie zdániem swym dekret wydáli/ áby tákim sposobem názwano było/ iákoby się podobáło temu/ ktoryby z nich obudwu lepszy podárek Bogom ofiárował. W ten czás tedy Neptunus sceptrem swym vderzył w skáłę brzegu morskiego: skąd nátychmiast koń wyskoczył bystronogi/ źwierzę naypożytecznieysze y naypotrzebnieysze do woiennych potaczek/ ktory koń od iednych názwan był Scifio, od drugich Sirone, od inszych Arione, á od wielu Pegasus. Tá fábułá ku temu zágráwa/ że Neptunus/ ktorego wod y morzá y rzek bystrych Bogiem kłádą/ stworzył też źwierzę prędkie á żártkie ná podobieństwo swoie/ co
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Aij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
). Tota gula est, porrecto pectore rostrum: Multipedes pedibus monstra duobus agunt ,
Ferrea vox, qualem sibi quondam optavit Homerus, Si tamen audisset, nollet habere sibi. Ut ricino, nullus postremae est exitus alvi, Sed saturo, quod non suscipit ore vomit . 28. Ślimak.
Nie czoban anim jeleń bystronogi, Choć na mnie widzisz okazałe rogi. Nie wielbłąd, choć garb znaczny z sobą noszę, I ciężar dźwigam. Zgadni ktom jest, proszę. W miejscu nie mieszkam ani w jednym kraju, Za paszą jeżdżę, jak Tatar w Nahaju. Bieg mam tak rączy, że z żółwiem w zawody O zakład puszczać
). Tota gula est, porrecto pectore rostrum: Multipedes pedibus monstra duobus agunt ,
Ferrea vox, qualem sibi quondam optavit Homerus, Si tamen audisset, nollet habere sibi. Ut ricino, nullus postremae est exitus alvi, Sed saturo, quod non suscipit ore vomit . 28. Ślimak.
Nie czoban anim jeleń bystronogi, Choć na mnie widzisz okazałe rogi. Nie wielbłąd, choć garb znaczny z sobą noszę, I ciężar dźwigam. Zgadni ktom jest, proszę. W miejscu nie mieszkam ani w jednym kraju, Za paszą jeżdżę, jak Tatar w Nahaju. Bieg mam tak rączy, że z żołwiem w zawody O zakład puszczać
Skrót tekstu: ZbierDrużWir_I
Strona: 79
Tytuł:
Collectanea...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1675 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
