Multany, A snadź i śnieżne przechodzić Bałkany. To, to mój pokój; ale też i tobie Dróżkę wymyślił Pan o tejże dobie I sam cię gwoli sejmowi rzeskiemu Od boku swego dał podkanclerzemu. O, jako różna droga nas potyka! Mnie stamtąd, gdzie mię mus pański wytyka, Już zalatuje czosnek i z cebulą, I z dziegciem, że się nozdrza w kupę tulą; Czuję, jak Tantal, że mi wpośród strawy Głód zapowiedzą niezwykłe potrawy; Znoju się lękam w niedostatku piwa I żywych prochów z spiskiego przędziwa. A ty zaś jedziesz między grzeczne Niemki, Gdzie więcej niźli z kalendarza Lemki Możesz już sobie szczęścia prorokować, I
Multany, A snadź i śnieżne przechodzić Bałkany. To, to mój pokój; ale też i tobie Dróżkę wymyślił Pan o tejże dobie I sam cię gwoli sejmowi rzeskiemu Od boku swego dał podkanclerzemu. O, jako różna droga nas potyka! Mnie stamtąd, gdzie mię mus pański wytyka, Już zalatuje czosnek i z cebulą, I z dziegciem, że się nozdrza w kupę tulą; Czuję, jak Tantal, że mi wpośród strawy Głód zapowiedzą niezwykłe potrawy; Znoju się lękam w niedostatku piwa I żywych prochów z spiskiego przędziwa. A ty zaś jedziesz między grzeczne Niemki, Gdzie więcej niźli z kalendarza Lemki Możesz już sobie szczęścia prorokować, I
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 50
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
kożucha opiekane łaty. Szołdry z udów komorzych i wątróbki musze, Żądła szerszenie w gorzkiej zaprawiane jusze, Salamandra pieczona, żółta krakacica, Smolanę sęki, z wapnem smażona żywica. Kuropatwa pod wiecheć, wroni nos z powidłem, Sroczy ogon z bocianim przypiekany skrzydłem. Psi bigos z kaparami na zimno robiony, Skok zajęczy z cebulą w oleju smażony. Babi-ząb do zatoki, wędzone brodawki, Wszywy kołtun z gnidami tylko dla zabawki. Z młodych żab galareta, chrząszcze do podlewy, Z octem, z pieprzem, z cebulą krążane cholewy, Niedopyrze duszone i sowie frykasy, Krecie sadło spuszczone pięknie do okrasy. Broda wielka na misie kaszą popluskana
kożucha opiekane łaty. Szołdry z udów komorzych i wątróbki musze, Żądła szerszenie w gorzkiej zaprawiane jusze, Salamandra pieczona, żółta krakacica, Smolanę sęki, z wapnem smażona żywica. Kuropatwa pod wiecheć, wroni nos z powidłem, Sroczy ogon z bocianim przypiekany skrzydłem. Psi bigos z kaparami na zimno robiony, Skok zajęczy z cebulą w oleju smażony. Babi-ząb do zatoki, wędzone brodawki, Wszywy kołtun z gnidami tylko dla zabawki. Z młodych żab galareta, chrząszcze do podlewy, Z octem, z pieprzem, z cebulą krążane cholewy, Niedopyrze duszone i sowie frykasy, Krecie sadło spuszczone pięknie do okrasy. Broda wielka na misie kaszą popluskana
Skrót tekstu: ZbierDrużBar_II
Strona: 603
Tytuł:
Wiersze zbieranej drużyny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
nos z powidłem, Sroczy ogon z bocianim przypiekany skrzydłem. Psi bigos z kaparami na zimno robiony, Skok zajęczy z cebulą w oleju smażony. Babi-ząb do zatoki, wędzone brodawki, Wszywy kołtun z gnidami tylko dla zabawki. Z młodych żab galareta, chrząszcze do podlewy, Z octem, z pieprzem, z cebulą krążane cholewy, Niedopyrze duszone i sowie frykasy, Krecie sadło spuszczone pięknie do okrasy. Broda wielka na misie kaszą popluskana, Przy niej ponta niemiecka jajem pomazana. Potem wąsy tabaką brzydko usmarkane I strupami z parszywej głowy posypane. Wilcze zęby na wety, jastrzębie pazury I gołębiego mleka tureckie farfury. Świnie masło, syr z
nos z powidłem, Sroczy ogon z bocianim przypiekany skrzydłem. Psi bigos z kaparami na zimno robiony, Skok zajęczy z cebulą w oleju smażony. Babi-ząb do zatoki, wędzone brodawki, Wszywy kołtun z gnidami tylko dla zabawki. Z młodych żab galareta, chrząszcze do podlewy, Z octem, z pieprzem, z cebulą krążane cholewy, Niedopyrze duszone i sowie frykasy, Krecie sadło spuszczone pięknie do okrasy. Broda wielka na misie kaszą popluskana, Przy niej ponta niemiecka jajem pomazana. Potem wąsy tabaką brzydko usmarkane I strupami z parszywej głowy posypane. Wilcze zęby na wety, jastrzębie pazury I gołębiego mleka tureckie farfury. Świnie masło, syr z
Skrót tekstu: ZbierDrużBar_II
Strona: 603
Tytuł:
Wiersze zbieranej drużyny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
, aby niemi perpetuo glorientur tameczni Monarchowie, czego niemają inni, jako świadczy Nicolaus Causinus.
MIRACULUM Hispanicum jest pewna Kwiatów species, którą przesadziwszy, cale inakszy od pierwszego kwiat z siebie wydaje prawie jest satione flos alter, jako świadczy Philippus Piccinellus.
ROZA Florum Regina, to ma osobliwego, że przesadzona piekniej pachnie między cebulą zaś sadzona przyjemniejszy wydaje Odor. Z Natury swojej o Kwiatach osobliwych
Scarabeo tojest chrząscowi, jeleńkowi i krowce fatalna, gdy roży zakosztowawszy, śmiercią przepłaca. Stąd urosło przysłowie: Scarabaeo rosa mors. Święty Bazyli świadczy, że przed upadkiem Adama roże były bez kolców.
Inne Miracula Kwiatów, zostawuję, aptekarzom i medykom, których
, aby niemi perpetuo glorientur tameczni Monarchowie, czego niemaią inni, iako świadczy Nicolaus Causinus.
MIRACULUM Hispanicum iest pewna Kwiatow species, ktorą przesadziwszy, cale inakszy od pierwszego kwiat z siebie wydaie prawie iest satione flos alter, iako swiadczy Philippus Piccinellus.
ROZA Florum Regina, to ma osobliwego, że przesadzona piekniey pachnie między cebulą zaś sadzona przyiemnieyszy wydaie Odor. Z Natury swoiey o Kwiatach osobliwych
Scarabeo toiest chrząscowi, ieleńkowi y krowce fatalna, gdy roży zakosztowawszy, śmiercią przepłaca. Ztąd urosło przysłowie: Scarabaeo rosa mors. Swięty Bazyli świadczy, że przed upadkiem Adama roże były bez kolcow.
Inne Miracula Kwiatow, zostawuię, aptekarzom y medykom, ktorych
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 648
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Dusza Pobożna za BOGIEM idąca, za stworzeniem już isć nie powinna.
LILIA na pogrzebie Wiktora Amadeusza Książęcia Sabaudyj namałowana obfitym skropiona dżdżem z napisem: Inde alor, unde premor.
LILIA więdniejąca, która jest Rex Florum, na pogrzebie Ludwika XIV Króla Francuskiego, namalowana z napisem: Impediunt, nec Regna mori.
ROZA między cebulą posadzona z napisem: Gratior hinc oleo. Służy to na pochwałę człeka między złemi nie zgorszonego.
ROZY Lucarynus przypisał: Olent, et ornant. Inny przydał napis: Odorifera, quia Spinifera. Co służy na pochwałę Mortyfikatów.
DIAMENTOWI namalowanemu przypisał Lemma Burgalius: Maculâ carens. Inny dał napis: Semper idem. Diament między
Dusza Pobożna za BOGIEM idąca, za stworzeniem iuż isć nie powinna.
LILIA ná pogrzebie Wiktora Amadeusza Xiążęcia Sabaudyi namałowáná obfitym skropioná dżdżem z napisem: Inde alor, unde premor.
LILIA więdnieiąca, ktorá iest Rex Florum, na pogrzebie Ludwika XIV Krola Francuzkiego, námalowana z napisem: Impediunt, nec Regna mori.
ROZA między cebulą posadzona z napisem: Gratior hinc oleo. Służy to na pochwałę człeka między złemi nie zgorszonego.
ROZY Lucarinus przypisał: Olent, et ornant. Inny przydał napis: Odorifera, quia Spinifera. Co służy na pochwałę Mortyfikatow.
DYAMENTOWI namalowanemu przypisał Lemma Burgalius: Maculâ carens. Inny dał napis: Semper idem. Dyament między
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1187
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
: wiśnie dojrzałe nie kwaśne/ małony z cukrem na wieczerzy w przód/ a ku temu i naczczo jedzone otwierają żywot/ śliwy dojrzałe także toż czynią/ rzodkiew po wieczerzy jedzona/ na którą pić nie trzeba/ żywotowi wyrzucać pomaga/ a naczczo z masłem i z cukrem kamień pędzi. Otwiera żywot śledź słony z cebulą/ i ikry jego naczczo jedzone/ ale na to nie złe piwo (może i miód) pić trzeba i to/ gdzie dobry żołądek/ wątroba niegorąca/ bo złemu i pirogi zawadzą. Odwilża żywot baranka młodego bardziej owieczki mięso warzone/ i z niego polewka pita z cukrem/ toż kokosza sprawi. Ryby też wszelakie
: wiśnie doyrzáłe nie kwáśne/ malony z cukrem ná wieczerzy w przod/ á ku temu y náczczo iedzone otwieráią żywot/ śliwy doyrzáłe tákże toż czynią/ rzodkiew po wieczerzy iedzona/ ná ktorą pić nie trzebá/ żywotowi wyrzucáć pomaga/ á náczczo z másłem y z cukrem kámień pędźi. Otwiera żywot śledź słony z cebulą/ y ikry iego náczczo iedzone/ ále ná to nie złe piwo (może y miod) pić trzebá y to/ gdźie dobry żołądek/ wątrobá niegorąca/ bo złemu y pirogi záwádzą. Odwilża żywot báránká młodego bárdźiey owieczki mięso wárzone/ y z niego polewká pita z cukrem/ toż kokosza spráwi. Ryby też wszelákie
Skrót tekstu: CiachPrzyp
Strona: Dv
Tytuł:
O przypadkach białychgłów brzemiennych
Autor:
Piotr Ciachowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki, traktaty
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
daj na Stół. XCV. Ryby smażone z Chrząnem.
Usmażywszy Ryby/ miej Chrzon wierciany/ do którego uwierć Migdałów i zmieszaj z Chrzanem/ wlej Octu winnego/ soli i kwiatu/ przywarz/ i polej rybę/ a daj na stół; możesz też nie przywarzając dać. Rozdział Drugi. XCVI. Smażone Ryby z Cebulą.
Ryby usmaż zwyczajnie w czym chcesz/ Maśle/ Oliwie/ Oleju/ cebule nakraj drobno/ usmaż w Oliwie albo maśle/ wlej Wina/ Octu winnego/ Szafranu/ Pieprzu/ Cynamonu/ Rożenków drobnych/ jeżeli chcesz i wielkich/ i słodkości/ przywarz a polej smażone Ryby. XCVII. Stokfisz.
Utłuczony na klocu
day ná Stoł. XCV. Ryby smáżone z Chrząnem.
Vsmáżywszy Ryby/ miey Chrzon wierćiány/ do ktorego vwierć Migdałow y zmieszay z Chrzanem/ wley Octu winnego/ soli y kwiatu/ przywarz/ y poley rybę/ á day na stoł; możesz też nie przywarzaiąc dać. Rozdźiał Drugi. XCVI. Smáżone Ryby z Cebulą.
Ryby vsmaż zwyczáynie w czym chcesz/ Maśle/ Oliwie/ Oleiu/ cebule nákray drobno/ vsmaż w Oliwie albo maśle/ wley Wina/ Octu winnego/ Szafranu/ Pieprzu/ Cynámonu/ Rożenkow drobnych/ ieżeli chcesz y wielkich/ y słodkośći/ przywarz á poley smażone Ryby. XCVII. Stokfisz.
Vtłuczony ná klocu
Skrót tekstu: CzerComp
Strona: 66
Tytuł:
Compendium ferculorum albo zebranie potraw
Autor:
Stanisław Czerniecki
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
kulinaria
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
na zimno z pietruszką abo koprem, tamże na zimno z Sałatą, tamże. Ryby z Chrzanem, tamże, Ryby słone z Miodownikiem, 62. Ryby macerowane pieczone. 63. Ryby macerowane warzone. 64. Ryby smarzone z Serdellami, z Sałatą, 65. Ryby smarzone z Chrzanem, tamże. Ryby smazone z Cebulą, 66. Rybny Potaś. 54. Rybny Bigosek. 56. 65. Mleczne Potrawy. Rybny Pasztet na zimno. 58. Rakuskie Ciasto, 79. Rosiata. 85. Rożenkowe Ciasto na post. 86. Z. Spizarnie Memoriał. 3. Mięśne Potrawy: Sardelle z Kapłonem. Sardele z ozorem, 18
ná zimno z pietruszką ábo koprem, támże ná źimno z Sałatą, támże. Ryby z Chrzanem, támże, Ryby słone z Miodownikiem, 62. Ryby mácerowáne pieczone. 63. Ryby mácerowáne wárzone. 64. Ryby smárzone z Serdellámi, z Sáłatą, 65. Ryby smárzone z Chrzanem, támże. Ryby smázone z Cebulą, 66. Rybny Potáś. 54. Rybny Bigosek. 56. 65. Mleczne Potrawy. Rybny Pasztet ná źimno. 58. Rákuskie Ciasto, 79. Rosiáta. 85. Rożenkowe Ciásto ná post. 86. S. Spizárnie Memoryał. 3. Mięśne Potráwy: Sárdelle z Kápłonem. Sárdele z ozorem, 18
Skrót tekstu: CzerComp
Strona: 103
Tytuł:
Compendium ferculorum albo zebranie potraw
Autor:
Stanisław Czerniecki
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
kulinaria
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
póki się nie najem.” „W ostatku niech muzyka co do ładu zagra.” „Póki łacny żołądek, póty i podagra: Poczuwszy wino w czubie, popuściwszy pasa, Sto razy się, niż na czczo, ładniej w tańcu hasa; Wszytko czas, wszytko swoje będzie miało pole, Skoro stanie pieczenia z cebulą na stole.” „Mizerna konaycja każdego, co brzucha, Nie brzuch jego, nie sługa pana — rzekę — słucha.” Kiedybym ja u swego w tej zostawał cieśni, Nie mogąc zjechać, stałbym dla obiadu wcześniej. Niech miarę kaznodzieje na kazania biorą, Żeby niedługą z postu bawili perorą
póki się nie najem.” „W ostatku niech muzyka co do ładu zagra.” „Póki łacny żołądek, póty i podagra: Poczuwszy wino w czubie, popuściwszy pasa, Sto razy się, niż na czczo, ładniej w tańcu hasa; Wszytko czas, wszytko swoje będzie miało pole, Skoro stanie pieczenia z cebulą na stole.” „Mizerna konaycyja każdego, co brzucha, Nie brzuch jego, nie sługa pana — rzekę — słucha.” Kiedybym ja u swego w tej zostawał cieśni, Nie mogąc zjechać, stałbym dla obiadu wcześniej. Niech miarę kaznodzieje na kazania biorą, Żeby niedługą z postu bawili perorą
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 272
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
zagoiła; zabrano niemal wszytkę na dwór cesarski. Philon Budelinus in hist. Turc.: lib. 12, cap. 5.
(35) Roku 1611. Za Nową Zemlą jest jedno miasto z samego lodu, tak mocne jak potrzeba. A ludzie, co w nim mieszkają, nic nie jedzą tylko szafran z cebulą. Białych głów tam nie masz, skąd inąd dzieci sobie kupują i wychowywają. W około onego miasta rodzą się grzyby tak duże, że z nich robię czołny, wozy, sanie i inne rozmaite naczynia. Dauid Monsterus de novis insulis: lib. 2, cap. 3.
(36) Roku 1612. Jadąc
zagoiła; zabrano niemal wszytkę na dwór cesarski. Philon Budelinus in hist. Turc.: lib. 12, cap. 5.
(35) Roku 1611. Za Nową Zemlą jest jedno miasto z samego lodu, tak mocne jak potrzeba. A ludzie, co w nim mieszkają, nic nie jedzą tylko szafran z cebulą. Białych głów tam nie masz, skąd inąd dzieci sobie kupują i wychowywają. W około onego miasta rodzą sie grzyby tak duże, że z nich robię czołny, wozy, sanie i inne rozmaite naczynia. Dauid Monsterus de novis insulis: lib. 2, cap. 3.
(36) Roku 1612. Jadąc
Skrót tekstu: SzemTorBad
Strona: 309
Tytuł:
Z nowinami torba kursorska
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
