, a brat dziada wmci, u boku był u króla imci Zygmunta trzeciego, który dał mu starostwo stryjskie, potem chorążstwo koronne, a Władysław IV. województwo bełzkie onemu konferował. Do Francij był posłem. Primo voto miał za sobą księżnę Poryckę, ultimam domus et familiae suscetricem, z tą niedługo mieszkał; zostawiła mu córeczkę; secundo voto Stanisławskę, kasztelana halickiego córkę, z Dunajgrodu. Z tą jest potomstwo.
Jan, piąty syn wojewody sieradzkiego, brat dziada wmci. Ten w młodości swej włoskie, niemieckie kraje objachawszy, w wojska przy dziadu wmci, a rodzonym swym, tyrocinia militaria odprawował, a gdy w cecorską hetmany porażono i on
, a brat dziada wmci, u boku był u króla jmci Zygmunta trzeciego, który dał mu starostwo stryjskie, potem chorążstwo koronne, a Władysław IV. województwo bełzkie onemu konferował. Do Francij był posłem. Primo voto miał za sobą księżnę Poryckę, ultimam domus et familiae suscetricem, z tą niedługo mieszkał; zostawiła mu córeczkę; secundo voto Stanislawskę, kasztelana halickiego córkę, z Dunajgrodu. Z tą jest potomstwo.
Jan, piąty syn wojewody sieradzkiego, brat dziada wmci. Ten w młodości swej włoskie, niemieckie kraje objachawszy, w wojska przy dziadu wmci, a rodzonym swym, tyrocinia militaria odprawował, a gdy w cecorską hetmany porażono i on
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 183
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
Steriliter Bykowski decessit. Poszła secundo voto za Jana Wężyka, synowca arcybiskupa gnieźnieńskiego, któremu król imść konferował starostwo sieradzkie i na starostwo wartskie wspólnie z nią jus communicativum: bo ona miała dożywocie na wartskiem. Ta kilka synaczków ma pięknego wychowania, et magnae spei; niech ich pan Bóg chowa w dobrem zdrowiu! Ma i córeczkę jednę.
Tu już wypisałem synów pana sieradzkiego, córki opisuję.
Jordanowa urodziła Stanisława, podkomorzego krakowskiego i drugiego który sterilis umarł. Ta Jordanowa miała też córkę, która była za Broniewskim, od tej jest potomstwo z Broniewskim. Poszła była potem za Siecińskiego, i z tym miała potomstwo. Secundo voto poszła była ta
Steriliter Bykowski decessit. Poszła secundo voto za Jana Wężyka, synowca arcybiskupa gnieźnieńskiego, któremu król jmść konferował starostwo sieradzkie i na starostwo wartskie wspólnie z nią jus communicativum: bo ona miała dożywocie na wartskiém. Ta kilka synaczków ma pięknego wychowania, et magnae spei; niech ich pan Bóg chowa w dobrém zdrowiu! Ma i córeczkę jednę.
Tu już wypisałem synów pana sieradzkiego, córki opisuję.
Jordanowa urodziła Stanisława, podkomorzego krakowskiego i drugiego który sterilis umarł. Ta Jordanowa miała też córkę, która była za Broniewskim, od tej jest potomstwo z Broniewskim. Poszła była potém za Siecińskiego, i z tym miała potomstwo. Secundo voto poszła była ta
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 188
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
. Annus Domini 1684. - -
Die 24 aprilis. Od Jego Mości P. Stanisława Poradowskiego ablegata na Zaporoże do Kałmuków od J. Królewskiej Mości wyprawionego, tablica oddana, zalecając P. Bogu negotium sobie polecone.
Die 2 maji. Votum srebrne, panienka klęcząca od Jego Mści Pana Wojciecha Ożgiewicza za małą córeczkę Konstancją ofiarowane. — — Anno Domini 1694
Die 14 augusti. Votum. Taler bity, z twarzą cesarską, od Pana Sąckiego, mieszczanina lwowskiego. - -
Die 2 septembris. Tabliczka i z guzikami od dziadka z szpitala Ś. Łazarza oddana chorowitego. - - Incipit Annus Domini 1695
Die 8 januarii
. Annus Domini 1684. - -
Die 24 aprilis. Od Jego Mości P. Stanisława Poradowskiego ablegata na Zaporoże do Kałmuków od J. Królewskiej Mości wyprawionego, tablica oddana, zalecając P. Bogu negotium sobie polecone.
Die 2 maii. Votum srebrne, panienka klęcząca od Je^o^ Mści Pana Wojciecha Ożgiewicza za małą córeczkę Constantią ofiarowane. — — Anno Domini 1694
Die 14 augusti. Votum. Taler bity, z twarzą cesarską, od Pana Sąckiego, mieszczanina lwowskiego. - -
Die 2 septembris. Tabliczka i z guzikami od dziadka z szpitala Ś. Łazarza oddana chorowitego. - - Incipit Annus Domini 1695
Die 8 ianuarii
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 353
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
nie masz, cała mocnej reparacji potrzebuje. I przy tej chałupie stodółka, chlewiki 2 bez poszycia, trzeci w końcu chałupy, które on sobie sam postawiał. Ma pańską krowę, wołów parę, wóz, pług, radło. Z tego robi chałupne.
2) Rymarczyk Wojciech imieniem chałupnik tutajszy poddany ma 2 synków i córeczkę. Którego chałupa cale zła, o jednej tylko izbie, na samych podporach ledwie co stoi, w której mięszkać niebezpieczno. Bez komory, drzwi jedne u sieni, drugie u izby, liche. Stodółka jest i chlewiki, ale je sam sobie postawił, pańskiego nie ma nic.
3) Chłop Jakub Kędzierski chałupnik tutajszy
nie masz, cała mocnej reparacyi potrzebuje. I przy tej chałupie stodółka, chlewiki 2 bez poszycia, trzeci w końcu chałupy, które on sobie sam postawiał. Ma pańską krowę, wołów parę, wóz, pług, radło. Z tego robi chałupne.
2) Rymarczyk Wojciech imieniem chałupnik tutajszy poddany ma 2 synków i córeczkę. Którego chałupa cale zła, o jednej tylko izbie, na samych podporach ledwie co stoi, w której mięszkać niebezpieczno. Bez komory, drzwi jedne u sieni, drugie u izby, liche. Stodółka jest i chlewiki, ale je sam sobie postawił, pańskiego nie ma nic.
3) Chłop Jakub Kędzierski chałupnik tutajszy
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 103
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
, dając niemal dzień w dzień obiady i stoły publiczne; chyba wtenczas nie, gdy go czasem marszałek albo kto z pacjentów w tej ludzkości zastąpił.
Na tym trybunale, do Lublina zwyczajnie w roku następującym, 1760, przeniesionym, stracił głowę Piaskowski, który z domu matki, Hulewiczowy wdowy, najechawszy ją zbrojno, porwał córeczkę jedynaczkę, w dwunastym roku panienkę wysokiego posagu, z którą przed bernardynem, sprowadzonym kształtnie z klasztoru i przymuszonym, wziął szlub bez zapowiedzi i indultu. Jeżdżąc potem z nią po różnych domach, nie śmiejąc zawieźć do swego, aby matka, haniebnie o ten gwałt urażona, nie odwizytowała go podobnym sposobem, jak on ją
, dając niemal dzień w dzień obiady i stoły publiczne; chyba wtenczas nie, gdy go czasem marszałek albo kto z pacjentów w tej ludzkości zastąpił.
Na tym trybunale, do Lublina zwyczajnie w roku następującym, 1760, przeniesionym, stracił głowę Piaskowski, który z domu matki, Hulewiczowy wdowy, najechawszy ją zbrojno, porwał córeczkę jedynaczkę, w dwunastym roku panienkę wysokiego posagu, z którą przed bernardynem, sprowadzonym kształtnie z klasztoru i przymuszonym, wziął szlub bez zapowiedzi i indultu. Jeżdżąc potem z nią po różnych domach, nie śmiejąc zawieźć do swego, aby matka, haniebnie o ten gwałt urażona, nie odwizytowała go podobnym sposobem, jak on ją
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 84
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
