to zamknąć kłódką Albo sługę takiego mieć/ coby nie wychodził z Stajniej/ aż zjedzą obrok/ który zawsze wychędożąc/ co najpeipej/ od prochu kazać. A Koniowi przez dzień i przez noc potrzeba zjeść Ćwierć Chęcińską. Owsa/ Czwartą część Sieczki dla ochwacenia/ a ile spracej barzo rzecz potrzebna/ Siana wiąząń jak Ceber wzmięż bo Koń w nocy to leży/ to wstanie to je. A Woźnikowi musi lepiej dosypać/ bo też ten więcej pracuje. Koni owych kochanków nie wspominam/ które niektórzy kęsem siana/ i garścią Owsa/ dla chybkości wychować chcą. W prawdzieć może poskoczyć po dworcu trochę/ ale nie długo/ ale aby całodzienna
to zámknąć kłotką Albo sługę tákiego mieć/ coby nie wychodźił z Stáyniey/ aż ziedzą obrok/ ktory záwsze wychędożąc/ co naypeipey/ od prochu kazáć. A Końiowi przez dzień y przez noc potrzebá zieść Cwierć Chęćińską. Owsá/ Czwartą część Sieczki dla ochwacenia/ á ile spracey bárzo rzecz potrzebna/ Siáná wiąząń iák Ceber wzmięż bo Koń w nocy to leży/ to wstanie to ie. A Woźnikowi muśi lepiey dosypáć/ bo też ten więcey prácuie. Końi owych kochánkow nie wspominam/ ktore niektorzy kęsem śiáná/ y garśćią Owsá/ dla chybkośći wychowáć chcą. W prawdźieć może poskoczyć po dworcu trochę/ ále nie długo/ ále áby cáłodźienna
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 28
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
jest tarcic 4, którymi cielęta przegrodzono. — Ten Dworzec płotem jest chruścianym ogrodzony. — Przy tym Dworcu jest chlewów dla różnego bydła 2, kurnik jeden.
W pośrodku tego Dworca Sernik stoi, w którym garców mlecznych 20, tworzydł do serów 15.
Naczenie w tym Dworcu: Drewnianych konew 2 Skopców 3 Szaflików 2 Ceber 1 Dzieża do pieczenia chleba 1 Maślnica do robienia masła 1 Misa drzewiana 1 Rzeszoto 1 Koryto dla kur 1 Saneczki małe 1 Sanie wołowe 1 Skrzynia do wapna 1
Naczenie w Dworze kuchennym: Dzież 2 Niecki chlebne 1 Fasek do barszczu 2 Podsitek 1 Ceber kuchenny 1 Drewnianych konew 2 Cebrzyków 2 Talerzów drewnianych 4 Ławek 2 Koryto
jest tarcic 4, którymi cielęta przegrodzono. — Ten Dworzec płotem jest chruścianym ogrodzony. — Przy tym Dworcu jest chlewów dla różnego bydła 2, kurnik jeden.
W pośrodku tego Dworca Sernik stoi, w którym garców mlecznych 20, tworzydł do serów 15.
Naczenie w tym Dworcu: Drewnianych konew 2 Skopców 3 Szaflików 2 Ceber 1 Dzieża do pieczenia chleba 1 Maślnica do robienia masła 1 Misa drzewiana 1 Rzeszoto 1 Koryto dla kur 1 Saneczki małe 1 Sanie wołowe 1 Skrzynia do wapna 1
Naczenie w Dworze kuchennym: Dzież 2 Niecki chlebne 1 Fasek do barszczu 2 Podsitek 1 Ceber kuchenny 1 Drewnianych konew 2 Cebrzyków 2 Talerzów drewnianych 4 Ławek 2 Koryto
Skrót tekstu: InwKunGęb
Strona: 21
Tytuł:
Inwentarz zamku w Kuniowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kuniów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
.
Naczenie w tym Dworcu: Drewnianych konew 2 Skopców 3 Szaflików 2 Ceber 1 Dzieża do pieczenia chleba 1 Maślnica do robienia masła 1 Misa drzewiana 1 Rzeszoto 1 Koryto dla kur 1 Saneczki małe 1 Sanie wołowe 1 Skrzynia do wapna 1
Naczenie w Dworze kuchennym: Dzież 2 Niecki chlebne 1 Fasek do barszczu 2 Podsitek 1 Ceber kuchenny 1 Drewnianych konew 2 Cebrzyków 2 Talerzów drewnianych 4 Ławek 2 Koryto dla kur 1 Koryto dla wieprzów karmnych 1 Pług żelazny.
Obora— — Gumno— — Urodzaj tego zasiewku— — Młyny pod Zamkiem— Pasieka na Derlicu do Zamku Stawy Sianożęci do Zamku należące, które skoszywają do Zamku— — Sianożęci osobliwe, które
.
Naczenie w tym Dworcu: Drewnianych konew 2 Skopców 3 Szaflików 2 Ceber 1 Dzieża do pieczenia chleba 1 Maślnica do robienia masła 1 Misa drzewiana 1 Rzeszoto 1 Koryto dla kur 1 Saneczki małe 1 Sanie wołowe 1 Skrzynia do wapna 1
Naczenie w Dworze kuchennym: Dzież 2 Niecki chlebne 1 Fasek do barszczu 2 Podsitek 1 Ceber kuchenny 1 Drewnianych konew 2 Cebrzyków 2 Talerzów drewnianych 4 Ławek 2 Koryto dla kur 1 Koryto dla wieprzów karmnych 1 Pług żelazny.
Obora— — Gumno— — Urodzaj tego zasiewku— — Młyny pod Zamkiem— Pasieka na Derlicu do Zamku Stawy Sianożęci do Zamku należące, które skoszywają do Zamku— — Sianożęci osobliwe, które
Skrót tekstu: InwKunGęb
Strona: 21
Tytuł:
Inwentarz zamku w Kuniowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kuniów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, wywiadując się, jeśliby to prawda była, i przywieziono mu pióro na 40 piędzi, miąższe na półtrzecia łokcia. Nie ma podobieństwa do ptaka żadnego, okrom że lata. Nos jak lodź największa. Na dwu nogach łazi, które by dwa dęby z korzeniem wyrwał. A na wierzchu głowy jedno oko jak toczony ceber.
(73) Pisze Elian, poważny autor. Że jest ptak wielki jak 700 baran u Karpieńców, który nogi pod szyję ściągnąwszy wznak lata, nie śpiewa ale jako brytan szczeka, a czasem by osieł ryczy. Na każdym skrzydle ma trzy rogi kręte, a jeden na głowie jak sztylet; psy tłucze, gdy
, wywiadując sie, jeśliby to prawda była, i przywieziono mu pióro na 40 piędzi, miąższe na półtrzecia łokcia. Nie ma podobieństwa do ptaka żadnego, okrom że lata. Nos jak lodź największa. Na dwu nogach łazi, które by dwa dęby z korzeniem wyrwał. A na wierzchu głowy jedno oko jak toczony ceber.
(73) Pisze Elian, poważny autor. Że jest ptak wielki jak 700 baran u Karpieńców, który nogi pod szyję ściągnąwszy wznak lata, nie śpiewa ale jako brytan szczeka, a czasem by osieł ryczy. Na każdym skrzydle ma trzy rogi kręte, a jeden na głowie jak sztylet; psy tłucze, gdy
Skrót tekstu: SzemTorBad
Strona: 320
Tytuł:
Z nowinami torba kursorska
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
Beczka zł. 6. Dziegciu, Beczka zł. 10. Tronu Beczka, zł. 25. Ryby Śląskie bona moneta.
Karpi Stopników, kopa zł. 5. Item Pułmiskowych, kopa zł. 8. Item Wyskoczków, kopa zł. 10. Ćwik Karp jeden, zł. 2. Drobiu korzec, albo ceber, zł.[...] Szczupak główny, zł. 5. Item pomniejszy, zł. 3. Pułmiskowych Szczupaków kopa, zł. 15. Szczupaków na pół z Karpiami, mają się rachować in duplo, ut supra taxatur samych Karpi kopa. Kopa Węgorzy suchych, zł. 6. Płoci słonych, Beczka zł. 4.
Beczká zł. 6. Dźiegćiu, Beczká zł. 10. Tronu Beczká, zł. 25. Ryby Sląskie bona moneta.
Kárpi Stopnikow, kopá zł. 5. Item Pułmiskowych, kopá zł. 8. Item Wyskoczkow, kopá zł. 10. Cwik Kárp ieden, zł. 2. Drobiu korzec, álbo ceber, zł.[...] Szczupák głowny, zł. 5. Item pomnieyszy, zł. 3. Pułmiskowych Szczupákow kopá, zł. 15. Szczupakow ná puł z Kárpiami, máią się ráchowáć in duplo, ut supra taxatur sámych Kárpi kopá. Kopá Węgorzy suchych, zł. 6. Płoći słonych, Beczká zł. 4.
Skrót tekstu: InsCel
Strona: Dv
Tytuł:
Instruktarz celny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1704
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1704
potrzebują, drybusy 2 dobre, koryto do słodu dobre, nowe, sosnowe, kocieł wielki 1, drugi mały do chmielu warzenia, sede vacante kupiony, który IWYM Dobrodziej przyjął w rachunkach; kosz do chmielu, nalewek 2. Przy browarze studnia ze wszytkim, z kubłem okowanym. Ozdownia z piecem dobrym i lasami, ceber 1, celbroch stary; w izbie okna dobre i piec, komin murowany, ława u pieca; piwnica pod browarem reparowana, pod zamknięciem dobrym. Przy browarze stajnia wielka snopkami pokryta z żłobami dwiema, z przegrodami i drzwiami, na zawiasach, z wrzeciądzem i z skoblem; przy stajni chlewek. Dalej stajnia pod murem
potrzebują, drybusy 2 dobre, koryto do słodu dobre, nowe, sosnowe, kocieł wielki 1, drugi mały do chmielu warzenia, sede vacante kupiony, który JWJM Dobrodziej przyjął w rachunkach; kosz do chmielu, nalewek 2. Przy browarze studnia ze wszytkim, z kubłem okowanym. Ozdownia z piecem dobrym i lasami, ceber 1, celbroch stary; w izbie okna dobre i piec, komin murowany, ława u pieca; piwnica pod browarem reparowana, pod zamknięciem dobrym. Przy browarze stajnia wielka snopkami pokryta z żłobami dwiema, z przegrodami i drzwiami, na zawiasach, z wrzeciądzem i z skoblem; przy stajni chlewek. Dalej stajnia pod murem
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 57
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
piwo teraz robią; kadzie nowo z dnów przerobione 2, jedna już się psuje; na tych kadziach jest po obręczy nowych, a drugie stare; drybus 1 potrzebuje przerobienia drugi pomniejszy, także celbrat dębowy dobry; nalewek 2 rynna 1 dobra do zlewania piwa, kosz nowy do chmielu, rynna pod beczki zła w izbie ceber stary, trychtar 1. Studnia przy browarze z rynną jedną zgniłą, zepsowaną, pogrodki w studni złe, nad studnią rosztowanie zgniłe, nic po co, cwele koło browaru dużo pogniły, kubeł na studnią dobrze okowany 1, piwnica przeciwko browarowi wcale zrujnowana, de toto restauracji potrzebuje, zawiasy, skoble i wrzeciąd żelazne
piwo teraz robią; kadzie nowo z dnów przerobione 2, jedna już się psuje; na tych kadziach jest po obręczy nowych, a drugie stare; drybus 1 potrzebuje przerobienia drugi pomniejszy, także celbrat dębowy dobry; nalewek 2 rynna 1 dobra do zlewania piwa, kosz nowy do chmielu, rynna pod beczki zła w izbie ceber stary, trychtar 1. Studnia przy browarze z rynną jedną zgniłą, zepsowaną, pogrodki w studni złe, nad studnią rosztowanie zgniłe, nic po co, cwele koło browaru dużo pogniły, kubeł na studnią dobrze okowany 1, piwnica przeciwko browarowi wcale zrujnowana, de toto restauracji potrzebuje, zawiasy, skoble i wrzeciąd żelazne
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 82
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
pana stolnika, który mi był rad solennie. 5. Był tenże u mnie, rewizytę mi oddając, za bytności którego w stajence ciasnej trzech byków, pojedynczo każdego, z niedźwiedziem spuszczałem, z której spotyczki prawdziwie niedźwiedziego, nie innych zwirząt, moc do wytrzymania trzeba zdrowiu ut patuit. Gdyż wraz po spotyczce ceber tłuczy tenże niedźwiedź jako po wyśmienitych karesach, nie po takich o strop się biciach i tyrańskich w dach i o ścianę dursaniach, co do szczętu wyjadł. 6. Jeździłem w pole ze psami, w którym zając ode mnie we wszystkim biegu przed chartami ubity in aere visus, z racji, że w impecie
pana stolnika, który mi był rad solennie. 5. Był tenże u mnie, rewizytę mi oddając, za bytności którego w stajence ciasnej trzech byków, pojedynczo kożdego, z niedźwiedziem spuszczałem, z której spotyczki prawdziwie niedźwiedziego, nie innych zwirząt, moc do wytrzymania trzeba zdrowiu ut patuit. Gdyż wraz po spotyczce ceber tłuczy tenże niedźwiedź jako po wyśmienitych karesach, nie po takich o strop się biciach i tyrańskich w dach i o ścianę dursaniach, co do szczętu wyjadł. 6. Jeździłem w pole ze psami, w którym zając ode mnie we wszystkim biegu przed chartami ubity in aere visus, z racji, że w impecie
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 34
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
także dobrze wypleć/ wysiać i rękoma wytrzeć/ a zarówno go z drugiemi w obrok koniowi swemu oddać/ z stajni nie wychodzić nie opowiedziawszy się starszemu/ a na swe miejsce tym czasem pilność swych koni zleciwszy towarzyszowi któremu. Siodło/ Munsztuk/ i rynsztunek koniowi jego przynależący ochędożnie chować/ a na swym miejscu zawiesić. Ceber/ z którego poi czasów chłodnych abo niepogodnych zawsze mieć wypłokany. A naostatek w nocy tuż w pojśrzodku stajnie za swemi końmi legać/ nie zdejmując czasów chłodnych przykrycia z konia. Lecz to najważniejsza/ aby co poranek oglądał kopyta i podkowy/ jeśli róg zdrowy abo podkowa mocno leży/ więc jeśli koń nie smutny/
tákże dobrze wypleć/ wyśiać y rękomá wytrzeć/ á zárowno go z drugiemi w obrok koniowi swemu oddáć/ z stáyni nie wychodźić nie opowiedźiawszy się stárszemu/ á ná swe mieysce tym czásem pilność swych koni zlećiwszy towárzyszowi ktoremu. Siodło/ Munsztuk/ y rynsztunek koniowi iego przynależący ochędożnie chowáć/ á ná swym mieyscu záwieśić. Ceber/ z ktorego poi czásow chłodnych ábo niepogodnych záwsze mieć wypłokány. A náostátek w nocy tuż w poyśrzodku stáynie zá swemi końmi legáć/ nie zdeymuiąc czásow chłodnych przykryćia z koniá. Lecz to nayważnieysza/ áby co poránek oglądał kopytá y podkowy/ iesli róg zdrowy ábo podkowá mocno leży/ więc iesli koń nie smutny/
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Fiijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
niej koryto do pojenia inwentarza, niezłe.
Gorzalnia stara, przyciesi z jednej strony dobre, ze 3 stron złe, ścian nie masz, tylko w lepionkę, dach szkudłami dębowemi pobity, stary, reparacji potrzebujący. Do tej gorzalni drzwi złe, z wrzeciądzem, skoblem żelaznemi, na hakach żelaznych. W tejże gorzalni ceber i drybus do wywaru i konew jedna dobre. Przy tej gorzalni komórka próżna, u ni drzwi na hakach i zawiasach, dobre, przy tych drzwiach zamek stary, żelazny, zepsuty, skoble 2 i wrzecądz żelazne. Z tej komórki drzwi na górę, złe, u nich wrzecądz żelazny, bez skobla.
Przy tej
niej koryto do pojenia inwentarza, niezłe.
Gorzalnia stara, przyciesi z jednej strony dobre, ze 3 stron złe, ścian nie masz, tylko w lepionkę, dach szkudłami dębowemi pobity, stary, reparacyi potrzebujący. Do tej gorzalni drzwi złe, z wrzecądzem, skoblem żelaznemi, na hakach żelaznych. W tejże gorzalni ceber i drybus do wywaru i konew jedna dobre. Przy tej gorzalni komórka próżna, u ni drzwi na hakach i zawiasach, dobre, przy tych drzwiach zamek stary, żelazny, zepsuty, skoble 2 i wrzecądz żelazne. Z tej komórki drzwi na górę, złe, u nich wrzecądz żelazny, bez skobla.
Przy tej
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 23
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
